I have learned a great many things

I have learned a great many things from participating in varsity football. It has changed my entire outlook on and attitude toward life. Before my freshman year at [high-school], I was shy, had low self-esteem and turned away from seemingly impossible challenges. Football has altered all of these qualities. On the first day of freshman practice, the team warmed up with a game of touch football. The players were split up and the game began. However, during the game, I noticed that I didn't run as hard as I could, nor did I try to evade my defender and get open. The fact of the matter is that I really did not want to be thrown the ball. I didn't want to be the one at fault if I dropped the ball and the play didn't succeed. I did not want the responsibility of helping the team because I was too afraid of making a mistake. That aspect of my character led the first years of my high school life. I refrained from asking questions in class, afraid they might be considered too stupid or dumb by my classmates. All the while, I went to practice and everyday, I went home physically and mentally exhausted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างที่ดีจากการมีส่วนร่วมในการต่อรองฟุตบอล มันมีการเปลี่ยนแปลงมุมมองของฉันทั้งหมดและทัศนคติที่มีต่อชีวิต ก่อนที่จะปีแรกของฉันที่ [โรงเรียนมัธยม] ผมเป็นคนขี้อายมีความนับถือตนเองต่ำและหันห่างจากความท้าทายที่ไม่ได้ดูเหมือนว่า ฟุตบอลมีการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของคุณสมบัติเหล่านี้ ในวันแรกของการปฏิบัติน้องทีมอุ่นขึ้นกับเกมของฟุตบอลสัมผัส ผู้เล่นที่ถูกแบ่งขึ้นและเกมจะเริ่ม อย่างไรก็ตามในระหว่างเกมที่ผมสังเกตเห็นว่าผมไม่ได้ทำงานหนักที่สุดเท่าที่จะทำได้หรือไม่ฉันพยายามที่จะหลบเลี่ยงการพิทักษ์ของฉันและได้รับการเปิดให้บริการ ข้อเท็จจริงของเรื่องก็คือว่าผมไม่ต้องการที่จะถูกโยนลูก ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นหนึ่งที่ผิดถ้าผมปล่อยลูกบอลและการเล่นที่ไม่ประสบความสำเร็จ ฉันไม่ต้องการความรับผิดชอบในการช่วยทีมเพราะผมกลัวเกินไปของการทำผิดพลาด แง่มุมของตัวละครของฉันที่นำปีแรกของชีวิตในโรงเรียนมัธยมของฉัน ผมงดเว้นจากการถามคำถามในชั้นเรียนกลัวที่พวกเขาอาจจะได้รับการพิจารณาโง่เกินไปหรือเป็นใบ้โดยเพื่อนร่วมชั้นของฉัน ทั้งหมดในขณะที่ผมไปปฏิบัติในชีวิตประจำวันและผมก็กลับบ้านทางร่างกายและจิตใจหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันได้เรียนรู้หลายสิ่งจากการเข้าร่วมในตัวแทนนักกีฬาฟุตบอล มันต้องเปลี่ยนทั้ง Outlook และทัศนคติต่อชีวิต ก่อนปีหนึ่งที่ [ มัธยม ] ผมขี้อาย มีความภาคภูมิใจในตนเองต่ำและหันกลับจากความท้าทายที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ ฟุตบอลมีการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้ ในวันแรกของการฝึกน้องใหม่ทีมอุ่นขึ้นด้วยเกมของฟุตบอล .ผู้เล่นที่ถูกแยกและเริ่มเกม อย่างไรก็ตาม ในระหว่างเกมที่ ผมสังเกตเห็นว่าผมไม่ได้วิ่งหนักมาก ผมไม่ได้พยายามที่จะหลบเลี่ยงผู้พิทักษ์ของฉันและได้รับการเปิด ข้อเท็จจริงของเรื่องคือ ว่า ผมไม่ได้ต้องการที่จะโยนลูกบอล ผมไม่อยากเป็นหรอกถ้าฉันทิ้งลูกและเล่นไม่ประสบความสำเร็จผมไม่ได้ต้องการรับผิดชอบช่วยเหลือทีม เพราะผมกลัวทำพลาด ที่ลักษณะของตัวละครนำ ปีแรกของชีวิตมัธยมปลายของฉัน ผมเลยเลิกถามคำถามในชั้นเรียน กลัวว่าพวกเขาอาจจะถือว่าโง่หรือโง่โดยเพื่อนร่วมชั้นเรียนของฉัน ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันไปซ้อมทุกๆวัน ผมกลับบ้านทางร่างกายและจิตใจอ่อนล้า