3. ResultsResults of the baseline d

3. Results
Results of the baseline data (i.e., pre-treatment probes PIP 1 and PIP 2) showed numerical increases in the frequency of
head orientations, gestures, and verbalizations from PIP 1 to PIP 2 for both the experimental and control children, as
expected; however, the duration of social interaction and total time spent engaged per session was stable across probes.
Further, statistical analysis of the data showed no significant differences in performance between the two pre-treatment
sessions for any measure for either the experimental or control group (related-samples Wilcoxon signed rank tests: all pvalues
> 0.05).3 In addition, statistical tests comparing performance between the experimental and control children during
PIP 1 resulted in no significant differences between groups on any variable. Similarly, the same comparisons for PIP 2 were
not significant (all p-values > 0.05).
The frequency of head orientations, gestures, and verbalizations produced during PIP 2 and PIP 3 are shown in Table 4 and
Fig. 2a–c, reflecting the frequency of occurrence of each variable emitted per hour prior to and following treatment for the
experimental group and over the same time period for the control children. These data indicate increases from pre- to posttreatment
for the experimental children for both head orientations and gestures (except for SRP-4 for head orientations).
Wilcoxon signed rank tests, examining differences between PIP 2 and PIP 3 scores, indicated that these increases were
statistically significant (head orientations: Z = 2.0, p < 0.05, gestures: Z = 2.2, p < 0.05), with medium–large effect sizes
(head orientations: r = 0.58; gestures: r = 0.64). In addition, increases were noted in verbal behavior for the experimental
children from pre-treatment to post-treatment (except for SRP-2), although this difference was not significant (Z = 1.6,
p = 0.116). In contrast, for the control children, no significant differences were found between probes for any of the behaviors
measured (head orientations: Z = 1.4, p = 0.17; gestures: Z = 0.7, p = 0.46; verbalizations: Z = 1.4, p = 0.17), with all children
showing decreases in the frequency of communicative acts from PIP 2 to PIP 3 (with the exception of CC-2 for gestures and
CC-5 for verbalizations).
The average duration of social interaction episodes and total time spent engaged with the examiner for each child from
PIP 2 to PIP 3 is shown in Table 5 and Fig. 2d and e. A significant difference was found across PIP sessions for the children who
received SRP for both measures (Z = 2.2, p < 0.05; Z = 2.2, p < 0.05, respectively), with medium–large effect sizes (episode
duration: r = 0.64; time spent engaged: r = 0.64). However, for the control group, there were no significant differences for
