The place where he was, was absolut

The place where he was, was absolutely flat. In the human world we seldom see flatness, for the trees and houses and hedges give a serrated edge to the landscape: even the grass sticks up with its myriad blades. But here, in the belly of the night, the illimitable, flat, wet mud was as featureless as a dark junket. If it had been wet sand, even, it would have had those little wave marks, like the palate of one’s mouth.
And, in this enormous flatness, there lived one element: the wind. For it was an element; it was a dimension, a power of darkness. In the human world, the wind comes from somewhere, and goes somewhere, and, as it goes, it passes through somewhere: through trees or streets or hedgerows. This wind came from nowhere. It was going through the flatness of nowhere, to no place. Horizontal, soundless except for a peculiar boom, tangible, infinite, the astounding dimensional weight of it streamed across the mud. You could have ruled it with a straightedge. The titanic grey line of it was unwavering and solid. You could have hooked the crook of your umbrella over it, and it would have hung there.
The king, facing into this wind, felt that he was uncreated. Except for the wet solidity under his webbed feet, he was living in nothing: a solid nothing, like chaos. His were the feelings of a point in geometry, existing mysteriously on the shortest distance between two points: or of a line, drawn on a plane surface which had length, breadth but no magnitude. No magnitude! It was the very self of magnitude. It was power, current, force, direction, a pulseless world-stream steady in limbo.
Bounds had been set to this unhallowed purgatory. Far away to the east, perhaps a mile distant, there was an unbroken wall of sound. It surged a little, seeming to expand and contract, but it was solid. It was menacing, being desirous for victims: for it was the huge, the remorseless sea.
Two miles to the west, there were three spots of light in a triangle. They were the weak wicks from fishermen’s cottages, which had risen early to catch a tide in the complicated creeks of the salt marsh. Its waters sometimes ran contrary to the ocean. These were the total features of his world, the sea sound and the three small lights: darkness, flatness, vastness, wetness: and, in the gulf of night, the gulf-stream of the wind.
When daylight began to come, by premonition, he found that he was standing among a crowd of people like himself. They were seated on the mud, which now began to be disturbed by the angry, thin, returning sea, or else were already riding on the water, wakened by it, outside the annoyance of the surf. The seated ones were large teapots, their spouts tucked under their wings. The swimming ones occasionally ducked their heads and shook them. Some, waking on the mud, stood up and wagged their wings vigorously. Their profound silence became broken by a conversation able gabble. There were about four hundred of them in the grey vicinity: very beautiful creatures, the wild White-Fronted Geese, whom, once a man has seen them, he will never forget.
Long before the sun came, they were making ready for their flight. Family parties of the previous year’s breeding were coming together in batches, and these batches were themselves inclined to join up with other ones, possibly under the command of a grandfather, or of a great-grandfather, or else of some noted leader in the host. When the drafts were complete, there came a faint tone of excitement into their speech. They began moving their heads from side to side in jerks. And then, turning into the wind, suddenly they would all be in the air together, fourteen or forty at a time, with wide wings scooping the blackness and a cry of triumph in their throats. They would wheel round, climbing rapidly, and be gone from sight. Twenty yards up, they were invisible in the dark. The earlier departures were not vocal: they were inclined to be taciturn before the sun came, only making occasional remarks, or crying their single warning-note if danger threatened. Then, at the warning, they would all rise vertically to the sky.
He began to feel uneasiness in himself. The dim squadrons about him, setting out minute by minute, infected him with a tendency. He became restless to embrace their example, but he was shy. Perhaps their family groups, he thought, would resent his intrusion: yet he wanted not to be lonely: he wanted to join in, and to enjoy the exercise of morning flight, which was so evidently a pleasure to them. They had a comradeship, a free discipline and joie-de-vivre.
When the goose next to him spread her wings and leaped, he did so automatically. Some eight of those nearby had been jerking their bills, which he had imitated as if the act were catching, and now, with these same eight, he found himself on pinion in the horizontal air. The moment he had left the earth, the wind had vanished: its restlessness and brutality had dropped away as if cut off by a knife: he was in it, and at peace.
The eight geese spread out in line astern, evenly spaced, with him behind. They made for the east, where the poor lights had been, and now, before them, the bold sun began to rise. A crack of orange broke the black cloud-bank far beyond the land; the glory spread, the salt marsh growing visible below. He saw it like a featureless moor or bog land, which had become maritime by accident; its heather, still looking like heather, having mated with the seaweed until it was a salt wet heather, with slippery fronds. The burns which should have run through the moorland were of seawater on bluish mud. There were long nets here and there, erected on poles, into which unwary geese might fly. These, he now guessed, had been the occasions of those warning-notes. Two or three widgeon hung in one of them, and, far away to the eastward, a fly-like man was plodding over the slob in tiny persistence, to collect his bag.
The sun, as it rose, tinged the quicksilver of the creeks and the gleaming slime itself with flame. The curlew, who had been piping their mournful plaints since long before the light, flew now from weed-bank to weed-bank: the widgeon, who had slept on water, came whistling their double notes, like whistles from a Christmas cracker: the mallard toiled from land, against the wind: the redshanks scuttled and prodded like mice: a cloud of tiny dunlin, more compact than starlings, turned in the air with the noise of a train: the black-guard of crows rose from the pine trees on the dunes with merry cheers: shore birds of every sort populated the tide line, filling it with business and beauty.
