In South-East Asia, SRH different a

In South-East Asia, SRH different are intertwined with socioeconomic
disparities. Thus, the relatively more advantaged countries –
Brunei Darussalam, Malaysia, Singapore, Thailand and, to a certain
extent, Indonesia, the Philippines, and Viet Nam – have better SRH
indicators than resource-poor countries such as Cambodia, the Lao
People’s Democratic Republic, Myanmar and Timor-Leste.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เจอ SRH แตกต่างกับประชากรความแตกต่าง ดังนั้น advantaged ค่อนข้างมากประเทศ –บรูไนดารุสซาลาม ประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ ไทย และ แบบบางขอบเขต อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และ เวียดนาม – มี SRH ดีตัวบ่งชี้มากกว่าประเทศยากจนทรัพยากรเช่นกัมพูชา ลาวประชาชนสาธารณรัฐประชาธิปไตย พม่า และติมอร์-เลสเต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, SRH
ที่แตกต่างกันทางสังคมและเศรษฐกิจเกี่ยวพันกับความไม่เสมอภาค ดังนั้นค่อนข้างประเทศได้เปรียบมากขึ้น -
บรูไนดารุสซาลาม, มาเลเซีย, สิงคโปร์,
ไทยและในบางขอบเขตอินโดนีเซียฟิลิปปินส์และเวียดนาม- มีดีกว่า SRH ตัวชี้วัดกว่าประเทศที่ยากจนเช่นกัมพูชาลาวของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนพม่าและติมอร์เลสเต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เกี่ยวกับที่แตกต่างกันจะพันกับสังคมเศรษฐกิจ
ความแตกต่าง . ดังนั้น จึงมีค่อนข้างมากกว่าประเทศ–
บรูไน มาเลเซีย สิงคโปร์ ไทย และ บาง
ขอบเขต อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และเวียดนาม ซึ่งมีขึ้นเกี่ยวกับตัวชี้วัดทรัพยากรประเทศที่ยากจนกว่า

เช่น กัมพูชา สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว สหภาพพม่า และติมอร์เลสเต