MethodsField samplingWe estimated m

Methods
Field sampling
We estimated mass-density of rice seed remaining
after harvest in 101 rice fields distributed throughout the
SACV, 16 September–5 November 2010. We distributed
sampling among the eight main SACV rice-growing
counties (Figure 1) in approximate proportion to each
county’s percentage of the eight-county total rice crop
grown during 2008 (Butte: 19% of rice area in 2008, n =
17 fields sampled; Colusa: 30%, n = 30; Glenn: 17%, n =
15; Placer: 2%, n = 3; Sacramento: 3%, n = 2; Sutter:
19%, n = 22; Yolo: 5%, n = 8; Yuba: 7%, n = 4; U.S.
Department of Agriculture 2011). We used this sampling
distribution to account for potential variation caused by
geographic differences related to soils, local weather,
water supplies, and local farming traditions (Miller et al.
1989). Before harvest season, we identified rice fields
using Google Earth and obtained rice-grower contact
information via county-specific crop pesticide and other
databases. We then randomly selected growers in each
county and attempted to contact them until we obtained
access permission to enough fields (with limits on number
of fields per grower as described below) to meet our
sample goals for each county plus 25% extra in the event
that access permission fell through or harvesting occurred
too rapidly for us to sample some fields immediately after
harvest. Beginning in early September, we monitored
field status by driving public roads each day and
identifying fields where preparations were being made
for harvest or where harvest was occurring. To sample
seed mass-density before depletion by migratory birds
and to be consistent with previous work (Miller et al.
1989), we sampled fields as soon as possible after
harvest and before any postharvest field treatment (e.g.,
chopping, burning, disking, plowing, or flooding); most
fields were sampled within a few days after harvest.
Because rice seed mass-density could vary with farming
and harvester method and equipment, we followed
procedures of Miller et al. (1989), and sampled #2 fields
per grower unless they were large multioperator farms.
We did not make an effort to secure a sample of
conventional vs. stripper-head harvested fields after the
farmer was selected; but instead, we selected fields by
chance. The 101 fields we sampled were from 44
different growers (1 field from 8 growers, 2 from 24
growers, 3 from 7 growers, 4 from 3 growers, 5 from 1
grower, and 7 from 1 grower).
Waste Rice in California J.P. Fleskes et al.
Journal of Fish and Wildlife Management | www.fwspubs.org December 2012 | Volume 3 | Issue 2 | 267
Figure 1. Generalized areas of rice agriculture in the eight major rice-growing counties of the Sacramento Valley of California and
field locations where postharvest waste rice seed mass-densities were estimated in 2010 (adapted from Fleskes et al. 2005a).
Waste Rice in California J.P. Fleskes et al.
Journal of Fish and Wildlife Management | www.fwspubs.org December 2012 | Volume 3 | Issue 2 | 268
We used a modified line-intercept sampling method
developed in SACV rice fields (Halstead et al. 2011) to
estimate waste rice seed mass-density. The line-intercept
method uses segments of a line as observational units
(Daubenmire 1968; Bonham 1989). We selected three
random points within each field to serve as the starting
point for each line-intercept sample. At each of the three
random starting points we set a stake. If the stake was at
a rice check levee, we randomly selected a direction,
moved 10 m, and reset the stake. If the new point fell
outside the field border, we randomly selected a
direction that led back into field, and moved the stake
10 m in that direction. Starting at the stake, we removed
the straw (if present) away from a 1-m–wide, 6-m–long
path that was perpendicular to the direction that the
harvester had traveled. We then set a second stake at the
far end of the cleared path and attached a 6-m–long,
6.35-mm–wide plastic tape measure on which alternating
red and black 10-cm sections were marked (i.e., 30
red and 30 black sections). We initially kept the tape
measure above the stubble but then clipped and
removed enough stubble to allow the tape measure to
touch the ground. We then counted and recorded the
number of whole and .half rice seeds (for broken and/or
partial seeds) that were under or touching each of the 30
red sections of the 6-m tape (.half seed counted as one
seed, ,half seed and empty hulls not counted). We used
a wire or pocket knife to flick chaff away (without
moving seeds) if necessary to expose the soil surface.
