2007 began with a spectacular incre

2007 began with a spectacular increase in the price of tortillas, a staple of the Mexican diet, as basic as bread in the United States. After going from 6 to 7 pesos per kilo (roughly 25 to 30 cents a pound) during November and December of last year, by the second week of January the price of tortillas had shot up to 12 pesos (50 cents a pound) in many markets in Mexico City and as much as 18 pesos (75 cents a pound) in some cities around the country. Forgetting his previous declared opposition to price controls, in order to escape the prospect of massive protests the new government of Felipe Calderón announced a price ceiling of 8.5 pesos. In reality, this was not a blow against speculation but a 40-percent rise in the price of tortillas, on top of a 28 percent hike in the price of subsidized milk. The new price for tortillas was labeled “voluntary,” and it only affected a small part of the market. Not by accident, Calderón was accompanied by various tortilla manufacturing magnates as he announced the measure.


Now the Party of the Democratic Revolution (PRD) led by Andrés Manuel López Obrador and the Broad Progressive Front (FAP – consisting of the PRD, the Party of Labor and Democratic Convergence) in “strategic alliance” with “independent” labor groups have announced a “mega-march” to protest against the price increases for basic commodities. But what is this popular front calling for? The bourgeois “opposition” which is calling this demonstration announced that it would undertake legal proceedings “against whoever is responsible” for hoarding and speculation – as if they didn’t know who the people are! They are also proposing to set up a trust fund to subsidize tortillas, such as existed in the period when the Conasupo (National Company for Popular Supplies) handed out “tortibonos” (cards entitling families to a certain quantity of tortillas per day, according to the number of family members). But beware. According to the neo-liberal schema, these reduced prices would not be for everyone but only for the neediest. In fact, López Obrador is nothing but a “neo-liberal with a human face,” and his aim is to control the protests and keep them circumscribed within the capitalist framework.

An increase in the price of tortillas is a brutal attack on the livelihood of the working population. For many families with limited resources, tortillas constitute a large part of their diet. And the reality is that the starvation policies of the new regime only accentuate what at bottom is nothing but an inescapable trait of capitalism. For that reason, in order to combat the tortillazo (the tortilla attack) it is necessary to mobilize the workers against the capitalist system itself. In order to make genuine price control a reality, it is urgently necessary to form worker-neighborhood supply committees with the power to shut down, on their own, businesses which do not respect the specified price, to ensure an adequate supply of flour and to seize the stocks from the hoarders. And since those who are really behind the tortilla war are the big monopolies, it is necessary to impose workers control over the whole chain of production and distribution of grain, flour and dough. To combat the speculative networks, it’s necessary to impose workers inspection of the accounting books of the agro-industrial giants.

We also fight for a sliding scale of wages in order to counter the effects of inflation (wages should be raised according to the rate of inflation), and for a sliding scale of working hours, in order to put an end to unemployment and to distribute the available work among all workers. Such measures will not be undertaken by any capitalist government, whether of the PAN or the PRD and its allies. Various components of the FAP, such as the capitalist farmers of El Barzón for example, are linked (although in a subordinate fashion) to the agro-industrial chains. We do not call for action by the PAN regime, which wants to impose a value-added (sales) tax even on medicines and food. In order to combat the government policy of price hikes, it is necessary to break with the López Obrador popular front and mobilize the working masses under the leadership of a revolutionary workers party that fights for a workers and peasants government to undertake international socialist revolution.

This crisis has been generated not only in Mexico. Among the various factors behind the increasing cost of tortillas, the rise in price of corn on the international market has been cited, due in part to the increasing use of the grain to produce ethanol. In addition, there is the increase in price of natural gas and gasoline, and other raw materials. While all these factors have had an effect, the speed of the price increase for tortillas is the result of a shortage of white corn flour, due to hoarding by the large companies that monopolize the sector: Minsa, owned by Raymundo Gómez Flores (former head of the Banca Cremi banking chain), Grupo Maseca (Gruma) of Roberto González Barrera (owner of the Banorte bank) and the international agro-industrial giant Cargill. This oligopoly is the direct result of the privatization of the industry carried out in the last two PRI administrations, of Carlos Salinas de Gortari (1988-94) and Ernesto Zedillo (1994-2000), and more generally, of the policies implemented as part of the North American Free Trade Agreement (NAFTA),

According to journalist Luis Hernández Navarro, from 1994 to date, the price of tortillas has gone up by 738 percent (La Jornada, 16 January). Over the same period, the minimum wage has only tripled. What this means is that today, the minimum wage buys less than half of what it did 13 years ago. With its economic policies, the new government is really taking tortillas from the tables of millions of working people and urban and rural poor. But the alternative is not to go back to the old PRI system, as the PRD suggests. Hernández Navarro offers an idyllic description of that “model”:

“In the name of modernization, the new model dismantled a framework in which the state regulated the market by establishing price guarantees and regulating imports….

“The former model stimulated production by guaranteeing farmers a fixed price for their products, providing credit and technical assistance. In order to protect internal prices, the government controlled how much grain entered the country through export permits. Conasupo bought up about 15-20 percent of the harvest and through its affiliates distributed it to remote communities that lacked sufficient supplies.”

The reality is that Conasupo was notorious for corruption. When it was headed by Raúl Salinas, it served as his source for his illicit funds, using practices such as importing and selling contaminated milk. The producers were subject to blackmail by PRI managers who controlled the silos and the purchase of the grain harvest. On the other hand, neither the poverty of small peasants nor forced migration began 15 years ago.