The dawn, the sea-dawn and the mastery of ordered flight, were of such intense beauty that he was almost moved to sing. All the sorrow of his thoughts about man, the miserable wishes for peace which had beset him in the Combination Room so lately, these fell from him for the moment in the glory of his wings. He would have liked to cry a chorus to life, and, since a thousand geese were on the wing about him, he had not long to wait. The lines of these creatures, wavering like smoke upon the sky as they breasted the sunrise, were all at once in music and in laughter. Each squadron of them was in different voice, some larking, some triumphant, some in sentiment or glee. The vault of daybreak filled itself with heralds, and this is what they sang:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานที่ที่เขาถูก ถูกแบนแน่นอน ในโลกมนุษย์ เราค่อยดูเรียบ ต้นไม้และบ้าน และทำให้ภูมิทัศน์ประเมินค่าเฮดจ์ขอบ serrated: แม้หญ้าแท่ง มีของใบมีดหลักการ แต่ที่นี่ ในท้องของ illimitable แบน เปียกโคลนก็ได้แก่การผักผ่อนเป็น junket เข้ม ถ้าจะมารับทรายเปียก แม้ มันจะมีเครื่องหมายเหล่าคลื่นน้อย เช่นของของปากและ ในเรียบนี้มหาศาล มีอยู่หนึ่งองค์ประกอบ: ลม มันมีองค์ประกอบ มิติ พลังแห่งความมืดได้ ในโลกมนุษย์ ลมมาจากไหน และไปไหน และ เป็นค่อย ๆ ผ่านคีย์บอร์ด: ต้นไม้ หรือถนน หรือ hedgerows ลมนี้มาจากไหน มันกำลังเดินผ่านความเรียบของไหน ที่ไม่ แนวนอน soundless ยกเว้นบูมแปลกประหลาด จับ อนันต์ น้ำหนักมิติตระการตามันส่งกระแสข้อมูลข้ามโคลน คุณสามารถมีปกครองมัน มี straightedge บรรทัดสีเทานิคมันไม่แข็ง และไม่เปลี่ยนใจ คุณไม่ได้ติดยาเสพติดส่วนงอของร่มของมัน และมันจะหยุดมีพระมหากษัตริย์ หันหน้าเข้านี้ลม รู้สึกว่า พระองค์ทรงดำรง ยกเว้นความแข็งแรงที่เปียกภายใต้เท้าของเขา webbed เขาอยู่ไม่มีอะไร: เป็นของแข็งไม่มีอะไร เช่นความวุ่นวาย เขามีความรู้สึกในทางเรขาคณิต ที่มีอยู่หายไปอย่างลึกลับบนระยะทางสั้นที่สุดระหว่างสองจุด: หรือ ลากเส้นบนพื้นผิวของเครื่องบินซึ่งมีความยาว กว้าง แต่ขนาดไม่ ไม่ขนาด ตนเองมากของขนาดได้ พลังงาน ปัจจุบัน แรง ทิศทาง steady กระแสโลกเป็น pulseless ในบ้านได้มีการตั้งขอบเขตนี้นรก unhallowed ห่างฝั่งตะวันออก บางทีนี่ไกล มีผนังไม่เสียหายของเสียง มันจากเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ด้วย การขยาย สัญญา แต่มันเป็นของแข็ง มันเป็น menacing ถูกต้องสำหรับผู้ประสบภัย: ขณะนั้นใหญ่ ซี remorselessตะวันตก สองไมล์มีสามจุดของแสงในรูปสามเหลี่ยม พวกสารประกอบอ่อนแอจากกระท่อมของชาวประมง ซึ่งได้เกิดขึ้นก่อนจะจับน้ำในลำธารที่ซับซ้อนของมาร์ชเกลือ น้ำวิ่งบางครั้งขัดกับมหาสมุทร มีคุณลักษณะทั้งหมดของโลกของเขา เสียงทะเล และไฟเล็กสาม: ความมืด เรียบ แหล่ง wetness: และ ในอ่าวของคืน อ่าวกระแสลมเมื่อตามฤดูกาลเริ่มมา premonition เขาพบว่า