recognizing that it has public and 

recognizing that it has public and associational components as well as individual, private ones, and if, in addition, one sees that the idea of moral autonomy 
does not presuppose possessive individualism,then the rights thesis begins to look a bit different. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยอมรับว่า มีส่วนประกอบสาธารณะ และ associational คนเป็น ส่วนตัว ถ้า นอกจากนี้ เห็นที่ความคิดอิสระทางศีลธรรม presuppose ปากช่องปัจเจก สิทธิการใช้งานในวิทยานิพนธ์จะมีลักษณะที่แตกต่างเริ่มแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำได้ว่ามีองค์ประกอบของประชาชนและ associational เช่นเดียวกับแต่ละคนส่วนตัวและหากในนอกจากนี้หนึ่งเห็นว่าความคิดของตนเองคุณธรรม 
ไม่ส่อปัจเจกหวงแล้ววิทยานิพนธ์สิทธิเริ่มที่จะมีลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อย 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นไหมว่าอะไรรึเปล่า มีอะไรรึเปล่าสาธารณะและไหมและส่วนประกอบรึเปล่าไหมเป็นไหมอย่างดี เป็น   ส่วนตัวแต่ละคนและครั้งที่รึเปล่าถ้าอะไรนอกจากนี้รึเปล่าอะไรรึเปล่าเห็นไหมว่า , หนึ่งรึเปล่าที่คิดอะไรของอะไรมีอะไรเหรอมีอะไรทำไหมไม่สันนิษฐานอะไรรึเปล่า ( หวงไหม แล้วทำไมมีอะไรเหรอทำไมถึงเริ่มต้นวิทยานิพนธ์สิทธิอะไรรึเปล่า ดูอะไรเป็นอะไรนิดอะไรต่าง ๆ