In risk assessment of aquatic sedim

In risk assessment of aquatic sediments, the immobilizing effect of acid-volatile sulfide (AVS) on trace metals is a principal control on availability and associated toxicity of metals to aquatic biota, which reduces metal bioavailability and toxicity by binding and immobilizing metals as insoluble sulfides. Spatial variation pattern of AVS, simultaneously extracted metals (SEM), and sediment characteristics were studied for the first time in surface sediment samples (0–20 cm) from 43 locations in Egyptian northern delta lagoons (Manzalah, Burullus, and Maryut) as predictors of the bioavailability of some divalent metals (Cu, Zn, Cd, Pb, and Ni) in sediments as well as indicators of metal toxicity in anaerobic sediments. The results indicated that the ∑SEM (Cu + Zn + Cd + Pb + Ni) values in sediments of lagoon Burullus had higher concentrations than those of Maryut and Manzalah. In contrast, AVS concentrations were considerably higher in lagoons Manzalah and Maryut and seemed to be consistent with the increase in organic matter than lagoon Burullus. Generally, the average concentrations of the SEM in all lagoons were in the order of Zn > Cu > Ni > Pb > Cd. The ratios of ∑SEM/AVS were less than 1 at all the sampling stations except at one station in lagoon Maryut as well as four stations located in lagoon Burullus (∑SEM/AVS > 1), which suggests that the metals have toxicity potential in these sediments. Therefore, SEM concentrations probably are better indicators of the metal bioavailability in sediments than the conventional total metal concentrations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการประเมินความเสี่ยงของน้ำตะกอน ผล immobilizing ของซัลไฟด์กรดระเหย (AVS) ติดตามโลหะเป็นตัวควบคุมหลักพร้อมใช้งานและเชื่อมโยงความเป็นพิษของโลหะหน้าน้ำ ซึ่งลดความเป็นพิษและดูดซึมโลหะ โดยการผูก และ immobilizing โลหะเป็นซัลไฟด์ที่ไม่ละลายน้ำ มีศึกษารูปแบบความผันแปรเชิงพื้นที่ของ AVS โลหะแยกพร้อมกัน (SEM), และลักษณะของตะกอนครั้งแรกในตัวอย่างตะกอนพื้นผิว (0-20 เซนติเมตร) จาก 43 สถานที่ในอียิปต์เหนือเดลต้าทะเลสาบ (Manzalah, Burullus และ Maryut) เป็นการทำนายของการดูดซึมของโลหะ divalent (Cu, Zn, Cd, Pb และ Ni ในตะกอน) เป็นตัวชี้วัดของความเป็นพิษของโลหะในตะกอนที่ไม่ใช้ออกซิเจน ผลระบุว่า ค่า ∑SEM (Cu + Zn + ซีดี + Pb + Ni) ในตะกอนของลากูน Burullus มีความเข้มข้นสูงกว่าของ Maryut และ Manzalah ตรงกันข้าม AVS ความเข้มข้นสูงมากในทะเลสาบ Manzalah และ Maryut และดูเหมือนจะสอดคล้องกับการเพิ่มอินทรีย์กว่าลากูน Burullus โดยทั่วไป ความเข้มข้นเฉลี่ยของ SEM ในทะเลสาบทั้งหมดถูกลำดับ Zn > Cu > Ni > Pb > ซีดี อัตราส่วนของ ∑SEM/AVS ได้น้อยกว่า 1 ที่สถานีเก็บตัวอย่างยกเว้นที่สถานีหนึ่งในลากูน Maryut เป็น 4 สถานีอยู่ในลากูน Burullus (∑SEM/AVS > 1), ซึ่งแสดงให้เห็นว่า โลหะมีความเป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นในตะกอนเหล่านี้ ดังนั้น ความเข้มข้นของ SEM อาจจะดูดซึมโลหะในตะกอนชี้ดีกว่าความเข้มข้นโลหะรวมทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการประเมินความเสี่ยงของตะกอนน้ำผลตรึงซัลไฟด์กรดระเหย (AVS) บนโลหะร่องรอยคือการควบคุมหลักเกี่ยวกับความพร้อมและความเป็นพิษที่เกี่ยวข้องของโลหะเพื่อสิ่งมีชีวิตในน้ำซึ่งจะช่วยลดการดูดซึมโลหะและความเป็นพิษโดยมีผลผูกพันและโลหะตรึงเป็นซัลไฟด์ที่ไม่ละลายน้ำ . รูปแบบเชิงพื้นที่รูปแบบของ AVS, โลหะสกัดพร้อมกัน (SEM) และตะกอนลักษณะที่มีการศึกษาเป็นครั้งแรกในตัวอย่างตะกอนพื้นผิว (0-20 ซม.) จาก 43 สถานที่ในอียิปต์บึงเดลต้าภาคเหนือ (Manzalah, Burullus และ Maryut) พยาก​​รณ์ ของการดูดซึมของบางส่วนโลหะ divalent (ทองแดงสังกะสีแคดเมียมตะกั่วและ NI) ในตะกอนดินเช่นเดียวกับตัวชี้วัดของพิษของโลหะในตะกอนดินแบบไม่ใช้ออกซิเจน ผลการวิจัยพบว่าΣSEM (Cu + Zn + CD + Pb + Ni) ค่าในตะกอนของ Burullus ลากูนมีความเข้มข้นสูงกว่า Maryut และ Manzalah ในทางตรงกันข้ามความเข้มข้น AVS เป็นอย่างมากที่สูงขึ้นในบึง Manzalah และ Maryut และดูเหมือนจะสอดคล้องกับการเพิ่มอินทรียวัตถุกว่า Burullus ทะเลสาบ โดยทั่วไปความเข้มข้นเฉลี่ยของ SEM ในบึงน้ำทั้งหมดอยู่ในคำสั่งของ Zn> Cu> Ni> Pb> ซีดี อัตราส่วนของΣSEM / AVS น้อยกว่า 1 ในทุกสถานียกเว้นการสุ่มตัวอย่างที่สถานีหนึ่งในลากูน Maryut เช่นเดียวกับสี่สถานีที่ตั้งอยู่ใน Burullus ลากูน (ΣSEM / AVS> 1) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าโลหะมีศักยภาพความเป็นพิษใน ตะกอนเหล่านี้ ดังนั้นความเข้มข้น SEM อาจจะเป็นตัวชี้วัดที่ดีขึ้นของการดูดซึมโลหะในตะกอนดินกว่าเข้มข้นของโลหะรวมทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการประเมินความเสี่ยงของน้ำตะกอน ตรึงผลของกรดระเหยซัลไฟด์ ( AVS ) บนโลหะปริมาณน้อยเป็นหลักควบคุมห้องพักและเกี่ยวข้องความเป็นพิษของโลหะพืชน้ำและสัตว์น้ำ ซึ่งช่วยลดการดูดซึมโลหะและความเป็นพิษโดยการจับตรึงโลหะที่ละลายน้ำและดิน . รูปแบบการเชิงพื้นที่ของ AVS สกัดพร้อมกัน METALS ( SEM ) และลักษณะตะกอนที่ถูกศึกษาครั้งแรกในตัวอย่างดินตะกอนผิวหน้า ( 0 - 20 ซม. ) จาก 43 สถานที่ใน Delta เหนือทะเลสาบ ( manzalah burullus , อียิปต์ และ maryut ) ปัจจัยของปริมาณโลหะขนาดบาง ( ทองแดง , สังกะสี , ซีดี ตะกั่ว และผม ) ในดินตะกอน รวมทั้งตัวชี้วัดความเป็นพิษของโลหะถังตะกอน ผลการศึกษา พบว่า ∑ SEM ( ทองแดง + สังกะสี +     ซีดี  +   PB   +   ni ) ค่าในดินตะกอนของทะเลสาบ burullus มีความเข้มข้นสูงกว่า maryut และ manzalah . ในทางตรงกันข้าม , AVS ความเข้มข้นสูงมากในทะเลสาบและ manzalah maryut และดูเหมือนจะสอดคล้องกับการเพิ่มอินทรียวัตถุกว่าทะเลสาบ burullus . โดยทั่วไปความเข้มข้นเฉลี่ยของ SEM ในทะเลสาบอยู่ในลำดับของสังกะสี  >   CU   >  ผม  >   PB   >   CD อัตราส่วน∑ SEM / AVS น้อยกว่า 1 ใน 2 สถานี ยกเว้นที่สถานีหนึ่งในทะเลสาบ maryut รวมทั้งสี่สถานีตั้งอยู่ในทะเลสาบ burullus ( ∑ SEM / AVS   >   1 ) ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพความเป็นพิษของโลหะในดินตะกอนเหล่านี้ ดังนั้น อาจเป็นตัวชี้วัดได้ดีด้วยปริมาณการดูดซึมโลหะในดินตะกอนมากกว่าปกติ รวมโลหะเข้มข้น