ความสมดุลของภาพ การจัดองค์ประกอบภาพ

ความสมดุลของภาพ
การจัดองค์ประกอบภาพด้วยการจัดความสมดุลให้กับวัตถุหรือสิ่งต่าง ๆ ในภาพโดยอาศัยการรับรู้ถึง “น้ำหนัก” และตำแหน่งของวัตถุต่าง ๆ ที่อยู่ภายในภาพนั้น ๆ โดยอาศัยหลักการ คานดีด – คานงัด โดยมีตำแหน่งกึ่งกลางภาพเป็นจุดศูนย์กลางของตัวคานน้ำหนัก

โดยให้ท่านจินตนาการดูว่าคานอันหนึ่งวางพาดอยู่กลางภาพ โดยมีจุดหมุนอยู่กึ่งกลางของตัวคาน วางวัตถุลงบนตัวคานทั้ง 2 ด้าน หลักการคือ การพยายามจัดองค์ประกอบ (วัตถุ) ลงในภาพโดยให้มีความรู้สึกถึงความสมดุลของคานทั้ง 2 ฝั่ง
การรับรู้น้ำหนักของวัตถุจากคนดู ขณะดูภาพ

วัตถุขนาดใหญ่จะมีน้ำหนักในภาพมากกว่าวัตถุที่มีขนาดเล็ก แต่ถ้าวัตถุที่มีขนาดเล็กกว่าหากวางในจุดที่อยู่ห่างออกไปจากจุดกึ่งกลางของคานในตำแหน่งที่เหมาะสมก็ดูมีพลังและน้ำหนักได้มากยิ่งขึ้นกว่าปกติเพื่อนำถ่วงดุลกับวัตถุที่ที่มีขนาดใหญ่กว่าที่อยู่ด้านหนึ่งของคานได้
การรับรู้ถึงน้ำหนักมาก
1) วัตถุมีขนาดใหญ่
2) วัตถุมีสีเข้ม
3) ตำแหน่งของวัตถุอยู่ห่างจากจุดกึ่งกลางภาพ
การรับรู้ถึงน้ำหนักน้อย
1) วัตถุมีขนาดเล็ก (หรือเป็นที่ว่างในภาพ)
2) วัตถุมีสีอ่อน
3) อยู่ใกล้กับจุดศูนย์กลางของภาพ

ดังนั้นในการจัดองค์ประกอบของภาพนั้น นอกจากจะต้องคำนึกถึงกฎสามส่วนแล้วควรจะนึกภาพตาช่างเสมือนไว้ในใจเสมอ โดยพยายามวางวัตถุต่าง ๆ เพื่อให้มีการถ่วงดุลไม่จำเป็นต้องเอาวัตถุใหญ่ ๆ 2 อันมาวางไว้ทั้ง 2 ด้านของคานเพื่อให้น้ำหนักหรือสมดุลของภาพเท่ากัน แต่เป็นเรื่องของความเหมาะเจาะพอดีของ (ขนาดวัตถุ / สีสัน / โทนความเข้มอ่อนของวัตถุ) ก็ได้
องค์ประกอบการออกแบบ (Elements)
1. องค์ประกอบในความคิด (Conceptual Elements)
องค์ประกอบในความนึกคิดไม่สามารถมองเห็นได้ ไม่มีตัวตน แต่ดูเหมือนจะคงอยู่โดยทั่วไป เช่น เรารู้สึกว่ามีจุดอยู่ตรงมุมของรูปร่าง มีเส้นอยู่บริเวณรูปร่างของวัตถุมีระนาบหุ้มห่อปริมาตร และปริมาตรครอบคลุมพื้นที่ว่าง แต่ว่าความจริงแล้ว องค์ประกอบเหล่านั้นไม่ได้อยู่ที่บริเวณดังกล่าวอย่างแท้จริง เราเรียกลักษณะขององค์ประกอบทั้งหมดนี้ว่า “องค์ประกอบในความนึกคิด”
2. องค์ประกอบที่มองเห็นได้ (Visual Elements)