either of these variables between PIP 2 and PIP 3 (Z = 1.4, p = 0.18; Z = 1.4, p = 0.17, respectively).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ผลลัพธ์ของข้อมูลพื้นฐาน (เช่น รักษาก่อนคลิปปากตะเข้ 1 ปีบและ 2 ปีบ) แสดงให้เห็นว่าตัวเลขเพิ่มขึ้นในความถี่ของหัวแนว ท่าทาง และ verbalizations 1 ปีบปีบ 2 สำหรับทั้งการทดลองและควบคุมเด็ก เป็นคาดว่า อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาของการโต้ตอบทางสังคมและรวมเวลาหมั้นต่อเซสชันได้มั่นคงข้ามคลิปปากตะเข้ทางสถิติ การวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าไม่แตกต่างกันประสิทธิภาพระหว่างการรักษาล่วงหน้าสองเซสชันใดวัดใดที่ทดลอง หรือกลุ่มควบคุม (ตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับ Wilcoxon เซ็นทดสอบอันดับ: pvalues ทั้งหมด> 0.05) .3 โรงแรม สถิติทดสอบเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างการทดลอง และควบคุมเด็กในระหว่างปีบ 1 ส่งผลให้ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มตัวแปรใด ๆ ในทำนองเดียวกัน ได้เปรียบเทียบกัน 2 ปีบไม่สำคัญ (ทั้งหมดค่า p > 0.05)ความถี่แนวใหญ่ ท่าทาง และ verbalizations ที่ผลิตในช่วง 2 ปีบปีบ 3 แสดงในตาราง 4 และFig. 2a – c สะท้อนให้เห็นถึงความถี่ของการเกิดขึ้นของแต่ละตัวแปรที่ส่งออกต่อชั่วโมงก่อน และ หลังการรักษากลุ่มทดลอง และระยะเวลาเดียวกันสำหรับเด็กควบคุม ข้อมูลเหล่านี้บ่งชี้เพิ่มขึ้นจากก่อนการ posttreatmentเด็กทดลองแนวใหญ่และท่าทาง (ยกเว้น SRP-4 สำหรับแนวหัว)Wilcoxon ลงอันดับการทดสอบ ตรวจสอบความแตกต่างระหว่างคะแนน 2 ปีบและ 3 ปีบ ระบุเพิ่มขึ้นเหล่านี้ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (หัวแนว: Z = 2.0, p < 0.05 รูปแบบลายเส้น: Z = 2.2, < p 0.05), มีขนาดผลปานกลางใหญ่(หัวแนว: r = 0.58 รูปแบบลายเส้น: r = 0.64) นอกจากนี้ เพิ่มได้ระบุไว้ในพฤติกรรมวาจาสำหรับการทดลองเด็กจากก่อนการรักษาหลังรักษา (ยกเว้น SRP-2), แม้ว่าความแตกต่างนี้ไม่สำคัญ (Z = 1.6p = 0.116) ในทางตรงกันข้าม เด็กควบคุม ไม่สำคัญพบความแตกต่างระหว่างคลิปปากตะเข้ของพฤติกรรมวัด (หัวแนว: Z = 1.4, p = 0.17 รูปแบบลายเส้น: Z = 0.7, p = 0.46; verbalizations: Z = 1.4, p = 0.17), มีเด็กทั้งหมดแสดงการลดลงในความถี่ของกิจการสื่อสารจาก 2 ปีบเป็นปีบ 3 (ยกเว้น CC-2 สำหรับรูปแบบลายเส้น และCC-5 สำหรับ verbalizations)ระยะเวลาเฉลี่ยของสังคมตอนและเวลารวมที่ใช้ร่วมกับผู้ตรวจสอบการแต่จากปีบ 2 เป็น 3 ปีบจะแสดงในตาราง 5 และ Fig. 2d และอี ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบในรอบปีบสำหรับเด็กที่รับ SRP สำหรับมาตรการทั้งสอง (Z = 2.2, p < 0.05 Z = 2.2, p < 0.05 ตามลำดับ), มีขนาดผลปานกลางใหญ่ (ตอนระยะเวลา: r = 0.64 เวลาใช้หมั้น: r = 0.64) อย่างไรก็ตาม สำหรับกลุ่มควบคุม มีไม่แตกต่างกันสำหรับของตัวแปรเหล่านี้ระหว่าง 2 ปีบปีบ 3 (Z = 1.4, p = 0.18 Z = 1.4, p = 0.17 ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.
ผลผลการข้อมูลพื้นฐาน(เช่นฟิวส์รักษาก่อน PIP PIP ที่ 1 และ 2)
พบว่าเพิ่มขึ้นตัวเลขในความถี่ของการหมุนหัวท่าทางและverbalizations จาก PIP PIP 1 ถึง 2 สำหรับทั้งเด็กและการควบคุมการทดลองเป็น
คาดว่า; แต่ระยะเวลาของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและเวลาทั้งหมดที่ใช้มีส่วนร่วมต่อครั้งมีเสถียรภาพทั่วโพรบ.
