LibertarianismSlowly growing since

Libertarianism
Slowly growing since the 1960 is an ideology so liberal that it became conservative, or vice versa. Libertarians would return to the original Adam Smith, with essentially no government interference in anything. They would deliver what Republicans only talk about. They note that modern liberals want a controlled economy but personal freedom while modern conservatives want a free economy but constraints on personal freedom. Why not freedom in both areas? Libertarians oppose subsidies, bureaucracies, taxes, intervention overseas, and big government itself. As such, they plugged into a very old American tradition and gained respectability. Although no Libertarian candidates won elections, their Cato Institute in Washington became a lively think tank whose ideas could not be ignored. (One Cato paper deplored cities building light rail systems when buses are better and cheaper. The paper’s title: “A Desire Named Streetcar.”) Some critics blame libertarian worship of unregulated markets for the reckless deals that produced the 2008 financial meltdown. Rep. Ron Paul, who ran for president earlier as a Libertarian, later attempted to gain the Republican nomination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Libertarianismเจริญเติบโตช้าเนื่องจาก 1960 มีอุดมการณ์เสรีนิยมดังนั้นที่เป็นหัวเก่า หรือในทางกลับกัน Libertarians จะกลับไปที่เดิมอดัมสมิธ มีเป็นสัญญาณรบกวนรัฐบาลอะไร พวกเขาจะมอบสิ่ง Republicans เพียงพูดคุยเกี่ยวกับ พวกเขาทราบว่า สมัยแห่งต้องเศรษฐกิจควบคุม แต่เสรีภาพส่วนบุคคลในขณะที่อนุรักษ์นิยมสมัยใหม่ต้องการเศรษฐกิจฟรีแต่ข้อจำกัดของเสรีภาพส่วนบุคคล ทำไมไม่เป็นอิสระในพื้นที่ทั้งสอง Libertarians ต่อต้านเงินอุดหนุน bureaucracies ภาษี ต่างประเทศ และนโยบายรัฐบาลใหญ่เอง เช่น พวกเขาเสียบประเพณีอเมริกันเก่ามาก และได้รับ respectability แม้ว่าผู้สมัคร Libertarian ไม่ชนะการเลือกตั้ง สถาบัน Cato ของพวกเขาในวอชิงตันเป็น รถถังคิดว่าที่นี่ที่ไม่ละเลยความคิด (กระดาษ Cato หนึ่งเสียใจมากต่อเมืองสร้างระบบรถไฟแสงเมื่อเดินทางจะดีกว่า และถูกกว่า ชื่อของกระดาษ: "ความปรารถนาชื่อ Streetcar ") นักวิจารณ์บางตำหนิ libertarian บูชาวางตลาดสำหรับข้อเสี่ยงที่ผลิตหลอมเงิน 2008 พนักงานรอนพอล ที่วิ่งสำหรับประธานเป็น Libertarian ก่อนหน้านี้ ในภายหลังพยายามเพื่อสรรหาพล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิเบอร์แท
ช้าที่เพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1960 เป็นอุดมการณ์เสรีนิยมเพื่อที่มันจะกลายเป็นอนุรักษ์นิยมหรือในทางกลับกัน เสรีนิยมจะกลับไปที่เดิมอดัมสมิ ธ กับหลักไม่มีการแทรกแซงของรัฐบาลในสิ่งที่ พวกเขาจะส่งมอบสิ่งที่รีพับลิกันเพียงพูดคุยเกี่ยวกับ พวกเขาทราบว่าเสรีนิยมสมัยใหม่ต้องการควบคุมเศรษฐกิจ แต่เสรีภาพส่วนบุคคลในขณะที่พรรคอนุรักษ์นิยมที่ทันสมัยต้องการเศรษฐกิจฟรี แต่ จำกัด ในเสรีภาพส่วนบุคคล ทำไมไม่เสรีภาพในพื้นที่ทั้งสอง? เสรีนิยมต่อต้านการอุดหนุนธิปไตย, ภาษี, การแทรกแซงของต่างประเทศและรัฐบาลเอง ดังนั้นพวกเขาเสียบเข้ากับประเพณีของชาวอเมริกันที่เก่ามากและได้รับความเคารพ แม้ว่าจะไม่มีผู้สมัครที่ได้รับรางวัลการเลือกตั้งเสรีนิยมสถาบันกาโต้ของพวกเขาในกรุงวอชิงตันกลายเป็นว่ารถถังที่มีชีวิตชีวามีความคิดที่ไม่อาจมองข้าม (หนึ่งกระดาษกาโต้เสียดายเมืองสร้างระบบรางไฟเมื่อรถจะดีกว่าและราคาถูกกว่าชื่อกระดาษ:. ". ราง Named Desire") นักวิจารณ์บางคนตำหนิการบูชาเสรีนิยมของตลาดอลหม่านสำหรับข้อเสนอที่ประมาทที่ผลิตวิกฤตการเงิน 2008 Rep. รอนพอลที่วิ่งไปหาประธานก่อนหน้านี้เป็นเสรีนิยมต่อมาพยายามที่จะได้รับการเสนอชื่อจากพรรครีพับลิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักอนุรักษ์
เติบโตช้าตั้งแต่ 1960 เป็นอุดมการณ์เพื่อที่มันจะกลายเป็นอนุรักษ์นิยมเสรีนิยม หรือในทางกลับกัน เสรีนิยมจะกลับไปที่เดิม อดัม สมิธ กับ เป็นหลัก รัฐบาลไม่ได้แทรกแซงอะไร พวกเขาจะส่งมอบสิ่งที่รีพับลิกัน พูดเกี่ยวกับพวกเขาทราบว่าพวกเสรีนิยมสมัยใหม่ต้องการควบคุมเศรษฐกิจ แต่ส่วนตัวอิสระในขณะที่อนุรักษ์นิยมสมัยใหม่ต้องการเศรษฐกิจฟรี แต่ข้อจำกัดของเสรีภาพส่วนบุคคล ทำไมไม่อิสระในพื้นที่ทั้งสอง ? เสรีนิยมต่อต้านการปกครอง , ภาษี , เงินอุดหนุน , การแทรกแซงของต่างประเทศ และรัฐบาลใหญ่นั่นเอง เช่น พวกเขาเสียบเข้ากับประเพณีของชาวอเมริกันที่เก่ามาก และได้รับความน่านับถือถึงแม้ว่าผู้สมัครเสรีนิยมชนะการเลือกตั้งสถาบันคาโตในวอชิงตันเป็นผู้คิดถังที่มีความคิดไม่อาจจะละเลย ( กากระดาษ deplored เมืองสร้างระบบราง เมื่อรถโดยสารดีกว่าและถูกกว่า ชื่อเรื่องของกระดาษ : " ความปรารถนาที่ชื่อ ขึ้นรถราง" นักวิจารณ์บางคนตำหนิเสรีนิยมสักการะบูชาของตลาดอลหม่านสำหรับสะเพร่า deals ที่ผลิตปี 2008 วิกฤตการเงิน . ตัวแทนรอนพอลที่วิ่งไปหาท่านประธานเป็นเสรีนิยม ภายหลังพยายามที่จะได้รับเสนอชื่อเข้าชิงพรรครีพับลิ