Biochemistry of Fruits3.1 Introduct

Biochemistry of Fruits
3.1 Introduction
Several metabolic changes are initiated after the harvest of fruits and vegetables. In the
case of vegetables, harvesting induces stress responses through reduced availability of
water and nutrients, wounding and exposure to shelf life, enhancing storage methods such
as cooling. In most cases, these changes help the produce to enhance the shelf life. In the
case of fruits, an increase in the biosynthesis of the gaseous hormone ethylene serves as the
physiological signal for the initiation of the ripening process. In general, all plant tissues
produce a low, basal, level of ethylene. During the ripening process, some fruits evolve
large amounts of ethylene, sometimes referred to as an autocatalytic increase in ethylene
production, which occurs in conjunction with an increase in respiration referred to as the
respiratory climacteric. Fruits are generally classified into climacteric or nonclimacteric
types on the basis of the pattern of ethylene production and responsiveness to externally
added ethylene. The climacteric fruits characteristically show a marked enhancement in
ethylene production and respiration, as noticeable by the evolution of carbon dioxide. By
contrast, the nonclimacteric fruits emit a considerably reduced level of ethylene. (For a
list of fruits showing climacteric or nonclimacteric pattern of ripening, see Kays (1997),
General Reading.) In climacteric fruits such as apple, pear, banana, tomato, and avocado,
ethylene evolution can reach 30–500 ppm/(kg h) (parts per million, microliter/L), whereas
in nonclimacteric fruits such as orange, lemon, strawberry, and pineapple, ethylene levels
usually range from 0.1 to 0.5 ppm/(kg h) during ripening. Climacteric fruits respond to
external ethylene treatment by an early induction of the respiratory climacteric and accelerated
ripening in a concentration-dependent manner. Nonclimacteric fruits, on the other
hand, show increased respiration in response to increased levels of ethylene concentration
without showing acceleration in the time required for ripening. Vegetables produce very
low amounts of ethylene most of them with less than 0.1 μL/(kg h), with slightly higher
levels as in cassava (1.7 μL/kg h), breadfruit (1.2 μL/kg h), and cucumber (0.6 μL/kg h)
when measured at 20–25◦C.
In all plants, ethylene biosynthesis occurs through a common pathway that uses the
sulfur amino acid methionine as the precursor (Yang, 1981; Fluhr and Mattoo, 1996)
(Fig. 3.1). The first reaction of the pathway involves the conversion of methionine to Sadenosyl
methionine (SAM) mediated by the enzyme methionine adenosyl transferase.
