where E is the activation energy (d

where E is the activation energy (derived from scorch tests at a series of temperatures) and R is the universal gas constant. If the heat history is divided into a series of time steps, as shown in Figure 7.6, the average temperature in each step can be inserted into Equation 9 to obtain a time at the selected reference temperature. Summing these times together gives the scorch time reduction due to the applied heat history:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยที่ E คือ พลังงานกระตุ้น (มาจากการทดสอบเผาไหม้เกรียมที่ชุดของอุณหภูมิ) และ R คือ ค่าคงของก๊าซสากล ถ้าประวัติความร้อนแบ่งเป็นชุดของขั้นตอนเวลา ดังที่แสดงในรูปที่ 7.6 อุณหภูมิเฉลี่ยในแต่ละขั้นตอนสามารถถูกแทรกลงในสมการที่ 9 เพื่อขอรับเวลาที่อุณหภูมิอ้างอิงที่เลือก รวมเวลากันให้ลดเวลาการเผาไหม้เกรียมเนื่องจากประวัติการใช้ความร้อน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ E เป็นพลังงานกระตุ้น (มาจากการทดสอบการเผาไหม้เกรียมที่ชุดของอุณหภูมิ) และ R คือค่าคงที่ก๊าซสากล ถ้าประวัติความร้อนแบ่งออกเป็นชุดของขั้นตอนเวลาดังแสดงในรูปที่ 7.6 อุณหภูมิเฉลี่ยในแต่ละขั้นตอนสามารถแทรกลงในสมการที่ 9 ที่จะได้รับเวลาที่อุณหภูมิอ้างอิงที่เลือก ข้อสรุปร่วมกันครั้งนี้จะช่วยให้ลดเวลาการเผาไหม้เกรียมเนื่องจากประวัติความร้อนที่ใช้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ E พลังงานกระตุ้น ( ได้มาจากการทดสอบเผาที่ชุดของอุณหภูมิ ) และ R เป็นสากลของก๊าซคงที่ ถ้าความร้อนประวัติศาสตร์แบ่งออกเป็นชุดของขั้นตอนเวลา ดังแสดงในรูปที่ 7.6 , อุณหภูมิเฉลี่ยในแต่ละขั้นตอนสามารถแทรกลงในสมการ 9 เพื่อให้ได้เวลาที่เลือกการอ้างอิงของอุณหภูมิ สรุป เวลาเหล่านี้ด้วยกันให้เผาผลาญเวลาที่ลดลงเนื่องจากการใช้ความร้อนประวัติศาสตร์ :