เขายืนในหมู่ฝูงชนของคนเอง พวกเขาได้นั่งบนโคลน ซึ่งขณะนี้เริ่มที่จะเป็นรบกวน โดยซีโกรธ บาง กลับมา หรือ อื่น ๆ ได้แล้วขี่บนน้ำ wakened เป็นนอกการรบกวนของคลื่น ที่นั่งมีขนาดใหญ่ teapots, spouts ของพวกเขาอยู่ภายใต้ปีกของพวกเขา จักรยานคนบางครั้งหัวเราะต่อศีรษะของพวกเขา และจับพวกเขา บาง ปลุกบนโคลน ลุกขึ้นยืน และ wagged ปีกของโยคะ เงียบลึกซึ้งของพวกเขากลายเป็นเสีย โดยการสนทนาสามารถ gabble มีประมาณสี่ร้อยของพวกเขาในบริเวณใกล้เคียงสีเทา: สิ่งมีชีวิตที่สวยงามมาก ป่าขาว– Fronted ห่าน ที่ เมื่อคนได้เห็นพวกเขา เขาจะไม่มีวันลืมนานก่อนดวงอาทิตย์มา พวกเขาถูกทำพร้อมบิน ฝ่ายครอบครัวของปีผสมพันธุ์ได้มากันในชุด และชุดเหล่านี้ได้เองอยากร่วมกับคนอื่น ภายใต้คำสั่ง ของปู่ หรือความดี ปู่ หรืออื่น ๆ ของผู้นำบางตามในโฮสต์อาจขึ้น เมื่อร่างการที่สมบูรณ์ มีมาโทนสีอ่อนของที่นี่เป็นคำพูดของพวกเขา พวกเขาเริ่มเคลื่อนย้ายจากด้านข้างศีรษะของพวกเขาในไหน ๆ แล้ว เปลี่ยนเป็นลม ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดจะในอากาศร่วมกัน 14 หรือสี่สิบครั้ง มีปีกกว้าง scooping ที่ blackness และร้องของชัยชนะในลำคอของเขา พวกเขาจะล้อกลม ปีนเขา รวดเร็ว และจะหายไปจากสายตา 20 หลา พวกมองไม่เห็นในมืด ออกก่อนไม่ vocal: พวกเขาต้องจะ taciturn ก่อนดวงอาทิตย์มา เพียงทำเป็นครั้งคราวหมายเหตุ หรือร้องไห้ของเตือนบันทึกย่อเดียวหากอันตราย แล้ว ที่เตือน พวกเขาจะทั้งหมดเพิ่มขึ้นในแนวตั้งเป็นท้องฟ้าเขาเริ่มรู้สึก uneasiness ในตัวเอง Squadrons มิติเกี่ยวกับพระองค์ การออกนาทีโดยนาที ติดเขา มีแนวโน้ม เขากลายเป็นสโมสรสวมกอดอย่างของพวกเขา แต่เขาขี้อาย บางทีของครอบครัว คิดว่า เขาจะส่งเขาบุกรุก: ยังไม่อยากจะเหงา: เขาต้องการเข้าร่วม และสนุกกับการออกกำลังกายตอนเช้าบิน ซึ่งกรีซเพื่อให้มีความสุขไป พวกเขาเป็น comradeship วินัยฟรี และ joie de vivreเมื่อห่านติดเขาแผ่ปีกของเธอ และ leaped พระองค์นั้นโดยอัตโนมัติ บางแปดผู้อยู่บริเวณใกล้เคียงมี jerking ตั๋วของตน ซึ่งเขาได้เลียนแบบว่าบัญญัติถูกจับ และตอนนี้ กับเหล่านี้เหมือนกันแปด เขาพบตัวเองใน pinion ในแนวนอน ขณะนี้เขาได้ทิ้งแผ่นดิน ลมมีศาสดา: อาการความรุนแรงได้ลดลงไปเหมือนตัด ด้วยมีด: เป็นมัน และความสงบห่าน 8 แผ่ในบรรทัด astern เท่า ๆ กันระยะห่าง กับเขาอยู่เบื้องหลัง พวกเขาทำ ในภาคตะวัน ออก ซึ่งไฟต่ำได้ และตอนนี้ ก่อนที่พวกเขา ซันหนาเริ่มสูงขึ้น รอยแตกของสีส้มดำเมฆธนาคารยากจนไกลเกินที่ดิน เกียรติกระจาย มาร์ชเกลือเติบโตมองเห็นด้านล่าง เขาเห็นเช่นมัวร์แก่การผักผ่อนหรือที่ดินบ็อก ซึ่งได้กลายเป็นทะเล โดยบังเอิญ ของเฮทเธอร์ ยังคง มองเช่นเฮ มี mated กับสาหร่ายทะเลจนมันเป็นเกลือเปียกเฮ กับ fronds ลื่น ไหม้ซึ่งควรมี moorland มีของทะเลบนโคลนระยับ ยาวมุ้งโน่น เกร็งบนเสา ห่าน unwary อาจบินเข้าไปได้ เหล่านี้ เขาตอนนี้เดา ได้โอกาสเตือนบันทึกเหล่านั้น สอง หรือสาม widgeon แขวนในหนึ่งของพวกเขา และ ห่างไปออก คนบินเหมือน plodding ผ่าน slob ที่ในคงอยู่เล็ก ๆ เก็บกระเป๋าของเขาดวงอาทิตย์ เป็นมัน กุหลาบแต่งแต้มสีสันให้ quicksilver ลำธารและวาวน้ำเมือกเองกับเปลวไฟ Curlew ใครมีแล้วท่อ plaints mournful ของพวกเขาตั้งแต่ลองก่อนแสง ตอนนี้บินจากวัชพืชการวัชพืชธนาคาร: widgeon ที่มีแหล่งน้ำ มาวิสท์ลิงคู่เหตุ เช่นนกหวีดจากตังคริสต์มาส: เป็ดมัลลาร์ดที่ toiled จากที่ดิน ต้านลม: redshanks scuttled และ prodded เช่นหนู: เมฆของ dunlin เล็ก ๆ กระชับกว่า starlingsเปิดในอากาศกับเสียงของรถไฟ: ยามดำของตรงกุหลาบจากต้นสนบนเที่ยวกับไชโยร่าเริง: นกฝั่งของทุกเติมบรรทัดไทด์ กรอกข้อมูลทางธุรกิจและความสวยงามรุ่งอรุณ รุ่งอรุณทะเลและสามารถสั่งบิน มีความสวยงามดังกล่าวรุนแรง เขาได้เกือบย้ายร้อง ทั้งหมดความเสียใจของความคิดของเขาเกี่ยวกับคน ปรารถนาเองเพื่อสันติภาพที่ได้รุมเร้าเขาร่วมห้องดังนั้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ เหล่านี้ลดลงมือจากเขาในช่วงรุ่งโรจน์ของปีก เขาจะชอบการร้องคอรัสเพื่อชีวิต และ เนื่องจากห่านพันมาวิงเกี่ยวกับเขา เขาไม่นานต้องรอ บรรทัดของสัตว์เหล่านี้ รี ๆ รอ ๆ เหมือนควันขึ้นฟ้าเป็นพวกนกพระอาทิตย์ขึ้น มีทั้งหมดในครั้งเดียว ในเพลง และเสียงหัวเราะ แต่ละกองของพวกเขาได้ในแตกต่างกันเสียง บาง larking วารสารบาง บางอย่างในความเชื่อมั่นหรือกลี เพดานของเดย์เบรกเอง ด้วย heralds และนี่คือสิ่งที่พวกเขาสร้าง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานที่ที่เขาถูกแบนอย่างแน่นอน ในโลกมนุษย์เราไม่ค่อยเห็นความเรียบสำหรับต้นไม้และบ้านเรือนและการป้องกันความเสี่ยงให้ขอบหยักเป็นแนวนอน: แม้แต่หญ้าเกาะติดขึ้นมาพร้อมกับใบมีดมากมาย แต่ที่นี่ในท้องของคืนที่ไม่มีที่สิ้นสุด, แบนโคลนเปียกเป็นจุดเด่นเป็น junket มืด หากได้รับทรายเปียกแม้มันจะมีบรรดาเครื่องหมายคลื่นเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นเพดานปากของปาก.
และในความเรียบมหาศาลนี้อาศัยอยู่ที่นั่นองค์ประกอบหนึ่ง: ลม สำหรับมันเป็นองค์ประกอบ; มันเป็นมิติพลังแห่งความมืด ในโลกมนุษย์ลมมาจากที่ไหนสักแห่งและไปที่ไหนสักแห่งและเป็นมันไปมันผ่านที่ใดที่หนึ่ง: ผ่านต้นไม้หรือถนนหรือพุ่มไม้ ลมนี้มาจากที่ไหนเลย มันก็จะผ่านความเรียบไม่มีที่ไหนเลยไปยังสถานที่ที่ไม่มี แนวนอนเงียบยกเว้นบูมแปลกที่มีตัวตนไม่มีที่สิ้นสุด, น้ำหนักมิติที่น่าตกใจของมันสตรีข้ามโคลน คุณอาจจะได้ปกครองด้วยระนาบ เส้นสีเทายักษ์ของมันเป็นอย่างแน่วแน่และมั่นคง คุณอาจจะได้ติดยาเสพติดข้อพับร่มของคุณผ่านมันและมันจะได้แขวนมี.
กษัตริย์หันหน้าไปทางลมนี้รู้สึกว่าเขาเป็นสร้างสรรค์ ยกเว้นแข็งแรงเปียกภายใต้เท้าเป็นพังผืดของเขาเขาอาศัยอยู่ในอะไร: ไม่มีอะไรที่เป็นของแข็งเช่นความสับสนวุ่นวาย ของเขาเป็นความรู้สึกของจุดในเรขาคณิตที่มีอยู่อย่างลึกลับอยู่กับระยะทางที่สั้นที่สุดระหว่างสองจุด: หรือของเส้น, วาดบนพื้นผิวเครื่องบินซึ่งมีความยาวความกว้าง แต่ไม่มีความสำคัญ ขนาดไม่! มันเป็นตัวเองมากของขนาด มันเป็นอำนาจในปัจจุบันบังคับทิศทาง pulseless โลกกระแสในบริเวณขอบรก.