องค์ประกอบที่มองเห็นได้ () จะเป็นตัวแทนขององค์ประกอบในความนึกคิด () โดยเมื่อเราเขียนจุด เส้น ระนาบ หรือปริมาตรลงบนกระดาษ เราจะไม่เพียงแต่มองเห็นความกว้างยาวเท่านั้น แต่จะเห็นถึงสีและพื้นผิว ซึ่งขึ้นอยู่กับวัสดุที่เราใช้และวิธีใช้ เมื่อองค์ประกอบในความนึกคิดเปลี่ยนเป็นมองเห็นได้จะแสดงให้เห็นถึงรูปร่าง ขนาด สี ผิวสัมผัส ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบ
3. องค์ประกอบที่สัมพันธ์ (Relational Elements)
องค์ประกอบตั้งแต่หนึ่งองค์ประกอบขึ้นไป จำเป็นจะต้องควบคุมการจัดวางโดยคำนึงถึงความสัมพันธ์ขององค์ประกอบในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบนี้ทิศทางและตำแหน่งการจัดวางสามารถรับรู้ได้ บางประเภทต้องอาศัยความรู้สึกจากการวิเคราะห์ โดยเฉพาะเรื่องของที่ว่างและแรงดึงดูด
4. องค์ประกอบที่นำมาใช้ประโยชน์ (Practical Elements)
4.1 งานที่เหมือนจริง (Representation) เมื่อรูปร่างในงานศิลปะได้ถ่ายทอดมาจากธรรมชาติหรือโลกที่มนุษย์สร้างขึ้น เราจะเรียกงานนั้นว่างามที่เหมือนจริง (Representation) เมื่อรูปร่างในงานศิลปะได้ถ่ายทอดมาจากธรรมชาติหรืโลกที่มนุษย์สร้างขึ้น เราจะเรียกงานนั้นว่างานี่เหมือนจริง (Representation) ซึ่งอาจจะดูเหมือนจริงจนใกล้จะเป็นงานนามธรรม
4.2 ความหมาย (Meaning) ความหมายของงานศิลปะแต่ละขั้นจะแสดงออกเพื่อสื่อสารสามารถแนวคิดในการออกแบบ
4.3 ประโยชน์ใช้สอย (Function) ประโยชน์ใช้สอยในการออกแบบจะแสดงออกเมื่องานออกแบบนั้นสนองความต้องการทางด้านการใช้สอยของมนุษย์
รูปแบบของทัศนศิลป์สากล
ทัศนศิลป์สากลเกิดจากการจัดภาพแบบสากลที่ได้ผสมผสานรูปแบบต่าง ๆ เข้าด้วยกันผ่านการทดลองปรับปรุง ดัดแปลง เลือกสรรจนวิวัฒนาการรูปแบบเป็นที่นิยมทั่วทุกชาติโดยแบ่งรูปแบบออกตามลักษณะของงานที่สร้างสรรค์ได้ 3 รูปแบบ คือ
• รูปแบบรูปธรรม (Realistic) ศิลปะแบบเหมือนจริงเป็นศิลปะที่ไม่ซับซ้อนมีเนื้อหาสาระที่ปรากฏเด่นชัดแต่ผู้สร้างและผู้ชมต้องมีความรู้เรื่องนั้นด้วย เช่น ภาพคน ภาพสัตว์
• รูปแบบกึ่งนามธรรม (Semi Abstract) เป็นการถ่ายทอดที่ผิดเบนไปจากรูปธรรมหรือแบบเหมือนจริงด้วยการตัดทอนรูปทรงจากของจริงให้เรียบง่ายแต่ยังมีเค้าโครงเดิมอยู่สามารถดูรู้ว่าเป็นภาพอะไร
• รูปแบบนามธรรม (Abstract Art) เป็นศิลปะประเภทที่ไม่มีความจริงเหลืออยู่ เพราะถูกตัดทอนให้เหลือแค่เส้น สี น้ำหนัก ที่ก่อให้เกิดความงามตามอารมณ์ความรู้สึกเป็นสิ่งที่เหนือความเป็นจริงต้องใช้จินตนาการในการรับรู้รับชม
