It is not hard for children to lear

It is not hard for children to learn a second language, but we are all
familiar with instances of second language learning that fall short of the
language being learned. Researchers have examined cases of language learning
that may not have gone beyond the interlanguage stages documented in
their studies (e.g., Schumann, 1974; Selinker, Swain, & Dumas, 1975; Wong
Fillmore, in press). In Selinker's (1972) terms, they ended up with "fossilized
versions of interlanguages" rather than with fully realized versions of the
target languages. What leads to this kind of outcome rather than the more
complete mastery expected in second language learning? Social and psychological
factors have been implicated in the case of adult language learners,
whereas situational factors have been critical in the case of children. Fossilized
interlanguages are very likely to develop in the language-learning situations
that we find in many schools with big enrollments of immigrant and
refugee students. In the classrooms of such schools, non-English speakers
frequently outnumber English speakers. In fact, except for their teachers,
the learners may have little contact with people who know the language well
enough to help them learn it. In any event, the language learners spend a lot
more time talking with one another than they do with their teachers, and the
English they hear most often is the imperfect varieties spoken by classmates
rather than the more standard varieties spoken by their teachers. That being
the case, the input they base their language learning on being the speech of
learners like themselves, is not altogether representative of the targel! language.
Not surprisingly, language learning based on such input is neither
perfect nor complete.
What happens when students do not learn well a second language after
they have already decided to give up their first language? Can children who
develop neither their first nor their second language fully take full advantage
of the educational opportunities their parents and their teachers have to
offer? These are questions that need to be examined closely in the light of
what we have learned in this study.
So where does all this leave us? Does this suggest that we should abandon
English in programs for language-minority children? Not at all. The problem
is timing, not English. The children have to learn English, but they
should not be required to do so until their native languages are stable enough
to handle the inevitable encounter with English and all it means. Even then,
teachers and parents must work together to try to mitigate the harm that can
