Four locations were selected to rep

Four locations were selected to represent different elevation ranges and forest change histories. These locations are subsequently referred to as Sites 2, 9, 11 and 14 (see Table 1 for site codes and corresponding villages) – these numbers are the same as those used in Sassen et al. (2013). The communities near Sites 2 and 9 practise intensive coffee–banana based agriculture, while those near Sites 11 and 14 grow mainly maize and potatoes. Sassen et al. (2013) assessed the patterns of forest loss and recovery around Mt Elgon, including in the four study areas. They found that people near Site 9 did not re-encroach the forest inside the park
after boundaries were reinstated and forest restoration began around 1990. In the other sites however, renewed clearing and recovery took place at different times (Table 1). In Site 2 most
regenerating vegetation and restoration planting was cleared again from 2006. Forest clearing in Site 11 started in the 1990s, when a controversy arose about the boundary of the area excised for resettlement (see also Himmelfarb, 2006). In Site 14, encroachment was patchier than in the other sites (Sassen et al., 2013). At the time of our study, the parish neighbouring Site 9 had an agreement with UWA to collect resources such as fuelwood, green vegetables and medicinal plants in limited amounts, twice a week. Fieldwork took place from November 2010 till April 2011. In each site, five parallel transects were laid out 400 m apart and as perpendicular as possible to the general orientation of the boundary while ending in relatively intact forest (Fig. 1). The centre of the first plot on each transect was taken 50 m inside the park
boundary and further plot-centres at 200 m intervals. We used a handheld GPS (Garmin 60CSx) to determine the position of the plot-centres along the transect line. We sampled 13–21 plots along
each transect. The number depended on the travel time between each plot, which was influenced by terrain (e.g. obstacles) and vegetation (denser undergrowth required more clearing to discern the reference height of 1.30 m on tree stems). Each transect ended with at least two or three plots in areas that, according to our informants, were too far from the boundary to be used for poles and firewood. Some pit-sawing and/or charcoal burning would nevertheless still occur. We could not establish controls because any less disturbed site would not be similar, i.e. at higher elevation or less accessible. Hence we used distance effects to gauge impact intensity
from assumed high to low.