SAM is in turn converted into 1-aminocyclopropane-1-carboxylic acid (ACC) by the enzyme
ACC synthase. The sulfur moiety of methylthioribose generated during this reaction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวเคมีของผลไม้3.1 บทนำการเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญต่าง ๆ จะเริ่มต้นหลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้ ในกรณีของผัก เก็บเกี่ยวก่อให้เกิดการตอบสนองความเครียดผ่านการใช้งานลดลงน้ำ และสารอาหาร ทำร้าย และสัมผัสกับอายุ การเพิ่มการจัดเก็บวิธีการดังกล่าวเป็นการระบายความร้อน ในกรณีส่วนใหญ่ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยผลิตเพื่อเพิ่มอายุการ ในกรณีของผลไม้ การสังเคราะห์เอทิลีนฮอร์โมนก๊าซเพิ่มขึ้นเป็นการสัญญาณทางสรีรวิทยาสำหรับการเริ่มต้นของกระบวนการสุก ทั่วไป ทั้งหมดพืชเนื้อเยื่อผลิตในระดับต่ำ ฐาน เอทิลีน ในระหว่างกระบวนการสุก วิวัฒนาการของผลไม้บางชนิดจำนวนมากของเอทิลีน บางครั้งเรียกว่าการเพิ่มขึ้นของ autocatalytic เอทิลีนการผลิต ซึ่งเกิดขึ้นร่วมกับการเพิ่มขึ้นในการหายใจที่เรียกว่า การclimacteric หายใจ ผลไม้โดยทั่วไปจะแบ่งเป็น climacteric หรือ nonclimactericชนิดตามรูปแบบของการผลิตเอทิลีนและการตอบสนองการภายนอกเอทิลีนเพิ่มขึ้น ผลไม้ climacteric แสดงการปรับปรุงที่ทำเครื่องหมายในลักษณะเฉพาะตัวการผลิตเอทิลีนและการหายใจ เป็นที่ชัดเจนโดยวิวัฒนาการของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ โดยความคมชัด ผลไม้ nonclimacteric ปล่อยเอทิลีนในระดับลดลงอย่างมาก (สำหรับการรายการแสดง climacteric หรือรูปแบบ nonclimacteric ของสุกผลไม้ ดู Kays (1997),ทั่วไปอ่าน) ใน climacteric ผลไม้ เช่นแอปเปิ้ล แพร์ กล้วย มะเขือเทศ อะโวคา โดวิวัฒนาการเอทิลีนสามารถติดต่อ /(kg h) 30-500 ppm (ส่วนต่อล้าน ไมโครลิตร/L), ในขณะที่ใน nonclimacteric ผลไม้เช่นส้ม มะนาว สตรอเบอรี่ และ สับปะรด ระดับเอทิลีนปกติตั้งแต่ 0.1 ถึง 0.5 ppm /(kg h) ในระหว่างการสุก ตอบสนองต่อผลไม้ climactericรักษาภายนอกเอทิลีน โดยการเหนี่ยวนำช่วงของการหายใจ climacteric และเร่งสุกในลักษณะขึ้นอยู่กับความเข้มข้น ผลไม้ nonclimacteric อื่น ๆมือ แสดงการหายใจเพิ่มขึ้นในการตอบสนองเพิ่มขึ้นระดับความเข้มข้นของเอทิลีนโดยไม่แสดงความเร่งในเวลาจำเป็นสำหรับการสุก ผักผลิตมากต่ำปริมาณเอทิลีนส่วนใหญ่ของพวกเขามีน้อยกว่า 0.1 μL /(kg h) มีสูงขึ้นเล็กน้อยระดับเช่นในมันสำปะหลัง (1.7 กิโลกรัม μL h), สาเก (1.2 กิโลกรัม μL h), และแตงกวา (0.6 กิโลกรัม μL h)เมื่อวัดที่ระยะ 20 – 25◦Cในพืชทั้งหมด สังเคราะห์เอทิลีนที่เกิดขึ้นผ่านทางเดินทั่วไปที่ใช้ในการกำมะถันกรดอะมิโนเมไทโอนีนเป็นสารตั้งต้น (ยาง 1981 Fluhr และ Mattoo, 1996)(รูป 3.1) ปฏิกิริยาแรกของเส้นทางเกี่ยวข้องกับการแปลงเมไทโอนีน Sadenosylเมไทโอนีน (SAM) การไกล่เกลี่ย โดยเอนไซม์เมไทโอนีน adenosyl transferaseSAM จะเป็นกรด 1-aminocyclopropane-1-carboxylic (ACC) โดยเอนไซม์ACC synthase Moiety กำมะถันของ methylthioribose สร้างขึ้นในระหว่างปฏิกิริยานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวเคมีของผลไม้