be done to children when they discover that differences are not welcome in
the social world represented by the school. Parents need to be warned of the consequences of not insisting that their children speak to them in the language
of the home. Teachers should be aware of the harm they can do when

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันไม่ยากสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้ภาษาที่สอง แต่เรามีทั้งหมดคุ้นเคยกับอินสแตนซ์ของการเรียนรู้ภาษาที่สองที่ตกกะร่องกะแร่งการเรียนรู้ภาษา นักวิจัยได้ตรวจสอบกรณีการเรียนรู้ภาษาที่อาจไม่ได้ไปเกินระยะ interlanguage เอกสารในนักศึกษา (เช่น สคูมัน 1974 Selinker, Swain, & ดู มาส 1975 วงFillmore ในข่าว) ในแง่ของ Selinker (1972) พวกเขาสิ้นสุดกับ "fossilizedรุ่น interlanguages"แทนรุ่นรับรู้เต็มภาษาเป้าหมาย อะไรนำไปสู่ผลลัพธ์มากกว่ามากกว่าชนิดนี้ดำเนินในการเรียนรู้ภาษาที่สองเป็นครู สังคม และจิตใจปัจจัยมีการเกี่ยวข้องในกรณีที่ผู้เรียนภาษาผู้ใหญ่ในขณะที่ปัจจัยในสถานการณ์มีความสำคัญในกรณีของเด็ก Fossilizedinterlanguages มีการพัฒนาในสถานการณ์การเรียนรู้ภาษาที่เราพบในโรงเรียนจำนวนมากมีขนาดใหญ่ลงของอพยพ และนักเรียนผู้ลี้ภัย ในห้องเรียนของโรงเรียน ลำโพงไม่ใช่ภาษาอังกฤษมักมีจำนวนมากกว่าภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริง ยกเว้นครูของพวกเขาผู้เรียนอาจมีเล็กน้อยกับคนที่รู้ภาษาดีเพียงพอเพื่อช่วยในการเรียนรู้นั้น ในกรณีใด ๆ เรียนภาษาที่ใช้มากเวลาพูดคุยกับคนอื่นมากกว่าทำกับครูของพวกเขา และภาษาอังกฤษที่ได้ยินบ่อยที่สุดเป็นสายพันธุ์ที่ไม่สมบูรณ์ด้วยมลดี กว่าพันธุ์มาตรฐานมากด้วยครูของพวกเขา ที่อยู่กรณี การป้อนข้อมูลที่พวกเขายึดภาษาการเรียนรู้การพูดของผู้เรียนเช่นตัวเอง ไม่ทั้งหมดแทน targel ภาษาไม่น่าแปลกใจ เรียนรู้ภาษาตามป้อนข้อมูลดังกล่าวไม่ใช่สมบูรณ์และ ไม่สมบูรณ์เกิดอะไรขึ้นเมื่อไม่เรียนกันเป็นภาษาที่สองหลังจากพวกเขาได้ตัดสินใจแล้วจะให้ค่าภาษาแรกของพวกเขา เด็กสามารถที่พัฒนาไม่แรกของพวกเขาหรือพวกเขาสองภาษาเต็มใช้ประโยชน์โอกาสทางการศึกษาของ พ่อแม่และครูของพวกเขาได้ข้อเสนอหรือไม่ นี่คือคำถามที่ต้องถูกตรวจสอบอย่างใกล้ชิดใน light ของที่เราได้เรียนรู้ในการศึกษานี้ดังนั้น ที่ไม่ทั้งหมดนี้บ้างเรา ไม่นี้แนะนำว่า เราควรละทิ้งภาษาโปรแกรมสำหรับเด็กภาษาชนกลุ่มน้อย ไม่เลย ปัญหามีเวลา ไม่อังกฤษ เด็กต้องเรียนรู้ภาษาอังกฤษ แต่พวกเขาไม่ควรต้องทำอย่างนั้นจนกว่าภาษาของพวกเขาจะมั่นคงพอการจัดการพบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กับภาษาอังกฤษและทั้งหมด ก็ ได้แล้วครูและผู้ปกครองต้องทำงานร่วมกันเพื่อลดอันตรายที่สามารถทำให้เด็กเมื่อพวกเขาค้นพบความแตกต่างไม่ยินดีในโลกทางสังคมที่แสดง โดยโรงเรียน ผู้ปกครองต้องได้รับการเตือนของผลของการไม่ insisting ว่า ลูก ๆ พูดไปภาษาของบ้าน ครูควรตระหนักถึงอันตรายที่พวกเขาสามารถทำได้เมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ยากสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้ภาษาที่สอง แต่เราทุกคน
