A tender laughter like tingling bel

A tender laughter like tingling bells sounds, Fiery Xi Shi playfully says: “With such a huge matter happening, could it be that gentleman doesn’t know of it?”

Gui Wan slowly opens lifts her eyelids, her eyes as tranquil as the night skies, with a smile that may or may not be hanging within it, “I appreciate further details.”

A gentle breeze blows past, refreshing and pleasant.

San Niang stands before the horse carriage, narrating in detail all the movements within the Capital that have happened over the past four days, playfully saying: “That assassin died in prison, Prince Duan’s hundreds of words unable to offer an explanation, but with no evidence to testify against him, originally thought that the matter will come to nothing, who knew, on the second day, it was actually the new First Ranked Scholar who stood out, presenting the incriminating evidence, setting a solid crime for Prince Duan.

“What’s even more interesting is, word on the streets are saying, this new First Ranked Scholar is Prime Minister Lou’s pupil, all of this may very well be Prime Minister Lou’s scheme to eradicate Prince Duan. What assassin-la, incriminating evidence-la, all are Prime Minister Lou’s doings.

“Now the new First Ranked Scholar has stepped up the clouds, within two days, rose up three ranks, can be said to be fair-haired one[5] in front of the Emperor……”

Such delicately gentle words spoken in a tone of teasing as though watching a play, but Gui Wan because of the information disclosed by those words, actually feels her heart weigh down quite a bit. After San Niang leaves, the horse carriage once again gets moving, her heart like a wave-less mirror, Gui Wan once again half lays down again, with the accompanyingt rhythm of rolling wheels, she drifts into sleep.

When she had awakened, the horse carriage has already stopped outside the Prime Minister Estate, stepping off the carriage, outside the main doors of the Prime Minister Estate, there were actually a good number of people lingering around in waiting, their expressions appears anxious, occasionally whispering to one another. Gui Wan faintly smiles, playfully saying to Lou Sheng beside her: “It really is strange today, wherever we go, it is always ever so lively.”

Lou Sheng dared not to rashly say anything in response, accompanying Gui Wan into the Prime Minister Estate, responding to the old housekeeper’s look of surprise with a wry smile, shrugging his shoulders to express his own helplessness.

The old housekeeper was just about to step forward to ask them something, when Gui Wan’s one wave of a hand cuts off his long-winded words: “Where is Lord Prime Minister?”

Lowering his head, the old housekeeper very honestly points towards the back courtyard.

The autumn air is strong in the back courtyard, stepping into the courtyard, the red maple leaves spins in the air as they scatter, the clear waves in the jade pond, curling with smoke.

Lou Che sits by the pond in pale Confucian robes, hair held up in a jade headdress, his hands holding a fishing rod, leisurely fishing in the pond, sensing someone approaching, he turns his head, the instant he sees Gui Wan, surprise flashes by his eyes, and is immediately swept away, laughing saying: “Looks like Lou Sheng is getting more and more incapable of doing his job.”

Gui Wan walks up close, bending her body as she sits by Lou Che’s side, steadily gazing into the pond, saying: “Many officials are requesting an audience by the doors, yet Husband is fishing here without making a single move, looks like you already have everything planned out.” [6]

Thin lips hooking up a little, Lou Che smiles and says nothing, the waves in the pond meets with the wind, forming circles of rippling, yet the rod in hand makes not even the slightest of movement.

“Gui Wan, Tian Shan in the north, a vast scene of snow, as though the heavens and earth are one; Jiang Nan silk village, of elegance and graceful beauty, like rain like sorrows, which place do you like best?”

“I have not been to either, don’t know how to compare.”

“Shortly later, I will take you to explore the beauties of the world, how’s that?”