3.1 บทนำ
การเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญหลายจะเริ่มต้นหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้และผัก ใน
กรณีของผักเก็บเกี่ยวก่อให้เกิดการตอบสนองต่อความเครียดผ่านความพร้อมใช้งานที่ลดลงของ
น้ำและสารอาหาร, การกระทบกระทั่งและการสัมผัสกับอายุการเก็บรักษาเพิ่มวิธีการเก็บรักษาดังกล่าว
เป็นการระบายความร้อน ในกรณีส่วนใหญ่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยให้การผลิตเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษา ใน
กรณีของผลไม้เพิ่มขึ้นในการสังเคราะห์ของฮอร์โมนเอทธิลีก๊าซทำหน้าที่เป็น
สัญญาณทางสรีรวิทยาสำหรับการเริ่มต้นของกระบวนการทำให้สุก โดยทั่วไปทุกเนื้อเยื่อพืช
ผลิตต่ำฐานระดับของเอทิลีน ในระหว่างกระบวนการสุกผลไม้บางชนิดมีวิวัฒนาการ
จำนวนมากของเอทิลีนบางครั้งเรียกว่าการเพิ่มขึ้นของเอทิลีน autocatalytic ใน
การผลิตที่เกิดขึ้นควบคู่ไปกับการเพิ่มขึ้นของการหายใจเรียกว่าเป็น
จุดสำคัญในชีวิตทางเดินหายใจ ผลไม้จะถูกจัดออกเป็นจุดสำคัญในชีวิตหรือ nonclimacteric
ประเภทบนพื้นฐานของรูปแบบของการผลิตเอทิลีนและการตอบสนองที่จะภายนอก
เพิ่มเอทิลีน ผลไม้ที่มีลักษณะเฉพาะจุดสำคัญในชีวิตแสดงการเพิ่มประสิทธิภาพการทำเครื่องหมายใน
การผลิตเอทิลีนและการหายใจเป็นที่เห็นได้ชัดจากการวิวัฒนาการของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ โดย
ทางตรงกันข้ามผลไม้ nonclimacteric ปล่อยระดับลดลงอย่างมากของเอทิลีน (สำหรับ
รายชื่อของผลไม้แสดงจุดสำคัญในชีวิตหรือรูปแบบ nonclimacteric สุกให้ดู Kays (1997),
การอ่านทั่วไป.) ในผลไม้จุดสำคัญในชีวิตเช่นแอปเปิ้ลลูกแพร์, กล้วย, มะเขือเทศและอะโวคาโด,
วิวัฒนาการของเอทิลีนสามารถเข้าถึง 30-500 ppm / ( กก. ต่อชั่วโมง) (ส่วนต่อล้านไมโครลิตร / L) ในขณะที่
อยู่ในผลไม้ nonclimacteric เช่นส้ม, มะนาว, สตรอเบอร์รี่และสับปะรดระดับเอทิลีน
มักจะอยู่ในช่วง 0.1-0.5 ppm / (กก. ต่อชั่วโมง) ระหว่างการสุก ผลไม้จุดสำคัญในชีวิตการตอบสนองต่อ
การรักษาเอทิลีนภายนอกโดยการเหนี่ยวนำในช่วงต้นของจุดสำคัญในชีวิตทางเดินหายใจและเร่ง
การสุกในลักษณะที่เข้มข้นขึ้นอยู่กับ ผลไม้ Nonclimacteric บนอื่น ๆ
มือแสดงเพิ่มขึ้นหายใจในการตอบสนองต่อการเพิ่มระดับของความเข้มข้นของเอทิลีน
โดยไม่ต้องแสดงการเร่งความเร็วในเวลาที่จำเป็นสำหรับการทำให้สุก ผักผลิตมาก
ปริมาณต่ำของเอทิลีนที่สุดของพวกเขาที่มีน้อยกว่า 0.1 ไมโครลิตร / (กก. ต่อชั่วโมง) ที่มีสูงขึ้นเล็กน้อย
ระดับในขณะที่มันสำปะหลัง (1.7 ไมโครลิตร / กก. ต่อชั่วโมง) สาเก (1.2 ไมโครลิตร / กก. ต่อชั่วโมง) และแตงกวา (0.6 ไมโครลิตร / กก. ต่อชั่วโมง)
เมื่อวัดที่20-25◦C.
ในทุกโรงงานเอทิลีนสังเคราะห์เกิดขึ้นผ่านทางเดินทั่วไปที่ใช้
methionine กำมะถันกรดอะมิโนที่เป็นสารตั้งต้น (ยาง 1981; Fluhr และ Mattoo, 1996)
. (รูปที่ 3.1) . ปฏิกิริยาแรกของทางเดินเกี่ยวข้องกับการแปลงของ methionine เพื่อ Sadenosyl
methionine (SAM) ไกล่เกลี่ยโดยเอนไซม์ transferase methionine adenosyl.
