Easter, the principal festival of t

Easter, the principal festival of the Christian church year, celebrates the Resurrection of Jesus Christ on the third day after his Crucifixion. The origins of Easter date to the beginnings of Christianity, and it is probably the oldest Christian observance after the Sabbath (observed on Saturday). Later, the Sabbath subsequently came to be regarded as the weekly celebration of the Resurrection.
Meanwhile, many of the cultural historians find, in the celebration of Easter, a convergence of the three traditions - Pagan, Hebrew and Christian.
According to St. Bede, an English historian of the early 8th century, Easter owes its origin to the old Teutonic mythology. It was derived from the name Eostre, the Anglo-Saxon goddess of spring, to whom the month of April was dedicated. The festival of Eostre was celebrated at the vernal equinox, when the day and night gets an equal share of the day.
The English name "Easter" is much newer. When the early English Christians wanted others to accept Christianity, they decided to use the name Easter for this holiday so that it would match the name of the old spring celebration. This made it more comfortable for other people to accept Christianity.
But it is pointed out by some that the Easter festival, as celebrated today, is related with the Hebrew tradition, the Jewish Passover. This is being celebrated during Nisan, the first month of the Hebrew lunar year. The Jewish Passover under Moses commemorates Israel's deliverance from about 300 years of bondage in Egypt.
It was in during this Passover in 30 AD Christ was crucified under the order of the Roman governor Pontius Pilate as the then Jewish high priests accused Jesus of "blasphemy". The resurrection came three days later, on the Easter Sunday. The early Christians, many of them being brought up in Jewish tradition regarded Easter as a new feature of the Pascha (Passover). It was observed in memory of the advent of the Messiah, as foretold by the prophets. And it is equanimous with the proclamation of the resurrection. Thus the early Christian Passover turned out to be a unitive celebration in memory of the passion-death-resurrection of Jesus. However, by the 4th century, Good Friday came to be observed as a separate occasion. And the Pascha Sunday had been devoted exclusively to the honor of the glorious resurrection.
Throughout the Christendom the Sunday of Pascha had become a holiday to honor Christ. At the same time many of the pagan spring rites came to be a part of its celebration. May be it was the increasing number of new converts who could not totally break free of the influence of pagan culture of their forefathers.
But despite all the influence there was an important shift in the spirit. No more glorification of the physical return of the Sun God. Instead the emphasis was shifted to the Sun of Righteousness who had won banishing the horrors of death for ever.
The Feast of Easter was well established by the second century. But there had been dispute over the exact date of the Easter observance between the Eastern and Western Churches. The East wanted to have it on a weekday because early Christians observed Passover every year on the 14th of Nisan, the month based on the lunar calendar. But, the West wanted that Easter should always be a Sunday regardless of the date.
To solve this problem the emperor Constantine called the Council of Nicaea in 325. The question of the date of Easter was one of its main concerns. The council decided that Easter should fall on Sunday following the first full moon after the vernal equinox. But fixing up the date of the Equinox was still a problem. The Alexandrians, noted for their rich knowledge in astronomical calculations were given the task. And March 21 was made out to be the perfect date for spring equinox.The dating of Easter today follows the same. Accordingly, churches in the West observe it on the first day of the full moon that occurs on or following the Spring equinox on March 21., it became a movable feast between March 21 and April 25. Still some churches in the East observe Easter according to the date of the Passover festival.
