But he was safe. Toes and nose and

But he was safe. Toes and nose and cheeks would be only touched by the frost, for the fire was beginning to burn with strength. He was feeding it with twigs the size of his finger. In another minute he would be able to feed it with branches the size of his wrist, and then he could remove his wet foot-gear, and, while it dried, he could keep his naked feet warm by the fire, rubbing them at first, of course, with snow. The fire was a success. He was safe. He remembered the advice of the old timer on Sulphur Creek, and smiled. The old-timer had been very serious in laying down the law that no man must travel alone in the Klondike after fifty below. Well, here he was; he had had the accident; he was alone; and he had saved himself. Those old-timers were rather womanish, some of them, he thought. All a man had to do was to keep his head, and he was all right. Any man who was a man could travel alone. But it was surprising, the rapidity with which his cheeks and nose were freezing. And he had not thought his fingers could go lifeless in so short a time. Lifeless they were, for he could scarcely make them move together to grip a twig, and they seemed remote from his body and from him. When he touched a twig, he had to look and see whether or not he had hold of it. The wires were pretty well down between him and his finger-ends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่เขาก็ปลอดภัย เท้า และจมูก และแก้มจะเท่าสัมผัส โดยน้ำแข็ง สำหรับดับไฟได้เริ่มต้นเขียน ด้วยความแข็งแรง เขาได้ให้อาหารมันกับกิ่งไม้ขนาดนิ้วของเขา ในนาทีที่อื่น เขาจะต้องอาหาร มีสาขาขนาดของข้อมือของเขา เขาสามารถเอาเท้าเกียร์ของเขาเปียก และ ในขณะที่มันแห้ง เขาสามารถเก็บเท้าเปลือยอุ่น ด้วยไฟ ถูครั้งแรก แน่นอน มีหิมะ ไฟประสบความสำเร็จได้ เขามีเซฟ เขาจำคำแนะนำของตัวจับเวลาอายุในครีกซัลเฟอร์ และยิ้ม Old-timer ที่เคยรุนแรงมากในการวางลงกฎหมายที่คนไม่ต้องเดินทางคนเดียวในเกม Klondike ห้าสิบหลังด้านล่าง ดี ที่นี่กำลัง เขาเคยมีอุบัติเหตุ เขาคนเดียว และเขาบันทึกไว้เอง Old-timers นั้นก็ค่อนข้าง womanish บางของพวกเขา เขาคิด ทุกคนทำได้คือให้หัวของเขา และเขาถูกต้องทั้งหมด คนที่เป็นผู้ชายคนหนึ่งสามารถเดินทางคนเดียว แต่ก็ไม่น่าแปลก ใจ rapidity ที่แก้มและจมูกของเขาถูกแช่แข็ง และเขาไม่ได้คิดนิ้วมือของเขาสามารถไปในเวลาสั้น ๆ เพื่อ lifeless Lifeless พวกเขา เขาอาจแทบให้ย้ายกันไปจับกับ twig และพวกเขาดูเหมือนไกล จากร่างกายของเขา และเขา เมื่อแตะ twig เขาได้ไปดู และเห็นว่า