A stranger to most, but everyone kn

A stranger to most, but everyone knows his name
The city he wakes up in is never the same
It gets hard to count the days with only stars to lead the way
And in his heart of gold he knows this has to change

So send me home
I have lost my way
And I don't even know if we'll make it through today
Take another step, take another breath
I fill my lungs with deepest regrets
And I don't know if I'll make it home again

It gets a little harder day by day
The loneliness is swallowing me
I listen to the silence to hear what it might say
Who will pick me up again?
I need you here, I need a friend
We'll get lost on time that's stolen
So take my hand and send me home

So send me home
I have lost my way
And I don't even know if we'll make it through today
Take another step, take another breath
I fill my lungs with deepest regrets
And I don't know if I'll make it home again

Take all that I've got
All I need is one more moment
I just have to end this torment
Take all that I've got
We'll get lost on time that's stolen
Take my hand and lead me home again
Just take my hand

So send me home
I have lost my way
And I don't even know if we'll make it through today
Take another step, take another breath
I fill my lungs with deepest regrets
And I don't know if I'll make it home again

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนแปลกหน้าให้มากที่สุด แต่ทุกคนรู้ว่าชื่อของเขา
เมืองเขาตื่นขึ้นมาในจะไม่เหมือนเดิม
จะได้รับยากที่จะนับวันที่มีดาวเท่านั้นที่จะนำวิธีการ
และอยู่ในใจของเขาทองเขารู้เรื่องนี้มีการเปลี่ยนแปลงดังนั้นจงส่งฉันที่บ้านฉันได้สูญเสียทางของฉันและฉันไม่ได้รู้ว่าถ้าเราจะทำให้มันผ่านวันนี้จะใช้ขั้นตอนอื่นใช้ลมหายใจอีกฉันเต็มปอดของฉันด้วยความเสียใจที่ลึกที่สุดและผมไม่ทราบว่าผมจะทำให้มันกลับบ้านอีกครั้งจะได้รับ เป็นวันที่ยากเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยวันเหงาจะกลืนกินฉันฉันฟังความเงียบที่จะได้ยินสิ่งที่มันอาจจะบอกว่าใครจะรับฉันขึ้นอีกครั้งหรือไม่ฉันต้องการให้คุณที่นี่ผมต้องการเพื่อนเราจะได้รับหายไปในเวลาที่ถูกขโมยมาเพื่อใช้ของฉัน มือและส่งฉันที่บ้านดังนั้นส่งฉันที่บ้านฉันได้สูญเสียทางของฉันและฉันไม่ได้รู้ว่าถ้าเราจะทำให้มันผ่านวันนี้จะใช้ขั้นตอนอื่นใช้ลมหายใจอีกฉันเต็มปอดของฉันด้วยความเสียใจที่ลึกที่สุดและผมก็ไม่ทราบว่า ฉันจะทำให้มันกลับบ้านอีกครั้งใช้เวลาทั้งหมดที่ผมเคยได้รับทั้งหมดที่ฉันต้องการก็คืออีกหนึ่งช่วงเวลาที่ฉันเพียงแค่ต้องจบทรมานนี้ใช้เวลาทั้งหมดที่ผมได้มีเราจะได้รับหายไปในเวลาที่ถูกขโมยใช้มือของฉันและทำให้ฉัน บ้านอีกครั้งเพียงแค่ใช้มือของฉันดังนั้นส่งฉันที่บ้านฉันได้สูญเสียทางของฉันและฉันไม่ได้รู้ว่าถ้าเราจะทำให้มันผ่านวันนี้จะใช้ขั้นตอนอื่นใช้ลมหายใจอีกฉันเต็มปอดของฉันด้วยความเสียใจที่ลึกที่สุดและผมไม่ทราบว่า ถ้าฉันจะทำให้มันกลับบ้านอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนแปลกหน้าให้มากที่สุด แต่ทุกคนรู้ชื่อของเขาเมืองเขาตื่นขึ้นมาในไม่เคยเหมือนกันมันยากที่จะนับวันกับเพียงดาวนำทางและหัวใจของทอง เขารู้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงงั้นก็ส่งฉันกลับบ้านผมหลงทางและไม่รู้ว่าพวกเราจะทำให้มันผ่านวันนี้อีกก้าวเดียว สูดลมหายใจอีกผมเติมปอดลึกๆเสียใจและผมก็ไม่รู้ว่า ผมจะได้กลับบ้านอีกครั้งมันก็ยากนิดหน่อย วันต่อวันความเหงาจะกลืนกินฉันผมฟังความเงียบเพื่อฟังสิ่งที่มันอาจจะบอกว่าคนที่จะมารับฉันอีกฉันต้องการคุณ ฉันต้องการเพื่อนพวกเราจะได้รับหายไปในเวลาที่ถูกขโมยแล้วจับมือฉันและส่งฉันกลับบ้านงั้นก็ส่งฉันกลับบ้านผมหลงทางและไม่รู้ว่าพวกเราจะทำให้มันผ่านวันนี้อีกก้าวเดียว สูดลมหายใจอีกผมเติมปอดลึกๆเสียใจและผมก็ไม่รู้ว่า ผมจะได้กลับบ้านอีกครั้งเอาทุกอย่างที่ผมมีทั้งหมดที่ฉันต้องการคืออีกหน่อยฉันแค่ต้องจบความทรมานนี้เอาทุกอย่างที่ผมมีพวกเราจะได้รับหายไปในเวลาที่ถูกขโมยจับมือฉันและพาฉันกลับบ้านอีกครั้งแค่จับมือฉันไว้งั้นก็ส่งฉันกลับบ้านผมหลงทางและไม่รู้ว่าพวกเราจะทำให้มันผ่านวันนี้อีกก้าวเดียว สูดลมหายใจอีกผมเติมปอดลึกๆเสียใจและผมก็ไม่รู้ว่า ผมจะได้กลับบ้านอีกครั้ง