Sounding a little laughter, she watches at the red leaves descends to the lake, leisurely sounding a light sigh: “Husband, must you lie to me as well?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงหัวเราะอ่อนโยนเช่นระฆังซ่า ๆ เสียง ไซซีคะนองเล่นกล่าวว่า: "ดังกล่าวเป็นเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ด้วยอาจจะเป็นสุภาพบุรุษที่ไม่รู้ว่ามัน"Gui Wan ช้าเปิดยกเปลือกตาของเธอ เงียบสงบที่เป็นท้องฟ้ากลางคืน มีรอยยิ้มที่อาจ หรือไม่อาจจะแขวนอยู่ภายในดวงตาของเธอ "ผม ขอบคุณเพิ่มเติมรายละเอียด"ลมพัดผ่าน สดชื่น และมีความสุขเนียงซานยืนก่อนรถม้า บรรยายในรายละเอียดทุกการเคลื่อนไหวภายในเมืองหลวงที่เกิดขึ้นผ่านมาสี่วัน เล่นพูดว่า: "ฆาตกรที่เสียชีวิตในคุก หลายร้อยเจ้าด้วนคำสามารถอธิบาย แต่ไม่มีหลักฐานเป็นพยานกับเขา ตอนแรกคิดว่า เรื่องจะมาเพื่ออะไร พอ ในวันสอง มันเป็นจริงใหม่แรกอันดับนักวิชาการที่ยืนออก การนำเสนอหลักฐานร่อง การตั้งอาชญากรรมแข็งสำหรับเจ้าด้วน"สิ่งที่น่าสนใจยิ่งคือ พูดคำบนถนน ใหม่นี้นักวิชาการอันดับแรกคือ นักเรียนนายกรัฐมนตรี Lou ดีทั้งหมดนี้อาจจะเพื่อนายกรัฐมนตรี Lou ให้กำจัดเจ้าด้วน อะไรฆ่าลา เอกหลักฐาน-la ทั้งหมดเป็นการกระทำที่นายกรัฐมนตรีลู"ตอนนี้ใหม่แรกอันดับที่นักวิชาการได้ก้าวขึ้นเมฆ ภายในสองวัน กุหลาบขึ้นสามแถว สามารถจะกล่าวว่า แดงหนึ่ง [5] หน้าของจักรพรรดิ"คำดังกล่าวอ่อนโยนประณีตในโทนของล้อเล่นเหมือนจริงดูเล่น แต่ Gui Wan เนื่องจากข้อมูลที่เปิดเผย โดยคำ รู้สึกหัวใจของเธอมีน้ำหนักลงน้อย หลังจากที่ใบเนียงซาน รถม้าอีกครั้งได้รับ ย้าย หัวใจของเธอเหมือนเป็นคลื่นน้อยกว่ากระจก Gui Wan อีกครั้งครึ่งเมียลงอีกครั้ง ด้วยจังหวะ accompanyingt ล้อ เธอ drifts เข้าสู่โหมดสลีเมื่อเธอมีไม่ได้ รถม้าได้แล้วหยุดอยู่นอกนิคมนายกรัฐมนตรี ก้าวออกการขนส่ง นอกประตูหลักของนายกรัฐมนตรีที่ดิน มีจำนวนคนที่ lingering รอบในรอดีจริง ท่าปรากฏกังวล บางครั้งกระซิบกันไป Gui Wan รวย ๆ ยิ้ม เล่นบอก Lou Sheng ข้างเธอ: "จริง ๆ เป็นแปลกวันนี้ ทุกที่เราไป มันเป็นเสมอเคยมีชีวิตชีวา"Lou Sheng กล้าไม่ต้องพูดอะไรในการตอบสนอง rashly ประกอบ Gui Wan เป็นนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์ การตอบสนองของบุฟเฟ่ต์เก่ามองความประทับใจด้วยรอยยิ้ม wry, shrugging ไหล่ของเขาในการแสดงของตัวเองทำอะไรไม่ถูกแม่บ้านเก่าได้เพียงก้าวไปข้างหน้าขอให้สิ่ง เมื่อคลื่นหนึ่ง Gui Wan ของมือตัดคำพูดของเขา long-winded: ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีของพระเจ้า "ลดศีรษะ บุฟเฟ่ต์เก่ามากซื่อสัตย์คนลานภายหลังฤดูใบไม้ร่วงที่อากาศมีความแข็งแรงในลานหลัง ก้าวเข้าสู่ลาน เมเปิลสีแดงใบสปินในอากาศ ตามที่พวกเขากระจาย คลื่นชัดเจนในบ่อหยก ดัดผม ด้วยควันLou Che sits by the pond in pale Confucian robes, hair held up in a jade headdress, his hands holding a fishing rod, leisurely fishing in the pond, sensing someone approaching, he turns his head, the instant he sees Gui Wan, surprise flashes by his eyes, and is immediately swept away, laughing saying: “Looks like Lou Sheng is getting more and more incapable of doing his job.”Gui Wan walks up close, bending her body as she sits by Lou Che’s side, steadily gazing into the pond, saying: “Many officials are requesting an audience by the doors, yet Husband is fishing here without making a single move, looks like you already have everything planned out.” [6]Thin lips hooking up a little, Lou Che smiles and says nothing, the waves in the pond meets with the wind, forming circles of rippling, yet the rod in hand makes not even the slightest of movement.“Gui Wan, Tian Shan in the north, a vast scene of snow, as though the heavens and earth are one; Jiang Nan silk village, of elegance and graceful beauty, like rain like sorrows, which place do you like best?”“I have not been to either, don’t know how to compare.”“Shortly later, I will take you to explore the beauties of the world, how’s that?”Sounding a little laughter, she watches at the red leaves descends to the lake, leisurely sounding a light sigh: “Husband, must you lie to me as well?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงหัวเราะซื้อเช่นรู้สึกเสียวซ่าระฆังเสียงคะนองสนุกสนานไซซีกล่าวว่า: "ด้วยเช่นเรื่องใหญ่ที่เกิดขึ้นมันอาจจะเป็นสุภาพบุรุษที่ไม่ทราบมัน" กุย Wan ช้าเปิดยกเปลือกตาของเธอดวงตาของเธอเป็นที่เงียบสงบเช่นคืน ท้องฟ้าด้วยรอยยิ้มที่อาจจะหรืออาจจะไม่ได้แขวนอยู่ภายใน "ฉันขอขอบคุณรายละเอียดเพิ่มเติม." สายลมอ่อนพัดผ่านมาสดชื่นและมีความสุข. ซานเนียงยืนก่อนที่รถม้าที่บรรยายในรายละเอียดการเคลื่อนไหวทั้งหมดภายในทุนที่ ได้เกิดขึ้นมานานกว่าสี่วันที่ผ่านมาเล่นกล่าวว่า "นักฆ่าที่ตายในคุกเจ้าชายด้วนหลายร้อยคำไม่สามารถที่จะนำเสนอคำอธิบาย