Popular front mobilized tens of thousands in Mexico City’s main plaza on January 31 to protest rise in price of tortillas and call for a “new social pact” chaining workers to the bourgeois populist PRD.

One only has to read the book of José Luis Calva, Crisis agrícola y alimnetaria en México, 1982-1988 (Fontamara, 1988), to see how the consumption of beef, pork, fish, beans and bananas dropped by over 25 percent from 1981 to 1986, while grain imports shot up. What is true is that with NAFTA, the Mexican agricultural crisis turned into a disaster that has depopulated a large part of the countryside of its men and youth. It would be normal for a capitalist country, and all the more so for an agricultural country like Mexico, to maintain reserves of basic grains in order to overcome periodic droughts and market fluctuations such as are currently taking place. But Mexico cannot do this today because corn production has been ruined by massive imports. Calderón’s “solution” is to intensify this ruin by importing 650,000 tons of duty-free rice. In doing so, he is speeding up the timetable laid out by NAFTA, which calls for eliminating import duties on grain starting in January 2008.

Proletarian revolutionaries, both in Mexico and the United States and Canada, opposed NAFTA as a colonialist treaty harmful to the working people of all three countries. We also opposed the privatization of state enterprises such as Conasupo and its corn processing affiliate, MINSA. But it is not a matter of yearning for a “golden age” when Mexico’s capitalist economy consisted mainly of state-owned companies. Mexican agriculture has always been subject to the laws of the capitalist market. Even before flour production was privatized in 1993, Mexico’s capitalist governments were imposing industrialized flour to replace the production of tortilla flour in small shops. Moreover, by keeping the cost of tortillas low and the price of corn high, it was subsidizing Mexican industrialists by lowering the cost of reproduction of “its” workforce. In other words, they were using “food sovereignty” to keep workers drowning in poverty due to low wages.

The current crisis recalls the situation in May-June 1996, when masses of desperate residents of working-class suburbs of Monterrey and Durango assaulted freight trains because they were starving. The bourgeois populist-nationalist PRD of Andrés Manuel López Obrador at most would beg the flour cartel to soften its monopolistic practices. But in order to smash these monopolies and expropriate them in the interests of the working people, imposing workers control, it’s necessary to undertake a struggle for a workers and peasants government. Only through permanent revolution that extends north of the border, from Oaxaca to Oaxacalifornia and the industrial heartland of imperialism, which mobilizes the mass of poor peasants and Indians under the leadership of a class-consci

