Nanocell targets cancerResearchers

Nanocell targets cancer

Researchers at Massachusetts Institute of Technology and the Whitehead Institute for Biomedical Research, both in the US, have engineered a nanocell that uses two different strategies to attack cancer. The cell contains an anti-angiogenesis agent, which destroys tumour blood vessels, and a chemotherapy drug that acts against the cancer cell itself.

To make the nanocells, the team created an envelope of pegylated-phospholipid block-copolymer. The envelope contained the anti-angiogenesis agent combretastatin-A4 and a nanoparticle of poly-(lactic-co-glycolic) acid that was conjugated to the chemotherapeutic drug doxorubicin. The resulting cell-like structures were 180-200 nm in diameter.

"We brought together three elements: cancer biology, pharmacology and engineering," said Ram Sasisekharan of MIT. "The fundamental challenges in cancer chemotherapy are its toxicity to healthy cells and drug resistance by cancer cells. So, cancer researchers were excited about anti-angiogenesis."

But, although anti-angiogenesis cuts off blood supply to the tumours, it may also increase the likelihood that the cancer spreads to other parts of the body and cause other problems. "You can't deliver chemotherapy to tumours if you have destroyed the vessels that take it there," said Sasisekharan. The researchers designed their nanocells to cut off the blood supply to the tumour whilst trapping the chemotherapy agent inside.

The nanocells permeate preferentially into tumour vessels, which have larger pores (400 - 600 nm in diameter) than other blood vessels. Breakage of the envelope surrounding the nanocell then releases the anti-angiogenesis agent. This causes collapse of the tumour blood vessels, trapping the contents of the nanocell inside the tumour. The doxorubicin component is then released more slowly as it separates out from the nanoparticle.

Tests of the drug release rates indicated that the combretastatin reached significant levels within 12 hours. The doxorubicin was released over about 15 days, in contrast.

Mice with B16/F10 melanomas or Lewis lung carcinoma that were treated with the nanocells survived for longer, although melanomas were more susceptible to the treatment than the Lewis lung carcinoma. Of the mice treated, 80% with nanocells survived for more than 65 days, whereas those animals treated with the best current therapy survived for 30 days.

"This model enables us to rationally and systematically evaluate drug combinations and loading mechanisms," said Sasisekharan. "It's not going to stop here. We want to build on this concept." The team believes it will be possible to target the nanocells to tumour vasculature by using probes that recognize specific molecular signatures.

The researchers reported their work in Nature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nanocell เป้าหมายมะเร็งนักวิจัยที่ Massachusetts Institute of Technology และเฮดสถาบันเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ทั้งในสหรัฐอเมริกาได้ออกแบบ nanocell ที่ใช้สองกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในการโจมตีมะเร็ง เซลล์ที่มีสารต้านเจเนซิสซึ่งทำลายหลอดเลือดมะเร็งและเคมีบำบัดยาเสพติดที่ทำหน้าที่ต่อต้านเซลล์มะเร็งของตัวเอง. เพื่อให้ nanocells ทีมสร้างซองจดหมายของเรียม-PEGylated บล็อกลิเมอร์ ซองจดหมายที่มีสารต้านเจเนซิส combretastatin-A4 และอนุภาคนาโนของโพลี (แลคติก-ร่วมไกลโคลิก) กรดที่ถูกผันไป doxorubicin ยาเคมีบำบัด โครงสร้างของเซลล์เหมือนที่เกิดขึ้นเป็น 180-200 นาโนเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง. "เรานำมารวมกันสามองค์ประกอบ: ชีววิทยาเภสัชวิทยาโรคมะเร็งและวิศวกรรม" ราม Sasisekharan ของ MIT กล่าวว่า "ความท้าทายพื้นฐานในการรักษาด้วยเคมีบำบัดโรคมะเร็งมีความเป็นพิษต่อเซลล์ที่มีสุขภาพดีและความต้านทานต่อยาเสพติดโดยเซลล์มะเร็ง. ดังนั้นนักวิจัยโรคมะเร็งมีความตื่นเต้นเกี่ยวกับการต่อต้านเจเนซิส." แต่ถึงแม้จะตัดต่อต้านเจเนซิสออกจากเลือดไปเลี้ยงเนื้องอกก็ยังอาจจะเพิ่มขึ้น โอกาสที่มะเร็งแพร่กระจายไปยังส่วนอื่น ๆ ของร่างกายและทำให้เกิดปัญหาอื่น ๆ "คุณไม่สามารถส่งมอบยาเคมีบำบัดเพื่อเนื้องอกถ้าคุณได้ทำลายเรือที่ใช้มันมี" Sasisekharan กล่าวว่า นักวิจัยออกแบบ nanocells ของพวกเขาที่จะตัดการส่งเลือดเนื้องอกในขณะที่ดักตัวแทนเคมีบำบัดภายใน. nanocells ซึมพิเศษลงเรือเนื้องอกที่มีรูขุมขนใหญ่ (400-600 นาโนเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง) กว่าเส้นเลือดอื่น ๆ ความเสียหายของซองจดหมายรอบ nanocell แล้วปล่อยสารต้านเจเนซิส นี้ทำให้เกิดการล่มสลายของหลอดเลือดเนื้องอกดักเนื้อหาของ nanocell ภายในเนื้องอก องค์ประกอบ doxorubicin ถูกปล่อยออกมาแล้วค่อยๆมากขึ้นตามที่มันแยกออกจากอนุภาคนาโน. การทดสอบอัตราการปลดปล่อยตัวยาระบุว่า combretastatin ถึงระดับที่มีนัยสำคัญภายใน 12 ชั่วโมง doxorubicin ถูกปล่อยออกมาในช่วงประมาณ 15 วันในทางตรงกันข้าม. หนูกับ B16 / F10 melanomas หรือลูอิสมะเร็งปอดที่ได้รับการรักษาด้วย nanocells รอดอีกต่อไปแม้ว่า melanomas ก็อ่อนแอมากขึ้นเพื่อรักษากว่ามะเร็งปอดลูอิส ของหนูที่ได้รับ 80% กับ nanocells รอดชีวิตมานานกว่า 65 วันในขณะที่สัตว์เหล่านั้นได้รับการรักษาด้วยการรักษาดีที่สุดในปัจจุบันชีวิตรอดเป็นเวลา 30 วัน. "รุ่นนี้ช่วยให้เราสามารถมีเหตุผลและเป็นระบบประเมินผลการผสมยาเสพติดและกลไกการโหลด" Sasisekharan กล่าวว่า "มันจะไม่หยุดที่นี่. เราต้องการที่จะสร้างแนวคิดนี้." ทีมงานเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ที่จะกำหนดเป้าหมาย nanocells เพื่อเส้นเลือดเนื้องอกโดยใช้ยานสำรวจที่รับรู้ลายเซ็นโมเลกุลที่เฉพาะเจาะจง. นักวิจัยรายงานการทำงานของพวกเขาในธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาโนเซลล์เป้าหมายมะเร็ง