แต่มีหลักฐานที่จะปรักปรำเขาไม่มี แต่เดิมคิดว่าเรื่องจะมาเพื่ออะไรใครจะรู้ว่า ในวันที่สองก็เป็นจริงครั้งแรกใหม่การจัดอันดับนักวิชาการที่ออกมายืนนำเสนอหลักฐานที่กล่าวหา, การตั้งค่าความผิดทางอาญาที่มั่นคงสำหรับเจ้าชายด้วน. "มีอะไรที่น่าสนใจยิ่งคือคำบนท้องถนนจะพูดว่า Scholar แรกนี้ใหม่การจัดอันดับ เป็นนักเรียนนายกรัฐมนตรีลูทั้งหมดนี้เป็นอย่างดีอาจจะเป็นโครงการที่นายกรัฐมนตรีลูที่จะกำจัดเจ้าชายด้วน สิ่งที่ฆาตกร-la, หลักฐานปรักปรำ-la ทั้งหมดมีการกระทำนายกรัฐมนตรีลู. "ตอนแรกใหม่อันดับที่นักวิชาการได้ก้าวขึ้นเมฆภายในสองวันลุกขึ้นสามแถวสามารถจะกล่าวว่าเป็นธรรมที่มีผมคนหนึ่ง [5 ] ในด้านหน้าของจักรพรรดิ ...... " คำประณีตอ่อนโยนดังกล่าวพูดในเสียงของล้อเล่นราวกับว่าดูเล่น แต่กุย Wan เพราะข้อมูลที่เปิดเผยโดยคำพูดเหล่านั้นจริงรู้สึกหัวใจของเธอมีน้ำหนักลดลงไม่น้อย หลังจากออกจากซานเนียงรถม้าอีกครั้งได้รับการเคลื่อนย้ายหัวใจของเธอเหมือนกระจกคลื่นน้อยกุย Wan อีกครั้งครึ่งวางลงอีกครั้งกับจังหวะ accompanyingt ของล้อกลิ้งเธอลอยเข้ามาในการนอนหลับ. เมื่อเธอได้ตื่นขึ้นมาที่ รถม้าได้หยุดแล้วนอกนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์, สายการบินก้าวออกนอกประตูหลักของนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์มีจริงเป็นจำนวนที่ดีของผู้คนที่เอ้อระเหยรอบในการรอคอยการแสดงออกของพวกเขาปรากฏกังวลบางครั้งกระซิบกับอีกคนหนึ่ง กุย Wan รางรอยยิ้มสนุกสนานพูดกับลู Sheng ข้างเธอ: "จริงๆมันเป็นที่แปลกประหลาดในวันนี้ทุกที่ที่เราไปก็มักจะเคยมีชีวิตชีวาดังนั้น." ลู Sheng ไม่กล้าผลีผลามพูดอะไรในการตอบสนองที่มาพร้อมกับ GUI Wan เข้าไปนายกรัฐมนตรี อสังหาริมทรัพย์, การตอบสนองต่อรูปลักษณ์แม่บ้านเก่าของความประหลาดใจด้วยรอยยิ้มเบี้ยวยักไหล่ของเขาในการแสดงหนทางของตัวเอง. แม่บ้านเก่าเป็นเพียงเกี่ยวกับที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อขอให้พวกเขาบางสิ่งบางอย่างเมื่อกุย Wan หนึ่งคลื่นของการตัดมือปิดยาวของเขา คำ -winded: "ไหนคือพระเจ้าของนายกรัฐมนตรี" . ลดหัวของเขาแม่บ้านเก่ามากสุจริตชี้ไปทางลานกลับอากาศฤดูใบไม้ร่วงที่มีความแข็งแกร่งในลานหลังก้าวเข้าสู่คอร์ทยาร์ด, เมเปิ้ลสีแดงใบสปินในอากาศ ขณะที่พวกเขากระจายคลื่นที่ชัดเจนในบ่อหยก, ดัดผมด้วยควัน. ลูเจ๊นั่งอยู่ข้างสระน้ำในอาภรณ์ขงจื้อซีดผมจัดขึ้นในผ้าโพกศีรษะหยกมือของเขาถือคันเบ็ดตกปลาสบายในบ่อรู้สึกคน ใกล้เขาหันศีรษะของเขาทันทีที่เขาเห็น Gui วานแปลกใจกะพริบตาของเขาและถูกกวาดออกไปทันทีหัวเราะพูดว่า: ". ดูเหมือนว่าลู Sheng จะเริ่มขึ้นและความสามารถมากขึ้นในการทำงานของเขา" กุย Wan เดินขึ้น ใกล้ดัดร่างกายของเธอขณะที่เธอนั่งอยู่เคียงข้างลูเจ๊อย่างต่อเนื่องจ้องเข้าไปในบ่อกล่าวว่า "เจ้าหน้าที่หลายคนกำลังร้องขอผู้ชมด้วยประตู แต่สามีตกปลาที่นี่โดยไม่ต้องทำการย้ายเดียวดูเหมือนว่าคุณมีทุกอย่างที่วางแผนไว้ ออก. "[6] ริมฝีปากบาง hooking ขึ้นเล็กน้อยลู Che รอยยิ้มและกล่าวว่าไม่มีอะไร, คลื่นในบ่อพบกับลมรูปวงกลม rippling ยังแกนในมือทำให้ไม่ได้แม้แต่น้อยที่สุดของการเคลื่อนไหว. " กุย วรรณเทียนฉานในภาคเหนือ, ฉากที่กว้างใหญ่ของหิมะราวกับฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเป็นหนึ่ง; เจียงน่านหมู่บ้านผ้าไหมของความสง่างามและความงามสง่างามเหมือนฝนที่ตกเหมือนความทุกข์ซึ่งสถานที่ใดที่คุณชอบมากที่สุด? " " ผมยังไม่ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ทราบวิธีการที่จะเปรียบเทียบ. " " ไม่นานต่อมาผมจะพาคุณไป สำรวจความงามของโลกได้อย่างไรว่า "? มีเสียงหัวเราะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอมองที่ใบสีแดงให้สิ้นซากไปทะเลสาบสบายเสียงถอนหายใจเบา ๆ :" สามีคุณต้องอยู่กับผมเหมือนกัน "?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ่อนโยน เสียงหัวเราะเหมือนเหน็บระฆังเสียงคะนอง Xi Shi เริงร่ากล่าวว่า : " ด้วยเช่นขนาดใหญ่ขึ้นขึ้น หรือว่าท่านไม่รู้เหรอ ? "GUI วานเปิดช้าๆลิฟท์เปลือกตาของเธอ ดวงตาที่เงียบสงบเป็นท้องฟ้าคืน ด้วยรอยยิ้มที่อาจจะหรืออาจจะแขวนภายใน " ผมชื่นชมรายละเอียดเพิ่มเติม .สายลมอ่อนโยนพัดผ่าน สดชื่น และมีความสุขซานเหนียง ยืนต่อหน้า รถม้าที่เน้นในรายละเอียดทุกความเคลื่อนไหวภายในเมืองหลวงที่ได้เกิดขึ้นในช่วงสี่วันอย่างสนุกสนานว่า " นักฆ่านั่นตายในคุก เจ้าชายต้วนร้อยคำที่ไม่สามารถอธิบายได้ แต่ไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิดเขาได้ ตอนแรกคิดว่าเรื่องจะมา อะไร ใคร รู้ ใน วัน ที่ สอง มันยังใหม่ สอบได้อันดับที่โดดเด่น นำเสนอหลักฐานการอาชญากรรมแข็งชายเดื ." อะไรที่น่าสนใจมากไปกว่านั้นคือคำบนถนนนี้ใหม่ว่าสอบได้อันดับที่เป็นนายกรัฐมนตรีลูศิษย์ ทั้งหมดนี้ก็อาจเป็นนายกรัฐมนตรีได้ ลู เป็นโครงการที่จะกำจัดเจ้าชายเดื . สิ่งที่ฆาตกร la , la หลักฐานทั้งหมดที่มี นายกรัฐมนตรีลู ทำ" ตอนนี้ใหม่สอบได้อันดับที่ได้ก้าวขึ้นเมฆ ภายในสองวัน กุหลาบสามแถว สามารถกล่าวเป็นธรรมผมหนึ่ง [ 5 ] ในด้านหน้าของจักรพรรดิ . . . . . . . "คำพูดสุภาพนุ่มนวล