คุ้นเคยกับกรณีของการเรียนรู้ภาษาที่สองที่ขาดการ
เรียนรู้ภาษาที่ถูก นักวิจัยได้ตรวจสอบกรณีของการเรียนรู้ภาษา
ที่อาจไม่ได้ไปไกลเกินกว่าขั้นตอนข้ามภาษาบันทึกไว้ใน
การศึกษาของพวกเขา (เช่นแมนน์, 1974; Selinker, คู่รัก, มัส & 1975; วงศ์
Fillmore, ในข่าว) ใน Selinker ของ (1972) ข้อตกลงที่พวกเขาจบลงด้วย "ฟอสซิล
รุ่น interlanguages ​​"มากกว่ากับรุ่นรู้อย่างเต็มที่ของ
ภาษาเป้าหมาย สิ่งที่จะนำไปสู่ชนิดของผลมากกว่านี้มากขึ้น
เรียนรู้ที่สมบูรณ์คาดว่าในการเรียนรู้ภาษาที่สอง? สังคมและจิตใจ
ปัจจัยที่มีส่วนเกี่ยวข้องในกรณีของผู้เรียนภาษาผู้ใหญ่
ในขณะที่ปัจจัยสถานการณ์ที่ได้รับความสำคัญในกรณีของเด็ก ฟอสซิล
interlanguages ​​มีแนวโน้มมากที่จะพัฒนาในสถานการณ์การเรียนภาษา
ที่เราพบในหลายโรงเรียนที่มีขนาดใหญ่ของการลงทะเบียนผู้อพยพและ
ผู้ลี้ภัยนักเรียน ในห้องเรียนของโรงเรียนดังกล่าวลำโพงที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ
บ่อยครั้งมีจำนวนมากกว่าที่พูดภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริงยกเว้นสำหรับครูผู้สอนของพวกเขา
เรียนอาจจะมีการติดต่อกับคนที่รู้ภาษาที่ดี
พอที่จะช่วยให้พวกเขาเรียนรู้มัน ในกรณีใด ๆ เรียนภาษาใช้จ่ายมาก
เวลามากขึ้นในการพูดคุยกับคนอื่นมากกว่าที่พวกเขาทำกับครูของพวกเขาและ
พวกเขาได้ยินภาษาอังกฤษส่วนใหญ่มักจะเป็นสายพันธุ์ที่ไม่สมบูรณ์พูดโดยเพื่อนร่วมชั้นเรียน
มากกว่าพันธุ์มาตรฐานมากขึ้นพูดโดยครูของพวกเขา ที่เป็น
กรณีที่ใส่พวกเขาฐานการเรียนรู้ภาษาของพวกเขาที่จะเป็นคำพูดของ
ผู้เรียนเช่นตัวเองไม่ได้โดยสิ้นเชิงตัวแทนของ targel! ภาษา.
ไม่แปลกใจที่การเรียนรู้ภาษาบนพื้นฐานของข้อมูลดังกล่าวไม่เป็น
ที่สมบูรณ์แบบและไม่สมบูรณ์.
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อนักเรียนไม่ได้เรียนรู้ทั้งภาษาที่สองหลังจากที่
พวกเขาได้ตัดสินใจแล้วที่จะให้ขึ้นภาษาแรกของพวกเขา? เด็กที่สามารถ
พัฒนาทั้งภาษาแรกหรือครั้งที่สองของพวกเขาอย่างเต็มที่ใช้ประโยชน์
จากโอกาสทางการศึกษาของพ่อแม่และครูของพวกเขาจะต้อง
นำเสนอ? เหล่านี้เป็นคำถามที่จะต้องมีการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในแง่ของ
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ในการศึกษาครั้งนี้.
เพื่อที่จะออกจากทั้งหมดนี้เรา? สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเราควรจะละทิ้ง
ภาษาอังกฤษในโปรแกรมสำหรับเด็กภาษาชนกลุ่มน้อย? ไม่ได้ทั้งหมด ปัญหา
เป็นระยะเวลาไม่ภาษาอังกฤษ เด็กต้องเรียนรู้ภาษาอังกฤษ แต่พวกเขา
ไม่ควรจะต้องทำเช่นนั้นจนกระทั่งภาษาพื้นเมืองของพวกเขามีความเสถียรพอ
ที่จะจัดการกับสิ่งที่หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับภาษาอังกฤษและมันหมายความว่า แล้วถึงแม้
ครูและผู้ปกครองจะต้องทำงานร่วมกันเพื่อพยายามที่จะลดอันตรายที่สามารถ
ทำได้กับเด็กเมื่อพวกเขาค้นพบว่าแตกต่างไม่ต้อนรับใน
สังคมโลกตัวแทนจากโรงเรียน พ่อแม่ผู้ปกครองจะต้องมีการเตือนถึงผลของการไม่ยืนยันว่าบุตรหลานของตนพูดกับพวกเขาในภาษา