One sample is the total number of seeds on the ground
that were intercepted (touched on either side of the line
or lying wholly or partly under the line) by the 30 (10-cm)
red sections of a line. For each sample, we recorded field
identification (1–101), date, sample number (1–3), grower
identification, harvest method (conventional, stripperhead,
unknown), rice variety (short, medium, or long
grain), and presence or absence of straw.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการเขตข้อมูลการสุ่มตัวอย่างเราประเมินมวลความหนาแน่นของเมล็ดข้าวที่เหลือหลังการเก็บเกี่ยวในนาข้าว 101 ที่กระจายทั่วใบSACV, 16 กันยายน – 5 2553 พฤศจิกายน เรากระจายสุ่มตัวอย่างหมู่ 8 หลัก SACV ข้าวเติบโตเขต (รูปที่ 1) ในสัดส่วนโดยประมาณแต่ละเปอร์เซ็นต์ของเขตเพาะปลูกข้าวรวม 8 เขตปลูกใน 2008 (Butte: 19% ของพื้นที่ปลูกข้าวในปี 2551, n =เขต 17 ตัวอย่าง Colusa: 30%, n = 30 เกล็น: 17%, n =15 ผู้วาง: 2%, n = 3 แซคราเมนโต: 3%, n = 2 ซัท:19%, n = 22 Yolo: 5%, n = 8 Yuba: 7%, n = 4 สหรัฐอเมริกากรมเกษตร 2011) เราใช้การสุ่มตัวอย่างนี้การกระจายการเปลี่ยนแปลงอาจเกิดจากความแตกต่างทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับดินเนื้อปูน สภาพอากาศท้องถิ่นน้ำ และประเพณีท้องถิ่นนา (มิลเลอร์ et al1989) ก่อนฤดูกาลเก็บเกี่ยว เราระบุข้าวใช้ Google Earth และรับติดต่อข้าว growerข้อมูลทางเฉพาะเขตพืชแมลงและอื่น ๆฐานข้อมูล เราสุ่มเลือกเกษตรกรในแต่ละเขต และพยายามติดต่อพวกเขาจนกว่าเราได้รับสิทธิ์การเข้าถึงไปยังเขตข้อมูลเพียงพอ (มีจำนวนจำกัดฟิลด์ต่อ grower ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง) ให้ตรงกับของเราตัวอย่างเป้าหมายสำหรับแต่ละเขตบวกเพิ่ม 25% ในกรณีที่สิทธิ์การเข้าถึงที่ตกผ่าน หรือเก็บเกี่ยวเกิดอย่างรวดเร็วเกินไปสำหรับเราอย่าง บางฟิลด์ทันทีหลังจากเก็บเกี่ยว เราเริ่มต้นในช่วงต้นเดือนกันยายน ตรวจสอบฟิลด์สถานะขับถนนสาธารณะแต่ละวัน และระบุเขตข้อมูลที่กำลังทำการเตรียมการเก็บเกี่ยว หรือที่เก็บเกี่ยวได้เกิดขึ้น สุ่มตัวอย่างเมล็ดจำนวนมากความหนาแน่นก่อนจนหมดโดยเบิร์ดและ เพื่อให้สอดคล้องกับการทำงานก่อนหน้า (มิลเลอร์ et al1989), เราตัวอย่างเขตข้อมูลโดยเร็วที่สุดหลังจากการเก็บเกี่ยว และก่อนหลังใด ๆ ฟิลด์รักษา (เช่นโป๊ เขียน disking ไถนา หรือน้ำท่วม); มากที่สุดฟิลด์มีความภายในกี่วันหลังการเก็บเกี่ยวเนื่องจากข้าวเมล็ดมวลหนาแน่นอาจแตกต่างกัน ด้วยนาและวิธีการเก็บเกี่ยวและอุปกรณ์ เราตามขั้นตอนของมิลเลอร์และ al. (1989), และเขตข้อมูล #2 ตัวอย่างต่อ grower เว้นแต่พวกฟาร์มขนาดใหญ่ multioperatorเราไม่ได้ทำความพยายามที่จะจองห้องตัวอย่างปกติเทียบกับเขตข้อมูลการเก็บเกี่ยวหัวงหลังจากการชาวนาเลือก แต่ แต่ เราเลือกเขตข้อมูลโดยมีโอกาส ฟิลด์ 101 เราตัวอย่างได้จาก 44เกษตรกรต่าง ๆ (1 ฟิลด์จากเกษตรกร 8, 2 จาก 24เกษตรกร 3 จากเกษตรกร 7, 4 จากเกษตรกร 3, 5 จาก 1ปลูก และ 7 1 grower)เสียข้าวในแคลิฟอร์เนียโฟร์เซ้นฟู้ด Fleskes et alสมุดรายวันของปลาและการจัดการสัตว์ป่า | www.fwspubs.org 2555 ธันวาคม | ฉบับที่ 3 | ฉบับที่ 2 | 267รูปที่ 1 การตั้งค่าทั่วไปของข้าวเกษตรในแปดหลักปลูกข้าวเขตของวัลเลย์แคลิฟอร์เนียแซคราเมนโต และสถานของฟิลด์ที่ถูกประเมินเสียข้าวหลังการเก็บเกี่ยวเมล็ดมวลแน่นใน 2010 (ดัดแปลงจาก Fleskes et al. 2005a)เสียข้าวในแคลิฟอร์เนียโฟร์เซ้นฟู้ด Fleskes et alสมุดรายวันของปลาและการจัดการสัตว์ป่า | www.fwspubs.org 2555 ธันวาคม | ฉบับที่ 3 | ฉบับที่ 2 | 268เราใช้วิธีสุ่มตัวอย่างการปรับเปลี่ยนบรรทัดตัดแกนพัฒนาใน SACV ข้าว (Halstead et al. 2011) เพื่อประมาณข้าวเสียเมล็ดมวลหนาแน่น เส้นตัดแกนวิธีใช้ของบรรทัดเป็นหน่วยสังเกตการณ์(Daubenmire 1968 บอนแฮม 1989) เราเลือก 3จุดสุ่มภายในแต่ละเขตเป็นเริ่มต้นจุดสำหรับตัวอย่างแต่ละบรรทัดตัดแกน ที่ละข้อสุ่มจุดเริ่มต้นเราตั้งเป็นเดิมพัน ถ้าเงินเดิมพันที่คันดินธรรมชาติเป็นข้าวเครื่อง เราสุ่มเลือกทิศทางย้าย 10 เมตร และตั้งค่าเงินเดิมพัน ถ้าตกจุดใหม่อยู่นอกขอบเขตข้อมูล เราสุ่มเลือกการทิศทางที่นำกลับเข้าไปในฟิลด์ และย้ายเงินเดิมพัน10 เมตรในทิศทางที่ เราเริ่มต้นที่เงินเดิมพัน เอาออกใบฟาง (ถ้ามี) อยู่ 1 เมตรกว้าง 6 m-ยาวเส้นทางที่ตั้งฉากกับทิศทางที่จะเดินทางเก็บเกี่ยว เราตั้งเดิมพันสองที่แล้วไกลสุดเส้นทางแล้ว และแนบ 6-m-ยาว6.35 mm – ทั้งพลาสติกเทปวัดบนสลับที่สีแดง และสีดำ 10 ซม.ส่วนถูกทำเครื่องหมาย (เช่น 30สีแดง และ 30 สีดำส่วน) เราเริ่มเก็บเทปวัดข้างบนตุ๊กตา แต่แล้ว ตัด และเอาตุ๊กตาพอให้วัดไปสัมผัสพื้นดิน เรานับแล้ว และบันทึกการจำนวนเมล็ดข้าวทั้งหมดและ.half (สำหรับหัก หรือเมล็ดบางส่วน) ที่อยู่ภายใต้ หรือ สัมผัสแต่ละเวลาส่วนสีแดงของเทป 6 m (.half เมล็ดนับเป็นหนึ่งเมล็ด,, ครึ่งเมล็ด ก hulls ว่างไม่นับ) เราใช้มีดพกติดตัวหรือลวดดีดแกลบออกไปโดยไม่ต้องย้ายเมล็ด) ถ้าจำเป็นต้องเปิดเผยผิวดินตัวอย่างหนึ่งเป็นจำนวนเมล็ดพืชบนพื้นดินที่ถูกดัก (สัมผัสด้านใดด้านหนึ่งของบรรทัดหรือนอนบางส่วน หรือทั้งหมดภายใต้บรรทัด) โดย 30 (10 ซม.)ส่วนสีแดงของเส้น แต่ละอย่าง เราบันทึกเขตข้อมูลรหัส (1 – 101), วัน หมายเลขตัวอย่าง (1-3) growerรหัส วิธีการเก็บเกี่ยว (ธรรมดา stripperheadไม่รู้จัก), ข้าวต่าง ๆ (สั้น ปานกลาง หรือยาวเมล็ด), และหรือฟาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธี
การสุ่มตัวอย่างสนาม
เราคาดมวลความหนาแน่นของเมล็ดข้าวที่เหลืออยู่
หลังการเก็บเกี่ยวในนาข้าว 101 กระจายไปทั่ว
SACV, 16 กันยายน - 5 พฤศจิกายน 2010 เรากระจาย
การสุ่มตัวอย่างในหมู่ SACV แปดหลักปลูกข้าว
มณฑล (รูปที่ 1) ในสัดส่วนใกล้เคียงกับ แต่ละ
ร้อยละของเขตของการเพาะปลูกข้าวทั้งหมดแปดเขต
ที่ปลูกในช่วง 2008 (บุต: 19% ของพื้นที่ปลูกข้าวในปี 2008 จำนวน
สาขา 17 ตัวอย่าง; ลูซา: 30%, n = 30; เกล็น: 17%, n =
15; Placer : 2%, n = 3; แซคราเมนโต: 3% n = 2; ซัทเทอ:
19%, n = 22; Yolo: 5%, n = 8; บา: 7% n = 4; สหรัฐอเมริกา
กรมวิชาการเกษตร 2011) . เราใช้การสุ่มตัวอย่างนี้
กระจายไปยังบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นเกิดจาก
ความแตกต่างทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับดินสภาพอากาศในท้องถิ่น,
แหล่งน้ำ, การทำฟาร์มและประเพณีท้องถิ่น (มิลเลอร์ et al.