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2007 เริ่ม ด้วยการเพิ่มราคาให้ tortillas อาหารเม็กซิกัน ขั้นพื้นฐานที่ขนมปังในสหรัฐอเมริกาตั๋วเย็บกระดาษสวยงาม หลังจากไปจาก 6 pesos 7 ต่อกิโล (ประมาณ 25-30 เซ็นต์ ต่อปอนด์) ในระหว่างเดือนพฤศจิกายนและธันวาคมของปีที่แล้ว โดยสัปดาห์สองของเดือนมกราคม ราคาให้ tortillas มียิง 12 pesos (50 เซนต์ ต่อปอนด์) ในตลาดจำนวนมากในเม็กซิโกซิตี้และถึง 18 pesos (75 เซ็นต์ ต่อปอนด์) ในบางเมืองทั่วประเทศ ลืมเขาค้านประกาศก่อนหน้านี้เพื่อควบคุมราคาสินค้า เพื่อหนีโอกาสของ Felipe Calderón รัฐบาลใหม่ pesos 8.5 เพดานราคาประกาศประท้วงใหญ่ ในความเป็นจริง ซึ่งไม่ระเบิดกับเก็งกำไรแต่ขึ้นราคาให้ tortillas บน 28 เปอร์เซ็นต์ยกขึ้นราคานมทดแทนกันได้ร้อยละ 40 ราคาใหม่สำหรับให้ tortillas ถูกติดป้าย "สมัครใจ" และมันได้ผลส่วนเล็ก ๆ ของตลาดเท่านั้น ไม่ โดยบังเอิญ Calderón มาพร้อมกับ tortilla ต่าง ๆ ผลิต magnates เป็นเขาประกาศวัดขณะนี้ พรรคของประชาธิปไตยปฏิวัติ (PRD) นำ โดย Obrador Andrés มานูเอล López และกว้างก้าวหน้าหน้า (FAP – ประกอบด้วย PRD พรรคแรงงาน และบรรจบ กันประชาธิปไตย) ใน "ปิยมิตร" กับกลุ่มแรงงาน "อิสระ" ได้ประกาศเป็น "ร็อคมีนาคม" ท้วงเพิ่มราคาสำหรับสินค้าโภคภัณฑ์พื้นฐาน แต่อะไรคือหน้านี้นิยมเรียก ชนชั้นกลาง "ฝ่ายค้าน" ซึ่งจะเรียกสาธิตนี้ประกาศว่า จะทำตอนกฎหมาย "กับผู้รับผิดชอบ" hoarding และเก็งกำไร – เป็นถ้าพวกเขาไม่ทราบคนที่ นอกจากนี้พวกเขายังจะเสนอเพื่อตั้งเป็นกองทุนได้ให้ tortillas เช่นอยู่ในรอบระยะเวลาเมื่อ Conasupo (บริษัทแห่งชาติสำหรับอุปกรณ์นิยม) กองทุน "tortibonos" (บัตร entitling ครอบครัวปริมาณให้ tortillas ต่อวัน ตามจำนวนสมาชิกในครอบครัว) แต่ระวัง ตามแบบแผนของเสรีนิยมใหม่ ราคาลดลงเหล่านี้จะไม่ได้ทุกคน แต่เท่าที่ neediest ในความเป็นจริง López Obrador คืออะไรแต่เป็น "เสรีนิยมใหม่กับใบหน้ามนุษย์" และจุดมุ่งหมายของเขาคือ การควบคุมการชุมนุมให้ circumscribed ภายในกรอบทุนการเพิ่มราคาของให้ tortillas ถูกโจมตีโหดร้ายในการดำรงชีวิตของประชากรที่ทำงาน สำหรับครอบครัวมากมายที่มีทรัพยากรจำกัด ให้ tortillas ประกอบส่วนใหญ่ของอาหารของพวกเขา และในความเป็นจริงว่า นโยบายความอดอยากของระบอบการปกครองใหม่เฉพาะเน้นเสียงสิ่งที่ล่างคืออะไรแต่ติดไม่พ้นของทุนนิยม เหตุผล การต่อสู้กับ tortillazo (โจมตี tortilla) จำเป็นต้องระดมคนงานต่อต้านระบบทุนตัวเอง เพื่อให้ควบคุมราคาที่แท้ จริง อย่างเร่งด่วนจำเป็นการฟอร์มคณะกรรมการจัดหาผู้ปฏิบัติงานย่านมีอำนาจปิด ในธุรกิจของตนเอง ซึ่งไม่ตรงกับราคาที่ระบุ ให้การจัดหาเพียงพอแป้ง และแย่งหุ้นจาก hoarders ที่ และตั้งแต่ผู้ที่มีจริง ๆ อยู่เบื้องหลังสงคราม tortilla monopolies ใหญ่ จำเป็นต้องกำหนดผู้ปฏิบัติงานควบคุมห่วงโซ่ทั้งหมดของการผลิตและการกระจายของเมล็ดข้าว แป้ง และแป้ง ในการต่อสู้กับเครือข่ายเก็งกำไร จำเป็นต้องกำหนดผู้ปฏิบัติงานตรวจสอบสมุดบัญชีของยักษ์ใหญ่เกษตรอุตสาหกรรมเรายังต่อสู้ สำหรับเลื่อนมาตราส่วนของค่าจ้างเพื่อหักล้างผลของเงินเฟ้อ (ค่าจ้างควรขึ้นตามอัตราเงินเฟ้อ), และบานเลื่อนมาตราส่วนของชั่วโมงการทำงาน การตัดงาน และกระจายงานว่างระหว่างผู้ปฏิบัติงานทั้งหมด มาตรการดังกล่าวจะไม่สามารถดำเนินการ โดยรัฐบาลทุน ว่าของกระทะ หรือ PRD และพันธมิตรของ ส่วนประกอบต่าง ๆ ของ FAP เช่นเกษตรกรทุนของเอล Barzón เช่น เชื่อมโยง (แม้ในแฟชั่นรอง) กับสาขาอุตสาหกรรมเกษตร นอกจากนี้เราไม่เรียกสำหรับการดำเนินการ โดยระบอบแพน ซึ่งต้องกำหนดภาษีมูลค่าเพิ่ม (ขาย) แม้ในอาหารและยา เพื่อต่อสู้กับนโยบายรัฐบาลของพี่ราคา มันจำเป็นต้องตัดด้านหน้านิยม López Obrador และระดมมวลชนทำงานภายใต้การนำของฝ่ายปฏิวัติแรงงานที่ต่อสู้ให้รัฐบาลแรงงานและชาวนาเพื่อการปฏิวัติสังคมนิยมนานาชาติวิกฤตนี้ได้ถูกสร้างขึ้นไม่เฉพาะในประเทศเม็กซิโก ระหว่างปัจจัยต่าง ๆ หลังต้นทุนที่เพิ่มขึ้นของให้ tortillas ขึ้นราคาข้าวโพดในตลาดต่างประเทศได้รับเริ่มแรก ครบกำหนดในส่วนการใช้เพิ่มขึ้นของเมล็ดข้าวในการผลิตเอทานอล นอกจากนี้ มีการเพิ่มขึ้นของราคาก๊าซธรรมชาติ และน้ำมัน และวัตถุดิบอื่น ๆ ในขณะที่ปัจจัยเหล่านี้มีลักษณะพิเศษ ความเร็วของการเพิ่มราคาสำหรับให้ tortillas เป็นผลของการขาดแคลนข้าวโพดแป้งขาว จาก hoarding โดยบริษัทขนาดใหญ่ที่ monopolize ภาค: Minsa เจ้า Raymundo Gómez ฟลอเรสอดีตหัวหน้าของ Banca Cremi ธนาคารลูกโซ่), Grupo Maseca (Gruma) ของ Roberto González Barrera (เจ้าของ ธนาคาร Banorte) และ Cargill การยักษ์อุตสาหกรรมเกษตรนานาชาติ Oligopoly นี้เป็นผลโดยตรงของ privatization ของอุตสาหกรรมที่ดำเนินการในการจัดการค่อนข้างดีที่สองล่าสุด Carlos ลิเด Gortari (1988-94) และ Ernesto Zedillo (1994-2000), และมากขึ้นโดยทั่วไป ของที่ใช้เป็นส่วนหนึ่งของอเมริกาเหนือค้าเสรีข้อตกลง (NAFTA),ตามนักข่าว Luis Hernández Navarro จากปี 1994 วันที่ ราคาของให้ tortillas ได้จัดไปค่าเปอร์เซ็นต์ 738 (ลา Jornada, 16 มกราคม) ช่วงระยะเวลาเดียวกัน ค่าจ้างขั้นต่ำมีเพียงสามเท่า สิ่งนี้หมายความ ว่า วันนี้ ค่าจ้างขั้นต่ำซื้อน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่จะได้ 13 ปี ด้วยนโยบายทางเศรษฐกิจ รัฐบาลใหม่จริง ๆ คือการให้ tortillas จากตารางของคนทำงานและคนจนเมือง และชนบท แต่ทางเลือกจะไม่กลับไประบบเก่าของ PRI เป็น PRD แนะนำ Hernández Navarro มีคำอธิบายที่งดงามที่ "จำลอง":"ชื่อของนวัตกรรม แบบจำลองใหม่รื้อถอนกรอบที่รัฐควบคุมตลาด โดยกำหนดราคาประกัน และควบคุมนำเข้า..."แบบเดิมถูกกระตุ้นผลิต โดยรับประกันราคาที่คงที่สำหรับผลิตภัณฑ์ ให้สินเชื่อและช่วยเหลือทางเทคนิคของเกษตรกร การป้องกันภายในราคา รัฐบาลควบคุมจำนวนเมล็ดข้าวป้อนประเทศผ่านใบอนุญาตส่งออก Conasupo ซื้อค่าประมาณ 15-20 เปอร์เซ็นต์ ของการเก็บเกี่ยว และบริษัทในเครือกระจายมันไกลชุมชนที่ขาดอุปกรณ์ที่เพียงพอ"จริงอยู่ที่ Conasupo ได้ซึ่งความเสียหาย เมื่อมันถูกหัว โดย Raúl ลิ มันเป็นเงินผิดกฎหมายของเขา ของเขาใช้วิธีนำเข้า และขายปนเปื้อนนม ผู้ผลิตที่ถูกขู่กรรโชกโดยผู้จัดการค่อนข้างดีที่ควบคุมยุ้งฉางและซื้อของเก็บเกี่ยวข้าว บนมืออื่น ๆ ความยากจนของชาวนาขนาดเล็กหรือการโยกย้ายประชากรไม่เริ่มเมื่อ 15 ปีที่ผ่านมายอดนิยมหน้าระดมหมื่นในเม็กซิโกซิตี้พลาซ่าหลักณวันที่ 31 มกราคมเพื่อประท้วงการขึ้นราคาของให้ tortillas และเรียก "ใหม่สังคมข้อตกลง" การกำหนดสายงานไปที่ชนชั้นกลาง populist PRDหนึ่งได้อ่านหนังสือของ José Luis Calva วิกฤต agrícola y alimnetaria น้ำ México, 1982-1988 (Fontamara, 1988), วิธีการบริโภคเนื้อ หมู ปลา ถั่ว และกล้วยลดลงกว่า 25 เปอร์เซ็นต์จากปี 1981 ถึง 1986 ในขณะที่เมล็ดข้าวนำเข้ายิงขึ้น อะไรเป็นจริงเป็นที่ NAFTA วิกฤตเกษตรเม็กซิกันเป็นภัยพิบัติที่ได้ depopulated ส่วนใหญ่ของชนบทคนและเยาวชน มันจะปกติ สำหรับประเทศทุน และทั้งหมดดังนั้นสำหรับประเทศเกษตรเช่นเม็กซิโก รักษา สำรองของธัญพืชพื้นฐานเพื่อที่จะเอาชนะ droughts เป็นครั้งคราว และตลาดผันผวนเช่นมีอยู่การ แต่เม็กซิโกไม่สามารถดำเนินการวันนี้เนื่องจากมีการเจ๊งผลิตข้าวโพด โดยนำเข้าขนาดใหญ่ ของ Calderón "โซลูชัน" จะกระชับทำลายนี้ โดยนำเข้าข้าวไหน 650000 ตัน ในการทำเช่นนั้น เขาจะเพิ่มขึ้นเวลาวาง โดย NAFTA ซึ่งเรียกขจัดภาษีบนเมล็ดข้าวที่เริ่มต้นในเดือน 2008 มกราคมปฏิวัติ proletarian ทั้ง ในเม็กซิโก และสหรัฐอเมริกา และ แคนาดา ข้าม NAFTA เป็นอันตรายต่อคนทำงานทั้งหมดสามประเทศสนธิสัญญา colonialist นอกจากนี้เรายังข้าม privatization รัฐวิสาหกิจเช่น Conasupo และพันธมิตรของข้าวโพดการประมวลผล MINSA แต่มันไม่ได้เรื่องของการโหยหาเป็น "ยุคทอง" เมื่อเศรษฐกิจทุนของเม็กซิโกประกอบด้วยส่วนใหญ่ของรัฐบริษัท เกษตรเม็กซิโกเสมอได้ภายใต้กฎหมายของตลาดทุน ก่อนผลิตแป้งถูก privatized ใน 1993 รัฐบาลทุนของเม็กซิโกได้สง่างามแป้งอุตสาหกรรมการผลิตแป้ง tortilla ในร้านแทน นอกจากนี้ โดยรักษาราคาของข้าวโพดที่สูงและต้นทุนต่ำให้ tortillas มันถูก subsidizing นแอร์เม็กซิกัน โดยลดต้นทุนของการทำซ้ำของบุคลากร "ของ" ในคำอื่น ๆ พวกเขาใช้ "อำนาจอธิปไตยอาหาร" ให้คนที่จมอยู่ในความยากจนเนื่องจากค่าจ้างที่ต่ำวิกฤติปัจจุบันเรียกคืนสถานการณ์ในพฤษภาคม 1996 มิถุนายน เมื่อการมวลชนของชาว working-class ชานเมืองมอนเตอร์เรย์และ Durango หมดหวังทำร้ายขนส่งทางรถไฟเนื่องจากพวกเขาได้อดอยาก ที่ชนชั้นกลาง populist-ชาตินิยมของ PRD ของ Andrés มานูเอล López Obrador มากที่สุดจะขอกงสีแป้งให้นุ่มการปฏิบัติ monopolistic แต่การชน monopolies เหล่านี้ และ expropriate พวกเขาในผลประโยชน์ของคนทำงาน สถานะการควบคุมแรงงาน จำเป็นต้องดำเนินการต่อสู้ให้รัฐบาลแรงงานและชาวนา เฉพาะผ่านการปฏิวัติถาวรที่ขยายจากขอบ จากโอซากาฮาร์ทแลนด์อุตสาหกรรมของลัทธิจักรวรรดินิยม และ Oaxacalifornia ซึ่ง mobilizes โดยรวมของชาวนาที่ยากจนและอินเดียภายใต้การนำของคลา-consci