นักวิจัยที่ Massachusetts Institute of Technology และสถาบัน whitehead เพื่อการวิจัยทางการแพทย์ทั้งในสหรัฐฯ มีนาโนเซลล์ที่ใช้สองกลยุทธ์ที่แตกต่างที่จะโจมตีเซลล์มะเร็งได้ . เซลล์มีการต่อต้านเจเนซิสเจ้าหน้าที่ที่ทำลายเนื้องอกหลอดเลือด และเคมีบำบัด ยา ที่ทำหน้าที่ต่อต้านเซลล์มะเร็งเอง ทำให้ nanocells

,ทีมสร้างซองจดหมาย pegylated ฟอสโฟลิปิดบล็อคโคพอลิเมอร์ . ซองบรรจุป้องกันเจ้าหน้าที่ combretastatin-a4 angiogenesis และอนุภาคนาโนพอลิ ( แลคติกกรดไกลโคลิก Co ) เป็นคอนจูเกตกับชนิดยา doxorubicin . ส่งผลให้เซลล์ เช่น โครงสร้างเป็น 180-200 nm ในเส้นผ่าศูนย์กลาง .

" เรา มาด้วยกันสามองค์ประกอบ : ชีววิทยาของมะเร็งเภสัชวิทยาและวิศวกรรม กล่าวว่า แรม ซาซิเซการันของเอ็มไอที” ความท้าทายพื้นฐานในมะเร็งที่มีพิษต่อเซลล์มีสุขภาพดี และการดื้อยาของเซลล์มะเร็ง ดังนั้น นักวิจัยโรคมะเร็งตื่นเต้นเรื่อง anti เจเนซิส "

แต่ต่อต้านเจเนซิสตัดเลือดไปยังเนื้องอก ,นอกจากนี้ยังอาจเพิ่มโอกาสที่เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปยังส่วนอื่น ๆของร่างกายและทำให้เกิดปัญหาอื่น ๆ . " คุณไม่สามารถให้เคมีบำบัดเพื่อเนื้องอกถ้าคุณได้ทำลายเรือที่ใช้มันมี " บอกว่า ซาซิเซการัน . นักวิจัยได้ออกแบบ nanocells เพื่อตัดปริมาณเลือดงอกในขณะที่ดักเคมีบำบัดตัวแทนข้างใน

การ nanocells ซึม preferentially เป็นเนื้องอกหลอดเลือดซึ่งมีรูขนาดใหญ่ ( 400 - 600 nm ในเส้นผ่าศูนย์กลาง ) กว่าเส้นเลือดอื่น ๆ การแตกของซองรอบนาโนเซลล์รุ่นต่อต้านเจเนซิสตัวแทน นี้เป็นสาเหตุของการล่มสลายของเนื้องอกหลอดเลือด จับเนื้อหาของนาโนเซลล์ภายในก้อนเนื้ออยู่ส่วนประกอบของดอกโซรูบิซินแล้วปล่อยออกมาช้าๆ มันแยกออกจากอนุภาคนาโน

การทดสอบการปลดปล่อยตัวยา พบว่า ระดับ combretastatin ถึงระดับภายใน 12 ชั่วโมง ที่ถูกปล่อยออกมามากกว่า doxorubicin ประมาณ 15 วัน ในทางตรงกันข้าม

หนูกับ b16 / F10 melanomas หรือลูอิสมะเร็งปอดที่ได้รับการรักษาด้วย nanocells อยู่รอดอีกต่อไปแม้ว่าจะเป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการรักษากว่าลูอิสมะเร็งปอด . จากที่หนูได้ปฏิบัติ 80% กับ nanocells รอดมากกว่า 65 วัน ในขณะที่ผู้ที่ได้รับการรักษาด้วยการบำบัดด้วยสัตว์ปัจจุบันดีที่สุด อยู่ได้ 30 วัน

" รุ่นนี้ ช่วยให้เราได้และมีระบบประเมินภูเบนทร์และการโหลดกลไก " บอกว่า ซาซิเซการัน ." มันไม่ได้หยุดที่นี่ เราต้องการที่จะสร้างบนแนวคิดนี้ " ทีมที่เชื่อว่าจะเป็นไปได้เพื่อเป้าหมาย nanocells ที่จะงอก vasculature โดยใช้ probes ที่รับรู้ลายเซ็นโมเลกุลที่เฉพาะเจาะจง .

นักวิจัยได้รายงานถึงงานของพวกเขาในธรรมชาติ