differences in ionic concentration

differences in ionic concentration were measured. Also, the
chemical potential gradients between the apoplast and the
cytosol of stem tissue cells would not be conducive to rapid
passive effluxes of Ca2+ and Mg2+ and an influx of K+, as
was suggested by the time course trends in concentration.
The pool of Ca2+ and Mg2’ contributing to the concentration
increase within the xylem solution upon foliar treatment
with t(+)-adenosine could not be determined from this study.
One potential pool of cations might be the extracellular
Donnan phase within the cell wall and the externa1 surface
of the plasma membrane (Demarty et al., 1984). The cell wall
in stem tissue has a relatively high cation exchange capacity
due to the large amount of xylem tissue. A release of Ca2+
and Mg2+ into the solution phase might be the result of
acidification of the apoplast. Alternatively, an intracellular
pool of Ca2+, which could supply Caz+ indirectly to the
apoplast, might be the ER (Buckhout, 1984). Transport of the
Ca2+ from the ER to the apoplast would necessitate movement
across two membranes and, thus, would be expected
to be relatively slow.
The mechanism by which L(+)-adenosine elicits a recompartmentation
of cations within stem tissue is not evident. It
is also quite puzzling as to why an exogenous application of
D(-)-adenosine has an inhibitory effect on this response
when D(-)-adenosine is the predominant endogenous form
of adenosine in plants. In rice roots, for example, approximately
99% of the 125 pg of adenosine g-’ dry weight present
within the tissue is in the form of D(-)-adenosine (Ries, 1991).
A similar situation exists with TRIA, which is inhibited by
octacosanol at concentrations of 10-l’ M or less when they
are applied together exogenously (Jones et al., 1979). Octacosanol
is the predominant long chain alcohol in plants. The
most obvious explanation for the lack of an apparent inhibitory
effect of endogenous D(-)-adenosine would be that it is
localized within a subcellular compartment that is distinct
from the site of action of the exogenously applied L(+)-
