The Image of the Tourism Destination – a Supporting Element in the Development of the Regional Tourism Brand Study Case: Muntenia*
Abstract. Nowadays, tourism destinations are increasingly determined to convey an unique and competitive identity within the consumer’s mind. Despite the fact that a growing attention has been paid to the destination brand, in practice there is an inconsistency and sometimes an inexplicable lack of empirical academic studies, thus in some countries (without “a tradition in tourism”) there have been developed, shortly, artificial tourism brands without any substance and argumentation based on real images/perceptions of the tourists/prospects. This work aims to highlight the role that the tourism destination image plays in the development of the own brand and to identify the main tourism attractions and forms of tourism associated with each historical region of Romania.
Introduction
Considered to be one of the most important activity sectors at a global level, the tourism involves also other connected services such as transport systems, information and communication technologies, alternatives for recreation and relaxation (Dobrea, Ştefănescu, 2008, p. 40). In 2010, the travel and tourism industry generated 9.3% from the global GDP and assured around 236 million workplaces (World Travel & Tourism Council, 2011). For 2010, the same organization forecasted for Romania a direct contribution of this sector of 1.9% from GDP and the direct industry employment was estimated to be at 267.000 jobs.
All historical regions of contemporary Romania (Muntenia, Oltenia, Banat, Crişana, Transylvania, Bucovina, Maramureş, Moldavia and Dobrogea) are considered to be, in the same degree, micro-destinations with high tourism heritage, having numerous natural, artistic, cultural, historical and gastronomic attractions, fact that confers the tourists from worldwide unique, unforgettable experiences, that these may want to repeat.
1. Conceptual framework
The changes in the tourism sector, due mainly to the competition between the tourism products/destinations, as well to the more complex requirements and expectations of all categories of tourists, especially high-income tourists, constrain tourism destinations to become brands administrated exclusively from a strategic perspective.
The brand destination was defined by Ritchie & Ritchie (1998, p. 103) as “a name, symbol, logo, word mark or other graphic that both identifies and differentiates the destination; furthermore, it conveys the promise of a memorable travel experience that is uniquely associated with the destination; it serves to consolidate and reinforce the emotional binding between visitor and destination”.
The importance that destination brand gained during the time was anticipated one decade ago by Morgan & Pritchard (2001, p. 214), that stated: “the battle for customers in tomorrow’s tourism industry will not be for price, but for the customers’ hearts and minds – in essence, the branding (...) will be the key to succes”.
Brand identity and brand image are necessary ingredients for a successful destination brand (Qu et al., 2010, p. 2). While the identity is created by the sender (the destination marketer plays in this case a critical role) and it is supported by all or just a part of the tourism (natural and/or artificial) attractions, histories, people, with other words, elements that might later become motivations of choice, the image is perceived by the receiver and it is supported by the previous experiences and communication strategies of the sender (adapted after Kapferer, 1997, p. 32). Between these two concepts, in most of the cases, there are some differences due to the fact that tourists within their selection process of the tourism destination take into account characteristics such as natural monuments, climate, infrastructure, art monuments, etc., and/or intangible characteristics such as freedom, security, relaxation, energy, etc. Thus, the determination of the target market is essential in destination marketing, since certain aspects of a destination may be positive for a segment and negative for another (Fan, 2006, p. 11).
A sensitive issue of the destination marketing is represented by the fact that the brand identity must remain constant, while the destination image can change over the time due to external/objective factors, or must be renewed after a certain period of time – due to internal/subjective factors (adapted after Mazurek, 2008, p. 31).
Henderson (2007, p. 262) defined the destination image as being “multidimensional, with cognitive and affective spheres (...) an amalgam of the knowledge, feelings, beliefs, opinions, ideas, expectations and impressions that people have about a named location”.
The relationship between brand identity and brand image is mutual (Figure 1). The brand image is a reflection of brand identity and plays an important role in its building. Based on the projected brand identity and through the communication strategies elaborated by the destination marketer, the tourist creates in his mind a destination image, image that is an important factor for the future option. The satisfaction or dissatisfaction that the tourist feels regarding a purchased tourism product depends mainly on the expectations that he had from the destination, on destination image previously held by him and how he perceived the performance at the destination (Pike, 2002, p. 543).
Keller (1993, p. 4) classifies the brand associations into three major categories: attributes, benefits and attitudes. According to the author, attributes are those descriptive features that characterize a brand. In other words, an attribute is what a tourist thinks the brand is or has to offer and what is involved with its purchase or consumption (Qu et al., 2010, p. 3). The benefits that may arise are represented by the personal value that tourists associate with brand attributes in the form of functional, symbolic and experiential attachments – namely, what tourists think the brand can offer them. Brand attitudes are tourists’overall assessments of the brand and represent the underlying mechanism for the consumer behavior (e.g., brand choice).