นอกจากนี้การวิเคราะห์ทางสถิติของข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานระหว่างสองรักษาก่อนการประชุมสำหรับมาตรการใด ๆ ทั้งกลุ่มทดลองหรือการควบคุม ( ตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับการลงนามในการทดสอบ Wilcoxon อันดับ: pvalues ​​ทั้งหมด> 0.05) 0.3 นอกจากนี้การทดสอบทางสถิติเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างเด็กทดลองและการควบคุมในระหว่างPIP 1 ส่งผลให้ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มตัวแปรใด ๆ ในทำนองเดียวกันการเปรียบเทียบเหมือนกันสำหรับ PIP 2 ก็ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญได้(p-ค่า> 0.05). ความถี่ในการหมุนหัวท่าทางและ verbalizations ผลิตในระหว่าง PIP ที่ 2 และ 3 PIP แสดงในตารางที่ 4 และรูป 2a-C, สะท้อนให้เห็นถึงความถี่ของการเกิดขึ้นของแต่ละตัวแปรที่ปล่อยออกมาต่อชั่วโมงก่อนที่จะมีการรักษาต่อไปนี้สำหรับในกลุ่มทดลองและในช่วงเวลาเดียวกันสำหรับเด็กควบคุม ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นจากก่อนที่จะ posttreatment สำหรับเด็กทดลองทั้งการหมุนศีรษะและท่าทาง (ยกเว้น SRP-4 สำหรับการหมุนหัว). Wilcoxon ลงนามในการทดสอบการจัดอันดับการตรวจสอบความแตกต่างระหว่าง PIP ที่ 2 และ 3 คะแนน PIP ชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของเหล่านี้นัยสำคัญทางสถิติ (? หมุนหัว: Z = 2.0, p <0.05 ท่าทาง: Z = 2.2, p <0.05) ผลที่มีขนาดกลางขนาดใหญ่(? หมุนหัว: r = 0.58; ท่าทาง: r = 0.64) นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นของถูกตั้งข้อสังเกตในพฤติกรรมทางวาจาสำหรับการทดลองเด็กจากการรักษาก่อนที่จะโพสต์การรักษา (ยกเว้น SRP-2) แม้ว่าความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญ (Z = 1.6, p = 0.116) ในทางตรงกันข้ามสำหรับเด็กควบคุมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างยานสำรวจพฤติกรรมใด ๆ ของวัด(หมุนหัว: Z = 1.4, p = 0.17; ท่าทาง:? Z = 0.7, p = 0.46; verbalizations: Z = 1.4 , p = 0.17) กับเด็กทุกคนที่แสดงให้เห็นถึงการลดลงของความถี่ของการกระทำการสื่อสารจากPIP 2 PIP 3 (ยกเว้น CC-2 ท่าทางและCC-5 verbalizations.) ระยะเวลาเฉลี่ยของเอพปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและรวม เวลาที่ใช้ร่วมกับการตรวจสอบสำหรับเด็กแต่ละคนจากPIP 2 PIP 3 จะแสดงในตารางที่ 5 และรูปที่ 2d และ e ความแตกต่างที่สำคัญพบได้ทั่วประชุม PIP สำหรับเด็กผู้ได้รับSRP มาตรการทั้งสอง (Z = 2.2, p <0.05; Z = 2.2, p <0.05 ตามลำดับ?) ที่มีขนาดผลขนาดกลางขนาดใหญ่ (ตอนระยะเวลา: อาร์ ? = 0.64; เวลาที่ใช้ร่วม: r = 0.64) แต่สำหรับกลุ่มควบคุมไม่มีความแตกต่างกันสำหรับทั้งสองตัวแปรเหล่านี้ระหว่าง PIP PIP ที่ 2 และ 3 (Z = 1.4, p = 0.18;? Z = 1.4, p = 0.17 ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลลัพธ์
ผลลัพธ์ของข้อมูลพื้นฐาน ( เช่น จุด 1 และจุดเล็ก ๆก่อน ) 2 ) มีตัวเลขเพิ่มขึ้นในความถี่ของ
หัวอื่น ท่าทาง และ verbalizations จากจุดเล็ก ๆ 1 จุด 2 สำหรับกลุ่มทดลองและควบคุมเด็ก เป็น
ที่คาด อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม และเวลารวมที่ใช้ร่วมต่อ ระยะเวลาคงที่ทั่ววัด .