ของบ้าน ครูควรจะตระหนักถึงอันตรายที่พวกเขาสามารถทำได้เมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ยากสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้ภาษาสอง แต่เราทุกคนคุ้นเคยกับอินสแตนซ์ที่สอง
การเรียนภาษานั้นตกสั้นของ
ภาษาที่ได้เรียนรู้ นักวิจัยได้ตรวจสอบกรณีของการเรียนรู้ภาษา
อาจได้ไปกว่าภาษาในระหว่างขั้นตอนเอกสารใน
การศึกษาของพวกเขา ( เช่น Schumann , 1974 ; selinker สเวน & , มัส , 1975 ; หว่อง
Fillmore ในกด )ใน selinker ( 1972 ) เงื่อนไข พวกเขาสิ้นสุดกับ " ฟอสซิล
รุ่น interlanguages " มากกว่าอย่างเต็มที่รุ่นของ
เป้าหมายภาษา สิ่งที่จะนำไปสู่ชนิดของผลนี้มากกว่าอีก
สมบูรณ์ Mastery คาดว่าสองในการเรียนภาษา ปัจจัยทางสังคมและจิตวิทยา
ต้องติดร่างแหไปด้วย ในกรณีที่ผู้เรียนภาษาผู้ใหญ่
ส่วนปัจจัยด้านสถานการณ์ได้ถูกวิจารณ์ในกรณีของเด็ก ฟอสซิล
interlanguages มีโอกาสมากที่จะพัฒนาในการเรียนรู้ภาษาสถานการณ์
ที่เราพบในหลายโรงเรียน มีนักเรียนและนักศึกษาต่างชาติ
ใหญ่ของผู้ลี้ภัย ในห้องเรียนของโรงเรียนดังกล่าว ลำโพงที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ
บ่อยมากกว่าการพูดภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริง ยกเว้นครูของพวกเขา
ผู้เรียนอาจจะติดต่อกับคนที่รู้ภาษาดี
พอที่จะช่วยให้พวกเขาเรียนรู้ ในกรณีใด ๆ , เรียนภาษาใช้จ่ายมากเวลาพูดคุยกับอีกคนหนึ่ง
มากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำ กับครูของพวกเขาและพวกเขาได้ยิน
ภาษาอังกฤษบ่อยที่สุดคือไม่สมบูรณ์พันธุ์ พูดโดยเพื่อนร่วมชั้น
มากกว่ามาตรฐานมากขึ้น นานาพูด โดยครู ที่ถูก
กรณีเข้าฐานการเรียนรู้ภาษาของพวกเขาเป็นคำพูดของ
ผู้เรียนเหมือนตัวเองเป็นไม่ทั้งหมดของตัวแทน targel ! ภาษา
ไม่น่าแปลกใจ , การเรียนรู้ภาษาตามเช่นใส่ไม่เป็น

ที่สมบูรณ์แบบและสมบูรณ์ จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อนักเรียนไม่เรียนภาษาที่สองหลังจากที่
พวกเขาได้ตัดสินใจที่จะให้ขึ้นภาษาแรก สามารถเด็ก
พัฒนาทั้งแรกของพวกเขาหรือภาษาที่สองได้อย่างเต็มที่ใช้
ประโยชน์อย่างเต็มที่จากโอกาส ทางการศึกษา ผู้ปกครอง และครูของพวกเขาได้

เสนอ ? เหล่านี้เป็นคำถามที่ต้องถูกตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในแง่ของ
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ในการศึกษา .
แล้วทั้งหมดนี้ไปจากพวกเรา นี่แนะนำว่าเราควรจะละทิ้ง
ภาษาอังกฤษในโปรแกรมสำหรับเด็กชนกลุ่มน้อยภาษาไม่ทั้งหมด ปัญหา
เป็นจังหวะ ไม่ใช่อังกฤษ เด็กๆ จะได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษ แต่พวกเขา
ไม่ควรต้องไปถึงภาษาของพวกเขาจะมั่นคงเพียงพอ
จัดการ inevitable การเผชิญหน้ากับภาษาอังกฤษและความหมาย ถ้าอย่างนั้น
ครูและผู้ปกครองต้องทำงานร่วมกันเพื่อพยายามที่จะลดอันตรายที่สามารถ
จะทำอะไรกับเด็กเมื่อพวกเขาค้นพบว่า ความแตกต่างจะไม่ยินดีต้อนรับ
สังคมโลกเป็นตัวแทนจากโรงเรียน พ่อแม่ต้องมีการเตือนจากผลของการไม่ยืนยันว่าเด็กของพวกเขาพูดคุยกับพวกเขาในภาษา
ของบ้าน ครูควรตระหนักถึงอันตรายที่พวกเขาสามารถทำเมื่อ