upon consumption (Fletcher, 1999),

upon consumption (Fletcher, 1999), the possibility that mycotoxins
may affect meat quality via oxidative stress is important (Shen
et al., 1994). However, the available literature remains scanty
(Bonomi et al., 1993; Liu et al., 2011). Moreover, residues of aflatoxins
and their metabolites may exist in the tissues, milk, and
eggs of animals receiving contaminated feeds to become a potential
human health hazard (Hussain et al., 2010). It has been demonstrated
that aflatoxin intake is associated with a high incidence of
human liver cancer (Berry, 1988) and legislation restricting allowed
levels in animal products such as milk has been established
in many countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามปริมาณ (เฟล็ทเชอร์ 1999), โอกาส mycotoxins ที่อาจมีผลต่อเนื้อคุณภาพผ่านความเครียด oxidative เป็นสำคัญ (เชินร้อยเอ็ด al., 1994) อย่างไรก็ตาม วรรณคดีมียังคง scanty(Bonomi et al., 1993 หลิว et al., 2011) นอกจากนี้ ตก aflatoxinsและ metabolites ของพวกเขาอาจมีอยู่ในเนื้อเยื่อ นม และไข่ของสัตว์ที่รับตัวดึงข้อมูลการปนเปื้อนเป็น ศักยภาพสุขภาพบุคคลอันตราย (ชาร์ et al., 2010) มีการสาธิตที่บริโภค aflatoxin ที่สัมพันธ์กับการเกิดสูงมะเร็งตับมนุษย์ (Berry, 1988) และกฎหมายจำกัดได้รับอนุญาตมีการสร้างระดับในผลิตภัณฑ์สัตว์เช่นน้ำนมในหลายประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อบริโภค (เฟลทเชอร์, 1999), ความเป็นไปได้ว่าสารพิษจากเชื้อรา
ที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพเนื้อผ่านความเครียด oxidative เป็นสิ่งสำคัญ (Shen
et al., 1994) อย่างไรก็ตามเอกสารอ้างอิงที่มียังคงขาดแคลน
(Bonomi et al, 1993;.. หลิว et al, 2011) นอกจากนี้สารตกค้างของ AFLATOXINS
และสารของพวกเขาอาจมีอยู่ในเนื้อเยื่อ, นมและ
ไข่ของสัตว์ที่ได้รับฟีดที่ปนเปื้อนที่จะกลายเป็นที่มีศักยภาพ
อันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ (ฮุสเซน et al., 2010) มันได้รับการแสดงให้เห็น
ว่าการบริโภคอะฟลาท็อกซินมีความเกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์สูงของ
โรคมะเร็งตับของมนุษย์ (Berry, 1988) และการออกกฎหมาย จำกัด การได้รับอนุญาต
ระดับในผลิตภัณฑ์จากสัตว์เช่นนมได้รับการจัดตั้งขึ้น
ในหลายประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อการบริโภค ( เฟลทเชอร์ , 1999 ) เป็นไปได้ว่าไมโครท็อกซิน
อาจมีผลต่อคุณภาพเนื้อผ่านความเครียดออกซิเดชันเป็นสำคัญ ( Shen
et al . , 1994 ) อย่างไรก็ตาม มีอยู่ยังคงขาดแคลน
( วรรณกรรม โบนอมี et al . , 1993 ; Liu et al . , 2011 ) นอกจากนี้กากของซิน
และสารของพวกเขาอาจมีอยู่ในเนื้อเยื่อ นม และไข่ของสัตว์ที่ได้รับการปนเปื้อนอาหาร

เป็นศักยภาพอันตรายต่อสุขภาพมนุษย์ ( Hussain et al . , 2010 ) มันถูกพบว่ามีความสัมพันธ์กับปริมาณการบริโภค

มีอุบัติการณ์สูงของโรคมะเร็งตับมนุษย์ ( Berry , 1988 ) และกฎหมายการให้อนุญาต
ระดับในผลิตภัณฑ์จากสัตว์ เช่น นม ได้ก่อตั้ง
ในหลายประเทศ