i really don't know who is to blame

i really don't know who is to blame,but i always seem to be arguing with them. i can't do anything right. i wish they would leave me alone. whenever i go out they're really nosy. they want to know who i am going to be with,where i am going, and when i am going to be home. it isn't fair! i don't ask them where they're going when they go out

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จริง ๆ อย่าที่มีโทษ แต่ฉันเสมอดูเหมือนจะได้โต้เถียงกับพวกเขา ฉันไม่สามารถทำสิ่งที่ถูกต้อง ต้องพวกเขาจะปล่อยให้ฉันคนเดียว เมื่อไปหา พวกเขากำลังจริง ๆ nosy พวกเขาต้องการรู้ ที่ฉันจะอยู่กับ ซึ่งฉันจะ และเมื่อฉันไปเป็นบ้าน มันไม่แฟร์ ไม่ต้องถามพวกเขาที่พวกเขากำลังเมื่อพวกเขาออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่ทราบว่าใครจะไปโทษ แต่ฉันเสมอดูเหมือนจะเถียงกับพวกเขา ฉันไม่สามารถทำอะไรที่ถูกต้อง ฉันหวังว่าพวกเขาจะปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว เมื่อใดก็ตามที่ฉันออกไปพวกเขากำลังมีจมูกยาวจริงๆ พวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าใครฉันจะอยู่กับที่ฉันกำลังไปและเมื่อฉันกำลังจะเป็นที่บ้าน มันไม่ยุติธรรม! ฉันไม่ได้ถามพวกเขาที่พวกเขากำลังจะไปเมื่อพวกเขาออกไป