Therefore, in order to build a destination brand, the marketer must take into account both cognitive and affective skills. Thus, he/she must establish the form/forms of tourism that prevail, and subsequently the appropriate tourism product or products, especially since the tourism destination is not a mere city, but a region (country).
In the context of the current global economy, tourism destinations are in a permanent territorial competition. Since many destinations offer the same product (same territory, same infrastructure, same public education system), they must identify, valorize and promote their competitive (and/or unique) advantages that they held, in order to compete at global level for investments, tourism, political power, etc. (Messely et al., 2010, p. 20).
A region with an effective brand emphasizes elements such as: nature, landscapes, good weather, relaxing ambiance, accessibility, infrastructure (all form the artistic image), and also historical traces, art monuments, regional culture (customs and traditions, spectacles and events), tourism reception facilities (hotels, motels, restaurants, bars, etc.), regional gastronomy (all form the psychological image), stimulates the regional economy (through own products and services that are offered and consumed) and may contribute to the sustainable development of the whole region.
As the national identity ,,is not anythingelse than a summum (and, at the same time, a syntheses) of the regional identities (Moţoc, 2011, p. IV), the national brand too has to constitute itself as a summum and a syntheses of individual / local and regional brands, in order to support the development of a nation (or of a community) by pointing aut, by converging themes, the common values, principles and beliefs“ (processed after Brad, 2011, p. V).
Stăncioiu et al. (2009, p. 287) highlight the great importance that “the family of brands” helds in order to create the identity of a region as a tourism destination. Due to the existence of a great variety of forms of tourism that can be practiced in our country, in the elaboration of the strategy for Romania’s tourism brand, seen as tourism macro-destination, it is necessary to pass through the following successive stages (starting with the country brand): the country tourism brand, the constituent regional tourism brands, local community brand, individual tourism brands (Figure 2). The regional brands (e.g., Muntenia brand) are influenced by the local brands, namely by the individual brands (Figure 3). The individual tourism brands must be starting points in the building process of the regional brands, which will constitute essential elements, absolutely necessary for the country tourism brand.
To enhance the image of a tourism destination, starting from the peculiarity of the perceived image by the residents of various tourism regions, this study is necessary to be carried on with the perceived image of the foreigners (whether tourists or visitors, i.e. temporary users), of non-visitors (those that do not wish to visit the destination in the following period of time from emotional and rational reasons), then of return visitors (those that keep in mind particular images and later compare them to the existing image) and ending with the perceived images of the professionals who record, analyze and then create artistic or psychological images (adapted after Stăncioiu et al., 2009, p. 285).
The sum of the above mentioned perceptions builds the tourism destination image. The importance of an accurate analysis of the destination image arises from the fact that the following stages in the strategic planning of the destination, namely the audit (destination audit and market
