Aurelia spp. scyphomedusaeAurelia s

Aurelia spp. scyphomedusae
Aurelia spp. are undoubtedly the most studied jellyfish
in the world, owing to a cosmopolitan distribution
between 70°N and 40°S latitudes, great abundances,
and ease of culturing (reviewed in Mills, 2001). They
occur over extremely wide ranges of environmental
conditions, from Arctic to tropical. Recent molecular
studies distinguish distinct genotypes of Aurelia, and
separate the genus into several species (e.g. Dawson &
Jacobs, 2001; Schroth et al., 2002; Dawson, 2003).
The native habitat of Aurelia aurita Linnaeus is believed
to be northern European waters; Aurelia sp. 1 appears
to have been introduced in several locations around
the world, including Japan (Dawson & Jacobs, 2001;
Dawson, 2003). Because the species are morphologically
similar, Aurelia spp. medusae have been called A.
aurita in many past studies.
Hernoth & Gröndahl (1983, 1985) measured temperature,
salinity, solar radiation, and the abundance of A.
aurita ephyrae and medusae in a Swedish fjord from
October to March, 1982 and 1983. Ephyrae were produced
mainly in the autumn, overwintered at depth,
and moved to surface waters in spring. Strobilation
occurred when temperatures and irradiance were
decreasing. The numbers of ephyrae in 1983 were 1%
of those in 1982, which the authors attributed to predation
by a nudibranch; however, temperatures at 5 m
depth were 1–2°C cooler in 1983 as well.
Increasing Aurelia sp. populations in Japan are associated
with problems of the medusae clogging power
plant seawater intake screens (Matsueda, 1969;
Yasuda, 1988; Matsumura et al., 2005), displacing fish
(Uye & Ueta, 2004), and occurring in unusually extensive
aggregations in inland waters (Uye et al., 2003;
Uye & Ueta, 2004). In the eastern and western Inland
Sea of Japan, where winter minimum temperatures
have increased about 1.5°C since 1983 to >11°C, a
poll of 1152 fishermen with >20 years experience indicated
that medusae have become more abundant and
have extended their season over the last 20 y (Uye &
Ueta, 2004). High abundances of medusae in
eutrophic Tokyo Bay co-occur with predominant
small Oithona davisae Ferrari & Orsi copepods, which
are poor food for zooplanktivorous fish (Ishii &
Tanaka, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Scyphomedusae โอ Aureliaโอ Aurelia มีแมงกะพรุนสุด studied อย่างไม่ต้องสงสัยในโลก เพราะการกระจายสากลระหว่าง° N 70 และ 40 ° S latitudes ดี abundancesและง่าย culturing (ทบทวนลัอ 2001) พวกเขาเกิดขึ้นผ่านช่วงกว้างของสิ่งแวดล้อมเงื่อนไข จากขั้วโลกเหนือถึงเขตร้อน ล่าสุดระดับโมเลกุลศึกษาแยกแยะศึกษาจีโนไทป์แตกต่างกันของ Aurelia และแบ่งพืชสกุลนี้หลายชนิด (เช่นดอว์สันและเจคอปส์ 2001 Schroth et al., 2002 ดอว์สัน 2003)มีความเชื่ออยู่อาศัยดั้งเดิมของ Aurelia aurita Linnaeusเป็น น้ำของยุโรปเหนือ ปรากฏ Aurelia sp. 1จะนำมาใช้ในหลายสถานที่โลก รวมถึงญี่ปุ่น (ดอว์สันและเจคอปส์ 2001ดอว์สัน 2003) เนื่องจากสายพันธุ์ morphologicallyคล้าย ดอกไม้ไฟโอ Aurelia ได้ถูกเรียกว่าอ.aurita ในการศึกษาที่ผ่านมาHernoth และ Gröndahl (1983, 1985) วัดอุณหภูมิเค็ม รังสีแสงอาทิตย์ และความอุดมสมบูรณ์ของอ.aurita ephyrae และดอกไม้ไฟในฟยอร์ดสวีเดนจากเดือนตุลาคมถึงมีนาคม 1982 และ 1983 ผลิต Ephyraeส่วนใหญ่ในฤดูใบไม้ร่วง overwintered ที่ลึกและย้ายไปผิวน้ำในฤดูใบไม้ผลิ Strobilationเกิดขึ้นเมื่ออุณหภูมิและ irradianceลดลง หมายเลข ephyrae ในปี 1983 ได้ 1%ในปี 1982 ซึ่งผู้เขียนบันทึก predationโดยทากทะเล อย่างไรก็ตาม อุณหภูมิที่ 5 เมตรความลึก 1-2° C เย็นในปี 1983 ด้วยได้ประชากรเพิ่มขึ้น Aurelia sp.ในญี่ปุ่นเกี่ยวข้องwith problems of the medusae clogging powerplant seawater intake screens (Matsueda, 1969;Yasuda, 1988; Matsumura et al., 2005), displacing fish(Uye & Ueta, 2004), and occurring in unusually extensiveaggregations in inland waters (Uye et al., 2003;Uye & Ueta, 2004). In the eastern and western InlandSea of Japan, where winter minimum temperatureshave increased about 1.5°C since 1983 to >11°C, apoll of 1152 fishermen with >20 years experience indicatedthat medusae have become more abundant andhave extended their season over the last 20 y (Uye &Ueta, 2004). High abundances of medusae ineutrophic Tokyo Bay co-occur with predominantsmall Oithona davisae Ferrari & Orsi copepods, whichare poor food for zooplanktivorous fish (Ishii &Tanaka, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลียเอสพีพี scyphomedusae
เลียเอสพีพี ไม่ต้องสงสัยแมงกะพรุนศึกษามากที่สุดในโลกเนื่องจากการกระจายทั่วโลกระหว่าง70 องศาและ 40 องศาละติจูด S, ปริมาณที่ดีและความสะดวกในการเพาะเลี้ยง(สอบทานในมิลส์, 2001) พวกเขาเกิดขึ้นในช่วงที่กว้างมากของสิ่งแวดล้อมสภาพจากอาร์กติกเขตร้อน โมเลกุลล่าสุดการศึกษาความแตกต่างของยีนที่แตกต่างของเลียและแยกประเภทออกเป็นหลายชนิด(เช่นดอว์สันและจาคอบส์, 2001. Schroth et al, 2002; ดอว์สัน, 2003). ถิ่นที่อยู่ของชาวพื้นเมืองเลียตะ Linnaeus เป็นที่เชื่อกันว่าจะเป็นภาคเหนือน่านน้ำยุโรป; เลียเอสพี 1 ปรากฏว่าได้รับการแนะนำในหลายสถานที่ทั่วโลกรวมทั้งญี่ปุ่น(ดอว์สันและจาคอบส์ 2001 ดอว์สัน, 2003) เพราะสายพันธุ์ที่มีสัณฐานคล้ายกันเลียเอสพีพี แมงกะพรุนได้รับการเรียกเอตะในการศึกษาที่ผ่านมาหลายคน. Hernoth และ GRONDAHL (1983, 1985) วัดอุณหภูมิความเค็มรังสีดวงอาทิตย์และความอุดมสมบูรณ์ของเอephyrae ตะและแมงกะพรุนในฟยอร์จากสวีเดนตุลาคม-มีนาคม, ปี 1982 และ 1983 . Ephyrae มีการผลิตส่วนใหญ่ในฤดูใบไม้ร่วงoverwintered ที่ระดับความลึก, และย้ายไปยังพื้นผิวน้ำในฤดูใบไม้ผลิ Strobilation เกิดขึ้นเมื่ออุณหภูมิและรังสีที่ได้รับลดลง ตัวเลขของ ephyrae ในปี 1983 เป็น 1% ของคนเหล่านั้นในปี 1982 ซึ่งผู้เขียนประกอบกับการปล้นสะดมโดยทาก; แต่อุณหภูมิที่ 5 เมตรความลึกอยู่ที่1-2 องศาเซลเซียสเย็นในปี 1983 เช่นกัน. เพิ่มขึ้นเลียเอสพี