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2007 เริ่มต้นด้วยการเพิ่มขึ้นที่งดงามในราคาของ tortillas, หลักของอาหารเม็กซิกัน, เป็นพื้นฐานเป็นขนมปังในสหรัฐอเมริกา หลังจากที่ไป 6-7 เปโซต่อกิโลกรัม (หรือประมาณ 25-30 เซ็นต์ต่อปอนด์) ในช่วงเดือนพฤศจิกายนและธันวาคมของปีที่ผ่านมาโดยในสัปดาห์ที่สองของเดือนมกราคมราคาของ tortillas ยิงได้ถึง 12 เปโซ (50 เซ็นต์ต่อปอนด์) ในหลาย ๆ ตลาดในกรุงเม็กซิโกซิตี้และมากที่สุดเท่าที่ 18 เปโซ (75 เซ็นต์ต่อปอนด์) ในบางเมืองทั่วประเทศ ลืมฝ่ายค้านประกาศก่อนหน้านี้ของเขาที่จะควบคุมราคาเพื่อหนีความคาดหวังของการประท้วงใหญ่ที่รัฐบาลใหม่ของเฟลิCalderónประกาศเพดานราคา 8.5 เปโซ ในความเป็นจริงนี้ไม่ระเบิดกับการเก็งกำไร แต่เพิ่มขึ้นร้อยละ 40 ในราคาของ tortillas ด้านบนของการปรับขึ้นร้อยละ 28 ในราคาของนมอุดหนุน ราคาใหม่สำหรับ tortillas ถูกตราหน้าว่า "ความสมัครใจ" และมันได้รับผลกระทบเพียงส่วนเล็ก ๆ ของตลาด โดยไม่ได้รับอุบัติเหตุCalderónมาพร้อมกับพลิ้วผลิต Tortilla ต่าง ๆ ตามที่เขาประกาศมาตรการ. ตอนนี้พรรคประชาธิปัตย์ปฏิวัติ (PRD) นำโดยอันเดรสมานูเอลโลเปซ Obrador และกว้างก้าวหน้าด้านหน้า (สภาวิชาชีพบัญชี - ประกอบด้วย PRD พรรคของ แรงงานและประชาธิปไตย Convergence) ใน "พันธมิตร" กับ "อิสระ" กลุ่มแรงงานได้ประกาศ "เมกะเดือนมีนาคม" เพื่อประท้วงต่อต้านการเพิ่มขึ้นของราคาสินค้าโภคภัณฑ์พื้นฐาน แต่สิ่งที่เป็นนี้เรียกด้านหน้าเป็นที่นิยมสำหรับ? ชนชั้นกลาง "ฝ่ายค้าน" ซึ่งจะเรียกการสาธิตนี้ประกาศว่าจะดำเนินการดำเนินการทางกฎหมาย "กับใครก็ตามที่เป็นผู้รับผิดชอบ" สำหรับการกักตุนและการเก็งกำไร - ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่าใครเป็นคนที่มี! พวกเขายังเสนอให้จัดตั้งกองทุนสำรองเลี้ยงชีพที่จะอุดหนุน tortillas เช่นอยู่ในช่วงเวลาที่ Conasupo (แห่งชาติ บริษัท สำหรับวัสดุที่นิยม) ยื่นออกมา "tortibonos" (บัตรใบครอบครัวปริมาณบางอย่างของ tortillas ต่อวันตามที่ จำนวนของสมาชิกในครอบครัว) แต่ระวัง ตามที่สคีเสรีนิยม, ราคาที่ลดลงเหล่านี้จะไม่เป็นสำหรับทุกคน แต่สำหรับ neediest ในความเป็นจริงLópez Obrador คืออะไร แต่ "เสรีนิยมกับใบหน้าของมนุษย์" และจุดมุ่งหมายของเขาคือการควบคุมการประท้วงและให้พวกเขา circumscribed ภายในกรอบทุนนิยม. เพิ่มขึ้นของราคา tortillas คือการโจมตีที่โหดร้ายในการทำมาหากิน ของประชากรที่ทำงาน สำหรับหลายครอบครัวที่มีทรัพยากร จำกัด tortillas เป็นส่วนใหญ่ของอาหารของพวกเขา และความเป็นจริงก็คือว่านโยบายความอดอยากของระบอบการปกครองใหม่เพียงเน้นสิ่งที่ด้านล่างคืออะไร แต่ลักษณะหลีกเลี่ยงไม่ได้ของระบบทุนนิยม ด้วยเหตุผลว่าเพื่อที่จะต่อสู้กับ tortillazo (โจมตี Tortilla) มีความจำเป็นต้องระดมคนงานกับระบบทุนนิยมตัวเอง เพื่อที่จะทำให้การควบคุมราคาของแท้ความเป็นจริงมันเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างเร่งด่วนในรูปแบบคณะกรรมการจัดหาคนงานพื้นที่ใกล้เคียงที่มีอำนาจในการปิดตัวลงของตัวเองธุรกิจที่ไม่เคารพราคาที่กำหนดเพื่อให้แน่ใจว่าอุปทานเพียงพอของแป้งและ ยึดหุ้นจาก hoarders และเนื่องจากผู้ที่เป็นจริงที่อยู่เบื้องหลังสงคราม Tortilla มีการผูกขาดใหญ่ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะกำหนดคนงานควบคุมห่วงโซ่ทั้งหมดของการผลิตและการกระจายตัวของเม็ดแป้งและแป้ง เพื่อต่อสู้กับเครือข่ายการเก็งกำไรก็จำเป็นที่จะกำหนดแรงงานตรวจสอบสมุดบัญชีของยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมเกษตร. นอกจากนี้เรายังต่อสู้เพื่อเลื่อนระดับของค่าจ้างเพื่อตอบโต้ผลกระทบของอัตราเงินเฟ้อ (ค่าจ้างควรจะยกตามอัตราของ อัตราเงินเฟ้อ) และสำหรับเลื่อนระดับของชั่วโมงการทำงานเพื่อที่จะหมดสิ้นไปสู่การว่างงานและการกระจายการทำงานที่มีอยู่ในหมู่คนงานทั้งหมด มาตรการดังกล่าวจะไม่ถูกดำเนินการโดยรัฐบาลทุนนิยมใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นของ PAN หรือ PRD และพันธมิตร ส่วนประกอบต่างๆของสภาวิชาชีพบัญชีเช่นเกษตรกรทุนนิยมเอ BARZON ตัวอย่างเช่นมีการเชื่อมโยง (แม้ว่าในแฟชั่นผู้ใต้บังคับบัญชา) เพื่อโซ่อุตสาหกรรมเกษตร เราไม่ได้เรียกร้องให้มีการดำเนินการโดยระบอบการปกครอง PAN ซึ่งต้องการที่จะกำหนดมูลค่าเพิ่ม (ขาย) ภาษีแม้ในยาและอาหาร เพื่อที่จะต่อสู้กับนโยบายของรัฐบาลในการปรับขึ้นราคาก็เป็นสิ่งจำเป็นที่จะทำลายด้วยLópez Obrador ด้านหน้าที่นิยมและระดมมวลชนการทำงานภายใต้การนำของพรรคแรงงานปฏิวัติที่ต่อสู้เพื่อคนงานและชาวบ้านของรัฐบาลที่จะดำเนินการปฏิวัติสังคมนิยมระหว่างประเทศ. นี้ วิกฤตการณ์ดังกล่าวได้รับการสร้างขึ้นไม่เพียง แต่ในประเทศเม็กซิโก ปัจจัยต่างๆที่อยู่เบื้องหลังค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของ tortillas, การเพิ่มขึ้นของราคาข้าวโพดในตลาดต่างประเทศได้รับการอ้างเนื่องจากในส่วนของการใช้ที่เพิ่มขึ้นของข้าวในการผลิตเอทานอล นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของราคาก๊าซธรรมชาติและน้ำมันและวัตถุดิบอื่น ๆ ในขณะที่ปัจจัยเหล่านี้มีผลกระทบต่อความเร็วของราคาที่เพิ่มขึ้นสำหรับ tortillas