เพิ่มเติมการวิเคราะห์ทางสถิติของข้อมูลพบว่าไม่มีความแตกต่างในการปฏิบัติงานระหว่างสองและมาตรการใด ๆเพื่อให้
คนทดลอง หรือกลุ่มควบคุมที่เกี่ยวข้องตัวอย่างการทดสอบ Wilcoxon signed rank ทั้งหมด : pvalues
> 0.05 ) 3 . นอกจากนี้ สถิติทดสอบเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างเรียนและช่วง
ควบคุมเด็กจุดที่ 1 ทำให้ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในตัวแปร ส่วนการเปรียบเทียบเหมือนกับจุด 2 ไม่แตกต่างกัน (

p-values > 0.05 ) ความถี่ของหัวอื่น กิริยาท่าทาง และ verbalizations ผลิตระหว่างจุด 2 จุดเล็ก ๆ และ 3 จะแสดงในตารางที่ 4 และรูปที่ 2A
( Cสะท้อนความถี่ของการเกิดของแต่ละตัวแปรออกมาต่อ ชั่วโมงก่อนและต่อไปนี้การรักษา
กลุ่มทดลองและในช่วงเวลาเดียวกันสำหรับเด็กควบคุม ข้อมูลเหล่านี้บ่งชี้ เพิ่มขึ้นจากก่อนการรักษา
สำหรับเด็กทดลองทั้งหัว orientations และท่าทาง ( ยกเว้น srp-4 หัวอื่น ) .
Wilcoxon signed การทดสอบตำแหน่งการตรวจสอบความแตกต่างระหว่างจุด 2 จุดเล็ก ๆ และ 3 คะแนน พบว่า เพิ่มขึ้นเหล่านี้
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( หัว ประเภท : Z =  2.0 , p < 0.05 , ท่าทาง Z =  2.2 , p < 0.05 ) กับขนาดกลาง–ใหญ่ขนาดอิทธิพล
( หัว ประเภท : r =  0.58 ; ท่าทาง : r =  4 ) นอกจากนี้ มีข้อสังเกตในการเพิ่มพฤติกรรมวาจาเพื่อทดลอง
เด็กก่อนและหลัง ( ยกเว้น srp-2 ) แม้ว่าความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ( Z =  1.6 ,
p = 0.116 ) ในทางตรงกันข้าม สำหรับเด็ก ๆควบคุมไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างโพรบสำหรับใด ๆของพฤติกรรม
วัด ( หัว ประเภท : Z =  1.4 , P = 0.17 ; ท่าทาง  0.7 Z = p = 0.46 ; verbalizations Z = 1.4 , P = 0.17 ) กับเด็กทุกคน
แสดงการลดลงในความถี่ของการกระทำจากจุด 2 จุด 3 ( ยกเว้น cc-2 สำหรับท่าทางและ

cc-5 สำหรับ verbalizations ) ระยะเวลาเฉลี่ยของเอพปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและรวมเวลาที่ใช้ร่วมกับผู้ตรวจสอบสําหรับเด็กแต่ละ pip pip จาก
2 3 แสดงดังตารางที่ 5 และรูปที่ 2 และ เช่น พบความแตกต่างในจุดเล็ก ๆสำหรับเด็กที่
ครั้งได้รับ SRP สำหรับมาตรการทั้งสอง ( Z =  2.2 , p < 0.05 ; Z =  2.2 , p < 0.05 ตามลำดับ ) ขนาดกลาง–ใหญ่ขนาดอิทธิพล ( ตอนที่
: R = 0.64 ระยะเวลา  ; เวลาหมั้น :  = 0.64 ) อย่างไรก็ตาม สำหรับกลุ่มควบคุมไม่แตกต่างกันสำหรับ
อย่างใดอย่างหนึ่งของตัวแปรเหล่านี้ระหว่างจุด 2 จุด 3 ( Z =  1.4 , p = 0.18 ; Z =  1.4 , P = 0.17 ตามลำดับ )