ขอบเขตที่ได้รับการตั้งค่าให้นี้นรกศักดิ์สิทธิ์ ที่อยู่ห่างไกลไปทางทิศตะวันออกอาจไมล์ห่างไกลมีผนังติดต่อกันของเสียง มันเพิ่มขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ดูเหมือนจะขยายและหดตัว แต่มันก็เป็นของแข็ง มันเป็นอันตรายเป็นที่พึงปรารถนาสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ. สำหรับมันเป็นขนาดใหญ่ทะเลไร้ความปราณี
สองไมล์ไปทางทิศตะวันตกมีสามจุดของแสงในรูปสามเหลี่ยม พวกเขาเป็นสารประกอบที่อ่อนแอจากกระท่อมชาวประมงซึ่งได้ปรับตัวเพิ่มขึ้นในช่วงต้นที่จะจับน้ำในลำห้วยที่มีความซับซ้อนของบึงเกลือ น้ำทะเลมันบางครั้งวิ่งตรงกันข้ามกับมหาสมุทร เหล่านี้เป็นคุณสมบัติที่รวมของโลกของเขาเสียงทะเลและสามไฟขนาดเล็ก: ความมืดเรียบ, ความกว้างใหญ่, ความชื้นแฉะ. และในอ่าวไทยของคืนอ่าวกระแสของลม
เมื่อกลางวันเริ่มเข้ามาโดยนิมิต เขาพบว่าเขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนของคนที่ชอบตัวเอง พวกเขากำลังนั่งอยู่บนโคลนซึ่งตอนนี้เริ่มที่จะถูกรบกวนจากโกรธผอมทะเลกลับหรืออื่น ๆ ที่มีอยู่แล้วขี่บนน้ำที่เพิ่งตื่นโดยมันนอกรำคาญของคลื่น คนนั่งถูกกาน้ำชาขนาดใหญ่พกพาของพวกเขาซุกอยู่ใต้ปีกของพวกเขา คนที่ว่ายน้ำเป็นครั้งคราวหลบหัวของพวกเขาและพวกเขาส่าย บางคนตื่นในโคลนยืนขึ้นและกระดิกปีกของพวกเขาอย่างจริงจัง ความเงียบที่ลึกซึ้งของพวกเขากลายเป็นทำลายโดยการสนทนาสามารถพูดพร่ำ มีประมาณสี่ร้อยพวกเขาในบริเวณใกล้เคียงสีเทา. สิ่งมีชีวิตที่สวยงามมากป่าขาว Fronted ห่านซึ่งเมื่อคนที่ได้เห็นพวกเขาเขาจะไม่มีวันลืม
ยาวก่อนที่ดวงอาทิตย์มาพวกเขาได้รับการพร้อมสำหรับเที่ยวบินของพวกเขา . บุคคลในครอบครัวของผู้เพาะพันธุ์ของปีก่อนหน้ามาอยู่ด้วยกันใน batches, และสำหรับกระบวนการเหล่านี้เป็นตัวเองแนวโน้มที่จะเข้าร่วมกับคนอื่น ๆ อาจจะเป็นภายใต้คำสั่งของคุณปู่หรือทวดหรืออื่น ๆ ของบางส่วนตั้งข้อสังเกตผู้นำในการเป็นเจ้าภาพ . เมื่อร่างเสร็จสมบูรณ์มีมาเสียงลมของความตื่นเต้นเป็นคำพูดของพวกเขา พวกเขาเริ่มการเคลื่อนย้ายหัวของพวกเขาจากทางด้านข้างในกระตุก และจากนั้นก็กลายเป็นลมก็พวกเขาทั้งหมดจะอยู่ในอากาศด้วยกันสิบสี่หรือสี่สิบในเวลาที่มีปีกกว้างตักมืดและเสียงร้องของชัยชนะในลำคอของพวกเขา พวกเขารอบล้อจะปีนขึ้นอย่างรวดเร็วและจะหายไปจากสายตา ยี่สิบหลาขึ้นพวกเขามองไม่เห็นในที่มืด ขาออกก่อนหน้านี้ไม่ได้แกนนำพวกเขามีแนวโน้มที่จะประหยัดถ้อยคำก่อนที่ดวงอาทิตย์มาเพียงการพูดเป็นครั้งคราวหรือร้องไห้บันทึกเตือนเดียวของพวกเขาหากอันตรายคุกคาม จากนั้นที่เตือนพวกเขาทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นในแนวตั้งขึ้นไปบนฟ้า.
เขาเริ่มที่จะรู้สึกไม่สบายใจในตัวเอง กองสลัวเกี่ยวกับเขาตั้งค่าออกนาทีโดยนาที, ที่ติดเชื้อเขามีแนวโน้ม เขากลายเป็นกระสับกระส่ายที่จะโอบกอดตัวอย่างของพวกเขา แต่เขาเป็นคนขี้อาย บางทีอาจจะเป็นกลุ่มครอบครัวของพวกเขาที่เขาคิดว่าจะไม่พอใจการบุกรุกของเขา แต่เขาต้องการที่จะไม่เหงา: เขาต้องการที่จะเข้าร่วมในและเพลิดเพลินไปกับการออกกำลังกายของเที่ยวบินในช่วงเช้าซึ่งเป็นดังนั้นเห็นได้ชัดว่ามีความสุขกับพวกเขา พวกเขามีมิตรภาพ, วินัยฟรีและอิ่ม-de-Vivre.
เมื่อห่านถัดจากเขากางปีกของเธอและกระโดดเขาทำเช่นนั้นโดยอัตโนมัติ บางแปดของผู้ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงได้รับการกระตุกค่าใช้จ่ายของพวกเขาซึ่งเขาได้เลียนแบบเช่นถ้าการกระทำที่ถูกจับและตอนนี้มีแปดเดียวกันนี้เขาพบว่าตัวเองอยู่บนปีกนกในอากาศในแนวนอน ช่วงเวลาที่เขาได้ทิ้งแผ่นดิน, ลมก็หายไป: กระสับกระส่ายและความโหดร้ายของมันได้ลดลงไปเช่นถ้าตัดออกไปโดยมีด: เขาอยู่ในนั้นและอยู่ในความสงบ.