adenosine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีวัดความแตกต่างในความเข้มข้น ionic ยังไล่ระดับสีเป็นสารเคมีระหว่างการ apoplast และไซโตซอลของเซลล์ต้นกำเนิดเนื้อเยื่อจะไม่เอื้อต่อการอย่างรวดเร็วeffluxes แฝงของ Ca2 + และ Mg2 + และการหลั่งไหลของ K + เป็นแนะนำ โดยแนวโน้มหลักสูตรเวลาในความเข้มข้นสระว่ายน้ำของ Ca2 + และ Mg2' ให้เกิดความเข้มข้นเพิ่มภายในโซลูชัน xylem เมื่อรักษา foliarกับ t (+) -อะดีไม่สามารถกำหนดจากการศึกษาได้หนึ่งสระอาจเป็นของหายากอาจถูกใน extracellularDonnan ระยะภายในผนังเซลล์และผิว externa1ของพลาสมาเมมเบรน (Demarty et al., 1984) ผนังเซลล์ต้นกำเนิดเนื้อเยื่อมีความจุค่อนข้างสูง cation exchangeเนื่องจากจำนวนมากของเนื้อเยื่อ xylem ปล่อยของ Ca2 +และ Mg2 + ในขั้นตอนการแก้ปัญหาอาจเป็นผลของยูของ apoplast หรือ การ intracellularสระว่ายน้ำของ Ca2 + ซึ่งสามารถจัดหา Caz + อ้อมไปapoplast อาจ ER (Buckhout, 1984) ขนส่งของCa2 + จาก ER เพื่อ apoplast จะรบกวนการเคลื่อนไหวระหว่างเยื่อหุ้มสอง และ จึง จะคาดหวังจะค่อนข้างช้ากลไก โดยที่ L (+) -recompartmentation กับ elicits อะดีของเป็นของหายากภายในก้าน เนื้อเยื่อไม่ได้ชัด มันงงยังค่อนข้างเป็นเหตุผลที่ใช้บ่อยD (-) -อะดีมีผลตอบรับนี้เป็นลิปกลอสไขเมื่อ D (-) -แบบฟอร์ม endogenous กันคืออะดีของอะดีในพืช ข้าวราก เช่น ประมาณ99% ของ pg 125 g อะดี-' น้ำหนักปัจจุบันภายในเนื้อเยื่ออยู่ในรูปของ D (-) -อะดี (Ries, 1991)มีสถานการณ์คล้ายกับไทรอา ซึ่งถูกห้ามโดยoctacosanol ที่ความเข้มข้นของ 10-l' M หรือน้อยเมื่อพวกเขามีใช้ร่วมกัน exogenously (Jones et al., 1979) Octacosanolแอลกอฮอล์โซ่ยาวกันในพืชได้ ที่ชัดเจนสุดอธิบายไม่ชัดเจนเป็นลิปกลอสไขผลของ endogenous D (-) -อะดีจะได้ว่าภาษาท้องถิ่นภายในช่อง subcellular ที่แตกต่างกันจากเว็บไซต์ของการดำเนินการของการใช้ exogenously L(+)-อะดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างในความเข้มข้นของอิออนถูกวัด นอกจากนี้การไล่ระดับสีที่มีศักยภาพทางเคมีระหว่าง apoplast และเซลล์ของเซลล์เนื้อเยื่อต้นกำเนิดจะไม่เอื้อต่อการอย่างรวดเร็วeffluxes passive ของ Ca2 + และ Mg2 + และการไหลเข้าของ K + ในขณะที่ได้รับการแนะนำโดยแนวโน้มของเวลาที่แน่นอนในความเข้มข้น. สระว่ายน้ำของ Ca2 + และ Mg2 'ที่เอื้อต่อความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นในการแก้ปัญหาท่อน้ำเมื่อการรักษาทางใบกับตัน(+) - adenosine ไม่สามารถหาได้จากการศึกษาครั้งนี้. สระว่าศักยภาพของไพเพอร์อาจจะมีสารเฟส Donnan ภายในผนังเซลล์และพื้นผิว externa1 ของ เมมเบรนพลาสม่า (Demarty et al., 1984) ผนังเซลล์ในเนื้อเยื่อของต้นกำเนิดมีความจุแลกเปลี่ยนประจุบวกค่อนข้างสูงเนื่องจากการจำนวนมากของเนื้อเยื่อท่อน้ำ ปล่อยของ Ca2 + และ Mg2 + เข้าสู่ขั้นตอนการแก้ปัญหาอาจจะเป็นผลมาจากการเป็นกรดของapoplast อีกทางเลือกหนึ่งซึ่งเป็นเซลล์สระว่ายน้ำของ Ca2 + ซึ่งสามารถจัดหาแจ๊ส + อ้อมไป apoplast อาจจะเอ่อ (Buckhout, 1984) การขนส่งของCa2 + จาก ER เพื่อ apoplast จะเลี่ยงการเคลื่อนไหวในสองเยื่อและจึงจะได้รับการคาดหวังว่าจะเป็นค่อนข้างช้า. กลไกที่ L (+) - adenosine องค์ recompartmentation ของไพเพอร์ภายในเนื้อเยื่อต้นกำเนิดไม่ได้เป็นที่เห็นได้ชัด