Mary was a silent woman herself and

Mary was a silent woman herself and a lover of silence. But John liked to hear the sound of his voice; he liked to shout at her; to call for her from one room to another; above all, he liked to hear his voice reading the paper out loud to her in the evening. She dreaded that most of all. It had lately seemed to jar on her nerves till she felt she must scream aloud. His voice going on and on, raucous and sing-song, became unspeakably irritating. His "Mary!" summoning her from her household work to wherever he happened to be, his "Get my slippers," or "Bring me my pipe," exasperated her almost to the point of rebellion. "Get your own slippers" had trembled on her lips, but had never passed them, for she was a woman who could not bear anger. Noise of any kind appalled her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมรี่ถูกผู้หญิงเงียบเองและเป็นคนรักความเงียบ แต่ชอบจอห์นได้ยินเสียงของเสียงของเขา เขาชอบไปตะโกนที่เธอ เรียกเธอจากห้องหนึ่งไปยังอีก ข้างต้นทั้งหมด เขาชอบได้ยินพระสุรเสียงอ่านกระดาษดัง ๆ ของเธอในตอนเย็น เธออนาคตที่ส่วนใหญ่ทั้งหมด มันมีเมื่อเร็ว ๆ นี้ดูเหมือนโถบนเส้นประสาทของเธอจนเธอรู้สึกว่า เธอต้องร้องออกเสียง เสียงไปบน และ บน คึกคักและสิงห์เพลง เขากลายเป็นรำคาญ unspeakably เขา "แมรี่" เรียกเธอจากที่เธอทำงานบ้านไปทุกที่ที่เขาเกิดขึ้นเป็น "เขารับรองเท้าของฉัน" หรือ "ยกเว้น me ท่อของฉัน exasperated เธอเกือบไปยังจุดของกบฏ "ท่านเอง" มี trembled บนริมฝีปากของเธอ แต่ไม่เคยเลยพวกเขา สำหรับเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่สามารถแบกความโกรธ เสียงรบกวนใด ๆ กลัวเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมรี่เป็นผู้หญิงเงียบตัวเองและคนรักของความเงียบ แต่จอห์นชอบที่จะได้ยินเสียงของเขา; เขาชอบที่จะร้องที่เธอ เพื่อเรียกร้องให้เธอจากห้องหนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง เหนือสิ่งอื่นใดเขาชอบที่จะได้ยินเสียงของเขาอ่านกระดาษออกมาดัง ๆ ให้กับเธอในช่วงเย็น เธอกลัวว่าส่วนใหญ่ของทั้งหมด มันดูเหมือนว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ไหในประสาทของเธอจนเธอรู้สึกว่าเธอต้องกรีดร้องออกมาดัง ๆ เสียงของเขาไปบนและบนแหบและร้องเพลงเพลงกลายเป็นรำคาญน่ะ ของเขา "แมรี่" เรียกเธอจากการทำงานในครัวเรือนของเธอไปทุกที่ที่เขาเกิดขึ้นจะเป็นของเขา "Get รองเท้าแตะของฉัน" หรือ "พาฉันท่อของฉัน" เธอโกรธเกือบถึงจุดของการก่อจลาจล "ได้รับรองเท้าแตะของคุณเอง" ได้สั่นสะท้านบนริมฝีปากของเธอ แต่ไม่เคยผ่านพวกเขาเพราะเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่สามารถแบกความโกรธ เสียงรบกวนใด ๆ ตกใจของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมรี่เป็นผู้หญิงเงียบ ตัวเองและคนรักของความเงียบ แต่จอห์นชอบที่จะได้ยินเสียงของเขา เขาชอบตะโกนใส่เธอ เรียกเธอ จากห้องหนึ่งไปยังอีก เหนือสิ่งอื่นใด เขาชอบที่จะได้ยินเสียงของเขาอ่านกระดาษออกมาในตอนเย็นๆ เธอหวั่นๆว่า ที่สุดของทั้งหมด มันเลยดูเหมือนจากวนประสาทเธอจนเธอรู้สึกที่เธอต้องร้องกรี๊ดออกมาดังๆ เสียงของเขาจะไปบนและบน , เสียงและร้องเพลงอย่างพูดไม่ออก กลายเป็นความน่ารำคาญ " แมรี่ " เรียกเธอจากงานในครัวเรือนเพื่อที่ใดก็ตามที่เขาเป็นเขา " เอารองเท้าของฉัน " หรือ " เอาท่อของฉัน " เกรี้ยวกราดของเธอเกือบจะถึงจุดของกบฏ " ได้รับรองเท้าของคุณเอง " ก็สั่นสะท้านอยู่บนริมฝีปากของเธอ แต่ไม่เคยผ่านเลย เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่อาจทนกับความโกรธ เสียงของชนิดใด ๆ กลัวเธอ