Postfire resprouting and recruitmen

Postfire resprouting and recruitment from seed are key plant life-history traits that influence population dynamics, community composition and ecosystem function. Species can have one or both of these mechanisms. They
confer resilience, which may determine community composition through differential species persistence after
fire. To predict ecosystem level responses to changes in climate andfire conditions, we examined the proportions
of these plantfire-adaptive traits among woody growth forms of 2880 taxa, in eightfire-prone ecosystems comprising ~87% of Australia's land area. Shrubs comprised 64% of the taxa. More tree (N84%) than shrub (~50%) taxa
resprouted. Basal, epicormic and apical resprouting occurred in 71%, 22% and 3% of the taxa, respectively. Most
rainforest taxa (91%) were basal resprouters. Many trees (59%) in frequently-burnt eucalypt forest and savanna
resprouted epicormically. Although crownfire killed many mallee (62%) and heathland (48%) taxa,fire-cued
seeding was common in these systems. Postfire seeding was uncommon in rainforest and in aridAcaciacommunities that burnt infrequently at low intensity. Resprouting was positively associated with ecosystem productivity, but resprouting type (e.g. basal or epicormic) was associated with local scalefire activity, especiallyfire
frequency. Although rainforest trees can resprout they cannot recruit after intensefires and may decline under
futurefires. Semi-aridAcaciacommunities would be susceptible to increasingfire frequencies because they contain few postfire seeders. Ecosystems dominated by obligate seeders (mallee, heath) are also susceptible because
predicted shorter inter-fire intervals will prevent seed bank accumulation. Savanna may be resilient to future
fires because of the adaptive advantage of epicormic resprouting among the eucalypts. The substantial nonresprouting shrub component of shrublands may decline, but resilientEucalyptusspp. will continue to dominate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

resprouting Postfire และการรับสมัครจากเมล็ดพืชที่มีลักษณะที่สำคัญชีวิตประวัติศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงของประชากรองค์ประกอบชุมชนและฟังก์ชั่นของระบบนิเวศ สายพันธุ์ที่สามารถมีหนึ่งหรือทั้งสองกลไกเหล่านี้ พวกเขามอบความยืดหยุ่นซึ่งอาจกำหนดองค์ประกอบชุมชนผ่านการติดตาชนิดที่แตกต่างกันหลังจากที่ไฟไหม้ ที่จะทำนายการตอบสนองของระบบนิเวศระดับการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ andfire เราตรวจสอบสัดส่วนเหล่านี้ลักษณะplantfire ปรับรูปแบบการเจริญเติบโตในหมู่ไม้ของแท็กซ่า 2880 ในระบบนิเวศ eightfire ง่ายประกอบ ~ 87% ของพื้นที่ของออสเตรเลีย พุ่มไม้ประกอบด้วย 64% ของแท็กซ่า ต้นไม้อื่น ๆ (N84%) มากกว่าไม้พุ่ม (~ 50%) แท็กซ่าresprouted ฐาน resprouting epicormic และยอดที่เกิดขึ้นใน 71%, 22% และ 3% ของแท็กซ่าตามลำดับ ส่วนใหญ่แท็กซ่าป่าฝน (91%) เป็น resprouters ฐาน ต้นไม้จำนวนมาก (59%) ในป่า eucalypt