In the 1970s, Sanders made several

In the 1970s, Sanders made several unsuccessful bids for public office as a member of the anti-war Liberty Union Party, which he was a member of until 1979. His first taste of political victory came by the thinnest of margins. In 1981, he was elected mayor of Burlington, Vermont, by only 12 votes. Sanders was able to achieve this win with the support of the Progressive Coalition, a grassroots organization. He was reelected three more times, proving that the self-described "democratic socialist" had staying power.

Known for his rumpled clothes and untamed mane, Sanders made an unlikely candidate for national office, but this political underdog scored a 1990 win for a seat in the U.S. House of Representatives. As an independent, Sanders found himself facing a dilemma. He had to find political allies to advance his issues and legislation. As Sanders explained to The Progressive, he considered working with the Republicans to be "unthinkable," but he did caucus with the Democrats despite "a lot of opposition among conservative Democrats to my being in that caucus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษ 1970 แซนเดอร์ส์ได้ประมูลสำเร็จหลายสำนักงานสาธารณะเป็นสมาชิกของสงครามต่อต้านเสรีภาพสหภาพฝ่าย ที่เขาเป็นสมาชิกจนถึงปีค.ศ. 1979 รสชาติของเขาแรกชัยชนะทางการเมืองมา โดยที่บางที่สุดของขอบ ในปี 1981 เขาได้รับเลือกนายกเบอร์ลิงตัน รัฐเวอร์มอนต์ โดยคะแนนโหวต 12 แซนเดอร์ส์ได้บรรลุนี้ชนะ ด้วยการสนับสนุนของรัฐบาลก้าวหน้า องค์กรรากหญ้า กำลังสาม reelected ครั้ง พิสูจน์ว่า การอธิบายด้วยตนเอง "ประชาธิปไตยสังคมนิยม" มีอำนาจ stayingรู้จักเขา rumpled ผ้าและแผงคอบอร์เนียว แซนเดอร์ส์ทำการผู้สมัครที่น่าสำหรับสำนักงานแห่งชาติ แต่นี้รองเมืองคะแนนชนะ 1990 สำหรับในสหรัฐอเมริกา ๖ นั่ง เป็นอิสระ แซนเดอร์ส์พบว่าตัวเองควาย เขาต้องค้นหาพันธมิตรทางการเมืองล่วงหน้าประเด็นและกฎหมายของเขา เป็นแซนเดอร์ส์อธิบายการก้าวหน้า เขาถือว่าทำงานกับ Republicans จะ "unthinkable" แต่เขาไม่ได้คอคัสกับประชาธิปัตย์แม้ "จำนวนมากคัดค้านระหว่างประชาธิปไตยหัวเก่าของฉันเป็นในคอคัสที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1970 แซนเดอทำให้การเสนอราคาไม่ประสบความสำเร็จหลายสำนักงานสาธารณะเป็นสมาชิกคนหนึ่งของสงครามต่อต้านพรรคสหภาพเสรีภาพซึ่งเขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งจนถึงปี 1979 เป็นครั้งแรกของเขาในชัยชนะทางการเมืองมาโดยที่บางที่สุดของอัตรากำไรขั้นต้น ในปี 1981 เขาได้รับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีเมืองเบอร์ลิงตัน, เวอร์มอนต์โดยเพียง 12 คะแนนโหวต แซนเดอก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จชนะนี้ด้วยการสนับสนุนของรัฐบาลก้าวหน้าซึ่งเป็นองค์กรระดับรากหญ้า เขาได้รับการเลือกตั้งอีกสามครั้งพิสูจน์ว่าตัวอธิบาย "สังคมนิยมประชาธิปไตย" ได้อำนาจอยู่. เป็นที่รู้จักสำหรับเสื้อผ้ายับของเขาและแผงคอเปลี่ยว, แซนเดอทำให้ผู้สมัครที่ไม่น่าสำหรับสำนักงานแห่งชาติ แต่แพ้ทางการเมืองคะแนน 1990 ชนะที่นั่ง ในสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกา ในฐานะที่เป็นอิสระแซนเดอพบว่าตัวเองหันหน้าไปทางภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาได้ไปหาพันธมิตรทางการเมืองเพื่อความก้าวหน้าปัญหาของเขาและการออกกฎหมาย ขณะที่แซนเดออธิบายให้ก้าวหน้าเขาถือว่าการทำงานร่วมกับรีพับลิกันที่จะ "คิดไม่ถึง" แต่ที่เขาทำกับพรรคเดโมแครแม้จะมี "จำนวนมากที่มีความขัดแย้งในหมู่พรรคประชาธิปัตย์อนุรักษ์ความเป็นอยู่ของฉันในพรรคว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1970 , แซนเดอร์ทำให้หลายการเสนอราคาไม่ประสบความสำเร็จสำหรับสำนักงานที่เป็นสมาชิกของสงครามต่อต้านพรรคสหภาพเสรีภาพซึ่งเขาเป็นสมาชิกของจนถึงปี 1979 รสชาติแรกของชัยชนะทางการเมืองมาบางที่สุดของขอบ . ในปี 1981 เขาได้รับเลือกเป็นนายกเทศมนตรีเมืองเบอร์ลิงตัน , เวอร์มอนต์ , โดยเพียง 12 คะแนน แซนเดอร์ได้บรรลุชัยชนะ ด้วยการสนับสนุนของพันธมิตรก้าวหน้าองค์กรระดับรากหญ้า . เขาได้รับเลือกตั้งกลับเข้ามาอีกครั้ง อีก 3 ครั้ง เพื่อพิสูจน์ว่าตนเองอธิบาย " สังคมนิยมประชาธิปไตย " มีอยู่อำนาจที่รู้จักกันสำหรับเสื้อผ้า rumpled ของเขาและเปลี่ยว แผงคอ แซนเดอร์ได้ผู้สมัครไม่น่าสำหรับสำนักงานแห่งชาติ แต่ลิ่วล้อการเมืองคะแนน 2533 ชนะที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกา . เป็นอิสระ แซนเดอร์พบตัวเองเผชิญหน้ากับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาก็ต้องหาพันธมิตรทางการเมืองล่วงหน้า ปัญหาของเขาและการออกกฎหมาย ขณะที่แซนเดอร์อธิบายให้ก้าวหน้า เขาพิจารณาการทำงานกับรีพับลิกันจะเป็น " คิดไม่ถึง " แต่เขาทำคัสกับพรรคประชาธิปัตย์แม้จะมี " มากของฝ่ายค้านของประชาธิปัตย์อนุลักษณ์เป็นของฉันในรัฐสภา .