With the steadily increasing number

With the steadily increasing number of publications in the field of stress research it has become evident that the conventional usage of the stress concept bears considerable problems. The use of the term ‘stress’ to conditions ranging from even the mildest challenging stimulation to severely aversive conditions, is in our view inappropriate. Review of the literature reveals that the physiological ‘stress’ response to appetitive, rewarding stimuli that are often not considered to be stressors can be as large as the response to negative stimuli. Analysis of the physiological response during exercise supports the view that the magnitude of the neuroendocrine response reflects the metabolic and physiological demands required for behavioural activity. We propose that the term ‘stress’ should be restricted to conditions where an environmental demand exceeds the natural regulatory capacity of an organism, in particular situations that include unpredictability and uncontrollability. Physiologically, stress seems to be characterized by either the absence of an anticipatory response (unpredictable) or a reduced recovery (uncontrollable) of the neuroendocrine reaction. The consequences of this restricted definition for stress research and the interpretation of results in terms of the adaptive and/or maladaptive nature of the response are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของสิ่งพิมพ์ในฟิลด์ของความเครียดวิจัย เป็นเห็นได้ชัดว่า การใช้แนวคิดความเครียดปกติหมีปัญหามากขึ้น การใช้คำว่า 'ความเครียด' เงื่อนไขตั้งแต่แม้การ mildest ท้าทายกระตุ้นรุนแรง aversive เงื่อนไข ในมุมมองของเราไม่เหมาะสมได้ ทางพยาธิวิทยาพบว่า การตอบสนองต่อสรีรวิทยา 'ความเครียด' appetitive สิ่งเร้าที่มักจะไม่มีพิจารณาเพื่อให้ลดการให้รางวัลอาจมีขนาดใหญ่ที่การตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่เป็นค่าลบ การวิเคราะห์การตอบสนองระหว่างการออกกำลังกายสรีรวิทยาสนับสนุนมุมมองที่ว่า ขนาดของการตอบสนองต่อ neuroendocrine สะท้อนความเผาผลาญ และสรีรวิทยาที่จำเป็นสำหรับพฤติกรรมกิจกรรม เราเสนอว่า คำว่า 'ความเครียด' ควรมีการจำกัดเงื่อนไขที่ความต้องการสิ่งแวดล้อมเกินกว่ากำลังการผลิตที่ทางธรรมชาติของชีวิต ในสถานการณ์เฉพาะ unpredictability และ uncontrollability Physiologically ความเครียดน่าจะเป็นลักษณะใดการขาดงานของการตอบสนอง anticipatory ที่ (ไม่แน่นอน) หรือลดลงฟื้นตัว (uncontrollable) ของปฏิกิริยา neuroendocrine อธิบายผลกระทบของข้อกำหนดนี้ถูกจำกัดความเครียดวิจัยและการตีความแง่ธรรมชาติ maladaptive / เหมาะสมของการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของสิ่งพิมพ์ในด้านการวิจัยความเครียดมันได้กลายเป็นที่เห็นได้ชัดว่าการใช้งานทั่วไปของแนวคิดความเครียดหมีปัญหามาก การใช้คำว่า 'ความเครียด' เพื่อเงื่อนไขตั้งแต่แม้การกระตุ้นท้าทายภาพได้ชัดเจนกับสภาพ aversive อย่างรุนแรงอยู่ในมุมมองของเราที่ไม่เหมาะสม ทบทวนวรรณกรรมพบว่าทางสรีรวิทยา 'ความเครียด' เพื่อตอบสนองต่อ appetitive สิ่งเร้าที่คุ้มค่าที่มักจะไม่ถือว่าเป็นความเครียดอาจจะมีขนาดใหญ่เป็นการตอบสนองต่อสิ่งเร้าลบ การวิเคราะห์ทางสรีรวิทยาการตอบสนองระหว่างการออกกำลังกายสนับสนุนมุมมองที่สำคัญของการตอบสนอง neuroendocrine ที่สะท้อนให้เห็นถึงการเผาผลาญอาหารและความต้องการทางสรีรวิทยาที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมพฤติกรรม เราเสนอว่าคำว่า 'ความเครียด' ควรจะ จำกัด ให้เข้ากับสภาพที่ความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมเกินกว่าความสามารถในการกำกับดูแลตามธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่มีความไม่แน่นอนและ uncontrollability สรีรวิทยาความเครียดดูเหมือนว่าจะโดดเด่นด้วยทั้งกรณีที่ไม่มีการตอบสนองที่มุ่งหวัง (คาดเดาไม่ได้) หรือการกู้คืนลดลง (ไม่สามารถควบคุมได้) ของการเกิดปฏิกิริยา neuroendocrine ผลที่ตามมาของความหมายที่ จำกัด นี้สำหรับการวิจัยความเครียดและการแปลผลในแง่ของการปรับตัวและ / หรือ maladaptive ธรรมชาติของการตอบสนองที่จะกล่าวถึง