The preparation takes off as early as on the Ash Wednesday from which the period of penitence in the Lent begins. The Lent and the Holy week end on the Easter Sunday, the day of resurrection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีสเตอร์ เทศกาลหลักของปีคริสตจักรคริสเตียน ฉลองการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ในวันสามหลังการตรึงกางเขนของเขา มาของวันอีสเตอร์ที่จุดเริ่มต้นของศาสนาคริสต์ และมันจะขึ้นคริสเตียนเก่าหลังวันสะบาโต (สังเกตในวันเสาร์) ภายหลัง จารย์ในเวลาต่อมาเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองสัปดาห์ของการฟื้นคืนชีพ ในขณะเดียวกัน มายค้นหาประวัติศาสตร์ทางวัฒนธรรม การเฉลิมฉลองอีสเตอร์ บรรจบกันของประเพณีสาม - พุกาม ภาษาฮิบรู และคริสเตียน ตามเช็พ St. เป็นนักประวัติศาสตร์อังกฤษของศตวรรษที่ 8 ก่อน อีสเตอร์เมืองกำเนิดตำนานเต็มตัวเก่า มันได้มาจากชื่อ Eostre เทพธิดาชาวแองโกลของฤดูใบไม้ผลิ เฉพาะเดือนที่ เทศกาล Eostre เทศกาลวิษุวัต vernal เมื่อวันที่ได้รับการใช้ร่วมกันเท่ากับวัน ชื่อภาษาอังกฤษ "อีสเตอร์" เป็นรุ่นใหม่มาก เมื่ออังกฤษคริสเตียนตอนต้นอยากให้คนอื่นยอมรับศาสนาคริสต์ พวกเขาตัดสินใจใช้ชื่อเทศกาลอีสเตอร์วันหยุดนี้เพื่อที่มันจะต้องตรงกับชื่อของการเฉลิมฉลองฤดูใบไม้ผลิที่เก่า ทำนี้สะดวกสบายมากขึ้นสำหรับคนอื่น ๆ ยอมรับศาสนาคริสต์ แต่มันชี้ออกมาว่า เทศกาลอีสเตอร์ เป็นวันนี้ เกี่ยวข้องกับประเพณีภาษาฮิบรู ปัสยิว นี้เป็นการเฉลิมฉลองระหว่างสุริยุปราคาเมื่อวันที่ เดือนแรกของปีจันทรคติภาษาฮิบรู ปัสยิวภายใต้ Moses รำลึกปลดปล่อยอิสราเอลจากความเป็นทาสในอียิปต์ประมาณ 300 ปี มันเป็นในช่วงเทศกาลปัสกานี้ในโฆษณา 30 พระเยซูคริสต์ถูกตรึงของข้าหลวงโรมันพอนติอุสปั่นเป็นปุโรหิตยิวแล้วถูกกล่าวหาว่าพระเยซู "ดูหมิ่น" การฟื้นคืนชีพมาสามวันต่อมา ในวันอาทิตย์อีสเตอร์ คริสเตียนช่วงต้น หลายคนถูกนำขึ้นในประเพณีชาวยิวถือว่าอีสเตอร์เป็นคุณลักษณะใหม่ของไร Pascha (ปัส) พบในหน่วยความจำของการถือกำเนิดของพระเมสสิยาห์ ตามที่พยากรณ์ไว้นั้นต้องตามผู้เผยพระวจนะ และก็ equanimous กับประกาศการฟื้นคืนชีพ ดังนั้น คริสเตียนปัสต้นเปิดออกมาจะ ฉลองสมรสในหน่วยความจำของความรักตายชนม์ของพระเยซู อย่างไรก็ตาม โดยศตวรรษ วันศุกร์ดีมาสังเกตเป็นโอกาสต่างหาก และอาทิตย์ไร Pascha ได้ถูกอุทิศให้เกียรติของการฟื้นคืนชีพรุ่งโรจน์ ตลอดการ Christendom อาทิตย์ไร Pascha ได้กลายเป็น วันหยุดเพื่อเป็นเกียรติแก่พระคริสต์ ในเวลาเดียวกัน ของพิธีกรรมน้ำพุป่าเถื่อนมาเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลอง อาจจะเป็นแปลงใหม่ที่อาจไม่ทั้งหมดแบ่งของอิทธิพลของวัฒนธรรมศาสนาของบรรพบุรุษของพวกเขา เพิ่มขึ้น แต่แม้ มีอิทธิพลทั้งหมด มีการกะสำคัญในจิตวิญญาณ ไม่มี glorification เพิ่มเติมของผลตอบแทนทางกายภาพของพระอาทิตย์ แต่ เน้นถูกเลื่อนขึ้นไปซันชอบธรรมผู้ชนะอายความน่ากลัวแห่งความตายเคยตัว งานฉลองอีสเตอร์ดีก่อ โดยศตวรรษที่สอง แต่มีข้อโต้แย้งมากกว่าวันที่แน่นอนของการปฏิบัติตามอีสเตอร์ระหว่างตะวันออกและตะวันตกโบสถ์ ตะวันออกอยากมีในสัปดาห์ เพราะคริสเตียนตอนต้นสังเกตปัสทุกปี 14 ของสุริยุปราคาเมื่อวันที่ เดือนตามปฏิทินจันทรคติ แต่ ตะวันตกต้องว่า อีสเตอร์ควรจะวันอาทิตย์โดยไม่คำนึงถึงวัน การแก้ปัญหานี้จักรพรรดิคอนสแตนตินเรียกว่าสภาไนเซียใน 325 คำถามของวันอีสเตอร์เป็นความกังวลหลักอย่างใดอย่างหนึ่ง สภาตัดสินใจว่า มีควรตกวันอาทิตย์อีสเตอร์ไปเพ็ญแรกหลังวิษุวัต vernal แก้ไขวันที่ของอีมีปัญหาได้ Alexandrians ข้อสังเกตสำหรับความรู้ที่หลากหลายในการคำนวณทางดาราศาสตร์ที่ได้รับงาน 21 มีนาคมผลิตออกเป็น วันสมบูรณ์แบบสำหรับฤดูใบไม้ผลิวิษุวัต การหาคู่ของอีสเตอร์วันนี้ไปเหมือนกัน ตาม โบสถ์ตะวันตกสังเกตได้ในวันพระจันทร์เต็มดวงที่เกิดขึ้น ต่ออีสปริงบน 21 มีนาคม ., กลายเป็นอาหารสามารถเคลื่อนย้ายระหว่างวันที่ 21 มีนาคมและวันที่ 25 เมษายนนี้ ยังบางคริสตจักรในภาคตะวันออกสังเกตอีสเตอร์วันเทศกาลเทศกาลปัสกาการเตรียมจะปิดเร็วที่พุธเถ้าซึ่งระยะ penitence ในเข้าพรรษาเริ่มต้น การเข้าพรรษาและสุดสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในเทศกาลอีสเตอร์วันอาทิตย์ วันคืนพระชนม์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีสเตอร์เทศกาลสำคัญของปีคริสตจักรคริสเตียนฉลองการฟื้นคืนชีพของพระเยซูคริสต์ในวันที่สามหลังจากการตรึงกางเขนของเขา ต้นกำเนิดของวันอีสเตอร์ที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของศาสนาคริสต์และมันน่าจะเป็นพิธีที่นับถือศาสนาคริสต์ที่เก่าแก่ที่สุดหลังจากวันสะบาโต (พบในวันเสาร์) ต่อมาวันสะบาโตต่อมาก็จะถือได้ว่าเป็นงานฉลองสัปดาห์แห่งการฟื้นคืนชีพ.
ในขณะเดียวกันหลายแห่งประวัติศาสตร์วัฒนธรรมหาในการเฉลิมฉลองเทศกาลอีสเตอร์เป็นคอนเวอร์เจนซ์ของสามประเพณี -. อิสลาม,
ฮิบรูและคริสเตียนตามที่เซนต์ประจัญบานเป็นประวัติศาสตร์ของอังกฤษในช่วงต้นศตวรรษที่ 8, อีสเตอร์เป็นหนี้กำเนิดในตำนานเก่าเต็มตัว มันก็มาจากชื่อ Eostre ที่เทพธิดาแซกซอนของฤดูใบไม้ผลิซึ่งเดือนเมษายนเป็นคนที่อุทิศ เทศกาลของ Eostre ที่ได้รับการเฉลิมฉลองที่วสันตวิษุวัตเมื่อวันและคืนที่ได้รับส่วนแบ่งเท่ากันของวัน.
ชื่อภาษาอังกฤษ "อีสเตอร์" เป็นเรื่องที่ใหม่กว่า เมื่อต้นคริสต์ภาษาอังกฤษอยากให้คนอื่นยอมรับศาสนาคริสต์พวกเขาตัดสินใจที่จะใช้ชื่ออีสเตอร์สำหรับวันหยุดนี้เพื่อที่มันจะตรงกับชื่อของการเฉลิมฉลองฤดูใบไม้ผลิเก่า นี่เองที่ทำให้มันสะดวกสบายมากขึ้นสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะยอมรับศาสนาคริสต์.
แต่ก็ชี้ให้เห็นบางอย่างที่เทศกาลอีสเตอร์ในขณะที่มีการเฉลิมฉลองในวันนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับประเพณีภาษาฮิบรูปัสกาของชาวยิว นี้จะถูกเฉลิมฉลองในช่วงนิสันในเดือนแรกของปีจันทรคติภาษาฮิบรู เทศกาลปัสกาของชาวยิวภายใต้โมเสสเอกราชปลดปล่อยของอิสราเอลจากประมาณ 300 ปีของการเป็นทาสในอียิปต์.