รูปท่องเที่ยวปลายทาง – องค์ประกอบสนับสนุนในการพัฒนากรณีศึกษาของแบรนด์ท่องเที่ยวในภูมิภาค: Muntenia * บทคัดย่อ ปัจจุบัน แหล่งท่องเที่ยวจะขึ้นถูกกำหนดให้แสดงข้อมูลเฉพาะตัวไม่ซ้ำกัน และการแข่งขันภายในจิตใจของผู้บริโภค ทั้ง ๆ ที่ชำระความเติบโตแบรนด์ปลายทาง ในทางปฏิบัติ มีความไม่สอดคล้องและบางครั้งขาดการ inexplicable ศึกษาวิชาการประจักษ์ ดังนั้น ในบางประเทศ (โดยไม่มี "ประเพณีท่องเที่ยว") ได้มีพัฒนา ช้า แบรนด์ท่องเที่ยวประดิษฐ์ไม่ มีสารใด ๆ และ argumentation ตามภาพจริงแนวของนักท่องเที่ยว/ลูกค้า งานนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเน้นบทบาทที่เล่นภาพปลายทางท่องเที่ยวในการพัฒนาแบรนด์ของตัวเอง และ เพื่อระบุสถานที่ท่องเที่ยวท่องเที่ยวหลักและรูปแบบของการท่องเที่ยวเชื่อมโยงกับแต่ละภูมิภาคทางประวัติศาสตร์ของประเทศโรมาเนีย แนะนำถือว่าเป็นภาคกิจกรรมสำคัญที่สุดในระดับสากล การท่องเที่ยวเกี่ยวข้องยังบริการอื่น ๆ เชื่อมต่อระบบขนส่ง เทคโนโลยีข้อมูลและการสื่อสาร ทางเลือกสำหรับการพักผ่อนหย่อนใจและผ่อนคลาย (Dobrea, Ştefănescu, 2008, p. 40) ในปี 2553 อุตสาหกรรมท่องเที่ยวสร้างขึ้น 9.3% จาก GDP โลก และมั่นใจดังประมาณ 236 ล้าน (โลกการเดินทางและท่องเที่ยวสภา 2011) ปี 2553 องค์กรเดียวคาดการณ์สำหรับสัดส่วนโดยตรงของภาคนี้ 1.9% จาก GDP และการจ้างงานอุตสาหกรรมโดยตรงถูกคาดว่าจะอยู่ที่งาน 267.000ภูมิภาคประวัติศาสตร์ร่วมสมัยของโรมาเนีย (Muntenia, Oltenia, Banat, Crişana ทรานซิลเวเนีย Bucovina, Maramureş, Moldavia และ Dobrogea) จะถือเป็น ในระดับเดียวกัน ไมโครท่องเที่ยวกับการท่องเที่ยวสูงเฮอริเทจ มีมากมาย ธรรมชาติ ศิลปะ วัฒนธรรม สถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ และกิน confers นักท่องเที่ยวจากทั่วโลกเฉพาะ จดจำประสบการณ์ ที่เหล่านี้อาจต้องทำซ้ำ1. กรอบที่แนวคิดการเปลี่ยนแปลงในการท่องเที่ยวภาค ครบกำหนดส่วนใหญ่เป็นการแข่งขันระหว่างการท่องเที่ยวผลิตภัณฑ์/สถานที่ท่องเที่ยว ตามด้วยการที่ซับซ้อนมากขึ้นความต้องการและความคาดหวังของนักท่องเที่ยวทุกประเภท นักท่องเที่ยวโดยเฉพาะอย่างยิ่งรายได้ จำกัดสถานที่ท่องเที่ยวเป็น administrated เฉพาะจากมุมมองเชิงกลยุทธ์ของแบรนด์ปลายทางแบรนด์ถูกกำหนด โดย Ritchie และ Ritchie (1998, p. 103) "ชื่อ สัญลักษณ์ โลโก้ เครื่องหมายคำ หรือกราฟิกอื่น ๆ ที่ระบุ และระเบียบปลาย นอกจากนี้ มันสื่อถึงสัญญาของประสบการณ์ท่องเที่ยวที่น่าจดจำที่เกี่ยวข้องเฉพาะกับปลายทาง บริการจะรวม และเสริมสร้างความผูกพันทางอารมณ์ระหว่างเยี่ยมชมปลายทาง"ความสำคัญแบรนด์ที่อยู่ปลายทางได้ในช่วงเวลาคาดว่าหนึ่งทศวรรษที่ผ่านมา โดยมอร์แกนและ Pritchard (2001, p. 214), ที่ระบุ: "การต่อสู้สำหรับลูกค้าในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอนาคตจะไม่ราคา แต่หัวใจและจิตใจ – ลูกค้าที่นั้ง ตราสินค้า (...) จะได้กุญแจสู่ความสำเร็จ"เอกลักษณ์ตราสินค้าและภาพลักษณ์ตราสินค้ามีส่วนผสมที่จำเป็นสำหรับปลายทางที่ประสบความสำเร็จแบรนด์ (Qu et al., 2010, p. 2) ในขณะที่สร้างตัวตน โดยผู้ส่ง (ตลาดปลายทางในกรณีนี้มีบทบาทสำคัญ) และได้รับการสนับสนุน โดยทั้งหมด หรือเพียงส่วนหนึ่งของการท่องเที่ยว (ธรรมชาติ / เทียม) สถานที่ท่องเที่ยว ประวัติ คน กับคำอื่น องค์ประกอบที่อาจเป็นโต่งเลือก ภาพจะมองเห็น โดยรับ และตามประสบการณ์ก่อนหน้านี้และกลยุทธ์การสื่อสารของผู้ส่ง (ดัดแปลงจาก Kapferer, 1997, p. 32) ระหว่างสองแนวคิดเหล่านี้ ส่วนใหญ่ของกรณี มีความแตกต่างเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่านักท่องเที่ยวภายในกระบวนการเลือกปลายทางการท่องเที่ยวพิจารณาบัญชีลักษณะอนุสาวรีย์ธรรมชาติ สภาพอากาศ โครงสร้างพื้นฐาน ศิลปะอนุสาวรีย์ ฯลฯ และ/หรือลักษณะที่ไม่มีตัวตนเป็นอิสระ ความปลอดภัย ผ่อนคลาย พลังงาน ฯลฯ ดังนั้น การกำหนดตลาดเป้าหมายเป็นสิ่งสำคัญในตลาดปลายทาง เนื่องจากลักษณะของปลายทางอาจเป็นค่าบวกสำหรับเซ็กเมนต์ และค่าลบสำหรับอื่น (พัดลม ปี 2006, p. 11)ปัญหาสำคัญของตลาดปลายทางจะถูกแสดง ด้วยความจริงที่ว่าเอกลักษณ์ตราสินค้าต้องคง ภาพปลายทางสามารถเปลี่ยนแปลงเวลาจากปัจจัยภายนอก/วัตถุประสงค์ หรือต้องต่ออายุหลังจากระยะเวลา – เนื่องจากปัจจัยภายใน/ตามอัตวิสัย (ดัดแปลงจาก Mazurek, 2008, p. 31)Henderson (2007, p. 262) defined the destination image as being “multidimensional, with cognitive and affective spheres (...) an amalgam of the knowledge, feelings, beliefs, opinions, ideas, expectations and impressions that people have about a named location”.The relationship between brand identity and brand image is mutual (Figure 1). The brand image is a reflection of brand identity and plays an important role in its building. Based on the projected brand identity and through the communication strategies elaborated by the destination marketer, the tourist creates in his mind a destination image, image that is an important factor for the future option. The satisfaction or dissatisfaction that the tourist feels regarding a purchased tourism product depends mainly on the expectations that he had from the destination, on destination image previously held by him and how he perceived the performance at the destination (Pike, 2002, p. 543). Keller (1993, p. 4) classifies the brand associations into three major categories: attributes, benefits and attitudes. According to the author, attributes are those descriptive features that characterize a brand. In other words, an