ห่านแปดกระจายออกไปในแนวไปทางท้ายเรือระยะห่างเท่า ๆ กันด้วย เขาอยู่ข้างหลัง พวกเขาทำเพื่อตะวันออกที่ไฟไม่ดีที่ได้รับและตอนนี้พวกเขาก่อนที่ดวงอาทิตย์เป็นตัวหนาเริ่มขึ้น รอยแตกของสีส้มสีดำยากจนเมฆธนาคารไกลเกินกว่าแผ่นดินนั้น การแพร่กระจายสง่าราศีเกลือบึงเจริญเติบโตที่มองเห็นด้านล่าง เขาเห็นมันเหมือนทุ่งจุดเด่นหรือที่ดินบึงซึ่งได้กลายเป็นทางทะเลโดยอุบัติเหตุ; ทุ่งหญ้าของมันยังคงมองเช่นทุ่งหญ้าที่มีการแต่งงานกับสาหร่ายทะเลจนกระทั่งมันเกลือทุ่งหญ้าเปียกด้วยใบลื่น การเผาไหม้ที่ควรจะมีการวิ่งผ่านที่ลุ่มมีน้ำทะเลโคลนบนฟ้า มีมุ้งยาวที่นี่และมีสร้างบนเสาเป็นที่ห่านไม่ระวังอาจบิน เหล่านี้ตอนนี้เขาเดาได้รับโอกาสของผู้บันทึกเตือน สองหรือสาม WIDGEON แขวนอยู่ในหนึ่งของพวกเขาและไกลออกไปทางทิศตะวันออกเป็นคนที่บินเหมือนถูกกว่าขยันหมั่นเพียรในการติดตาสกปรกเล็ก ๆ ในการเก็บรวบรวมกระเป๋าของเขา.
ดวงอาทิตย์ในขณะที่มันขึ้นมันจะแต่งแต้มปรอทลำห้วย และเมือกแพรวตัวเองด้วยเปลวไฟ นกชนิดหนึ่งที่ได้รับการร้องเรียนท่อเศร้าของพวกเขาตั้งแต่นานก่อนที่แสงบินในขณะนี้จากวัชพืชธนาคารเพื่อวัชพืชธนาคาร: WIDGEON ที่เคยนอนบนน้ำมาผิวปากบันทึกคู่ของพวกเขาเช่นนกหวีดจากข้าวเกรียบคริสต์มาส: เป็ด toiled จากแผ่นดินกับลม: redshanks วิ่งและแหย่เหมือนหนู: เมฆ Dunlin เล็กกะทัดรัดมากกว่ากิ้งโครงหันในอากาศด้วยเสียงของรถไฟ: ยามสีดำของกาเพิ่มขึ้นจากต้นสน บนเนินด้วยเสียงเชียร์รื่นเริง. นกทุกชนิดที่มีประชากรเส้นน้ำเติมกับธุรกิจและความงาม
ยามเช้า, ทะเลยามเช้าและการเรียนรู้ของเที่ยวบินที่สั่งซื้อเป็นของความงามที่รุนแรงเช่นที่เขาได้เกือบจะย้ายไปร้องเพลง . ทุกความเศร้าโศกของความคิดเกี่ยวกับคนของเขา, ความปรารถนาความสุขเพื่อความสงบสุขที่ได้รุมเร้าเขาอยู่ในห้องพักรวมดังนั้นเมื่อเร็ว ๆ นี้เหล่านี้ลดลงจากเขาสักครู่ในพระสิริของปีกของเขา เขาจะชอบที่จะร้องไห้นักร้องเพื่อชีวิตและตั้งแต่พันห่านอยู่บนปีกเกี่ยวกับเขาเขาไม่นานที่จะรอ สายของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ลังเลเหมือนควันเมื่อท้องฟ้าขณะที่พวกเขากระดุมพระอาทิตย์ขึ้นได้ทั้งหมดในครั้งเดียวในเพลงและเสียงหัวเราะ กองเรือของพวกเขาคือในเสียงที่แตกต่างกันในแต่ละ larking บางชัยชนะบางอย่างในความเชื่อมั่นหรือความยินดี หลุมฝังศพของรุ่งสางที่เต็มไปด้วยตัวเองด้วยใบปลิวและนี่คือสิ่งที่พวกเขาร้องเพลง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานที่ที่เขาอยู่ มันช่างแบน ในโลกมนุษย์เราไม่ค่อยดูความเรียบ , ต้นไม้และบ้านและพุ่มไม้ให้หยักเพื่อภูมิทัศน์ : แม้แต่หญ้าเกาะติดกับมันมากมายหลายใบ แต่ที่นี่ ในท้องของคืน , ไร้พรมแดน , แบน , โคลนเปียกเป็นสปอนเซอร์ซึ่งไม่น่าสนใจ เช่น มืด ถ้าเป็นทรายเปียก แม้ว่ามันจะมีไอ้รอยคลื่นชอบรสชาติของปาก .
