Fang Wei hovered in midair. Althoug

Fang Wei hovered in midair. Although he didn’t say anything, his body was trembling, and his determination to fight Meng Hao was rapidly waning.

The Grand Elder was as shocked as a wooden chicken, and his mind was reeling.

“I really was… mistaken.” It was at this point that he finally gave voice to the feeling that he had been suppressing in his heart for so long.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เว่ยฝางวนเวียนอยู่ในอากาศ แม้ว่าเขาไม่ได้พูดอะไร ร่างกายของเขาถูกสั่น และกำหนดของเขาในการต่อสู้ห้าวเมงได้อย่างรวดเร็วสวยพี่แกตกใจว่าเป็นไก่ไม้ และจิตใจของเขาถูก reeling"จริง ๆ ผม...เข้าใจผิด" มันเป็นที่จุดนี้ว่า เขาก็ให้เสียงเพื่อความรู้สึกที่เขาได้ถูกปราบปรามในหัวใจของเขานาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังเหว่ยลอยอยู่ในอากาศ แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรร่างของเขาถูกสั่นและความมุ่งมั่นของเขาที่จะต่อสู้กับเม้งเฮาได้รับการลดลงอย่างรวดเร็ว.

เดอะแกรนด์พี่ก็ตกใจเป็นไก่ไม้และจิตใจของเขาก็หมุนติ้ว.

"ผมก็เข้าใจผิด ... ." มัน เป็นที่จุดนี้ว่าในที่สุดเขาก็ให้เสียงไปยังความรู้สึกว่าเขาได้รับการปราบปรามในหัวใจของเขามานานแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Fang Wei hovered กลางหาว แม้ว่าเขาไม่ได้พูดอะไรเลย ร่างกายของเขาสั่นเทาและความมุ่งมั่นของเขาเพื่อการต่อสู้ เมิ่งฮ่าวถูกอย่างรวดเร็ว ข้างแรมท่านผู้เฒ่าก็ตกใจเป็นไก่ไม้ และความคิดของเขาก็หมุนเคว้ง" ผม . . . . . . . ผิด มันอยู่ที่จุดนี้ว่าในที่สุดเขาก็ให้เสียงที่ให้ความรู้สึกว่าเขาถูกสะกดหัวใจของเขามานาน