Northern Thailand is a mountainous

Northern Thailand is a mountainous area. Parallel mountain ranges extend from the Daen Lao Range (ทิวเขาแดนลาว), in the southern region of the Shan Hills, in a north/south direction, the Dawna Range (ทิวเขาดอยมอนกุจู) forming the western border of Thailand between Mae Hong Son and the Salween River,[1] the Thanon Thong Chai Range (เทือกเขาถนนธงชัย), the Khun Tan Range (ดอยขุนตาน), the Phi Pan Nam Range (ทิวเขาผีปันน้ำ), as well as the western part of the Luang Prabang Range (ทิวเขาหลวงพระบาง).[2] These high mountains are incised by steep river valleys and upland areas that border the central plain. Most rivers, including the Nan, Ping, Wang, and Yom, unite in the lowlands of the Lower-North Region and the Upper-Central Region. The Ping River and the Nan River unite to form the Chao Phraya River. The Northeastern part is drained by rivers flowing into the Mekong basin, like the Kok and Ing.

Traditionally, these natural features made possible several different types of agriculture, including wet-rice farming in the valleys and shifting cultivation in the uplands. The forested mountains also promoted a spirit of regional independence. Forests, including stands of teak and other economically useful hardwoods that once dominated the North and parts of the Northeast, had diminished by the 1980s to 130,000 km². In 1961 they covered 56% of the country, but by the mid-1980s forestland had been reduced to less than 30% of Thailand's total area. During the winter months in mountainous Northern Thailand, the temperature is cool enough for the cultivation of fruits such as lychees and strawberries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคเหนือเป็นพื้นที่ภูเขา ภูเขาขนานขยายจาก Daen ลาวช่วง (ทิวเขาแดนลาว), ภูเขาใหญ่ ในทิศทางเหนือ/ใต้ ภาค Dawna ช่วง (ทิวเขาดอยมอนกุจู) เป็นชายแดนตะวันตกของไทยระหว่าง Mae Hong Son และแม่น้ำสาละวิน, [1] ถนนทองชัยช่วง (เทือกเขาถนนธงชัย), ช่วงคุณตาล (ดอยขุนตาน), พีปานน้ำช่วง (ทิวเขาผีปันน้ำ), ตลอดจนฝั่งตะวันตกของช่วงหลวงพระบางหลวง (ทิวเขาหลวงพระบาง)[2] ภูเขาสูงเหล่านี้เป็น incised โด่งสูงชันและพื้นที่ค่อยที่เส้นขอบราบภาคกลาง แม่น้ำส่วนใหญ่ รวม ถึงน่าน ปิง วัง ยม ดามในสกอตแลนด์ตอนใต้ของภาคกลางบนและภาคเหนือล่าง แม่น้ำปิงและแม่น้ำน่านรวมเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา ส่วนอีสานจะระบายออก โดยแม่น้ำที่ไหลลงสู่ลุ่มน้ำโขง โคกและ Ing