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลือกสถานสี่เพื่อแสดงช่วงต่างระดับ และป่าเปลี่ยนประวัติ สถานเหล่านี้ในภายหลังอย่างเป็นไซต์ 2, 9, 11 และ 14 (ดูตารางที่ 1 รหัสไซต์และหมู่บ้านที่สอดคล้องกัน) – ตัวเลขเหล่านี้จะเหมือนกับที่ใช้ใน Sassen et al. (2013) ชุมชนใกล้ไซต์ 2 และ 9 ฝึกฝนเข้มข้นกาแฟ – กล้วยเกษตรตาม ในขณะที่ผู้ใกล้อเมริกา 11 และ 14 เติบโตส่วนใหญ่เป็นข้าวโพดและมันฝรั่ง Sassen et al. (2013) ประเมินรูปแบบของการสูญเสียป่าและกู้คืนรอบ ๆ Mt Elgon รวมทั้งในพื้นที่ศึกษา 4 พวกเขาพบว่าคนใกล้ไซต์ 9 ไม่ได้อีก encroach ป่าภายในอุทยานหลังจากที่ขอบก็กลับสู่สภาพเดิม และฟื้นฟูป่าเริ่มประมาณปี 1990 ในเว็บไซต์อื่นๆ อย่างไรก็ตาม หักต่ออายุและการกู้คืนทำเวลาแตกต่างกัน (ตารางที่ 1) ในเว็บไซต์มากที่สุด 2สร้างใหม่ฟื้นฟูปลูกและพืชถูกล้างข้อมูลอีกปี 2006 ป่าใน 11 เว็บไซต์เริ่มต้นในปี 1990 เกิดเมื่อการถกเถียงเกี่ยวกับขอบเขตของพื้นที่ excised สำหรับตั้งถิ่นฐานใหม่ (โปรดดู Himmelfarb, 2006) ในไซต์ 14, encroachment ได้ patchier กว่าในอื่น ๆ (Sassen et al., 2013) เวลาของเรา แพริช 9 เว็บไซต์เพื่อนบ้านรอบ ๆ มีข้อตกลงกับระหว่างการรวบรวมทรัพยากรเช่น fuelwood ผักสีเขียวและพืชสมุนไพรในปริมาณจำกัด สองสัปดาห์ สามารถเอาตำแหน่งจากพฤศจิกายนจนถึง 2554 เมษายน ในแต่ละไซต์ ห้าขนาน transects ถูกวางเป็นเส้นเป็นการปฐมนิเทศทั่วไปของขอบเขตในขณะที่สิ้นสุดในป่าค่อนข้างเหมือนเดิม (Fig. 1) และห่างกัน 400 เมตร ศูนย์กลางของแผนแรกในแต่ละ transect ถูกนำ 50 เมตรภายในสวนขอบเขตและเพิ่มเติมแผนศูนย์ที่ช่วง 200 เมตร เราใช้ GPS มือถือ (Garmin 60CSx) เพื่อกำหนดตำแหน่งของแผนศูนย์ตามแนว transect เราตัวอย่าง 13 – 21 ผืนตามtransect แต่ละ หมายเลขขึ้นอยู่กับเวลาการเดินทางระหว่างแต่ละพล็อต ซึ่งได้รับอิทธิพลจากภูมิประเทศ (เช่นอุปสรรค) และพืชพรรณ (denser undergrowth ต้องหักเพิ่มเติมแยกแยะอ้างอิงความสูง 1.30 เมตรบนลำต้นไม้) Transect ละสิ้นสุดลงกับผืนที่สอง หรือสามในพื้นที่ที่ ตามคุณค่าของเรา อยู่ห่างจากขอบเขตที่จะใช้สำหรับหมุนและฟืน บางหลุมเลื่อยหรือถ่านที่เผาไหม้จะเกิดขึ้นอย่างไรก็ตามยังคง เราไม่สามารถสร้างตัวควบคุมได้เนื่องจากเว็บไซต์ใด ๆ disturbed น้อยจะไม่คล้ายกัน เช่น ที่ระดับสูงกว่า หรือน้อย กว่าสามารถเข้าถึงได้ ดังนั้น เราใช้ผลจากการวัดความรุนแรงของผลกระทบจากสมมติมากไปน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่สถานที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นตัวแทนของช่วงระดับความสูงที่แตกต่างกันและประวัติศาสตร์การเปลี่ยนแปลงป่า สถานที่เหล่านี้จะถูกต่อมาเรียกว่าไซต์ที่ 2, 9, 11 และ 14 (ดูตารางที่ 1 สำหรับรหัสเว็บไซต์และหมู่บ้านที่เกี่ยวข้อง) - ตัวเลขเหล่านี้เป็นเช่นเดียวกับที่ใช้ใน Sassen และคณะ (2013) ชุมชนที่อยู่ใกล้สถานที่ 2 และ 9 การปฏิบัติอย่างเข้มข้นกาแฟกล้วยการเกษตรตามในขณะที่ใกล้กับสถานที่ที่ 11 และ 14 เติบโตส่วนใหญ่ข้าวโพดและมันฝรั่ง Sassen และคณะ (2013) การประเมินรูปแบบของการสูญเสียป่าไม้และการกู้คืนรอบ Mt Elgon รวมทั้งในสี่พื้นที่ศึกษา พวกเขาพบว่าคนที่อยู่ใกล้ Site 9 ไม่ได้กลับมารุกล้ำป่าในสวนสาธารณะ
หลังจากที่ถูกเรียกตัวกลับขอบเขตและฟื้นฟูป่าเริ่มรอบปี 1990 ในเว็บไซต์อื่น ๆ แต่ล้างการต่ออายุและการกู้คืนที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน (ตารางที่ 1) ในเว็บไซต์ 2 มากที่สุด
พืชปฏิรูปและการปลูกฟื้นฟูเคลียร์อีกครั้งจากปี 2006 ป่าหักบัญชีในไซต์ 11 เริ่มต้นในปี 1990 เมื่อความขัดแย้งเกิดขึ้นเกี่ยวกับขอบเขตของพื้นที่พอสำหรับการตั้งถิ่นฐานใหม่ (เห็น Himmelfarb 2006) ในเว็บไซต์ 14 บุกรุกเป็น patchier กว่าในเว็บไซต์อื่น ๆ (Sassen et al., 2013) ในช่วงเวลาของการศึกษาของเรา, ตำบลใกล้เคียง Site 9 มีข้อตกลงกับ UWA การเก็บรวบรวมทรัพยากรเช่นไม้ฟืน, ผักสีเขียวและพืชสมุนไพรในปริมาณที่ จำกัด สัปดาห์ละสองครั้ง ภาคสนามที่เกิดขึ้นจากพฤศจิกายน 2010 จนถึงเดือนเมษายน 2011 ในแต่ละเว็บไซต์ห้าตัดขวางขนานถูกวาง 400 เมตรออกจากกันและเป็นแนวตั้งฉากเป็นไปได้ที่จะวางแนวทางทั่วไปของขอบเขตในขณะที่สิ้นสุดในป่าค่อนข้างสมบูรณ์ (รูปที่ 1). ศูนย์กลางของพล็อตเป็นครั้งแรกในแต่ละแนวสำรวจถูกนำ 50 เมตรภายในสวนสาธารณะ