บ่อยเครื่องเผาบูชาและวันนาresprouted epicormically แม้ว่า crownfire ฆ่า mallee จำนวนมาก (62%) และ Heathland (48%) แท็กซ่าไฟคิวเพาะเป็นเรื่องธรรมดาในระบบเหล่านี้ การเพาะ Postfire เป็นเรื่องผิดปกติในป่าฝนเขตร้อนและ aridAcaciacommunities ที่เผาไม่บ่อยที่ความเข้มต่ำ Resprouting มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการผลิตระบบนิเวศ แต่ประเภท resprouting (เช่นฐานหรือ epicormic) ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรม scalefire ท้องถิ่น especiallyfire ความถี่ แม้ว่าต้นไม้ป่าฝนสามารถ resprout พวกเขาไม่สามารถรับสมัครหลังจาก intensefires และอาจลดลงต่ำกว่าfuturefires aridAcaciacommunities รลเลอร์จะมีความเสี่ยงที่จะมีความถี่ increasingfire เพราะพวกเขามี postfire seeders ไม่กี่ ระบบนิเวศที่โดดเด่นด้วย seeders หนี้บุญคุณ (mallee ป่า) ยังอ่อนแอเพราะคาดการณ์ช่วงเวลาสั้นระหว่างไฟจะป้องกันการสะสมของธนาคารเมล็ดพันธุ์ Savanna อาจจะมีความยืดหยุ่นในอนาคตที่เกิดเพลิงไหม้เนื่องจากความได้เปรียบของการปรับตัวresprouting epicormic หมู่ต้นยูคา ไม้พุ่ม nonresprouting ที่สำคัญส่วนหนึ่งของ shrublands อาจปฏิเสธ แต่ resilientEucalyptusspp จะยังคงครอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังเกิดไฟไหม้ในทุก resprouting และสรรหาจากเมล็ดเป็นพืชที่สําคัญชีวิตความเป็นมาคุณลักษณะพลวัตประชากรมีอิทธิพลต่อองค์ประกอบชุมชนและการทำงานของระบบนิเวศ ชนิดสามารถมีหนึ่งหรือทั้งสองของกลไกเหล่านี้ พวกเขาให้ความยืดหยุ่นซึ่งอาจศึกษาองค์ประกอบชุมชนผ่านอนุพันธ์ชนิดติดตาหลังจากไฟ ทำนายระดับการตอบสนองต่อระบบนิเวศการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไข andfire ภูมิอากาศ เราตรวจสอบสัดส่วนต่างๆของเหล่านี้ plantfire ปรับลักษณะของวู้ดดี้เติบโตรูปแบบของความซ่า ในระบบนิเวศ eightfire มักจะประกอบด้วย ~ 87% ของพื้นที่ของออสเตรเลีย พุ่มไม้ประกอบด้วย 64 % ของความสูง . ต้นไม้ ( n84 % ) มากกว่า ( ~ 50 % ) และไม้พุ่มresprouted . แรกเริ่ม , epicormic และเกิดขึ้นในปลาย resprouting 71% 22 % และ 3 % ของความสูง ตามลำดับ มากที่สุดป่าฝนและ ( 91% ) แรกเริ่ม resprouters . ต้นไม้ ( 59% ) ในการเผาป่า ป่ายูคาลิปตัส และบ่อย ๆresprouted epicormically . แม้ว่า crownfire ฆ่าหลายมัลลี ( 62% ) และ heathland ( ร้อยละ 48 ) และ ไฟ : :การพบในระบบเหล่านี้ หลังเกิดไฟไหม้ในทุกเมล็ดคือพิสดารในป่าและใน aridacaciacommunities ที่เผา ไม่บ่อยที่ความเข้มต่ำ resprouting มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลผลิตของระบบนิเวศ แต่ resprouting ประเภท ( เช่นแรกเริ่ม หรือ epicormic ) มีความเกี่ยวข้องกับกิจกรรม scalefire ท้องถิ่น especiallyfireความถี่ แม้ว่าต้นไม้ป่าฝนสามารถ resprout พวกเขาไม่สามารถรับสมัครหลัง intensefires และอาจลงใต้futurefires . กึ่ง aridacaciacommunities จะเสี่ยงต่อการ increasingfire เนื่องจากประกอบด้วยเมล็ดหลังเกิดไฟไหม้ในทุกความถี่น้อย ระบบนิเวศ ) หรือเมล็ด ( มัลลีสุขภาพอนามัย ) ยังเสี่ยงเพราะพยากรณ์ระหว่างช่วงเวลาสั้นไฟจะป้องกันการสะสมของธนาคารเมล็ดพันธุ์ ทุ่งหญ้าสะวันนาอาจจะยืดหยุ่น เพื่ออนาคตไฟเพราะได้ประโยชน์ epicormic resprouting ระหว่างอาหาร ที่สำคัญ nonresprouting ไม้พุ่ม ส่วนประกอบของ shrublands อาจลดลง แต่ resilienteucalyptusspp . จะยังคงครอง