คุณค่าของงานทัศนศิลป์
ทัศนศิลป์เป็นศิลปะที่รับรู้ได้ด้วยสายตา การรับรู้ทางการมองเห็นในแขนงจิตรกรรมประติมากรรมและสถาปัตยกรรม ทำให้เกิดแรงกระตุ้นและตอบสนองทางด้านจิตใจพร้อมกันนั้นจิตใจของมนุษย์ก็เป็นตัวแปรค่าและกำหนดความงาม ความประณีต เรื่องราวและประโยชน์ต่อสังคมมนุษย์ การรับรู้คุณค่าของสิ่งเหล่านี้ รับรู้ได้ด้วยอารมณ์ ความรู้สึกของแต่ละบุคคล ความงามและเรื่องราวจะเกิดมีคุณค่าก็เพราะการรับรู้ทางการมองเห็นเกิดความรู้สึกประทับใจ มีความอิ่มเอิบใจในคุณค่านั้น ๆ สำหรับงานทัศนศิลป์ไม่ว่ารูปแบบใดย่อมมีคุณค่าในตัวของผลงานเอง ผลงานทัศนศิลป์สามารถแบ่งการรับรู้คุณค่าได้ 14 คุณค่า คือ
1. คุณค่าทางความงาม (Aesthetic Value)
เป็นการรวบรวมในเรื่องของความประณีต ความละเอียด มีระเบียบ น่าทึ่ง มโหฬารประหลาด แปลกหูแปลกตา และเป็นสิ่งที่มีคุณงามความดี ทำให้ผู้เห็นเกิดความประทับใจไปอีกนานสิ่งเหล่านี้รวมเรียกว่าคุณค่าทางความงาม โดยเกณฑ์ของความงามที่อยู่ในงามทัศนศิลป์ ซึ่งสามารถรับรู้และยอมรับได้โดยทั่วไป เป็นการประสานกันของส่วนประกอบต่าง ๆ ของความงาม เช่น จุด เส้น รูปร่าง รูปทรง สี แสงเงา พื้นผิว ความกลมกลืน และการจัดภาพ เป็นต้น โดยผู้สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์จะแสดงออกตามความรู้สึกในแต่ละเหตุการณ์แต่ละสังคม เพราะความงามของแต่ละสังคมย่อมมีความแตกต่างขึ้นอยู่ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสมดุลของภาพ การจัดองค์ประกอบภาพด้วยการจัดความสมดุลให้กับวัตถุหรือสิ่งต่างๆ ในภาพโดยอาศัยการรับรู้ถึง "น้ำหนัก" และตำแหน่งของวัตถุต่างๆ ที่อยู่ภายในภาพนั้นๆ โดยอาศัยหลักการคานดีด – คานงัดโดยมีตำแหน่งกึ่งกลางภาพเป็นจุดศูนย์กลางของตัวคานน้ำหนัก โดยให้ท่านจินตนาการดูว่าคานอันหนึ่งวางพาดอยู่กลางภาพโดยมีจุดหมุนอยู่กึ่งกลางของตัวคานวางวัตถุลงบนตัวคานทั้ง 2 ด้านหลักการคือการพยายามจัดองค์ประกอบ (วัตถุ) ลงในภาพโดยให้มีความรู้สึกถึงความสมดุลของคานทั้ง 2 ฝั่ง การรับรู้น้ำหนักของวัตถุจากคนดูขณะดูภาพ วัตถุขนาดใหญ่จะมีน้ำหนักในภาพมากกว่าวัตถุที่มีขนาดเล็ก