attribute is what a tourist thinks the brand is or has to offer and what is involved with its purchase or consumption (Qu et al., 2010, p. 3). The benefits that may arise are represented by the personal value that tourists associate with brand attributes in the form of functional, symbolic and experiential attachments – namely, what tourists think the brand can offer them. Brand attitudes are tourists’overall assessments of the brand and represent the underlying mechanism for the consumer behavior (e.g., brand choice).Therefore, in order to build a destination brand, the marketer must take into account both cognitive and affective skills. Thus, he/she must establish the form/forms of tourism that prevail, and subsequently the appropriate tourism product or products, especially since the tourism destination is not a mere city, but a region (country).In the context of the current global economy, tourism destinations are in a permanent territorial competition. Since many destinations offer the same product (same territory, same infrastructure, same public education system), they must identify, valorize and promote their competitive (and/or unique) advantages that they held, in order to compete at global level for investments, tourism, political power, etc. (Messely et al., 2010, p. 20).A region with an effective brand emphasizes elements such as: nature, landscapes, good weather, relaxing ambiance, accessibility, infrastructure (all form the artistic image), and also historical traces, art monuments, regional culture (customs and traditions, spectacles and events), tourism reception facilities (hotels, motels, restaurants, bars, etc.), regional gastronomy (all form the psychological image), stimulates the regional economy (through own products and services that are offered and consumed) and may contribute to the sustainable development of the whole region.As the national identity ,,is not anythingelse than a summum (and, at the same time, a syntheses) of the regional identities (Moţoc, 2011, p. IV), the national brand too has to constitute itself as a summum and a syntheses of individual / local and regional brands, in order to support the development of a nation (or of a community) by pointing aut, by converging themes, the common values, principles and beliefs“ (processed after Brad, 2011, p. V).Stăncioiu et al. (2009, p. 287) highlight the great importance that “the family of brands” helds in order to create the identity of a region as a tourism destination. Due to the existence of a great variety of forms of tourism that can be practiced in our country, in the elaboration of the strategy for Romania’s tourism brand, seen as tourism macro-destination, it is necessary to pass through the following successive stages (starting with the country brand): the country tourism brand, the constituent regional tourism brands, local community brand, individual tourism brands (Figure 2). The regional brands (e.g., Muntenia brand) are influenced by the local brands, namely by the individual brands (Figure 3). The individual tourism brands must be starting points in the building process of the regional brands, which will constitute essential elements, absolutely necessary for the country tourism brand.To enhance the image of a tourism destination, starting from the peculiarity of the perceived image by the residents of various tourism regions, this study is necessary to be carried on with the perceived image of the foreigners (whether tourists or visitors, i.e. temporary users), of non-visitors (those that do not wish to visit the destination in the following period of time from emotional and rational reasons), then of return visitors (those that keep in mind particular images and later compare them to the existing image) and ending with the perceived images of the professionals who record, analyze and then create artistic or psychological images (adapted after Stăncioiu et al., 2009, p. 285).
The sum of the above mentioned perceptions builds the tourism destination image. The importance of an accurate analysis of the destination image arises from the fact that the following stages in the strategic planning of the destination, namely the audit (destination audit and market
การแปล กรุณารอสักครู่..