The initial design and construction

The initial design and construction of the temple took place in the first half of the 12th century, during the reign of Suryavarman II (ruled 1113 – c. 1150). Dedicated to Vishnu, it was built as the king's state temple and capital city. As neither the foundation stela nor any contemporary inscriptions referring to the temple have been found, its original name is unknown, but it may have been known as "Varah Vishnu-lok" after the presiding deity. Work seems to have ended shortly after the king's death, leaving some of the bas-relief decoration unfinished.[8] In 1177, approximately 27 years after the death of Suryavarman II, Angkor was sacked by the Chams, the traditional enemies of the Khmer.[9] Thereafter the empire was restored by a new king, Jayavarman VII, who established a new capital and state temple (Angkor Thom and the Bayon respectively) a few kilometers to the north.

Toward the end of the 12th century, Angkor Wat gradually transformed from a Hindu center of worship to Buddhism, which continues to the present day.[1] Angkor Wat is unusual among the Angkor temples in that although it was somewhat neglected after the 16th century it was never completely abandoned, its preservation being due in part to the fact that its moat also provided some protection from encroachment by the jungle.[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเริ่มต้นออกแบบและก่อสร้างวัดเกิดขึ้นครั้งแรกครึ่งหนึ่งของศตวรรษ 12 รัชกาล Suryavarman II (ปกครอง 1113 – c. 1150) ทุ่มเทให้กับพระนารายณ์ ถูกสร้างขึ้นเป็นวัดสถานะของกษัตริย์และเมืองหลวง เป็นไม่ stela มูลนิธิหรือจารึกสมัยใด ๆ อ้างอิงวัดพบ ชื่อเดิมไม่ทราบ แต่มันอาจได้ทราบว่าเป็น " Varah วิศณุแหล่ง" หลังจากพระเจ้า presiding งานดูเหมือนว่าจะ สิ้นสุดหลังจากตายของพระมหากษัตริย์ ออกของ bas-relief ตกแต่งยังไม่เสร็จ [8] ใน 1177 ประมาณ 27 ปีหลังจากการตายของ Suryavarman II อังกอร์ถูกไล่ออก โดยของชาวจาม ศัตรูของเขมรดั้งเดิม [9] หลังจากนั้นอาณาจักรถูกเรียกคืนจากกษัตริย์ใหม่ VII วรมัน ผู้ก่อตั้งเมืองหลวงใหม่และวัดรัฐ (นครธมและปราสาทบายนตามลำดับ) กี่กิโลเมตรทางทิศเหนือไปทางปลายศตวรรษ 12 นครวัดค่อย ๆ เปลี่ยนจากศูนย์ศาสนฮินดูกับพุทธศาสนา ซึ่งยังคงอยู่ถึงปัจจุบัน [1] นครวัดเป็นปกติระหว่างนครวัดที่แม้จะถูกค่อนข้างที่ไม่มีกิจกรรมหลังจากศตวรรษ 16 นั้นไม่สมบูรณ์ถูกระงับ อนุรักษ์ความเป็นจริงว่า เป็นคูเมืองยังโดยป้องกันบางจาก encroachment ป่าครบในส่วน [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบเบื้องต้นและการก่อสร้างของวัดที่เกิดขึ้นในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 12 ในรัชสมัยของ Suryavarman II (การปกครอง 1113 - 1150 ค.) ทุ่มเทให้กับพระนารายณ์มันถูกสร้างขึ้นเป็นวัดในรัฐของกษัตริย์และเมืองหลวง ในฐานะที่เป็นทั้งแผ่นศิลาจารึกรากฐานหรือจารึกร่วมสมัยใด ๆ หมายถึงวัดที่ได้รับพบว่าชื่อเดิมไม่เป็นที่รู้จัก แต่มันอาจจะถูกเรียกว่า "พระนารายณ์วราห์-ล๊อค" หลังจากที่เทพเป็นประธาน การทำงานดูเหมือนจะจบลงในไม่ช้าหลังจากการตายของพระมหากษัตริย์ออกจากบางส่วนของการตกแต่งรูปปั้นนูนที่ยังไม่เสร็จ. [8] ใน 1177 ประมาณ 27 ปีหลังจากการตายของ Suryavarman II ที่อังกอร์ถูกไล่ออกโดย Chams ศัตรูดั้งเดิมของเขมร . [9] หลังจากนั้นอาณาจักรได้รับการบูรณะโดยกษัตริย์องค์ใหม่พระเจ้าชัยวรมันที่เจ็ดซึ่งเป็นที่ยอมรับเมืองหลวงใหม่และวัดของรัฐ (นคร ธ มและปราสาทบายนตามลำดับ) ไม่กี่กิโลเมตรไปทางทิศเหนือ. ในช่วงท้ายของศตวรรษที่ 12 ที่นครวัด เปลี่ยนเรื่อย ๆ จากศูนย์ฮินดูนมัสการพระพุทธศาสนาที่ยังคงมาจนถึงปัจจุบัน. [1] นครวัดเป็นเรื่องปกติในหมู่นครวัดในการที่แม้ว่ามันจะถูกทอดทิ้งบ้างหลังจากศตวรรษที่ 16 มันก็ไม่เคยทิ้งการเก็บรักษาที่ถูกเนื่องจาก ในส่วนของความจริงที่ว่าคูเมืองยังให้ความคุ้มครองจากการบุกรุกบางป่า. [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มต้นออกแบบและการก่อสร้างของพระวิหารที่เกิดขึ้นในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 12 ในระหว่างรัชสมัยของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 ( ปกครอง 1185 –ซี. 1150 ) ทุ่มเทให้กับพระวิษณุ , มันถูกสร้างขึ้นเป็นวัดสถานะของกษัตริย์และที่เมืองหลวง เป็นทั้งรากฐานที่สุดหรือร่วมสมัยจารึกหมายถึงวัด ได้พบ ชื่อเดิมคือ ไม่รู้จักแต่มันอาจจะถูกเรียกว่า วาราพระนารายณ์โลก " หลังจากประธานเทพ . งานดูเหมือนจะจบลงในไม่ช้าหลังจากการตายของกษัตริย์ ออกบางส่วนของการตกแต่งบรรเทา bas ยังไม่เสร็จ [ 8 ] ในการสร้าง ประมาณ 27 ปี หลังจากการเสียชีวิตของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 , อังกอร์ถูกไล่ออกโดยจาม ศัตรูดั้งเดิมของเขมร [ 9 ] หลังจากนั้นจักรวรรดิได้รับการบูรณะโดยกษัตริย์คนใหม่ พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ,ใครสร้างเมืองหลวงใหม่ และรัฐวัดนครธมและ 0.05 ตามลำดับ ) ไม่กี่กิโลเมตรไปทางทิศเหนือ

ต่อปลายศตวรรษที่ 12 ที่ นครวัด ค่อยๆเปลี่ยนจากฮินดูศูนย์นมัสการพุทธ ต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน[ 1 ] นครวัดเป็นปกติระหว่างนครวัด ที่ถึงแม้ว่ามันจะค่อนข้างละเลยหลังจากศตวรรษที่ 16 มันก็ไม่เคยทอดทิ้ง มันรักษาได้เนื่องจากในส่วนความจริงที่คูเมือง ยังให้การคุ้มครองบางส่วนจากการบุกรุกโดยป่า [ 10 ]