ขอบเขตและพล็อตต่อไปศูนย์ที่ 200 ม. ​​ช่วงเวลา เราใช้ GPS มือถือ (Garmin 60CSx) เพื่อตรวจสอบตำแหน่งของพล็อตศูนย์ตามแนวตัดขวาง เราตัวอย่าง 13-21 แปลงพร้อม
ผ่าแต่ละ จำนวนขึ้นอยู่กับระยะเวลาการเดินทางระหว่างแต่ละแปลงซึ่งได้รับอิทธิพลจากสภาพภูมิประเทศ (อุปสรรคเช่น) และพืชผัก (พงทึบจำเป็นต้องล้างมากขึ้นที่จะมองเห็นความสูงอ้างอิง 1.30 เมตรบนลำต้นต้นไม้) ผ่าแต่ละสิ้นสุดวันที่มีอย่างน้อยสองหรือสามแปลงในพื้นที่ว่าตามข้อมูลของเราอยู่ไกลเกินไปจากขอบเขตที่จะใช้สำหรับเสาและไม้ฟืน บางหลุมเลื่อยและ / หรือการเผาถ่านจะยังคงยังคงเกิดขึ้น เราไม่สามารถสร้างการควบคุมใด ๆ เพราะเว็บไซต์รบกวนน้อยกว่าจะไม่เป็นที่คล้ายกันคือที่ระดับความสูงที่สูงขึ้นหรือเข้าถึงได้น้อย ดังนั้นเราใช้ผลกระทบระยะทางที่จะวัดความเข้มของผลกระทบ
จากการสันนิษฐานสูงไปต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่สถานที่ที่ถูกเลือกเป็นตัวแทนช่วงความสูงที่แตกต่างกันและประวัติการเปลี่ยนป่า สถานที่เหล่านี้ต่อมาเรียกว่าเว็บไซต์ 2 , 9 , 11 และ 14 ( ดูตารางที่ 1 รหัสเว็บไซต์และหมู่บ้านที่สอดคล้องกันและตัวเลขเหล่านี้เป็นเช่นเดียวกับที่ใช้ใน sassen et al . ( 2013 ) ใกล้แหล่งชุมชน 2 และ 9 ฝึกกล้วยกาแฟ–เข้มข้นเกษตรตามในขณะที่ผู้ที่อยู่ใกล้เว็บไซต์ 11 และ 14 เติบโตหลัก ข้าวโพด และมันฝรั่ง sassen et al . ( 1 ) การประเมินรูปแบบของการสูญเสียป่าไม้และการกู้คืนรอบตัน elgon รวมถึงการศึกษาใน 4 ด้าน พวกเขาพบว่าคนใกล้ไซต์ 9 ไม่ได้กำลังรุกล้ำป่าภายในอุทยาน
หลังจากกลับมาทำงาน และขอบเขตการฟื้นฟูป่าเริ่มประมาณปี 1990 ในเว็บไซต์อื่น ๆอย่างไรก็ตามการล้างและการกู้เกิดขึ้นในเวลาที่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 1 ) ในเว็บไซต์ส่วนใหญ่
regenerating พืชและฟื้นฟูการล้างอีกครั้งในปี 2550 การล้างป่าในเว็บไซต์ 11 เริ่มต้นใน 1990 , เมื่อมีคดีเกิดขึ้นเกี่ยวกับขอบเขตของพื้นที่ตัดสำหรับผิวสองสี ( เห็นฮิมเมลฟาร์ , 2006 ) ในเว็บไซต์ 14การเป็น patchier กว่าในเว็บไซต์อื่น ๆ ( sassen et al . , 2013 ) ในช่วงเวลาของการศึกษาของเรา ตำบลใกล้เคียง ไซต์ 9 มีข้อตกลงกับ UWA รวบรวมทรัพยากร เช่น ไม้ , ผักสีเขียวและพืชสมุนไพรในการจํากัดจํานวน 2 ครั้งต่อสัปดาห์ การเกิดขึ้นตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 2010 ถึงเมษายน 2011 ในแต่ละเว็บไซต์5 transects ถูกวางขนานกันและตั้งฉาก 400 เมตรเป็นไปได้ในทิศทางทั่วไปของขอบเขตและสุดท้ายในป่าค่อนข้างสมบูรณ์ ( รูปที่ 1 ) ศูนย์กลางของพล็อตแรกในแต่ละพื้นที่ได้ 50 เมตรภายในอุทยาน
ขอบเขตและศูนย์แปลงต่อไปในช่วงเวลา 200 เมตรเราใช้แบบมือถือ GPS ( Garmin 60csx ) เพื่อหาตำแหน่งของจุดศูนย์ตามผลบรรทัด เราเก็บตัว 13 – 21 แปลงตาม
แต่ละพื้นที่ จำนวนขึ้นอยู่กับเวลาในการเดินทางระหว่างแต่ละแปลง ซึ่งได้รับอิทธิพลจากภูมิประเทศ เช่น ( อุปสรรค ) และพืช ( บางทีต้องล้างพื้นมากกว่าที่จะมองเห็นอ้างอิงความสูง 1.30 เมตรบนลำต้นของต้นไม้ )แต่ละพื้นที่ก็มีอย่างน้อยสองหรือสามแปลง ในพื้นที่ ตามสายของเราอยู่ไกลจากขอบเขตเพื่อใช้เป็นเสา และไม้ฟืน บางหลุมเลื่อยและ / หรือเตาถ่าน จะยังไงก็ยังเกิดขึ้น เราไม่สามารถสร้างการควบคุม เพราะน้อยรบกวนเว็บไซต์จะไม่คล้ายกัน คือ ที่ระดับความสูงที่สูงขึ้นหรือสามารถเข้าถึงได้น้อยดังนั้นเราใช้ผลระยะทางวัดจากผลกระทบความรุนแรง
ถือว่าสูงต่ำ