have no clothes, and cannot dance;

have no clothes, and cannot dance; and you would only put us to shame;” and off she went with her two daughters to the feast.
Now when all were gone, and nobody left at home, Cinderella went sorrowfully and sat down under the hazel-tree, and cried out—
“Shake, shake, hazel-tree, gold and silver over me!”
Then her friend the bird flew out of the tree and brought a gold and silver dress for her, and slippers of spangled silk; and she put them on, and followed her sisters to the feast. But they did not know her, she looked so fine and beautiful in her rich clothes.
The king’s son soon came up to her, and took her by the hand and danced with her and no one else; and he never left her hand, but when any one else came to ask her to dance, he said, “This lady is dancing with me.” Thus they danced till a late hour of the night, and then she wanted to go home; and the king’s son said, “I shall go and take care of you to your home,” for he wanted to see where the beautiful maid lived. But she slipped away from him unawares, and ran off towards home, and the prince followed her; then she jumped up into the pigeon-house and shut the door. So he waited till her father came home, and told him that the unknown maiden who had been at the feast had hidden herself in the pigeon-house. But when they had broken open the door they found no one within; and as they came back into the house, Cinderella lay, as she always did, in her dirty frock by the ashes; for she had run as quickly as she could through the pigeon-house and on to the hazel-tree, and had there taken off her beautiful clothes, and laid them beneath the tree, that the bird might carry them away; and had seated herself amid the ashes again in her little old frock.
The next day, when the feast was again held, and her father, mother and sisters were gone, Cinderella went to the hazel-tree, and all happened as the evening before.
The king’s son, who was waiting for her, took her by the hand and danced with her; and, when any one asked her to dance, he said as before, “This lady is dancing with me.” When night came she wanted to go home; and the king’s son went with her, but she sprang away from him all at once into

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเสื้อผ้าไม่ และเต้นรำไม่ เป็น และคุณจะเท่าเราให้อับอาย และปิดเธอไปกับลูกสาวทั้งสองของเธอไปงานเลี้ยงตอนนี้ทั้งหมดได้หายไป และไม่มีใครออกจากบ้าน ซินเดอเรลล่าไปด้วยนั่งลงใต้ต้นไม้ท และทูล —"เขย่า สั่น ทรีท โกลด์ และซิลเวอร์ข้า"เพื่อนนกบินจากต้นไม้ แล้วนำตุ๊กตาทอง และเงินสำหรับเธอ และรองเท้าแตะผ้าไหมงเกิ้ล และเธอเก็บของ และน้องสาวของเธอตามไปงานเลี้ยง แต่พวกเขาไม่รู้จักเธอ เธอดูดี และสวยงามในเสื้อผ้าของเธอรวยดังนั้นThe king’s son soon came up to her, and took her by the hand and danced with her and no one else; and he never left her hand, but when any one else came to ask her to dance, he said, “This lady is dancing with me.” Thus they danced till a late hour of the night, and then she wanted to go home; and the king’s son said, “I shall go and take care of you to your home,” for he wanted to see where the beautiful maid lived. But she slipped away from him unawares, and ran off towards home, and the prince followed her; then she jumped up into the pigeon-house and shut the door. So he waited till her father came home, and told him that the unknown maiden who had been at the feast had hidden herself in the pigeon-house. But when they had broken open the door they found no one within; and as they came back into the house, Cinderella lay, as she always did, in her dirty frock by the ashes; for she had run as quickly as she could through the pigeon-house and on to the hazel-tree, and had there taken off her beautiful clothes, and laid them beneath the tree, that the bird might carry them away; and had seated herself amid the ashes again in her little old frock.The next day, when the feast was again held, and her father, mother and sisters were gone, Cinderella went to the hazel-tree, and all happened as the evening before.The king’s son, who was waiting for her, took her by the hand and danced with her; and, when any one asked her to dance, he said as before, “This lady is dancing with me.” When night came she wanted to go home; and the king’s son went with her, but she sprang away from him all at once into

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเสื้อผ้าไม่ได้และไม่สามารถเต้น; และคุณเท่านั้นที่จะทำให้เราได้รับความอับอาย.
"และเธอออกไปกับลูกสาวสองคนของเธอไปงานเลี้ยงตอนนี้เมื่อทุกคนก็หายไปและไม่มีใครทิ้งไว้ที่บ้าน, Cinderella ไปอย่างเศร้าใจและนั่งลงใต้ต้นไม้สีน้ำตาลแดงและร้องออก
"เขย่าเขย่าต้นไม้สีน้ำตาลทองและสีเงินมากกว่าฉัน!"
จากนั้นเพื่อนของเธอนกบินออกจากต้นไม้และนำเงินและทองชุดสำหรับเธอและรองเท้าแตะผ้าไหมแพรวพราว; และเธอวางไว้บนและตามน้องสาวของเธอไปงานเลี้ยง .
แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าเธอดูดีและเพื่อความสวยงามในเสื้อผ้าที่อุดมไปด้วยของเธอลูกชายของกษัตริย์ในเร็วๆ นี้ขึ้นมากับเธอและพาเธอด้วยมือและเต้นกับเธอและไม่มีใคร; และเขาไม่เคยออกจากมือของเธอ แต่เมื่อใดใครที่เข้ามาขอให้เธอเต้นเขากล่าวว่า "ผู้หญิงคนนี้จะเต้นรำกับฉัน." ดังนั้นพวกเขาเต้นจนถึงชั่วโมงปลายของคืนแล้วเธออยากจะกลับบ้าน; และลูกชายของกษัตริย์กล่าวว่า "ผมจะไปดูแลคุณไปที่บ้านของคุณ" เพราะเขาต้องการที่จะดูว่าสาวสวยที่อาศัยอยู่ แต่เธอเล็ดรอดออกไปจากเขาโดยไม่รู้ตัวและวิ่งออกไปทางบ้านและเจ้าชายตามเธอ; แล้วเธอก็กระโดดขึ้นเป็นนกพิราบบ้านและปิดประตู ดังนั้นเขาจึงรอจนพ่อของเธอมาที่บ้านและบอกเขาว่าหญิงสาวที่ไม่รู้จักที่ได้รับในเทศกาลนั้นได้ซ่อนตัวเองอยู่ในนกพิราบบ้าน แต่เมื่อพวกเขาได้หักเปิดประตูพวกเขาพบว่าไม่มีใครอยู่ภายใน; และเมื่อพวกเขากลับเข้ามาในบ้าน Cinderella วางขณะที่เธอมักจะทำในสภาพเป็นพระสกปรกของเธอโดยขี้เถ้า; เพราะเธอได้วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้ผ่านทางนกพิราบบ้านและไปยังต้นไม้สีน้ำตาลแดงและได้มีการดำเนินการออกเสื้อผ้าที่สวยงามของเธอและพวกเขาวางอยู่ใต้ต้นไม้ที่นกอาจจะนำพวกเขาไป; และนั่งตัวเองท่ามกลางเถ้าถ่านอีกครั้งในสภาพเป็นพระเก่าของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ .
วันรุ่งขึ้นเมื่องานเลี้ยงที่จัดขึ้นอีกครั้งและพ่อแม่และน้องสาวของเธอก็หายไป Cinderella ไปสีน้ำตาลแดงต้นไม้และสิ่งที่เกิดขึ้นตอนเย็นก่อน .
ลูกชายของกษัตริย์ที่กำลังรอเธอพาเธอด้วยมือและเต้นรำกับเธอ และเมื่อใดขอให้เธอเต้นเขากล่าวว่าเป็นมาก่อน "หญิงคนนี้กำลังเต้นรำกับฉัน." เมื่อคืนมาเธออยากจะกลับบ้าน; และลูกชายของกษัตริย์ไปกับเธอ แต่เธอก็ลุกออกไปจากเขาทั้งหมดในครั้งเดียวเข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีเสื้อผ้า และไม่สามารถเต้นได้ และคุณเท่านั้นจะทำให้เราอาย และจากเธอไปกับลูกสาวสองคนของเธอในงานเลี้ยง
เมื่อทั้งหมดหายไป และไม่มีใครที่บ้าน ซินเดอเรลล่าก็เศร้าโศกและนั่งลงใต้ต้น hazel และร้อง -
" เขย่า , สั่น , Hazel ต้นไม้ , ทองและเงินมากกว่าฉัน "
จากนั้นเพื่อนนกบินออกจากต้นไม้และนำเงินและทองแต่งให้เธอ และรองเท้าแตะของแพรวพราวไหม เธอใส่มัน และตามพี่สาวไปร่วมงาน แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเธอ เธอดูเรียบร้อยและสวยงามในชุดมากมายของเธอ
โอรสของกษัตริย์แล้วมาหาเธอ และพาเธอไปเต้นรำกับเธอและไม่มีใคร และเขาไม่เคยออกจากมือเธอแต่เมื่อมีใครมาขอเธอเต้นรำ เขาบอกว่า " ผู้หญิงคนนี้เต้นรำกับฉัน . " ดังนั้นพวกเขาเต้นรำจนถึงกลางดึกของคืน แล้วเธออยากจะกลับบ้าน และโอรสของกษัตริย์ กล่าวว่า " ผมจะกลับไปดูแลคุณที่บ้าน " เขาต้องการที่จะดูว่าสะอาดสวยงามอยู่ แต่เธอหนีไปจากเขาอย่างไม่รู้ตัว และหนีไปข้างบ้าน และเจ้าชายตามเธอเธอกระโดดเข้ามาในตัวบ้านและปิดประตู ดังนั้น เขารอให้พ่อกลับมาบ้าน และบอกเค้าว่าไม่รู้จักหญิงสาวที่ได้รับในงานฉลอง มีที่ซ่อนตัวในตัวบ้าน แต่เมื่อพวกเขาเสียประตู พวกเขาไม่พบภายใน เมื่อพวกเขากลับเข้ามาในบ้าน บอกว่านอน เธอมักจะทำในชุดสกปรกของเธอ โดยเถ้าถ่าน ;เธอต้องวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถผ่านนกพิราบบ้านบนต้นไม้ เซล และได้มีถอดเสื้อผ้าของเธอสวยงาม และเก็บไว้ที่ใต้ต้นไม้นั้น นกอาจจะพาพวกเขาไป และได้นั่งคนเดียวท่ามกลางขี้เถ้าอีกชุดเก่าของเธอเล็กน้อย .
วันต่อมา งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นอีกครั้ง และพ่อ แม่และน้องสาวไปซินเดอเรลล่าไปต้นเฮเซล และทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อตอนเย็นก่อน
โอรสของกษัตริย์ ผู้รอคอยเธอ พาเธอ โดยมือ และเต้นรำกับเธอ และเมื่อใดขอเธอเต้นรำ เขากล่าวว่า ก่อนที่จะเป็น " ผู้หญิงคนนี้กำลังเต้นรำกับข้า เมื่อคืนมา เธออยากจะกลับบ้าน และลูกชายของกษัตริย์ก็ไปกับเธอ แต่เธอก็กระโดดออกห่างจากเขาทันทีเป็น