ประชากรในประเทศญี่ปุ่นมีความเกี่ยวข้องกับปัญหาของแมงกะพรุนอุดตันพลังงานหน้าจอการบริโภคน้ำทะเลพืช(Matsueda 1969; Yasuda 1988. มัตสึ et al, 2005) แทนที่ปลา(Junior Member ความและ UETA, 2004) และที่เกิดขึ้นในที่กว้างขวางเป็นพิเศษรวมในน้ำทะเล (Junior Member ความ et al, 2003. Junior Member ความและ UETA, 2004) ในภาคตะวันออกและตะวันตกน้ำจืดทะเลญี่ปุ่นที่มีอุณหภูมิต่ำสุดในช่วงฤดูหนาวได้เพิ่มขึ้นประมาณ1.5 องศาเซลเซียสตั้งแต่ปี 1983 ที่> 11 ° C มีการสำรวจความคิดเห็นของ1152 ชาวประมงที่มี> ประสบการณ์ 20 ปีแสดงให้เห็นว่าแมงกะพรุนได้กลายเป็นที่อุดมสมบูรณ์มากขึ้นและมีการขยายฤดูกาลของพวกเขาในช่วง 20 ปี (Junior Member ความและUETA, 2004) ปริมาณสูงของแมงกะพรุนในeutrophic อ่าวโตเกียวร่วมเกิดขึ้นกับเด่นขนาดเล็กOithona davisae เฟอร์รารีและ Orsi โคพีพอดซึ่งเป็นอาหารที่ดีสำหรับปลาzooplanktivorous (อิชิและทานากะ, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรเลีย spp . scyphomedusae
เรเลีย spp . คือไม่ต้องสงสัยมากที่สุดศึกษาแมงกะพรุน
ในโลกเนื่องจากมีการกระจายรอบระหว่าง 70 องศา
n และ 40 องศาละติจูด abundances s , ดี
และความสะดวกในการเลี้ยง ( ดูในโรงงาน , 2001 ) พวกเขา
เกิดขึ้นมากกว่าช่วงที่กว้างมากของสภาพแวดล้อม
, จากหนาวไปร้อน การศึกษาระดับโมเลกุล
ล่าสุดแยกแยะแตกต่างพันธุ์
เรเลีย และแยกประเภทออกเป็นหลาย ชนิด เช่น ดอว์สัน&
Jacobs , 2001 ; ชรอท et al . , 2002 ; ดอว์สัน , 2003 ) .
ที่อยู่อาศัยพื้นเมืองของเรเลีย aurita Linnaeus เชื่อว่า
มีน้ำทางตอนเหนือของยุโรป ; เรเลีย sp . 1 จะปรากฏขึ้นที่จะได้รับการแนะนำใน

หลายสถานที่รอบโลก รวมทั้งญี่ปุ่น ดอว์สัน& Jacobs , 2001 ;
ดอว์สัน , 2003 ) เพราะสิ่งมีชีวิตจาก
คล้ายๆ ออเรเลีย spp .แมงกะพรุนมีโทร .
aurita ในการศึกษาที่ผ่านมา .
hernoth & GR ö ndahl ( 1983 , 1985 ) วัดอุณหภูมิ ,
3 , การแผ่รังสี และความอุดมสมบูรณ์ของ A .
ephyrae aurita และแมงกะพรุนในฟยอร์ดสวีเดนจาก
เดือนตุลาคมถึงมีนาคม ปี 1982 และ 1983 ephyrae ถูกผลิต
ส่วนใหญ่ในฤดูใบไม้ร่วง overwintered ที่ความลึก
และย้ายไปยังพื้นผิวน้ำในฤดูใบไม้ผลิ strobilation
เกิดขึ้นเมื่ออุณหภูมิดังกล่าวถูก
ลดลง จำนวน ephyrae ในปี 1983 คือ 1 %
นั้นในปี 1982 ซึ่งผู้เขียนจากการปล้นสะดม
โดยทาก แต่อุณหภูมิที่ความลึก 5 เมตร
1 – 2 ° C เย็นใน 1983 เช่นกัน
เพิ่มเรเลีย sp . ประชากรในญี่ปุ่นมีความเกี่ยวข้องกับปัญหาของเมดูซาอุดตัน

พลัง การบริโภคพืชทะเลหน้าจอ ( matsueda 1969 ;
,ยาสุดะ , 1988 ; มัตสึมุระ et al . , 2005 ) , แทนที่ปลา
( uye & ueta , 2004 ) และเกิดขึ้นมากมาย
ผิดปกติหลายชนิด ในแหล่งน้ำจืด ( uye et al . , 2003 ;
uye & ueta , 2004 ) ในตะวันออกและตะวันตกของทะเล

ญี่ปุ่นที่ฤดูหนาวอุณหภูมิเพิ่มขึ้นประมาณ 1.5 ° C ตั้งแต่ 1983 > 11 ° C ,
โพลล์ของ 1152 ชาวประมงที่มีประสบการณ์ 20 ปีพบ
>ที่เมดูซาได้กลายเป็นมากขึ้นและ
ได้ขยายฤดูกาลของพวกเขาในช่วง 20 Y ( uye &
ueta , 2004 ) สูง abundances ของแมงกะพรุนใน
ยูโทรฟิกอ่าวโตเกียว Co เกิดขึ้นกับโดด
ขนาดเล็ก oithona davisae Ferrari & orsi โคพิปอด ซึ่งเป็นอาหารที่ไม่ดีสำหรับ zooplanktivorous
ปลา ( &
อิชิทานากะ , 2001 )