และในความเรียบนี้มหาศาล มีอยู่หนึ่งธาตุ : ลม มันเป็นองค์ประกอบ มันเป็นมิติ พลังแห่งความมืด ในโลกมนุษย์ ลมมาจากไหนและไปที่ไหน และตามมันไป มันผ่านแถวๆผ่านต้นไม้ หรือบนถนน หรือลูกค้า . ลมนี่มาจากไหน มันก็จะผ่านความเรียบของที่ไหนเลยไม่มีสถานที่ แนวนอน , เงียบยกเว้นเฉพาะบูมที่เป็นรูปธรรม อนันต์ ที่น่าอัศจรรย์ของน้ำหนักมันสตรีมมิ่งผ่านโคลน คุณจะต้องปกครองด้วยสันตรง . ไททานิคสีเทาสายของมันไม่เปลี่ยนแปลง และแข็ง คุณอาจจะติดยาเสพติดข้อพับร่มของคุณผ่านมัน และมันอาจจะแขวนไว้
กษัตริย์ หันหน้าไปทางลมนี้ รู้สึกว่าเขา uncreated .ยกเว้น เปียก ความแข็งแรงภายใต้ผังพืดที่เท้าของเขา เขาอยู่ในอะไร : อะไรแข็ง ชอบความวุ่นวาย ของเขา ความรู้สึกของจุดในเรขาคณิตที่มีอยู่อย่างลึกลับบนระยะทางที่สั้นที่สุดระหว่างสองจุด : หรือเส้น , วาดบนเครื่องบินพื้นผิวซึ่งมีความยาว กว้าง แต่ไม่ขนาด ไม่ขนาด ! มันเป็นตนเองมากขนาด มันเป็นพลังงาน ปัจจุบัน บังคับ ทิศทางเป็น pulseless โลกกระแสในบริเวณขอบรก .
ขอบเขตที่ได้รับการตั้งให้นรกไม่ศักดิ์สิทธิ์นี้ ไกลออกไปทางทิศตะวันออก บางทีอยู่ไกลมีกำแพงติดต่อกันของเสียง มันเพิ่มขึ้นนิดหน่อย ที่ขยายและสัญญา แต่มันก็แข็ง มันน่ากลัว มีความปรารถนาสำหรับเหยื่อ : มันเป็นขนาดใหญ่ ทะเลไม่สำนึกผิดเลย .
2 ไมล์ทางตะวันตกมี สามจุดของแสงในสามเหลี่ยม เป็นสารประกอบที่อ่อนแอจากชาวประมง คอทเทจ ซึ่งมีขึ้นก่อนจะจับกระแสน้ำในลำธารที่ซับซ้อนของบึงเกลือ น่านน้ำของตนบางครั้งวิ่งต่อมหาสมุทร เหล่านี้เป็นคุณสมบัติทั้งหมดของโลก ทะเล และเสียงเล็ก ๆ 3 ไฟ : ความมืด , ความ , ความกว้างใหญ่ , ความเปียกชื้น และ ในอ่าวของคืนกระแสน้ำของลม .
เมื่อกลางวันเริ่มมา , โดยสังหรณ์ เขาพบว่าเขายืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนของคนที่ชอบตัวเอง พวกเขานั่งบนโคลน ซึ่งตอนนี้เริ่มถูกรบกวนโดยการโกรธ บางคืนทะเล หรือไม่ก็ขี่บนน้ำ เพิ่งตื่นค่ะ ข้างนอกรบกวนของกระดานโต้คลื่น ที่นั่งที่เป็นกาน้ำชาใหญ่ถั่วงอกของตนซุกอยู่ใต้ปีกของพวกเขา คนที่ว่ายน้ำดำน้ำและบางครั้งหัวสั่นได้ บาง , ปลุกบนโคลน ลุกขึ้นยืนแล้วโดนปีกของพวกเขาอย่างแข็งขัน ความเงียบที่ลึกซึ้งของพวกเขากลายเป็นเสียโดยการสนทนาสามารถพูดพล่าม . มีประมาณสี่ร้อยคน ในบริเวณสีเทา : สิ่งมีชีวิตที่สวยงามมากป่าสีขาวด้านหน้าห่าน ซึ่งเมื่อใครได้เห็นเขาจะไม่มีวันลืม
นานก่อนที่ดวงอาทิตย์มา พวกเขาให้พร้อมสำหรับเที่ยวบินของพวกเขา ฝ่ายครอบครัวของปีที่แล้วที่เพาะพันธุ์มาพร้อมกันในชุด และชุดเหล่านี้ถูกตัวเองมีแนวโน้มที่จะเข้าร่วมกับคนอื่น ๆ อาจจะอยู่ภายใต้คำสั่งของปู่ หรือ ปู่ใหญ่ หรืออื่น ๆบางสังเกตผู้นำในกองทัพ เมื่อร่างได้สมบูรณ์มีเป็นลม โทนของความตื่นเต้นในการพูดของพวกเขา พวกเขาเริ่มย้ายหัวของพวกเขาจากทางด้านข้างในความงี่เง่า แล้วกระแสลม พลันพวกเขาทั้งหมดจะอยู่ในอากาศร่วมกัน สิบสี่ หรือสี่สิบครั้ง กับปีกกว้างตักความมืดและร้องไห้ของชัยชนะในคอของพวกเขา พวกเขาจะล้อรอบปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว และหายไปจากสายตา ยี่สิบเมตรขึ้นพวกเขามองไม่เห็นในที่มืด ออกก่อนไม่ได้ ร้อง : เขาฝักฝ่ายประหยัดถ้อยคำก่อนดวงอาทิตย์มา เพียงแต่ให้หมายเหตุ เป็นครั้งคราว หรือร้องไห้หมายเหตุเตือนตนเดียวถ้าอันตรายคุกคาม แล้วที่เตือน พวกเขาทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นในแนวตั้งไปยังท้องฟ้า
เขาเริ่มรู้สึกไม่สบายใจในตัวเอง เลือนรางของกองที่เกี่ยวกับเขาออกไปนาทีโดยนาทีเขาติดเชื้อด้วยแนวโน้ม เขาเริ่มอยู่ไม่สุข โอบกอดอย่างพวกเขา แต่เขาอาย บางทีครอบครัว กลุ่มที่เขาคิดว่าจะไม่พอใจการบุกรุกของเขา แต่เขาต้องการที่จะไม่โดดเดี่ยว เขาต้องการที่จะเข้าร่วมในและเพลิดเพลินกับการออกกำลังกายของเที่ยวบินเช้า ซึ่งก็คือความสุขของพวกเขา พวกเขามีความเป็นเพื่อนสนิท , วินัยและ Joie de Vivre .
