Book of the DeadThe Book of the Dea

Book of the Dead

The Book of the Dead is the modern name for ancient Egyptian manuscripts containing compositions drawn from a repertoire of about 175 individual 'chapters'. These were named by the Egyptian the 'chapters for coming forth by day'. The corpus derives in large part from the Middle Kingdom (about 2025-1700 BC) Coffin Texts, and appears first on coffins and shrouds of the royal family in the 17th Dynasty (1650-1550 BC); from the reign of Hatshepsut (about 1450 BC) until the Roman Period (after 30 BC) the Book of the Dead was included in numerous elite burials, written on papyrus rolls; in the 26th Dynasty the sequence of chapters was standardised into a series of over 150 'chapters', most with their own vignette. Individual chapters occur on other funerary equipment, such as the shabti, headrest, amulets, heart scarab, and also on the coffins, sarcophagi and walls of burial chambers and offering chapels (Forman/Quirke 1995: 183).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือแห่งความตายหนังสือแห่งความตายเป็นชื่อที่ทันสมัยสำหรับต้นฉบับอียิปต์โบราณที่มีองค์ประกอบมาจากละครประมาณ 175 แต่ละบท 'a เหล่านี้ถูกตั้งชื่อโดยอียิปต์ 'บทออกมาโดยวัน' คลังเกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากกลางราชอาณาจักร (ประมาณ 2,025-1,700 ปีก่อนคริสตกาล) ตำราโลงศพและปรากฏเป็นครั้งแรกในโลงศพและห่มของพระราชวงศ์ในสมัยราชวงศ์ที่ 17 (1650-1550 ปีก่อนคริสตกาล); จากรัชสมัยของ Hatshepsut (ประมาณ 1450 ปีก่อนคริสตกาล) จนกระทั่งยุคโรมัน (หลังจาก 30 ปีก่อนคริสตกาล) หนังสือของคนตายถูกรวมอยู่ในการฝังศพที่ยอดเยี่ยมมากมายที่เขียนบนม้วนกระดาษปาปิรัส; ในวันที่ 26 ราชวงศ์ลำดับของบทเป็นมาตรฐานเป็นชุดของกว่า 150 'บท' ส่วนใหญ่มีบทความของตัวเอง แต่ละบทจะเกิดขึ้นกับอุปกรณ์อื่น ๆ ศพเช่น shabti, พนักพิงศีรษะ, พระเครื่อง, แมลงปีกแข็งหัวใจและยังอยู่ในโลงศพ, โลงและผนังของห้องฝังศพและนำเสนอโบสถ์ (ฟอร์แมน / เควิร์ก 1995: 183)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือของคนตาย

หนังสือแห่งความตายเป็นทันสมัยชื่ออียิปต์โบราณต้นฉบับที่มีองค์ประกอบมาจากละครของเกี่ยวกับ 175 บุคคล ' บท ' เหล่านี้ถูกตั้งชื่อโดยชาวอียิปต์ ' บทเพื่อออกมาตามวัน ' คลังข้อมูลมาส่วนใหญ่มาจากอาณาจักรกลาง ( ประมาณ 2025-1700 BC ) ข้อความที่โลงศพและปรากฏครั้งแรกบนโลงศพ ฌเราดสของราชวงศ์ ในราชวงศ์ที่ 17 ( พ.ศ. 1650-1550 ) ; จากรัชสมัยของฟาโรห์หญิงทาวอสเรต ( ประมาณ 1450 ก่อนคริสต์ศักราช ) จนถึงสมัยโรมัน ( หลัง พ.ศ. 30 ) หนังสือแห่งความตายอยู่ในการฝังศพชั้นยอดมากมาย เขียนบนกระดาษปาปิรัสม้วน ในราชวงศ์ที่ 26 ลำดับบท เป็นมาตรฐานในชุดของกว่า 150 ' บท ' มากที่สุดกับประตูของพวกเขาเองแต่ละบทเกิดขึ้นบนอุปกรณ์อื่น ๆเช่น งานศพ , ชับติ , headrest , พระเครื่อง , หัวใจแข็งและยังบนโลงศพ โลงดูแล้วด้วย และผนังของห้องฝังศพและเสนอที่โบสถ์ ( โฟร์แมน / quirke 1995 : 183 )