During the Sri Vijaya period (13th-14th Buddhist century), the Phatthalung community received Indian cultural influence in the way of Mahayana Buddhism. In the reign of King Ramathibodi I (U Thong) of Ayutthaya, Phatthalung became one of twelve royal cities. Later during the reign of King Rama I in the Rattanakosin period, the king had the Ministry of Defense oversee Phatthalung, upgraded it to secondary city status and moved it to the mouth of Pam River. When there was an administration reform in the reign of King Rama V, Phatthalung prefecture came under Nakhon Si Thammarat prefecture until 1924, when King Rama VI relocated the city to Tambon Khuha Sawan where it has been ever since. Upon the abolition of the prefecture system in 1933, Phatthalung became a province outright. Phatthalung city is situated on the west bank of Songkhla Lake, about 846 kilometers from Bangkok. It has an area of 3,424.473 square kilometers and is divided into 10 districts and 1 subdistrict, as follows: Muang Phatthalung, Khuan Khanun, Pak Phayun, Kongra, Tamot, Khao Chai Son, Pa Bon, Bang Kaeo, Si Banphot, Pa Phayom, and the subdistrict of Si Nakharin
ในช่วงระยะเวลาที่อาณาจักรศรีวิชัย (13 พุทธศตวรรษที่ 14) ชุมชนพัทลุงได้รับอิทธิพลของวัฒนธรรมอินเดียในทางของพุทธศาสนามหายาน ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีที่ฉัน (อู่ทอง) พระนครศรีอยุธยาพัทลุงกลายเป็นหนึ่งในสิบสองเมืองราช ต่อมาในรัชสมัยของรัชกาลที่ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์กษัตริย์มีกระทรวงกลาโหมดูแลพัทลุงอัพเกรดสถานะเมืองรองและย้ายไปยังปากแม่น้ำแพม เมื่อมีการปฏิรูปการบริหารในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพัทลุงจังหวัดเข้ามาอยู่ใต้จังหวัดนครศรีธรรมราชจังหวัดจนกระทั่งปี 1924 เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าย้ายเมืองไปตำบลคูหาสวรรค์ที่จะได้รับนับตั้งแต่ เมื่อยกเลิกระบบจังหวัดในปี 1933 ที่พัทลุงกลายเป็นจังหวัดทันที เมืองพัทลุงตั้งอยู่บนฝั่งตะวันตกของทะเลสาบสงขลาประมาณ 846 กิโลเมตรจากกรุงเทพฯ มันมีพื้นที่ 3,424.473 ตารางกิโลเมตรและมีการแบ่งออกเป็น 10 อำเภอ 1 กิ่งอำเภอดังนี้อำเภอเมืองพัทลุงควนขนุนปากพะยูน, Kongra ตะ, เขาไชยบุตร, ป่าบอน, บางแก้ว, ศรีบรรพต, ป่าพะยอม, และตำบลศรีนครินทร์
การแปล กรุณารอสักครู่..

ในช่วงระยะเวลา ( 13th-14th ศรีวิชัยพุทธศตวรรษ ) พัทลุง ชุมชนได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมอินเดียในทางพระพุทธศาสนามหายาน ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 ( อู่ทอง ) จ. พระนครศรีอยุธยา พัทลุง เป็นหนึ่งในเมืองสิบสองราชวงศ์ ต่อมาสมัยรัชกาลที่ สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ พระมหากษัตริย์มีกระทรวงกลาโหมดูแลพัทลุง , ปรับให้รองสถานะของเมืองและย้ายไปยังปากแพมแม่น้ำ เมื่อมีการปฏิรูปการปกครองในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พัทลุง จังหวัดนครศรีธรรมราช จังหวัด มาจนกระทั่งปี 1924 เมื่อรัชกาลที่ 6 ได้ย้ายเมืองไปยังตำบลคูหาสวรรค์ที่ได้รับตั้งแต่ เมื่อยกเลิกระบบมณฑลใน 1933 , พัทลุงเป็นจังหวัดทันที เมืองพัทลุง ตั้งอยู่บริเวณฝั่งตะวันตกของทะเลสาบสงขลา ประมาณ 846 กิโลเมตรจากกรุงเทพฯ มีพื้นที่ 3424.473 ตารางกิโลเมตร และแบ่งออกเป็น 10 อำเภอ และ 1 แขวง ดังนี้ อำเภอเมืองพัทลุง ควนขนุน , ปากพะยูน kongra , , เขาไชยบุตร , ตะโหมด , ป่าบอน , บางแก้ว , ศรีบรรพต , ป่าพยอม และตำบลของศรี นครินทร์
การแปล กรุณารอสักครู่..
