In music, noise is variously descri

In music, noise is variously described as unpitched, indeterminate, uncontrolled, loud, unmusical, or unwanted sound. Noise is an important component of the sound of the human voice and all musical instruments, particularly in unpitched percussion instruments and electric guitars (using distortion). Electronic instruments create various colours of noise. Traditional uses of noise are unrestricted, using all the frequencies associated with pitch and timbre, such as the white noise component of a drum roll on a snare drum, or the transients present in the prefix of the sounds of some organ pipes.

The influence of modernism in the early 20th century lead composers such as Edgar Varese to explore the use of noise-based sonorities in an orchestral setting. In the same period the Italian Futurist Luigi Russolo created a "noise orchestra" using instruments he called intonarumori. Later in the 20th century the term noise music came to refer to works consisting primarily of noise-based sound.

In more general usage, noise is any unwanted sound or signal. In this sense, even sounds that would be perceived as musically ordinary in another context become noise if they interfere with the reception of a message desired by the receiver.[1] Prevention and reduction of unwanted sound, from tape hiss to squeaking bass drum pedals, is important in many musical pursuits, but noise is also used creatively in many ways, and in some way in nearly all genres.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงจะไม่อธิบายเพิ่มเป็น unpitched ไม่ทราบแน่ชัด อพยพ เสียงดัง unmusical หรือที่ไม่ต้องการเสียงเพลง เสียงเป็นส่วนประกอบสำคัญของเสียงเสียงมนุษย์และทุกเครื่องดนตรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเครื่องเพอร์คัชชัน unpitched และกีตาร์ไฟฟ้า (ใช้เพี้ยน) เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์สร้างสีต่าง ๆ ของเสียง แบบใช้เสียงที่จำกัด การใช้ความถี่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสนามและ timbre เช่นส่วนประกอบเสียงสีขาวของม้วนบนกลองเล็ก กลอง หรือแม้แต่ผู้อยู่ในของเสียงออร์แกนท่อบางอิทธิพลสมัยในศตวรรษที่ 20 ต้นนำคีตกวีเช่น Edgar Varese การสำรวจการใช้เสียงใช้ sonorities ในการตั้งค่า orchestral ในเวลาเดียวกัน จะอิตาลี Futurist Luigi Russolo สร้างเป็น "เสียงวงออร์เคสตรา" โดยใช้เครื่องมือที่เขาเรียกว่า intonarumori ต่อมาในศตวรรษ 20 คำเสียงเพลงมาเพื่ออ้างถึงงานที่ประกอบด้วยเสียงที่ใช้เสียงเป็นหลักในการใช้งานทั่วไป เสียงเป็นเสียงที่ไม่พึงประสงค์หรือสัญญาณใด ๆ ในความรู้สึกนี้ แม้แต่เสียงที่จะมองเห็นเป็นปกติไนท์คลับในบริบทอื่น กลายเป็น เสียงถ้าจะรบกวนการรับข้อความที่ต้องการ โดยผู้รับ[1] การป้องกันและลดเสียงที่ไม่พึงประสงค์ จากเทป hiss กับคันเหยียบกลอง squeaking มีความสำคัญในชั้นดนตรีมากมาย แต่เสียงยังใช้อย่างสร้างสรรค์มากมาย และบางกรณีในเกือบทุกประเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเพลง, เสียงอธิบายไว้นานัปการที่ unpitched, ไม่แน่นอนไม่สามารถควบคุมได้ดังไม่รู้สึกเพลิดเพลินดนตรีหรือเสียงที่ไม่พึงประสงค์ เสียงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของเสียงของเสียงมนุษย์และเครื่องดนตรีทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตราสารกระทบ unpitched และกีต้าร์ไฟฟ้า (โดยใช้การบิดเบือน) เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์สร้างสีต่างๆของเสียง การใช้งานแบบดั้งเดิมของเสียงจะไม่ จำกัด การใช้คลื่นความถี่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสนามและต่ำเช่นองค์ประกอบเสียงสีขาวของม้วนกลองบนดักตีกลองหรือชั่วคราวอยู่ในคำนำหน้าของเสียงของท่ออวัยวะบางส่วน. อิทธิพลของ สมัยในนำต้นศตวรรษที่ 20 นักประพันธ์เพลงเช่นเอ็ดการ์ Varese การสำรวจการใช้ sonorities เสียงที่ใช้ในการตั้งค่าวงดนตรี ในช่วงเวลาเดียวกันของอิตาลีลัทธิ Luigi Russolo สร้าง "วงดนตรีเสียง" การใช้เครื่องมือที่เขาเรียกว่า intonarumori ต่อมาในศตวรรษที่ 20 เสียงดนตรีระยะมาเพื่ออ้างถึงผลงานประกอบด้วยส่วนใหญ่ของเสียงเสียงที่ใช้. ในการใช้งานทั่วไปมากขึ้นเสียงเป็นเสียงใด ๆ ที่ไม่พึงประสงค์หรือสัญญาณ ในแง่นี้แม้เสียงที่จะถูกมองว่าเป็นสามัญดนตรีในบริบทอื่นกลายเป็นเสียงถ้าพวกเขายุ่งเกี่ยวกับการรับข้อความที่ต้องการโดยรับ. [1] การป้องกันและการลดลงของเสียงที่ไม่พึงประสงค์จากเทปเปล่งเสียงดังกล่าวจะรับสารภาพเหยียบกลองเบส เป็นสิ่งที่สำคัญในการแสวงหาความรู้ดนตรีมาก แต่เสียงยังถูกนำมาใช้อย่างสร้างสรรค์ในหลายวิธีและในบางวิธีในเกือบทุกประเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพลง เสียงมีหลากหลายตามที่อธิบายไว้ unpitched เนทที่ควบคุมไม่ได้ , , , ดัง , unmusical หรือเสียงที่ไม่พึงประสงค์ เสียง เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของเสียงของมนุษย์และเสียงเครื่องดนตรีทั้งหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเครื่องกระทบ unpitched และกีตาร์ไฟฟ้า ( ใช้บิดเบือน ) เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์สร้างสีสันต่างๆของสัญญาณรบกวนดั้งเดิมที่ใช้เสียงถูกกักกัน ใช้ความถี่ที่เกี่ยวข้องกับระดับเสียงและคุณภาพเสียง เช่น เสียงสีขาวส่วนประกอบของม้วนกลองบนสแนร์กลอง หรือชั่วคราวอยู่ในส่วนของ เสียงท่อ