สุขุมวิทอยู่ในการเปิดแปลงเป็นกรด 1 aminocyclopropane-1-คาร์บอกซิ (ACC) โดยเอนไซม์
เทสแม็ก ครึ่งกำมะถัน methylthioribose สร้างขึ้นในระหว่างปฏิกิริยานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวเคมีของผลไม้3.1 แนะนำการริเริ่มหลายสลายหลังจากเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้ ในกรณีของผัก การเก็บเกี่ยว ทำให้การตอบสนองความเครียดผ่านห้องว่างที่ลดลงของสารอาหาร น้ำและการกระทบกระทั่งและสัมผัสกับชีวิตชั้น เพิ่มวิธีเก็บ เช่นเป็นเย็น ในกรณีส่วนใหญ่ , การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยผลิตเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษา . ในกรณีของผลไม้ เพิ่มการสังเคราะห์เอทิลีนซึ่งทำหน้าที่เป็นฮอร์โมนสัญญาณทางสรีรวิทยาเพื่อการเริ่มต้นของการ กระบวนการ โดยทั่วไปเนื้อเยื่อพืชทั้งหมดผลิตน้อย แรกเริ่ม ระดับเอทธิลีน ในระหว่างการสุกผลไม้บางชนิดพัฒนากระบวนการจำนวนมากของเอทิลีน , บางครั้งเรียกว่าเพิ่มย่อยตัวเองในเอทิลีนการผลิตที่เกิดขึ้นควบคู่กับการเพิ่มขึ้นในการหายใจเรียกว่าทางเดินหายใจที่มี . ผลไม้โดยทั่วไปจะแบ่งออกเป็น 4 หรือ nonclimactericประเภทบนพื้นฐานของรูปแบบการผลิตเอทธิลีนและการตอบสนองต่อภายนอกเพิ่มเอทิลีน ส่วนผลไม้ที่มีลักษณะแสดงเครื่องหมายการเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตเอทิลีน และการหายใจ อย่างเห็นได้ชัด โดยวิวัฒนาการของคาร์บอนไดออกไซด์ โดยความคมชัด , ผลไม้ nonclimacteric ปล่อยมากลดระดับของเอทิลีน ( สำหรับแสดงรายการของผลไม้ที่มีแบบแผนหรือ nonclimacteric สุก เห็นเคส ( 1997 )อ่านทั่วไป ) ที่มีผลไม้เช่นแอปเปิ้ล , ลูกแพร์ , กล้วย , มะเขือเทศ , อะโวคาโดวิวัฒนาการของเอทิลีนได้ถึง 30 - 500 ppm ( kg / h ) ( ส่วนต่อล้าน ไมโครลิตร / ลิตร ในขณะที่nonclimacteric ในผลไม้เช่นส้ม , มะนาว , สตรอเบอร์รี่ , สับปะรด , เอทิลีนระดับปกติช่วงจาก 0.1 ถึง 0.5 ppm ( kg / h ) ในระหว่างการสุก ผลไม้หมด ตอบการรักษาโดยการรักษาภายนอกก่อนของหมดการหายใจและเร่งการสุกในความเข้มข้นขึ้นอยู่กับลักษณะ ผลไม้ nonclimacteric , ในอื่น ๆมือแสดงการหายใจเพิ่มขึ้นในการเพิ่มระดับความเข้มข้นของเอทิลีนโดยไม่แสดงการเร่งความเร็วในเวลาที่ต้องใช้สำหรับการ . ผักที่ผลิตมากปริมาณต่ำของเอทิลีน ที่สุดของพวกเขาที่มีน้อยกว่า 0.1 μ L / kg H ) กับการเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยระดับในมันสำปะหลัง ( 1.7 μ L / kg H ) สาเก ( 1.2 μ L / kg H ) , แตงกวา ( 0.6 μ L / kg H )เมื่อวัดที่ 20 – 25 ◦ Cในพืชทั้งหมด , เอทิลีนในเกิดขึ้นผ่านทางเดินที่ใช้ทั่วไปซัลเฟอร์ กรดอะมิโนเมทไธโอนีนเป็นสารตั้งต้น ( Yang , 1981 ; ที่ตั้ง และ mattoo 2539 )( ภาพที่ 3.1 ) ปฏิกิริยาแรกของเส้นทางที่เกี่ยวข้องกับการแปลงเพื่อ sadenosyl เมทไธโอนีนเมทไธโอนีน ( แซม ) ระดับเมทไธโอนีน adenosyl โดยเอนไซม์ทรานสเฟอเรส .แซมจะแปลงเป็น 1-aminocyclopropane-1-carboxylic acid ( ACC ) โดยเอนไซม์ACC synthase . ซัลเฟอร์กึ่งหนึ่งของ methylthioribose เกิดขึ้นในปฏิกิริยานี้