The long-term sustainability of sea

The long-term sustainability of seagrasses, particularly
in the subtropics and tropics, depend on their
ability to adapt to shifts in salinity regimes influenced
by anthropogenic modifications of upstream hydrology,
as well as predicted long-term temperature
increases (Short and Neckles 1999). Tropical species
are living at the edge of their upper physiological
limits of salinity (Walker 1985; Walker et al. 1988)
and temperature (Zieman 1975; Koch et al. 2007), so
further increases in salinity as a result of climate
change and freshwater extraction may have signifi-
cant consequences for tropical seagrasses particularly
in estuaries with restricted circulation and high rates
of evaporation such as Shark Bay, Baffin Bay and
Florida Bay in the USA (Koch et al. 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยั่งยืนระยะยาวของ seagrasses โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับเขตร้อน พึ่งตนความสามารถในการปรับให้เข้ากับกะในระบอบเค็มที่มีผลต่อโดยการปรับเปลี่ยนขั้นต้นน้ำอุทกวิทยา ที่มาของมนุษย์และคาดการณ์ระยะยาวอุณหภูมิเพิ่มขึ้น (สั้นและ Neckles 1999) สวนอยู่ที่ขอบบนของสรีรวิทยาขีดจำกัดของเค็ม (Walker 1985 Walker et al. 1988)และอุณหภูมิ (Zieman 1975 คอ et al. 2007), ดังนั้นเพิ่มเติม เพิ่มเค็มเนื่องจากสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงและการสกัดน้ำจืดอาจมีความ-ต้อนต่อ seagrasses เขตร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณปากแม่น้ำหมุนเวียนแบบจำกัดและราคาสูงของการระเหยเช่นอ่าวฉลาม อ่าวแบฟฟิน และอ่าวฟลอริดาในสหรัฐอเมริกา (คอ et al. 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยั่งยืนในระยะยาวของหญ้าทะเลโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน subtropics และเขตร้อนขึ้นอยู่กับพวกเขาความสามารถในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงในระบอบการปกครองที่มีความเค็มได้รับอิทธิพลจากการปรับเปลี่ยนของมนุษย์ของอุทกวิทยาต้นน้ำเช่นเดียวกับการคาดการณ์อุณหภูมิในระยะยาวเพิ่มขึ้น(ระยะสั้นและ Neckles 1999) สายพันธุ์ทรอปิคอลที่อาศัยอยู่ที่ขอบของทางสรีรวิทยาของพวกเขาบนข้อจำกัด ของความเค็ม (วอล์คเกอร์ 1985; วอล์คเกอร์, et al 1988.) และอุณหภูมิ (Zieman 1975; Koch, et ​​al. 2007) ดังนั้นการเพิ่มขึ้นต่อไปในความเค็มเป็นผลมาจากสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงและน้ำจืดอาจจะมีการสกัด signifi- ผลกระทบลาดเทสำหรับหญ้าทะเลเขตร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณปากแม่น้ำมีการไหลเวียน จำกัด และอัตราที่สูงของการระเหยเช่นฉลามอ่าวBaffin เบย์และฟลอริด้าเบย์ในประเทศสหรัฐอเมริกา(Koch et al. 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยั่งยืนในระยะยาวของ seagrasses โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในและ subtropics เขตร้อน ขึ้นอยู่กับ
ปรับตัวกะความเค็มระบอบอิทธิพล
โดยมนุษย์ดัดแปลงของต้นน้ำอุทกวิทยา รวมทั้งคาดการณ์ในระยะยาว

เพิ่มอุณหภูมิ ( สั้นและ neckles 1999 )
สายพันธุ์เขตร้อนอยู่ที่ขอบขีด จำกัด บนของพวกเขาทางสรีรวิทยา
ความเค็ม ( วอล์คเกอร์ 1985 ;วอล์คเกอร์ et al . และอุณหภูมิ ( 1988 )
zieman 1975 ; Koch et al . 2550 ) ดังนั้น
เพิ่มขึ้นในความเค็มเป็นผลมาจากสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงและการสกัดอาจจะจืด
-
ลาดเทผลที่ตามมาสำหรับ signifi seagrasses เขตร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณที่มี จำกัด การไหลเวียนและ

สูงอัตราการระเหยของน้ำ เช่น ฉลาม อ่าวบาฟฟิน เบย์และ
อ่าวฟลอริดาในสหรัฐอเมริกา ( Koch et al . 2007 )