เมื่อห่านข้างเขากางปีกของเธอและกระโดด เขาทำเพื่อให้โดยอัตโนมัติ บางแปดที่ใกล้เคียงได้สะบัดตั๋วของพวกเขา ซึ่งเขาได้เลียนแบบ ถ้าทำถูกจับและตอนนี้กับเหล่านี้แปด เขาพบว่าตัวเองอยู่บนปีกนกในอากาศในแนวนอน ทันทีที่เขาออกมาจากโลก ลมหายไปแล้ว :ของความวิตกกังวลและโหดได้ลดลงไป เช่น ถ้าตัดด้วยมีด : เขาอยู่ในนั้น และสงบ .
8 ห่านกระจายออกแนวไปทางท้ายเรือ , เว้นระยะเท่ากันกับเขาไว้ พวกเขาทำให้ตะวันออก ที่ที่แสงไม่ดีได้ และตอนนี้ก่อนที่พวกเขา แดดกล้าเริ่มสูงขึ้น รอยแตกของส้มแตกธนาคารเมฆดำไกลเกินที่ดิน เกียรติกระจายการมองเห็นด้านล่างบึงเกลือ เขาเห็นมันเหมือนมัวร์ซึ่งไม่น่าสนใจหรือที่ลุ่มที่ดินซึ่งได้กลายเป็นทางทะเลโดยบังเอิญของเฮเธอร์ ยังดูเหมือนเฮ มีได้เสียกับสาหร่ายจนเกลือเปียก เฮ กับลื่น fronds . ไหม้ซึ่งต้องวิ่งผ่านที่ลุ่มมีโคลนสีฟ้าของน้ำทะเลบน . มีมุ้งยาวที่นี่และมีการสร้างขึ้นบนเสา ,ในที่สุกเอาเผากินห่านจะบิน นี่ ตอนนี้เขาเดาได้โอกาสของผู้เตือนหมายเหตุ 2 หรือ 3 วิดเจียนแขวนในหนึ่งของพวกเขาและ ห่างไปทางทิศตะวันออก , บินเหมือนคนขยันหมั่นเพียรผ่านเล็ก ๆสกปรกในความพยายาม ที่จะเก็บกระเป๋า
ดวงอาทิตย์ เหมือนกุหลาบ อมปรอทของลำธารและแพรวเลนตัวเองด้วยเปลวไฟ curlew ที่ ,ใครมีท่อของพวกเขาเศร้าโศก plaints ตั้งแต่ก่อนสว่าง บินจากธนาคารไปยังธนาคารวัชพืช วัชพืช : วิดเจียน ที่ได้นอนบนน้ำ เดินผิวปากบันทึกของคู่เหมือนนกหวีดจากข้าวเกรียบคริสต์มาส : มัลลาร์ดตรากตรำจากที่ดิน กับลม : redshanks วิ่งได้อีกเหมือนหนู : เมฆ ของเล็ก นกชายเลนท้องดำมากกว่านกสตาร์ลิ่ง , กระชับ ,เปิดในอากาศกับเสียงของรถไฟ : ยามสีดำของกาโรสจากต้นสนบนทรายกับสุขสันต์ครับ : นกชายฝั่งของทุกประเภทมีน้ำบรรทัดกรอกด้วยธุรกิจความงาม
ยามเช้า ทะเล รุ่งอรุณและรอบรู้สั่งเที่ยวบิน มีความสวยงามเช่นเข้มข้นเขาเกือบจะย้ายไปร้องเพลง ความเศร้าโศกทั้งหมดของความคิดของเขาเกี่ยวกับผู้ชายคำอธิษฐานเพื่อสันติภาพ ซึ่งมีความทุกข์รุมเร้าเขาในห้องรวมกัน ดังนั้น เมื่อเร็วๆ นี้ เหล่านี้ลดลงจากเขาสักพักในเกียรติของปีกของเขา เขาชอบร้องคอรัสให้กับชีวิต และเนื่องจากพันห่านบนปีกกับเขาได้ไม่นานรอ เส้นของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ โลเลเหมือนควันบนฟากฟ้าเป็นกระดุมพระอาทิตย์ขึ้นทั้งหมดในครั้งเดียวในเพลง และเสียงหัวเราะ แต่ละฝูงบินของพวกเขาเป็นเสียง บาง larking บางชนะบางในความเชื่อมั่นหรือชมรม หกคะเมนของรุ่งสางที่เต็มไปด้วยนั้นเอง และนี้คือสิ่งที่พวกเขาร้อง :