มันยังเป็นงงค่อนข้างเป็นไปทำไมแอพลิเคชันจากภายนอกของD (-) - adenosine มีผลยับยั้งการตอบสนองนี้เมื่อD (-) - adenosine เป็นรูปแบบภายนอกที่โดดเด่นของadenosine ในพืช ในรากข้าวตัวอย่างเช่นประมาณ99% ของ 125 หน้าของ G- adenosine 'น้ำหนักแห้งในปัจจุบันที่อยู่ในเนื้อเยื่อที่อยู่ในรูปแบบของD (-) -. อะดีโนซีน (Ries, 1991) สถานการณ์คล้ายกันอยู่กับตรัยยาซึ่ง ถูกยับยั้งโดยoctacosanol ที่ความเข้มข้น 10 ลิตร 'M หรือน้อยกว่าเมื่อพวกเขาถูกนำมาใช้ร่วมกันจากภายนอก(โจนส์ et al., 1979) Octacosanol เป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สายยาวเด่นในพืช คำอธิบายที่ชัดเจนที่สุดสำหรับการขาดของการยับยั้งที่ชัดเจนผลกระทบจากภายนอก D (-) - adenosine จะว่ามันเป็นภาษาท้องถิ่นภายในช่องsubcellular ที่แตกต่างจากเว็บไซต์ของการดำเนินการของใช้จากภายนอกL (+) - อะดีโนซีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างของความเข้มข้นของไอออนได้ นอกจากนี้
พลังงานศักย์ไล่สีระหว่างแอโพพลาสต์และไซโตซอลของก้านเนื้อเยื่อเซลล์
จะไม่สามารถวางอย่างรวดเร็ว
เรื่อยๆ effluxes ของแคลเซียมและ mg2 และการไหลเข้าของ K ,
เป็นข้อเสนอแนะโดยเวลาแน่นอนแนวโน้มในความเข้มข้นของแคลเซียม mg2
สระและเกิดสมาธิ
'เพิ่มในไซเลมโซลูชั่นบนใบรักษา
t ( ) - อะดีโนซีนอาจไม่ได้ถูกกำหนดจากการศึกษา .
1 สระ ศักยภาพ ทำให้อาจจะมี extracellular
ดอนเนิ่นเฟสภายในเซลล์ผนังและพื้นผิว externa1
ของเยื่อหุ้มเซลล์ ( demarty et al . , 1984 ) ผนังเซลล์
ในเนื้อเยื่อก้านดอกมีค่อนข้างสูง ความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวก
เนื่องจากมีปริมาณขนาดใหญ่ของเนื้อเยื่อไซเลม .การปลดปล่อยแคลเซียมและโซลูชั่น mg2 ในเฟส

อาจจะมีผลของกรดของแอโพพลาสต์ . อีกวิธีหนึ่งคือ การว่ายของแคลเซียมภายในเซลล์
ซึ่งสามารถจัดหาเพราะทางอ้อม
โพพลาสต์จะ ER ( buckhout , 1984 ) การขนส่งของ
แคลเซียมจาก ER กับแอโพพลาสต์จะ necessitate เคลื่อนไหว
ข้ามสองแผ่น ดังนั้นจึงคาดว่าจะเป็น

จะค่อนข้างช้ากลไกที่ L ( ) - อะดีโนซีนให้ recompartmentation
ของไอออนภายในก้านเนื้อเยื่อไม่ได้ประจักษ์ มันก็ยังค่อนข้างงง
เช่นทำไมมีประการประยุกต์ใช้
d ( - ) - อะดีโนซีนมีผลยับยั้งการตอบสนองนี้
เมื่อ D ( - ) - อะดีโนซีนเป็นเด่นในรูปแบบ
ของอะดีโนซีนในพืช ในรากข้าว ตัวอย่างเช่นประมาณ
99% ของ 125 PG ของอะดีโนซีนกรัม - น้ำหนักปัจจุบัน
ภายในเนื้อเยื่อในรูปของ D ( - ) - อะดีโนซีน ( ries , 1991 ) .
สถานการณ์ที่คล้ายกันที่มีอยู่กับบริษัท ซึ่งถูกยับยั้งโดย
ตาโคซานอลที่ความเข้มข้นของ 10-l ' หรือน้อยกว่าเมื่อพวกเขาจะใช้ร่วมกัน exogenously
( Jones et al . , 1979 ) ตาโคซานอล
เป็นแอลกอฮอล์โซ่ยาวเด่นในพืช
คำอธิบายที่ชัดเจนที่สุดของการขาดความชัดเจนว่าผลของโมเดล D ( - ) - อะดีโนซีนจะเป็น
ถิ่นภายในช่องตําแหน่งภายในเซลล์ที่แตกต่าง
จากเว็บไซต์ของการกระทำของ exogenously ประยุกต์ ( L )
-
อะดีโนซีน