where fr ¼ front surface, bk ¼ back

where fr ¼ front surface, bk ¼ back surface, tp ¼ top surface, bt ¼ bottom surface, rt ¼ right surface, and lt ¼ left
surface. Each integral is evaluated separately, and because we chose the six surfaces such that they are parallel to
coordinates, their evaluation is straightforward. To do so, we will also assume the vector A to be constant over each surface,
an assumption which is justified from the fact that these surfaces tend to zero in the limit. Since the divergence will be
calculated at point P(x,y,z), we take the coordinates of this point as reference at the center of the volume as shown in
Figure 2.16b. The front surface is located at x + Δx/2, whereas the back surface is at x – Δx/2. Similarly, the top surface is at
z + Δz/2 and the bottom surface at z – Δz/2, whereas the right and left surfaces are at y + Δy/2 and y – Δy/2, respectively.
With these definitions in mind, we can start evaluating the six integrals. On the front surface,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่พื้นผิวด้านหน้า fr ¼ bk ¼ surface กลับ tp ¼ผิวด้าน ด้านล่าง¼ bt, surface rt ¼ขวา และ lt ที่¼ซ้ายพื้นผิว สถาปนิกแต่ละจะถูกประเมินแยกต่างหาก และ เพราะเราเลือก หกพื้นเช่นที่พวกเขาขนานไปพิกัด การประเมินของพวกเขาจะตรงไปตรงมา การทำงาน เราจะสมมติเวกเตอร์ A จะคงแต่ละพื้นสมมติฐานที่เป็นธรรมจากความจริงที่ว่าพื้นผิวเหล่านี้มักจะ เป็นศูนย์ในขีดจำกัด ตั้งแต่ที่เศรษฐกิจจะคำนวณที่ P(x,y,z) จุด เราใช้พิกัดของจุดนี้เป็นอ้างอิงของไดรฟ์ข้อมูลดังแสดงในรูปที่ 2.16b พื้นผิวด้านหน้าจะอยู่ที่ x + Δx 2 ในขณะที่พื้นผิวด้านหลังเป็นที่ x – Δx/2 ในทำนองเดียวกัน ผิวด้านz + Δz/2 และด้านล่างที่ z – Δz 2 ในขณะที่ผิวด้านซ้าย และขวาเป็น y + Δy/2 และ y – Δy/2 ตามลำดับมีข้อกำหนดเหล่านี้ในใจ เราสามารถเริ่มประเมิน integrals หก บนผิวหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ FR พื้นผิวด้านหน้า¼, BK ¼ผิวกลับ TP ¼พื้นผิวด้านบน BT ¼พื้นผิวด้านล่าง RT ¼ผิวขวาและซ้าย LT ¼
พื้นผิว แต่ละคนหนึ่งได้รับการประเมินแยกกันและเพราะเราเลือกพื้นผิวหกเช่นที่พวกเขาจะขนานกับ
พิกัดการประเมินผลของพวกเขาคือตรงไปตรงมา จะทำเช่นนั้นเรายังจะถือว่าเวกเตอร์ให้คงที่มากกว่ากันผิว
สมมติฐานที่เป็นธรรมจากความจริงที่ว่าพื้นผิวเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเป็นศูนย์ในขีด จำกัด เนื่องจากความแตกต่างจะได้รับการ
คำนวณที่จุด P (x, y, z) เราใช้พิกัดของจุดนี้เป็นข้อมูลอ้างอิงที่ศูนย์ของไดรฟ์ดังแสดงใน
รูปที่ 2.16b พื้นผิวด้านหน้าตั้งอยู่ที่ x + Δx / 2 ในขณะที่ผิวกลับมาอยู่ที่ X - Δx / 2 ในทำนองเดียวกันพื้นผิวด้านบนที่
Z + Δz / 2 และพื้นผิวด้านล่างที่ Z - Δz / 2 ในขณะที่ด้านซ้ายและขวาพื้นผิวที่มีความ Y + Δy / 2 และ Y -. Δy / 2 ตามลำดับ
กับนิยามเหล่านี้ในใจ เราสามารถเริ่มต้นการประเมินหกปริพันธ์ บนพื้นผิวด้านหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เ¼พื้นผิวด้านหน้า บีเค¼กลับพื้นผิว พื้นผิวด้านบน¼ TP BT ¼ด้านล่างพื้นผิวพื้นผิวที่ถูก RT ¼และมัน¼ซ้ายพื้นผิว แต่ละหนึ่งคือการประเมินแยกต่างหาก และเพราะเราเลือกหกพื้นผิวเช่นที่พวกเขาจะขนานกับพิกัด การประเมินของพวกเขาจะตรงไปตรงมา ต้องการทำเช่นนั้นเราก็จะถือว่าเวกเตอร์จะคงที่กว่าแต่ละพื้นผิวสมมติฐานซึ่งเป็นธรรมจากความจริงที่ว่าพื้นผิวเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเป็นศูนย์ในขีด จำกัด เนื่องจากความแตกต่างจะคำนวณที่จุด P ( x , y , z ) เราใช้พิกัดของจุดนี้เป็นข้อมูลอ้างอิงที่ศูนย์ของปริมาณที่แสดงในรูป 2.16b พื้นผิวด้านหน้าจะอยู่ที่Δ X + X / 2 ในขณะที่ผิวด้านหลังเป็นΔ X ) X / 2 ส่วนผิวด้านบนจะที่Δ Z + Z / 2 และพื้นผิวด้านล่างที่Δ Z ( Z / 2 ส่วนซ้ายขวา และพื้นผิวที่Δ Y + Y / Y ) y / Δ 2 และ 2 ตามลำดับกับคำนิยามเหล่านี้ในใจเราสามารถเริ่มต้นการประเมินผลหก integrals . บนพื้นผิวด้านหน้า