1989) ก่อนที่ฤดูกาลเก็บเกี่ยวเราระบุนาข้าว
โดยใช้ Google Earth และได้รับการติดต่อผู้ปลูกข้าว
ข้อมูลผ่านสารกำจัดศัตรูพืชพืชเขตที่เฉพาะเจาะจงและอื่น ๆ
ฐานข้อมูล จากนั้นเราจะสุ่มเลือกผู้ปลูกในแต่ละ
เขตและพยายามที่จะติดต่อกับพวกเขาจนกว่าเราจะได้รับ
สิทธิ์ในการเข้าถึงไปยังเขตพอ (ที่มีข้อ จำกัด เกี่ยวกับจำนวน
ของเขตข้อมูลต่อผู้ปลูกตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง) เพื่อตอบสนองความต้องการของเรา
เป้าหมายตัวอย่างสำหรับแต่ละเขตบวก 25% พิเศษในกรณี
ที่ สิทธิ์ในการเข้าถึงหรือลดลงผ่านการเก็บเกี่ยวที่เกิดขึ้น
อย่างรวดเร็วเกินไปสำหรับเราที่จะลิ้มลองบางสาขาได้ทันทีหลังจาก
การเก็บเกี่ยว เริ่มต้นในช่วงต้นเดือนกันยายนที่เราตรวจสอบ
สถานะสนามโดยการขับรถถนนสาธารณะในแต่ละวันและ
สาขาที่ระบุเตรียมถูกทำ
สำหรับการเก็บเกี่ยวการเก็บเกี่ยวหรือที่เกิดขึ้น ตัวอย่าง
เมล็ดมวลความหนาแน่นก่อนที่จะหมดสิ้นไปจากนกอพยพ
และเพื่อให้สอดคล้องกับการทำงานก่อนหน้า (มิลเลอร์ et al.
1989) เราชิมสาขาเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้หลัง
การเก็บเกี่ยวและก่อนการรักษาหลังการเก็บเกี่ยวสนามใด ๆ (เช่น
การตัด, การเผาไหม้ disking, ไถหรือน้ำท่วม); ส่วนใหญ่
สาขาที่ได้รับการเก็บตัวอย่างภายในไม่กี่วันหลังการเก็บเกี่ยว.
เพราะเมล็ดข้าวมวลความหนาแน่นอาจแตกต่างกันกับการเลี้ยง
และวิธีการเก็บเกี่ยวและอุปกรณ์ที่เราใช้
วิธีการของมิลเลอร์และอัล (1989) และตัวอย่างที่ 2 สาขา
. ต่อผู้ปลูกจนกว่าพวกเขาจะเป็นฟาร์มขนาดใหญ่ multioperator
เราไม่ได้ทำให้ความพยายามที่จะรักษาความปลอดภัยตัวอย่างของ
การชุมนุมเมื่อเทียบกับสาขาเก็บเกี่ยวเต้นระบำเปลื้องผ้าหัวหลังจากที่
เกษตรกรได้รับเลือก; แต่เราเลือกสาขาโดย
มีโอกาส 101 สาขาเราเก็บตัวอย่างจาก 44
เกษตรกรผู้ปลูกที่แตกต่างกัน (1 เขตข้อมูลจากเกษตรกรผู้ปลูก 8 2 24
ไร่ 3 จาก 7 ผู้ปลูก 4 จากเกษตรกรผู้ปลูก 3, 5 ตั้งแต่วันที่ 1
ปลูกและ 7 ตั้งแต่วันที่ 1 ปลูก).