พูดด้วยน้ำเสียงล้อเล่นเหมือนดูละคร แต่ GUI วานเพราะข้อมูลเปิดเผยคำพูดเหล่านั้น ความรู้สึกจริงๆ จิตใจของเธอหนักลงนิดหน่อย หลังจากที่ซานเหนียง ใบไม้ รถม้าก็เคลื่อนที่อีกครั้ง หัวใจเธอเหมือนคลื่นน้อยกว่ากระจก , GUI วานอีกครึ่งหนึ่งวางลงอีกครั้ง ด้วย accompanyingt จังหวะกลิ้งล้อเธอลอยเข้ามาในการนอนหลับเมื่อเธอตื่นแล้ว รถม้าก็หยุดอยู่บ้านนายกรัฐมนตรี ก้าวออกจากรถนอกประตูหลักของบ้านนายกรัฐมนตรี มีจริงเป็นจำนวนที่ดีของคนที่มาด้อมๆมองๆในการรอคอย การแสดงออกของพวกเขาปรากฏกังวล บางครั้งคุยกับคนอื่น กุ้ย วานๆยิ้มอย่างสนุกสนานพูดกับลูเชง ข้างๆเธอ " มันแปลกวันนี้ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็มักจะเคยมีชีวิตชีวามาก . "ลูเชง ไม่กล้าที่จะไปพูดในการตอบสนองกับ GUI วานเป็นอสังหาริมทรัพย์นายกรัฐมนตรี เพื่อตอบสนองแก่แม่บ้านดูแปลกใจกับรอยยิ้มเหยๆไหล่ของเขาเพื่อเช็คดวงของเขาเองแม่บ้านเก่าที่เพิ่งจะเดินออกมาถามอะไร เมื่อไหร่ กุย วานหนึ่งคลื่นของมือตัดของเขายืดยาวคำ : " แล้วท่านนายกรัฐมนตรี ? "ลดหัว , แม่บ้านเก่ามากจริงๆนะจุดสู่ลานด้านหลังฤดูใบไม้ร่วงอากาศที่แข็งแกร่งในสนามกลับก้าวเข้ามาในโรงแรม เมเปิ้ลสีแดงใบหมุนในอากาศ ตามที่พวกเขากระจาย คลื่นชัดเจนในบ่อหยก , การดัดผมด้วยควันลูเช ตั้งอยู่ริมสระน้ำในซีดของจีวร ผมจับในหยกผ้าโพกศีรษะ , มือ ถือคันเบ็ด ต้วมเตี้ยม ตกปลาในบ่อใครเข้าไปสัมผัส เขาหันศีรษะของเขา ทันทีที่เขาเห็น GUI วาน ใจวูบวาบจากแววตาของเขา และก็หายเป็นปลิดทิ้ง หัวเราะว่า " ดูเหมือนลูเซิงได้รับมากขึ้นและสามารถทำงานของเขา " .GUI วานเดินใกล้ๆ โค้งร่างกายของเธอขณะที่เธอนั่งอยู่ข้างๆ ลูเช ยังคงจ้องลงไปในบ่อ พูดว่า : " ขุนนางหลายคนขอเข้าเฝ้า โดยประตู แต่สามีเป็นชาวประมงที่นี่โดยไม่มีการย้ายเดียว ดูเหมือนคุณมีทุกอย่างที่วางแผนออก . " [ 6 ]ริมฝีปากบาง hooking ขึ้นเล็กน้อย ลูเช ยิ้มและกล่าวว่าไม่มีอะไร คลื่นในบ่อ เจอกับลมไหลเป็นวงกลม แต่ไม้เรียวในมือทำให้แม้แต่น้อยที่สุดของการเคลื่อนไหว" กุ้ย วาน เทียนซานในภาคเหนือ , ฉากที่กว้างใหญ่ของหิมะ ราวกับว่าสวรรค์และแผ่นดินเป็นหนึ่ง หมู่บ้านผ้าไหม เจียงหนาน ความสง่างามและความงามสง่างาม ราวกับฝนเหมือนความทุกข์ ซึ่งสถานที่ที่คุณชอบที่สุด ? "" ผมยังไม่เคยไปเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะเปรียบเทียบ”" แล้วหลังจากนั้น ผมจะพาคุณไปเที่ยวชมความงามของโลกอย่างไร ? "เสียงเสียงหัวเราะ เธอมองดูที่ใบสีแดงลงมาสู่ทะเลสาบ ต้วมเตี้ยม เสียงถอนหายใจเบาๆ " สามีคุณต้องโกหกฉันด้วย ? "