แต่ถ้าวัตถุที่มีขนาดเล็กกว่าหากวางในจุดที่อยู่ห่างออกไปจากจุดกึ่งกลางของคานในตำแหน่งที่เหมาะสมก็ดูมีพลังและน้ำหนักได้มากยิ่งขึ้นกว่าปกติเพื่อนำถ่วงดุลกับวัตถุที่ที่มีขนาดใหญ่กว่าที่อยู่ด้านหนึ่งของคานได้ การรับรู้ถึงน้ำหนักมาก1) วัตถุมีขนาดใหญ่2) วัตถุมีสีเข้ม3) ตำแหน่งของวัตถุอยู่ห่างจากจุดกึ่งกลางภาพการรับรู้ถึงน้ำหนักน้อย1) วัตถุมีขนาดเล็ก (หรือเป็นที่ว่างในภาพ)2) วัตถุมีสีอ่อน3) อยู่ใกล้กับจุดศูนย์กลางของภาพ ดังนั้นในการจัดองค์ประกอบของภาพนั้นนอกจากจะต้องคำนึกถึงกฎสามส่วนแล้วควรจะนึกภาพตาช่างเสมือนไว้ในใจเสมอโดยพยายามวางวัตถุต่างๆ เพื่อให้มีการถ่วงดุลไม่จำเป็นต้องเอาวัตถุใหญ่ๆ 2 อันมาวางไว้ทั้ง 2 ด้านของคานเพื่อให้น้ำหนักหรือสมดุลของภาพเท่ากันแต่เป็นเรื่องของความเหมาะเจาะพอดีของ (ขนาดวัตถุ / สีสัน / โทนความเข้มอ่อนของวัตถุ) ก็ได้องค์ประกอบการออกแบบ (องค์ประกอบ)1. องค์ประกอบในความคิด (แนวคิดองค์ประกอบ)องค์ประกอบในความนึกคิดไม่สามารถมองเห็นได้ไม่มีตัวตนแต่ดูเหมือนจะคงอยู่โดยทั่วไปเช่นเรารู้สึกว่ามีจุดอยู่ตรงมุมของรูปร่างมีเส้นอยู่บริเวณรูปร่างของวัตถุมีระนาบหุ้มห่อปริมาตรและปริมาตรครอบคลุมพื้นที่ว่างแต่ว่าความจริงแล้วองค์ประกอบเหล่านั้นไม่ได้อยู่ที่บริเวณดังกล่าวอย่างแท้จริงเราเรียกลักษณะขององค์ประกอบทั้งหมดนี้ว่า "องค์ประกอบในความนึกคิด"2. องค์ประกอบที่มองเห็นได้ (องค์)องค์ประกอบที่มองเห็นได้()จะเป็นตัวแทนขององค์ประกอบในความนึกคิด()โดยเมื่อเราเขียนจุดเส้นระนาบหรือปริมาตรลงบนกระดาษเราจะไม่เพียงแต่มองเห็นความกว้างยาวเท่านั้นแต่จะเห็นถึงสีและพื้นผิวซึ่งขึ้นอยู่กับวัสดุที่เราใช้และวิธีใช้เมื่อองค์ประกอบในความนึกคิดเปลี่ยนเป็นมองเห็นได้จะแสดงให้เห็นถึงรูปร่างขนาดสีผิวสัมผัสซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบ3. องค์ประกอบที่สัมพันธ์ (เชิงองค์ประกอบ)องค์ประกอบตั้งแต่หนึ่งองค์ประกอบขึ้นไปจำเป็นจะต้องควบคุมการจัดวางโดยคำนึงถึงความสัมพันธ์ขององค์ประกอบในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบนี้ทิศทางและตำแหน่งการจัดวางสามารถรับรู้ได้บางประเภทต้องอาศัยความรู้สึกจากการวิเคราะห์โดยเฉพาะเรื่องของที่ว่างและแรงดึงดูด4. องค์ประกอบที่นำมาใช้ประโยชน์ (องค์จริง)งานที่เหมือนจริง 4.1 (แสดง) เมื่อรูปร่างในงานศิลปะได้ถ่ายทอดมาจากธรรมชาติหรือโลกที่มนุษย์สร้างขึ้นเราจะเรียกงานนั้นว่างามที่เหมือนจริง (การแสดง) เมื่อรูปร่างในงานศิลปะได้ถ่ายทอดมาจากธรรมชาติหรืโลกที่มนุษย์สร้างขึ้นเราจะเรียกงานนั้นว่างานี่เหมือนจริง (แทน) ซึ่งอาจจะดูเหมือนจริงจนใกล้จะเป็นงานนามธรรมความหมายของงานศิลปะแต่ละขั้นจะแสดงออกเพื่อสื่อสารสามารถแนวคิดในการออกแบบความหมาย 4.2 (ความหมาย)ประโยชน์ใช้สอยในการออกแบบจะแสดงออกเมื่องานออกแบบนั้นสนองความต้องการทางด้านการใช้สอยของมนุษย์ประโยชน์ใช้สอย 4.3 (ฟังก์ชัน)รูปแบบของทัศนศิลป์สากลทัศนศิลป์สากลเกิดจากการจัดภาพแบบสากลที่ได้ผสมผสานรูปแบบต่างๆ เข้าด้วยกันผ่านการทดลองปรับปรุงดัดแปลงเลือกสรรจนวิวัฒนาการรูปแบบเป็นที่นิยมทั่วทุกชาติโดยแบ่งรูปแบบออกตามลักษณะของงานที่สร้างสรรค์ได้ 3 รูปแบบคือ •รูปแบบรูปธรรมศิลปะแบบเหมือนจริงเป็นศิลปะที่ไม่ซับซ้อนมีเนื้อหาสาระที่ปรากฏเด่นชัดแต่ผู้สร้างและผู้ชมต้องมีความรู้เรื่องนั้นด้วย (จริง) เช่นภาพคนภาพสัตว์เป็นการถ่ายทอดที่ผิดเบนไปจากรูปธรรมหรือแบบเหมือนจริงด้วยการตัดทอนรูปทรงจากของจริงให้เรียบง่ายแต่ยังมีเค้าโครงเดิมอยู่สามารถดูรู้ว่าเป็นภาพอะไรรูปแบบกึ่งนามธรรม (กึ่งนามธรรม) ••รูปแบบนามธรรม (ศิลปะนามธรรม) เป็นศิลปะประเภทที่ไม่มีความจริงเหลืออยู่เพราะถูกตัดทอนให้เหลือแค่เส้นสีน้ำหนักที่ก่อให้เกิดความงามตามอารมณ์ความรู้สึกเป็นสิ่งที่เหนือความเป็นจริงต้องใช้จินตนาการในการรับรู้รับชมคุณค่าของงานทัศนศิลป์ทัศนศิลป์เป็นศิลปะที่รับรู้ได้ด้วยสายตาการรับรู้ทางการมองเห็นในแขนงจิตรกรรมประติมากรรมและสถาปัตยกรรมทำให้เกิดแรงกระตุ้นและตอบสนองทางด้านจิตใจพร้อมกันนั้นจิตใจของมนุษย์ก็เป็นตัวแปรค่าและกำหนดความงามความประณีตเรื่องราวและประโยชน์ต่อสังคมมนุษย์การรับรู้คุณค่าของสิ่งเหล่านี้รับรู้ได้ด้วยอารมณ์ความรู้สึกของแต่ละบุคคลความงามและเรื่องราวจะเกิดมีคุณค่าก็เพราะการรับรู้ทางการมองเห็นเกิดความรู้สึกประทับใจมีความอิ่มเอิบใจในคุณค่านั้นๆ สำหรับงานทัศนศิลป์ไม่ว่ารูปแบบใดย่อมมีคุณค่าในตัวของผลงานเองผลงานทัศนศิลป์สามารถแบ่งการรับรู้คุณค่าได้ 14 คุณค่าคือ1. คุณค่าทางความงาม (ค่าความงาม)เป็นการรวบรวมในเรื่องของความประณีตความละเอียดมีระเบียบน่าทึ่งมโหฬารประหลาดแปลกหูแปลกตาและเป็นสิ่งที่มีคุณงามความดีทำให้ผู้เห็นเกิดความประทับใจไปอีกนานสิ่งเหล่านี้รวมเรียกว่าคุณค่าทางความงามโดยเกณฑ์ของความงามที่อยู่ในงามทัศนศิลป์ซึ่งสามารถรับรู้และยอมรับได้โดยทั่วไปเป็นการประสานกันของส่วนประกอบต่างๆ ของความงามเช่นจุดเส้นรูปร่างรูปทรงสีแสงเงาพื้นผิวความกลมกลืนและการจัดภาพเป็นต้นโดยผู้สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์จะแสดงออกตามความรู้สึกในแต่ละเหตุการณ์แต่ละสังคมเพราะความงามของแต่ละสังคมย่อมมีความแตกต่างขึ้นอยู่ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ๆ ในภาพโดยอาศัยการรับรู้ ถึง "น้ำหนัก" และตำแหน่งของวัตถุต่าง ๆ ที่อยู่ ภายในภาพนั้น ๆ โดยอาศัยหลักการคานดีด - คานงัด โดยมีจุดหมุนอยู่กึ่งกลางของตัว คานวางวัตถุลงบนตัวคานทั้ง 2 ด้านหลักการคือการพยายามจัดองค์ประกอบ (วัตถุ) 2 วัตถุมีขนาดใหญ่2) วัตถุมีสีเข้ม3) วัตถุมีขนาดเล็ก (หรือเป็นที่ว่างในภาพ) 2) วัตถุมีสีอ่อน3) โดยพยายามวางวัตถุต่าง ๆ ๆ 2 อันมาวางไว้ทั้ง 2 (ขนาดวัตถุ / สีสัน / โทนความเข้มอ่อนของวัตถุ) ก็ได้องค์ประกอบหัวเรื่อง: การออกแบบ (Elements) 1 องค์ประกอบในความคิด (Conceptual ไม่มีตัวตน แต่ดูเหมือนจะคงอยู่ โดยทั่วไปเช่น และปริมาตรครอบคลุมพื้นที่ว่างแต่ว่าความจริง แล้ว "องค์ประกอบในความนึกคิด" 2. องค์ประกอบที่มองเห็นได้ (ภาพและองค์ประกอบ) องค์ประกอบที่มองเห็นได้ () () โดยเมื่อเราเขียนจุดเส้นระนาบหรือ ปริมาตรลงบนกระดาษ แต่จะเห็นถึงสีและพื้นผิว ขนาดสีผิวสัมผัสซึ่งเป็นส่วนหนึ่ง ของการออกแบบ 3. องค์ประกอบที่สัมพันธ์ (Relational องค์ประกอบที่นำมาใช้ประโยชน์ (Elements ปฏิบัติ) 4.1 งานที่เหมือนจริง (แทน) (แทน) (แทน) ความหมาย (ความหมาย) ประโยชน์ใช้สอย (Function) ๆ เข้าด้วยกันผ่านการทดลองปรับปรุง ดัดแปลง 3 แบบคือรูป•รูปแบบรูปธรรม (Realistic) ภาพของคุณคนเช่นภาพสัตว์•รูปแบบกึ่งนามธรรม (Abstract กึ่ง) รูปแบบนามธรรม (Abstract Art) เพราะถูกตัดทอนให้เหลือแค่เส้น สีน้ำหนัก ความประณีต การรับรู้คุณค่าของสิ่งเหล่านี้ รับรู้ได้ด้วยอารมณ์ความรู้สึกของแต่ละบุคคล มีความอิ่มเอิบใจในคุณค่านั้น ๆ 14 คุณค่าคือ1. คุณค่าทางความงาม (Aesthetic ความละเอียดมีระเบียบน่าทึ่งมโหฬารประหลาด แปลกหูแปลกตาและเป็นสิ่งที่มีคุณงามความดี