เขาถือของมัน สายไฟได้สวยดีลงระหว่างเขาและปลายนิ้วของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เขาก็ปลอดภัย เท้าและจมูกและแก้มจะได้รับการสัมผัสโดยเฉพาะน้ำค้างแข็งสำหรับการเกิดไฟไหม้เป็นจุดเริ่มต้นในการเผาไหม้ที่มีความแข็งแรง เขาได้รับการให้อาหารมันด้วยกิ่งไม้ขนาดของนิ้วมือข​​องเขา ในนาทีที่อื่นเขาจะสามารถที่จะเลี้ยงมันมีสาขาขนาดของข้อมือของเขาแล้วเขาจะเอาเท้าเกียร์เปียกของเขาและในขณะที่มันแห้งที่เขาจะให้เท้าเปลือยเปล่าของตนอบอุ่นด้วยไฟถูพวกเขาในตอนแรก แน่นอนด้วยหิมะ ไฟที่ประสบความสำเร็จ เขาเป็นคนที่มีความปลอดภัย เขาจำคำแนะนำของการจับเวลาเก่าซัลเฟอร์ครีกและยิ้ม จับเวลาเก่าได้รับอย่างมากในการวางลงกฎหมายที่ไม่มีมนุษย์คนใดจะต้องเดินทางคนเดียวใน Klondike หลังจากห้าสิบด้านล่าง ดีที่นี่เขาเป็น; เขามีอุบัติเหตุ; เขาเป็นคนเดียว; และเขาได้ช่วยตัวเอง ผู้จับเวลาเก่าค่อนข้างตัวเมียบางพวกเขาคิดว่า ทุกคนต้องทำคือเพื่อให้หัวของเขาและเขาก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง คนหนึ่งคนใดที่เป็นคนที่สามารถเดินทางคนเดียว แต่มันก็เป็นที่น่าแปลกใจรวดเร็วกับที่แก้มและจมูกของเขาถูกแช่แข็ง และเขาไม่เคยคิดนิ้วมือข​​องเขาจะไปตายในเวลาสั้น ตายพวกเขาสำหรับเขาแทบจะไม่สามารถทำให้พวกเขาย้ายเข้าด้วยกันการจับกิ่งไม้และดูเหมือนว่าพวกเขาห่างไกลจากร่างกายของเขาและจากเขา เมื่อเขาสัมผัสกิ่งไม้ที่เขาจะต้องมองและดูหรือไม่ว่าเขาได้ถือของมัน สายก็สวยดีลงระหว่างเขาและปลายนิ้วของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่เขาก็ปลอดภัยแล้ว นิ้วเท้าและจมูกและแก้มจะเป็นเพียงสัมผัสโดย ฟรอสต์ เพราะไฟเริ่มลุกแรงขึ้น เขาให้อาหารมันด้วยกิ่งไม้ขนาดเท่านิ้วมือ อีกนาทีเดียวเขาก็สามารถที่จะเลี้ยงมันด้วยกิ่งไม้ขนาดข้อมือของเขา แล้วเขาก็จะเอาเกียร์เปียกเท้าของเขาและในขณะที่มันแห้ง เขาจะให้เท้าเปลือยเปล่าของเขาอุ่นด้วยไฟ ถูมันในตอนแรกแน่นอน กับหิมะ ไฟคือความสำเร็จ เขาปลอดภัย เขาจดจำคำแนะนำของตัวจับเวลาเก่าบน Creek , กำมะถันและยิ้ม จับเวลาเก่าได้รับร้ายแรงมากในการวางกฎหมายไม่ต้องเดินทางคนเดียวใน Klondike หลังจากห้าสิบด้านล่าง นี่เขา เขาประสบอุบัติเหตุ เขาต้องอยู่คนเดียว และเขาได้ช่วยชีวิตตัวเองได้ จับเวลาเก่าค่อนข้างซึ่งมีลักษณะเหมือนผู้หญิง บางส่วนของพวกเขาเขาคิด ทั้งหมดที่ต้องทำคือ รักษาศีรษะของเขา และเขาก็ได้ ใครเป็นคนที่เดินทางคนเดียว แต่มันน่าแปลกใจที่รวดเร็วที่แก้มและจมูกของเขาถูกแช่แข็ง และไม่นึกเลยว่านิ้วมือของเขาอาจจะตายในเวลาอันสั้นดังนั้น ชีวิตเขา เพราะเขาแทบจะไม่ได้ให้พวกเขาย้ายเข้าด้วยกันเพื่อจับกิ่งไม้ ,และดูเหมือนพวกเขาห่างไกลจากร่างของเขาและเขา เมื่อเขาจับกิ่งไม้ เขาต้องมองให้เห็นหรือไม่ว่าเขาจับมัน สายไฟอย่างดีลงระหว่างเขาและนิ้วของเขาสิ้นสุดลง