NostalgiaWhen I was in the same hou

Nostalgia


When I was in the same house with my family, I never misses to my parents and my brethren, because I think also I will meet them again. But now, I must stay at dormitory Princess Chulabhorn's College Nakhon Si Thammarat, I must to stay far from them all. In the mornong, No my father Wake me up to go to school, No my mother prepare breakfast to me, I did not saw my sister reading book on table and I not heard my brother called me like every day. I have to wake up to the alarm of the mobile phone. It's time to go to school, I must to check the my uniform my self because no mother to check to me. After school,I went back dormitory with fatigue. Now if I stayed at house with my family, I will walk to hug MOM and tell her how l feel, and I will. heard my brothers makes me tired. But now, I can't make that. I could only call them for to say that I miss them so much. However that I have come to live here it makes me have to know life myself, meet new friends, meet new teacher, meet new places. And the most important, education can make I repay my parents optimally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดถึง


เมื่อผมอยู่ในบ้านเดียวกับครอบครัวของฉัน ฉันไม่เคยคิดถึงพ่อและน้อง ผมคิดว่า ยังจะพบพวกเขาอีกด้วย แต่ตอนนี้ ต้องพักที่หอพักหญิงจุฬาภรณ์วิทยาลัยนครศรีธรรมราช ฉันต้องการจากพวกเขาทั้งหมด ใน mornong ไม่มีพ่อปลุกผมไปโรงเรียน ไม่มีอาหารเช้าเตรียมของฉันแม่ให้ฉัน ผมไม่ได้เห็นน้องอ่านหนังสือบนโต๊ะ และผมไม่ได้ยินน้องเรียกผมเหมือนทุกวัน ฉันต้องตื่นมาปลุกของโทรศัพท์มือถือ ถึงเวลาไปโรงเรียน ฉันต้องการตรวจสอบของฉันยูนิฟอร์มตัวเองเนื่องจากแม่ไม่ต้องการ หลังเลิกเรียน ฉันก็กลับหอพัก ด้วยความอ่อนเพลีย ตอนนี้ถ้าผมไปอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของฉัน ฉันจะเดินไปกอดแม่ และบอกเธอ ว่า l รู้สึก และฉันจะ ได้ยินพี่ชายของฉันทำให้ฉันเหนื่อย แต่ตอนนี้ ฉันไม่สามารถทำได้ที่ ฉันสามารถเพียงโทรสำหรับพูดว่า คิดถึงพวกเขามาก อย่างไรก็ตามที่เราได้มาอยู่ที่นี่มันทำให้ผมได้รู้ว่าชีวิตตัวเอง พบเพื่อนใหม่ พบครูใหม่ พบสถานใหม่ และที่สุดสำคัญ การศึกษาสามารถทำให้ผมชำระพ่ออย่างเหมาะสมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิดถึงตอนที่ผมอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับครอบครัวของฉันฉันไม่เคยคิดถึงพ่อแม่และพี่น้องของฉันเพราะฉันคิดว่าเราจะได้พบกับพวกเขาอีกครั้ง แต่ตอนนี้เราจะต้องพักที่หอพักจุฬาภร ณ ราชวิทยาลัยนครศรีธรรมราชผมต้องอยู่ห่างไกลจากพวกเขาทั้งหมด ใน mornong ไม่มีพ่อของฉันตื่นฉันขึ้นไปโรงเรียนไม่มีแม่ของฉันเตรียมอาหารเช้าให้ฉันฉันไม่ได้เห็นน้องสาวของฉันอ่านหนังสือบนโต๊ะและฉันไม่เคยได้ยินพี่ชายของฉันเรียกฉันเหมือนทุกวัน ฉันต้องตื่นขึ้นมาปลุกของโทรศัพท์มือถือ ถึงเวลาที่จะไปโรงเรียนฉันจะต้องตรวจสอบชุดของฉันของฉันเองเพราะแม่ไม่มีการตรวจสอบให้ฉัน หลังเลิกเรียนผมก็กลับหอพักด้วยความเหนื่อยล้า ตอนนี้ถ้าฉันอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของฉันฉันจะเดินไปกอดแม่และบอกเธอว่ารู้สึกลิตรและฉันจะ ได้ยินพี่ชายของฉันทำให้ฉันเหนื่อย แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถทำที่ ฉันจะสามารถเรียกพวกเขาเพื่อที่จะบอกว่าฉันคิดถึงพวกเขามาก แต่ที่ฉันได้มาอยู่ที่นี่มันทำให้ฉันต้องรู้ว่าชีวิตของตัวเองได้พบกับเพื่อนใหม่ที่ตอบสนองความต้องการครูคนใหม่พบสถานที่ใหม่ ๆ และที่สำคัญที่สุดการศึกษาสามารถทำให้ฉันชำระคืนพ่อแม่ของฉันได้อย่างดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดถึง


เมื่อฉันอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับครอบครัวของผม ผมไม่เคยพลาดกับพ่อแม่และพี่น้องของฉัน เพราะฉันคิดว่า ฉันจะได้เจอเค้าอีก แต่ตอนนี้ ผมต้องไปอยู่ที่หอพักของวิทยาลัยหญิงจุฬาภรณ์ นครศรีธรรมราช ผมต้องอยู่ห่างจากพวกเขาทั้งหมด ใน mornong ไม่มีพ่อ ปลุกฉันให้ตื่นเพื่อไปโรงเรียน ไม่มีแม่เตรียมอาหารเช้าให้ฉันผมไม่ได้เจอน้องสาว การอ่านหนังสือบนโต๊ะ และผมไม่เคยได้ยินน้องชายของฉันเรียกฉันเหมือนทุกๆวัน ฉันต้องตื่นขึ้นมาปลุกของโทรศัพท์มือถือ ได้เวลาไปโรงเรียนแล้ว ฉันต้องไปตรวจเครื่องแบบของฉันเองเพราะไม่มีแม่ที่จะตรวจสอบฉัน หลังเลิกเรียนผมก็กลับหอด้วยความเหนื่อย ถ้าตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของฉัน ฉันก็จะเดินไปกอดแม่ และบอกเธอว่าผมรู้สึกยังไงและข้าจะทำ ได้ยินพี่ชายของฉันทำให้ฉันเหนื่อย แต่ตอนนี้ ผมทำไม่ได้ ฉันสามารถเรียกพวกเขาว่า ฉันคิดถึงพวกเขามาก แต่ที่ผมมาอาศัยอยู่ที่นี่ มันทำให้ฉันได้รู้ว่า ชีวิตตัวเอง เจอเพื่อนใหม่ เจอครูใหม่ เจอสถานที่ใหม่ และที่สำคัญที่สุด การศึกษาสามารถให้ฉันตอบแทนพ่อแม่ได้อย่างดีที่สุด