เป็นการประสานกันของส่วนประกอบต่าง ๆ ของ ความงามเช่นจุดเส้นรูปร่างรูปทรงสีแสงเงาพื้นผิวความกลมกลืนและการจัดภาพเป็นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสมดุลของภาพการจัดองค์ประกอบภาพด้วยการจัดความสมดุลให้กับวัตถุหรือสิ่งต่างจะในภาพโดยอาศัยการรับรู้ถึง " น้ำหนัก " และตำแหน่งของวัตถุต่างจะไม่มีที่อยู่ภายในภาพนั้นโดยอาศัยหลักการคานดีด–คานงัดโดยมีตำแหน่งกึ่งกลางภาพเป็นจุดศูนย์กลางของตัวคานน้ำหนักโดยให้ท่านจินตนาการดูว่าคานอันหนึ่งวางพาดอยู่กลางภาพโดยมีจุดหมุนอยู่กึ่งกลางของตัวคานวางวัตถุลงบนตัวคานทั้ง 2 ด้านหลักการคือการพยายามจัดองค์ประกอบ ( วัตถุ ) ลงในภาพโดยให้มีความรู้สึกถึงความสมดุลของคานทั้ง 2 ฝั่งการรับรู้น้ำหนักของวัตถุจากคนดูขณะดูภาพวัตถุขนาดใหญ่จะมีน้ำหนักในภาพมากกว่าวัตถุที่มีขนาดเล็กแต่ถ้าวัตถุที่มีขนาดเล็กกว่าหากวางในจุดที่อยู่ห่างออกไปจากจุดกึ่งกลางของคานในตำแหน่งที่เหมาะสมก็ดูมีพลังและน้ำหนักได้มากยิ่งขึ้นกว่าปกติเพื่อนำถ่วงดุลกับวัตถุที่ที่มีขนาดใหญ่กว่าที่อยู่ด้านหนึ่งข องคานได้การรับรู้ถึงน้ำหนักมาก1 ) วัตถุมีขนาดใหญ่2 ) วัตถุมีสีเข้ม3 ) ตำแหน่งของวัตถุอยู่ห่างจากจุดกึ่งกลางภาพการรับรู้ถึงน้ำหนักน้อย1 ) วัตถุมีขนาดเล็ก ( หรือเป็นที่ว่างในภาพ )2 ) วัตถุมีสีอ่อน3 ) อยู่ใกล้กับจุดศูนย์กลางของภาพดังนั้นในการจัดองค์ประกอบของภาพนั้นนอกจากจะต้องคำนึกถึงกฎสามส่วนแล้วควรจะนึกภาพตาช่างเสมือนไว้ในใจเสมอโดยพยายามวางวัตถุต่างจะไม่มีเพื่อให้มีการถ่วงดุลไม่จำเป็นต้องเอาวัตถุใหญ่ 2 อันมาวางไว้ทั้ง 2 ด้านของคานเพื่อให้น้ำหนักหรือสมดุลของภาพเท่ากันแต่เป็นเรื่อง ของความเหมาะเจาะพอดีของ ( ขนาดวัตถุ / สีสัน / โทนความเข้มอ่อนของวัตถุ ) ก็ได้องค์ประกอบการออกแบบ ( องค์ประกอบ )1 . องค์ประกอบในความคิด ( องค์ประกอบที่ 2 )องค์ประกอบในความนึกคิดไม่สามารถมองเห็นได้ไม่มีตัวตนแต่ดูเหมือนจะคงอยู่โดยทั่วไปเช่นเรารู้สึกว่ามีจุดอยู่ตรงมุมของรูปร่างมีเส้นอยู่บริเวณรูปร่างของวัตถุมีระนาบหุ้มห่อปริมาตรและปริมาตรครอบคลุมพื้นที่ว่างแต่ว่าความจริงแล้วองค์ประกอบเหล่านั้นไม่ได้อยู ่ที่บริเวณดังกล่าวอย่างแท้จริงเราเรียกลักษณะขององค์ประกอบทั้งหมดนี้ว่า " องค์ประกอบในความนึกคิด "2 . องค์ปร