เป็นผลมาจากปัญหาการขาดแคลนแป้งข้าวโพดสีขาวเนื่องจากการกักตุนโดย บริษัท ขนาดใหญ่ที่ผูกขาดภาค: MINSA เจ้าของ Raymundo Gómezฟลอเรส (อดีตหัวหน้า ของห่วงโซ่การธนาคาร Banca Cremi), โป Maseca (Gruma) ของโรแบร์โตกอนซาเลซบาร์เรร่า (เจ้าของของธนาคาร Banorte) และระหว่างประเทศยักษ์ใหญ่อุตสาหกรรมเกษตรคาร์กิล ผู้ขายน้อยรายนี้เป็นผลโดยตรงจากการแปรรูปของอุตสาหกรรมที่ดำเนินการในช่วงสองเข็ม PRI, คาร์ลอซาลีนาสเดอ Gortari (1988-1994) และเออร์เนสโต Zedillo (1994-2000) และอื่น ๆ โดยทั่วไปของนโยบายการดำเนินการเป็นส่วนหนึ่ง อเมริกาเหนือตกลงการค้าเสรี (NAFTA) ตามที่นักข่าวลุยส์เอร์นันเดซนาวาร์โรจากปี 1994 ถึงวันที่ราคาของ tortillas ได้หายไปเพิ่มขึ้นร้อยละ 738 (La Jornada, 16 มกราคม) ในช่วงเวลาเดียวกันค่าจ้างขั้นต่ำมีสามเท่าเท่านั้น สิ่งนี้หมายความว่าวันนี้ค่าจ้างขั้นต่ำซื้อน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่มันทำ 13 ปีที่ผ่านมา ด้วยนโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลใหม่ที่เป็นจริงการ tortillas จากตารางล้านคนที่ทำงานและในเมืองและชนบทที่ยากจน แต่ทางเลือกไม่ได้ที่จะกลับไปที่ระบบ PRI เก่าเป็น PRD แสดงให้เห็น วาร์นันเดซมีคำอธิบายที่งดงามของ "รูปแบบ": "ในนามของความทันสมัยรุ่นใหม่รื้อกรอบในการที่รัฐควบคุมตลาดโดยการสร้างการค้ำประกันราคาและควบคุมการนำเข้า ... . "อดีตนางแบบกระตุ้นการผลิตด้วยการให้หลักประกันเกษตรกร ราคาคงที่สำหรับผลิตภัณฑ์ของตนให้เครดิตและความช่วยเหลือด้านเทคนิค เพื่อปกป้องราคาภายในรัฐบาลควบคุมวิธีป้อนข้าวมากประเทศผ่านใบอนุญาตส่งออก Conasupo ซื้อขึ้นประมาณร้อยละ 15-20 ของการเก็บเกี่ยวและผ่าน บริษัท ในเครือกระจายไปยังชุมชนที่ห่างไกลที่ขาดเสบียงเพียงพอ. " ความจริงก็คือ Conasupo ที่มีชื่อเสียงสำหรับความเสียหาย เมื่อมันถูกนำโดยราอูลซาลีนาก็ทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของเขาสำหรับเงินที่ผิดกฎหมายของเขาโดยใช้วิธีปฏิบัติเช่นการนำเข้าและการขายนมปนเปื้อน ผู้ผลิตจะถูกแบล็กเมล์โดยผู้จัดการ PRI ผู้ควบคุมไซโลและการซื้อของการเก็บเกี่ยวข้าว ในทางตรงกันข้ามทั้งความยากจนของชาวนาขนาดเล็กหรือบังคับอพยพเริ่ม 15 ปีที่ผ่านมา. ด้านหน้าเป็นที่นิยมระดมนับหมื่นในพลาซ่าเม็กซิโกซิตี้วันที่ 31 มกราคมเพื่อประท้วงการเพิ่มขึ้นของราคาของ tortillas และเรียกร้องให้ "สัญญาทางสังคมใหม่" ผูกมัด คนงานที่จะ PRD ชนชั้นกลางประชานิยม. เพียงหนึ่งเดียวที่มีการอ่านหนังสือของJoséลูอิส Calva วิกฤติทำฟาร์มและ alimnetaria en México, 1982-1988 (Fontamara, 1988) เพื่อดูว่าการบริโภคเนื้อวัวเนื้อหมู, ปลา, ถั่วและกล้วย ลดลงกว่าร้อยละ 25 1981-1986 ขณะที่การนำเข้าข้าวยิงขึ้น สิ่งที่เป็นจริงคือมี NAFTA, วิกฤติการเกษตรเม็กซิกันกลายเป็นภัยพิบัติที่ได้ depopulated ส่วนใหญ่ในชนบทของชายและเยาวชน มันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับประเทศทุนนิยมและทั้งหมดขึ้นดังนั้นสำหรับประเทศเกษตรกรรมเช่นเม็กซิโกเพื่อรักษาสำรองของเมล็ดพื้นฐานเพื่อที่จะเอาชนะความแห้งแล้งเป็นระยะและความผันผวนของตลาดเช่นกำลังเกิดขึ้น แต่เม็กซิโกไม่สามารถทำเช่นนี้เพราะวันนี้การผลิตข้าวโพดได้รับการทำลายโดยการนำเข้าขนาดใหญ่ Calderónของ "การแก้ปัญหา" คือการกระชับความพินาศนี้โดยการนำเข้า 650,000 ตันของข้าวปลอดภาษี ในการทำเช่นนั้นเขาจะเร่งขึ้นตารางเวลาที่กำหนดโดย NAFTA ซึ่งเรียกร้องให้มีการขจัดภาษีนำเข้าเริ่มต้นข้าวในมกราคม 2008. ปฎิวัติไพร่ทั้งในประเทศเม็กซิโกและสหรัฐอเมริกาและแคนาดาคัดค้าน NAFTA เป็นสนธิสัญญาอาณานิคมที่เป็นอันตรายต่อ คนที่ทำงานของทั้งสามประเทศ นอกจากนี้เรายังไม่เห็นด้วยกับการแปรรูปรัฐวิสาหกิจเช่น Conasupo และ บริษัท ในเครือของการประมวลผลข้าวโพด MINSA แต่มันไม่ได้เป็นเรื่องของความปรารถนาสำหรับ "ยุคทอง" เมื่อเศรษฐกิจทุนนิยมของเม็กซิโกส่วนใหญ่ประกอบด้วย บริษัท ที่รัฐเป็นเจ้าของ การเกษตรเม็กซิกันได้เสมอภายใต้กฎหมายของตลาดทุนนิยม แม้กระทั่งก่อนที่การผลิตแป้งแปรรูปในปี 1993 รัฐบาลทุนนิยมของเม็กซิโกได้รับการจัดเก็บภาษีแป้งอุตสาหกรรมเพื่อทดแทนการผลิตของแป้ง Tortilla ในร้านค้าเล็ก ๆ นอกจากนี้โดยการเก็บค่าใช้จ่ายของ tortillas ต่ำและราคาสูงข้าวโพดมันก็อุดหนุนครัวเรือนเม็กซิกันโดยการลดค่าใช้จ่ายของการทำสำเนาของ "ของ" แรงงาน ในคำอื่น ๆ พวกเขาใช้ "อธิปไตยทางอาหาร" เพื่อให้คนงานจมอยู่ในความยากจนเนื่องจากค่าจ้างต่ำ. วิกฤตในปัจจุบันจำได้ว่าสถานการณ์ในเดือนพฤษภาคมปี 1996 เมื่อฝูงของประชาชนหมดหวังในการชานเมืองชนชั้นแรงงานของ Monterrey และดูรังโกทำร้ายขนส่งสินค้า รถไฟเพราะพวกเขากำลังหิวโหย PRD-ชาตินิยมประชาธิปไตยชนชั้นกลางของมานูเอลโลเปซAndrés Obrador ที่ส่วนใหญ่จะขอตกลงแป้งให้นุ่มการปฏิบัติผูกขาดของ แต่เพื่อที่จะชนผูกขาดเหล่านี้และพวกเขายึดในความสนใจของคนที่ทำงาน, การจัดเก็บภาษีการควบคุมคนงานก็จำเป็นต้องดำเนินการต่อสู้เพื่อคนงานและชาวนารัฐบาล เท่านั้นที่ผ่านการปฏิวัติถาวรที่ขยายเหนือของชายแดนจากโออาซากาที่จะ Oaxacalifornia และตำบลที่สำคัญของอุตสาหกรรมจักรวรรดินิยมซึ่ง mobilizes มวลของชาวนายากจนและอินเดียภายใต้การนำของชั้น consci