ข้าวเสียในรัฐแคลิฟอร์เนีย JP Fleskes . et al,
วารสารปลาและสัตว์ป่าการจัดการ | www.fwspubs.org ธันวาคม 2012 | เล่ม 3 | ฉบับที่ 2 | 267
รูปที่ 1 พื้นที่ทั่วไปของการเกษตรข้าวในแปดมณฑลปลูกข้าวที่สำคัญของซาคราเมนโตวัลเลย์ของแคลิฟอร์เนียและ
สถานที่สนาม ที่เสียหลังการเก็บเกี่ยวข้าวเมล็ดมวลความหนาแน่น-ประมาณในปี 2010 (ดัดแปลงมาจาก Fleskes et al, 2005A.).
ข้าวเสียในรัฐแคลิฟอร์เนีย JP Fleskes et al.
วารสารปลาและสัตว์ป่าการจัดการ | www.fwspubs.org ธันวาคม 2012 | เล่ม 3 | ฉบับ 2 | 268
เราใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างเส้นตัดปรับเปลี่ยน
การพัฒนาใน SACV นาข้าว (สคีด et al, 2011.) เพื่อ
ประเมินเมล็ดข้าวเสียมวลความหนาแน่น เส้นตัด
วิธีการใช้ส่วนของเส้นเป็นหน่วยสังเกตการณ์
(Daubenmire 1968; Bonham 1989) เราเลือกสาม
จุดสุ่มภายในแต่ละเขตเพื่อทำหน้าที่เป็นเริ่มต้นที่
จุดสำหรับแต่ละตัวอย่างเส้นตัด ในแต่ละสาม
จุดเริ่มต้นสุ่มเราตั้งสัดส่วนการถือหุ้น หากสัดส่วนการถือหุ้นอยู่ที่
เขื่อนตรวจสอบข้าวที่เราสุ่มเลือกทิศทาง
ย้าย 10 เมตรและตั้งค่าสัดส่วนการถือหุ้น หากจุดใหม่ลดลง
นอกเขตชายแดนที่เราสุ่มเลือก
ทิศทางที่นำกลับเข้ามาในสนามและย้ายสัดส่วนการถือหุ้น
10 เมตรในทิศทางที่ เริ่มต้นที่สัดส่วนการถือหุ้นที่เราเอาออก
ฟาง (ถ้ามี) ออกไปจาก 1 เมตรกว้าง 6 เมตรยาว
เส้นทางที่เป็นแนวตั้งฉากกับทิศทางที่
เก็บเกี่ยวได้เดินทาง จากนั้นเราจะกำหนดสัดส่วนการถือหุ้นที่สองที่
ปลายสุดของเส้นทางที่แนบมาล้างและ 6 เมตรยาว
6.35 มิลลิเมตรกว้างวัดเทปพลาสติกที่สลับ
สีแดงและสีดำส่วน 10 ซม. ถูกทำเครื่องหมาย (กล่าวคือวันที่ 30
และ 30 สีแดง ส่วนสีดำ) เราเริ่มเก็บไว้เทป
วัดเหนือตอซัง แต่ตัดแล้วและ
ลบออกตอพอที่จะให้เทปวัดที่จะ
สัมผัสพื้นดิน จากนั้นเราจะนับและบันทึก
จำนวนทั้งหมดและเมล็ดข้าว .half (สำหรับหักและ / หรือ
เมล็ดบางส่วน) ที่อยู่ภายใต้หรือสัมผัสกันของ 30
ส่วนสีแดงของเทป 6 เมตร (เมล็ด .half นับเป็นหนึ่ง
เมล็ด, เมล็ดและเปลือกครึ่งที่ว่างเปล่าไม่นับ) เราใช้
ลวดหรือมีดกระเป๋าสะบัดแกลบออกไป (โดยไม่ต้อง
ย้ายเมล็ด) หากมีความจำเป็นที่จะเปิดเผยผิวดิน.
ตัวอย่างหนึ่งคือจำนวนของเมล็ดบนพื้นดิน
ที่ถูกดัก (สัมผัสที่ด้านข้างของสายการอย่างใดอย่างหนึ่ง
หรือนอนทั้งหมดหรือ ส่วนหนึ่งภายใต้เส้น) โดย 30 (10 เซนติเมตร)
ส่วนของสายสีแดง สำหรับแต่ละตัวอย่างเราบันทึกสนาม
ประจำตัวประชาชน (1-101), วันที่, จำนวนตัวอย่าง (1-3) ปลูก
การระบุวิธีการเก็บเกี่ยว (ธรรมดา stripperhead,
ไม่รู้จัก) พันธุ์ข้าว (ระยะสั้นระยะกลางหรือระยะยาว
เม็ด) และ มีหรือไม่มีที่ทำจากฟาง