บางอวัยวะอิทธิพลของความทันสมัยในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 นำคีตกวีเช่น เอ็ดการ์ ซี เพื่อสำรวจการใช้เสียง sonorities อยู่ในบรรยากาศดนตรี . ในช่วงเวลาเดียวกัน ลัทธิ ภาษาอิตาลี ลุยจิ รุ ซโลสร้าง " วง " เสียงโดยใช้เครื่องมือเขาเรียก intonarumori . ต่อมาในศตวรรษที่ 20 เสียงเพลงมาอ้างถึงผลงานระยะยาว ประกอบด้วยหลักเสียงเสียง

จากทั่วไปในการใช้มากขึ้น เสียงที่เป็นเสียงที่ไม่พึงประสงค์ใด ๆ หรือสัญญาณ ในความหมายนี้ แม้เสียงนั้นจะรับรู้ว่าเป็นเพลงธรรมดาในบริบทอื่นกลายเป็นเสียงถ้าพวกเขารบกวนการรับข้อความที่ต้องการ โดยผู้รับ [ 1 ] ป้องกันและลดเสียงที่ไม่พึงประสงค์ จากเทป สให้อ๊อดกลองเบสเหยียบ มันสำคัญในการแสวงหาทางดนตรีมากมายแต่เสียงยังใช้สร้างสรรค์ในหลายวิธีและในบางวิธีในประเภทเกือบทั้งหมด