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2550 เริ่มมีเพิ่มขึ้นที่งดงามในราคาของ tortillas , หลักของอาหารเม็กซิกันเป็นขั้นพื้นฐาน เช่น ขนมปังในสหรัฐอเมริกา หลังจากไปจาก 6 ไป 7 เปโซต่อกิโลกรัม ( ประมาณ 25 ถึง 30 ล้านปอนด์ ) ในช่วงเดือนพฤศจิกายนและธันวาคมของปีที่แล้วโดยสัปดาห์ที่สองของเดือนมกราคมราคา tortillas ได้ยิงถึง 12 เปโซ ( 50 ล้านปอนด์ ) ในตลาดมากมายในเม็กซิโกและเท่าที่ 18 เปโซ ( 75 ล้านปอนด์ ) ในบางเมืองของประเทศ ลืมเขาก่อนประกาศการต่อต้านการควบคุมราคา เพื่อหนีภาพใหญ่ประท้วงรัฐบาลใหม่ของ เฟลิเป้ คาลเดอเลออง ประกาศราคาเพดาน 8.5 เปโซในความเป็นจริงนี้ไม่ได้ระเบิดต่อต้านการเก็งกำไร แต่ 40 เปอร์เซ็นต์สูงขึ้นในราคาของ tortillas , บน 28 เปอร์เซ็นต์ ธุดงค์ในราคาอุดหนุนนม ราคาใหม่สำหรับ tortillas ถูก " สมัครใจ " และได้รับผลกระทบเพียงส่วนเล็ก ๆของตลาด ไม่โดยอุบัติเหตุ , คาลเดอเลอองพร้อมกับพลิ้วการผลิต Tortilla ต่างๆตามที่เขาประกาศมาตรการ