มันอยู่ในช่วงเทศกาลปัสกาใน 30 AD คริสต์ถูกตรึงกางเขนตามคำสั่งของผู้ว่าราชการโรมัน Pontius ลานี้เป็นแล้วนักบวชชั้นสูงของชาวยิวที่ถูกกล่าวหาว่าพระเยซู "ดูหมิ่น" . ฟื้นคืนมาสามวันต่อมาในวันอาทิตย์อีสเตอร์ ต้นคริสต์มากของพวกเขาถูกนำขึ้นในประเพณีของชาวยิวได้รับการยกย่องอีสเตอร์เป็นคุณสมบัติใหม่ของพั (ปัสกา) มันเป็นข้อสังเกตในความทรงจำของการถือกำเนิดของพระเจ้าตามที่ทำนายโดยผู้เผยพระวจนะ และมันก็เป็น equanimous กับประกาศของการฟื้นคืนพระชนม์ ดังนั้นคริสเตียนปัสกาเปิดออกมาเป็นงานฉลอง unitive ในความทรงจำของความรักความตาย-การฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู อย่างไรก็ตามในศตวรรษที่ 4 วันศุกร์ดีมาจะสังเกตเห็นเป็นโอกาสที่แยกจากกัน และพัอาทิตย์ได้รับการอุทิศตนเพื่อเกียรติของการฟื้นคืนพระชนม์รุ่งโรจน์.
ตลอดคริสตจักรวันอาทิตย์ของ Pascha ได้กลายเป็นวันหยุดเพื่อเป็นเกียรติแก่พระคริสต์ ในเวลาเดียวกันหลายแห่งฤดูใบไม้ผลิพิธีกรรมศาสนามาเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองของ อาจจะเป็นว่ามันเป็นจำนวนที่เพิ่มขึ้นของการแปลงใหม่ที่ไม่สามารถทั้งหมดแยกเป็นอิสระจากอิทธิพลของวัฒนธรรมศาสนาของบรรพบุรุษของพวกเขา.
แต่แม้จะมีอิทธิพลทั้งหมดที่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในจิตวิญญาณ ไม่มีชื่อเสียงมากขึ้นของผลตอบแทนทางกายภาพของดวงอาทิตย์พระเจ้า แต่เน้นที่ถูกขยับไปดวงอาทิตย์แห่งความชอบธรรมที่ได้รับรางวัลขจัดความน่ากลัวของการเสียชีวิตที่เคย.
ฉลองอีสเตอร์เป็นที่ยอมรับอย่างดีจากศตวรรษที่สอง แต่มีการโต้เถียงกันในเรื่องวันที่แน่นอนของการปฏิบัติอีสเตอร์ระหว่างตะวันออกและตะวันตกคริสตจักร ภาคตะวันออกต้องการที่จะมีไว้ในวันทำงานเพราะต้นคริสต์สังเกตปัสกาทุกปีในวันที่ 14 ของนิสัน, เดือนตามปฏิทินจันทรคติ แต่เวสต์อีสเตอร์ต้องการที่ควรจะเป็นวันอาทิตย์โดยไม่คำนึงถึงวันที่.
เพื่อแก้ปัญหานี้คอนสแตนติจักรพรรดิที่เรียกว่าสภาไนซีอาใน 325 คำถามของวันอีสเตอร์เป็นหนึ่งในความกังวลหลัก สภาตัดสินใจว่าควรจะตกอีสเตอร์ในวันอาทิตย์ต่อไปนี้พระจันทร์เต็มดวงครั้งแรกหลังจากวสันตวิษุวัต แต่แก้ไขวันที่ Equinox ก็ยังคงเป็นปัญหา Alexandrians ตั้งข้อสังเกตสำหรับความรู้มากมายของพวกเขาในการคำนวณทางดาราศาสตร์ที่ได้รับงาน และ 21 มีนาคมถูกทำออกมาเป็นวันที่สมบูรณ์แบบสำหรับฤดูใบไม้ผลิ equinox.The เดทของวันอีสเตอร์ในวันนี้ดังต่อไปนี้เช่นเดียวกัน ดังนั้นคริสตจักรในเวสต์สังเกตเห็นมันในวันแรกของพระจันทร์เต็มดวงที่เกิดขึ้นต่อไปนี้หรือฤดูใบไม้ผลิฤดูใบไม้ในวันที่ 21 มีนาคมมันก็กลายเป็นงานฉลองที่สามารถเคลื่อนย้ายระหว่างวันที่ 21 มีนาคมและ 25 เมษายนยังโบสถ์ในภาคตะวันออกสังเกตอีสเตอร์ตาม วันที่ของเทศกาลปัสกา.
เตรียมจะปิดเป็นช่วงต้นในเถ้าพุธที่ระยะเวลาของการสำนึกผิดในเข้าพรรษาเริ่มต้น เข้าพรรษาและปลายสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในวันอาทิตย์อีสเตอร์วันของการฟื้นคืนพระชนม์