แบบดั้งเดิม คุณลักษณะเหล่านี้ธรรมชาติได้เกษตร หลายชนิด รวมทั้งเลี้ยงในหุบเขาเปียกข้าว และเพาะปลูกในชายเลื่อนลอย ภูเขาป่าไม้นอกจากนี้ยังส่งเสริมจิตวิญญาณของความเป็นอิสระในภูมิภาค ป่า รวมทั้งยืนของไม้สักและไม้เนื้อแข็งอื่น ๆ มีประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่เคยครอบงำเหนือและบางส่วนของภาคอีสาน มีลดลง โดย km² ไฟต์-130,000 ใน 1961 พวกเขาครอบคลุม 56% ของประเทศ แต่ โดย forestland กลางทศวรรษ 1980 ได้ถูกลดลงน้อยกว่า 30% ของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศไทย ในช่วงเดือนฤดูหนาวในภาคเหนือภูเขา อุณหภูมิไม่เย็นเพียงพอสำหรับการเพาะปลูกผลไม้เช่น lychees และสตรอเบอร์รี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคเหนือของประเทศไทยเป็นพื้นที่ที่เป็นภูเขา ภูเขาขนานขยายจากแดนลาวช่วง (เขาแดนลาวทิว) ในภาคใต้ของรัฐฉานฮิลส์ในภาคเหนือ / ทิศทางใต้ Dawna ช่วง (ทิวเขาดอยมอนกุจู) รูปชายแดนตะวันตกของประเทศไทยระหว่าง แม่ฮ่องสอนและแม่น้ำสาละวิน [1] ถนนธงชัยช่วง (เทือกเขาถนนธงชัย), ขุนตาลช่วง (ดอยขุนตาน), พีแพนช่วงน้ำ (ทิวเขาผีปันน้ำ) เช่นเดียวกับที่ ทางทิศตะวันตกของพระบางช่วงหลวง (ทิวเขาหลวงพระบาง.) [2] ภูเขาสูงเหล่านี้เป็นรอยบากโดยหุบเขาแม่น้ำสูงชันและพื้นที่สูงที่ชายแดนภาคกลาง แม่น้ำมากที่สุดรวมทั้งน่านปิงวังยมและรวมกันในที่ราบลุ่มของภาคเหนือตอนล่างและตอนบน-ภาคกลาง แม่น้ำปิงและแม่น้ำน่านรวมกันเพื่อสร้างแม่น้ำเจ้าพระยา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือระบายด้วยแม่น้ำไหลลงสู่ลุ่มน้ำโขงเช่นแม่น้ำกกและอิงตามเนื้อผ้าลักษณะทางธรรมชาติเหล่านี้เกิดขึ้นได้หลายประเภทที่แตกต่างกันของการเกษตรรวมทั้งการเลี้ยงเปียกข้าวในหุบเขาและขยับการเพาะปลูกในพื้นที่สูง ป่าไม้และภูเขายังส่งเสริมจิตวิญญาณของความเป็นอิสระในระดับภูมิภาค ป่าไม้รวมทั้งการยืนของไม้สักและไม้เนื้อแข็งที่มีประโยชน์ทางเศรษฐกิจอื่น ๆ ที่ครั้งหนึ่งเคยครอบงำเหนือและบางส่วนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้ลดลงโดยปี 1980 ที่ 130,000 ตารางกิโลเมตร ในปี 1961 พวกเขาครอบคลุม 56% ของประเทศ แต่โดยป่ากลางปี ​​1980 ได้รับการปรับลดลงน้อยกว่า 30% ของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศไทย ในช่วงฤดูหนาวในภูเขาภาคเหนือของประเทศไทยอุณหภูมิจะเย็นพอสำหรับการเพาะปลูกของผลไม้เช่นลิ้นจี่และสตรอเบอร์รี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาคเหนือพื้นที่เป็นภูเขา ภูเขาทิวขนานขยายจากทิวเขาแดนลาว ( ทิวเขาแดนลาว ) ในภาคใต้ของรัฐฉาน ฮิลล์ ในทิศเหนือ / ใต้ ช่วง dawna ( ทิวเขาดอยมอนกุจู ) สร้างตะวันตกชายแดนไทยระหว่าง แม่ฮ่องสอน และแม่น้ำสาละวิน [ 1 ] ถนนช่วงไชยทอง ( เทือกเขาถนนธงชัย )ช่วงขุนตาล ( ดอยขุนตาน ) ช่วงผีปันน้ำ ( ทิวเขาผีปันน้ำ ) เช่นเดียวกับส่วนตะวันตกของหลวงพระบางช่วง ( ทิวเขาหลวงพระบาง ) [ 2 ] ภูเขาสูงเหล่านี้แกะสลักจากหุบเขาแม่น้ำที่สูงชันและไร่พื้นที่ชายแดนภาคกลาง แม่น้ำมากที่สุด ได้แก่ น่าน ปิง วัง และยมรวมกันในพื้นที่ราบในเขตภาคเหนือตอนล่าง และภาคกลางตอนบน แม่น้ำปิงและแม่น้ำน่านรวมกันเพื่อฟอร์มแม่น้ำเจ้าพระยา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คือ อ่อนเพลีย โดยแม่น้ำไหลลงสู่ลุ่มแม่น้ำโขง เช่น กก และไอเอ็นจี

ผ้า ลักษณะทางธรรมชาติเหล่านี้ทำให้เป็นไปได้หลายประเภทของการเกษตรรวมทั้งเปียกการทำนาในหุบเขา และทำไร่เลื่อนลอย ในบริเวณนั้น . ป่าภูเขายังส่งเสริมจิตวิญญาณของความเป็นอิสระในระดับภูมิภาค ป่าไม้ ได้แก่ ไม้สัก ไม้เนื้อแข็ง ๆยืนประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่เคยครอบงำภาคเหนือและบางส่วนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้ลดลงจากปี 1980 ถึง 130 , 000 km พนักงานขาย ในปี 1961 พวกเขาครอบคลุม 56 % ของประเทศแต่ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 forestland ได้รับลดลงไปกว่า 30% ของพื้นที่ทั้งหมดของประเทศไทย ในช่วงฤดูหนาวในภูเขาทางภาคเหนือของประเทศไทยมีอุณหภูมิเย็นเพียงพอสำหรับการเพาะปลูกผลไม้ เช่น ลิ้นจี่ และสตรอเบอร์รี่