.ตอนนี้พรรคของการปฏิวัติประชาธิปไตยแห่งประเทศไทย นำโดย อังเดร ของมานูเอลโลเปซ obrador และด้านหน้าแบบกว้าง ( FAP ) ประกอบด้วย กรมประชาสัมพันธ์ พรรคประชาธิปไตยแรงงาน และบรรจบกัน ) ใน " พันธมิตรเชิงกลยุทธ์ " กับ " อิสระ " กลุ่มแรงงานได้ประกาศ " มีนาคม " เมก้า เพื่อประท้วงราคา เพิ่มสินค้าเบื้องต้น แต่นี่อะไร นิยมหน้าเรียก ?พวกชนชั้นกลาง " ฝ่ายค้าน " ซึ่งเรียกการแสดงนี้ประกาศว่าจะดำเนินการตามกฎหมาย กับใครก็ตามที่เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการกักตุนและการเก็งกำไร และถ้าพวกเขาไม่ได้รู้จักใครหลายคน พวกเขายังเสนอให้ตั้งกองทุนเพื่อให้ความช่วยเหลือ tortillas ,เช่น อยู่ในช่วงที่ conasupo ( บริษัท ชาตินิยมวัสดุ ) แจก " tortibonos " ( บัตรถือว่าเป็นการครอบครัวปริมาณที่แน่นอนของ tortillas ต่อวัน ตามจำนวนของสมาชิกในครอบครัว ) แต่ระวัง ตามนีโอมากมายแบบแผน เหล่านี้ลดลง ราคาจะไม่ได้สำหรับทุกคน แต่สำหรับ neediest . ในความเป็นจริงโลเปซ obrador คืออะไร แต่ " นีโอเสรีนิยมกับใบหน้าของมนุษย์ " และเป้าหมายของเขาคือการควบคุมการชุมนุมประท้วง และให้พื้นที่ที่ จํากัด ในกรอบทุนนิยม

การเพิ่มขึ้นในราคาของ tortillas ที่มีการโจมตีรุนแรงต่อความเป็นอยู่ของประชากรในการทํางาน สำหรับหลายครอบครัวที่มีทรัพยากร จำกัด , tortillas เป็นขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขา