I remember when I was in standard I

I remember when I was in standard II, my mom used to sit near me with her knitting, as I pretended to study. Then finding me day-dreaming and smiling at my imaginary adventures that I took while holding the book in my hand, she remarked. "Beta one hours of concentrated study is more than 6 hours of toil". Ignorant I was at that time, I came out of my reverie and mumbled the words on the book and within minutes was back with my plays in the imaginary world, plotting planning things I will do next on the playground. But Now as I began to write this I remember those words of mom and that is what a library gives you. A concentrated hour of study. So here are the advantages I got, saw as I spend my time in library last semester.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมจำได้ว่าเมื่อผมอยู่ในมาตรฐานที่สองแม่ของฉันที่ใช้ในการนั่งใกล้ฉันกับเธอถักเป็น i แสร้งทำเป็นเพื่อการศึกษา แล้วหาฉันวาดวิมานในอากาศและยิ้มที่การผจญภัยในจินตนาการของฉันที่ฉันเอาในขณะที่ถือหนังสือในมือของฉันเธอตั้งข้อสังเกต "เบต้าหนึ่งชั่วโมงของการศึกษาที่มีความเข้มข้นมากกว่า 6 ชั่วโมงทำงานหนัก" ไม่รู้ผมเป็นช่วงเวลาที่,ผมเดินออกมาจากภวังค์ของฉันและพึมพำถ้อยคำในหนังสือและภายในไม่กี่นาทีก็กลับมาเล่นกับฉันในโลกจินตนาการวางแผนการวางแผนสิ่งที่ฉันจะทำต่อไปในสนามเด็กเล่น แต่ตอนนี้ที่ผมเริ่มเขียนนี้ผมจำได้ว่าคำพูดเหล่านั้นของแม่และเป็นสิ่งที่ห้องสมุดจะช่วยให้คุณ ชั่วโมงที่มีความเข้มข้นของการศึกษา เพื่อให้ที่นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ผมเห็นที่ผมใช้เวลาในห้องสมุดของฉันภาคการศึกษาที่ผ่านมา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมจำได้ว่า เมื่อฉันถูกใน II มาตรฐาน แม่ของฉันใช้นั่งใกล้ฉันกับเธอถัก ฉัน pretended ศึกษา หาฉันฝันวันและยิ้มที่ผจญภัยจินตภาพของฉันที่ฉันทำในขณะที่ถือหนังสือในมือของฉัน เธอกล่าว "เบต้า 1 ชั่วโมงการเรียนที่เข้มข้นได้อยู้มากกว่า 6 ชั่วโมง" ไม่รู้ผมในขณะนั้น ฉันมาจากสบายของฉัน และ mumbled คำในสมุด และนาทีกลับมาพร้อมกับบทละครของฉันในโลกจินตภาพ พล็อตวางแผนสิ่งที่ฉันจะทำต่อไปสนามเด็กเล่น แต่ขณะที่เริ่มเขียนนี่ ผมจำได้ว่า คำเหล่านั้นของแม่ และนั่นคือสิ่งที่รีให้ ชั่วโมงเข้มข้นการศึกษา ดังนั้นนี่คือข้อดีที่ผมได้ เห็นเป็นฉันเวลาฉันในห้องสมุดภาคการศึกษาสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมจำได้ว่าตอนที่ฉันอยู่ใน 2 มาตรฐานแม่ของฉันใช้ในการนั่งอยู่ใกล้กับผมด้วยไหมพรมเป็นผมแกล้งทำเป็นการศึกษา จากนั้นการค้นหาฉันวัน - ความฝันและยิ้มที่การ ผจญภัย แห่งจินตนาการของผมว่าผมได้ในขณะที่ถือหนังสืออยู่ในมือของฉันเธอตั้งข้อสังเกต "หนึ่งชั่วโมงรุ่นเบต้าของการศึกษาโดยมากแล้วอยู่ได้มากกว่า 6 ชั่วโมงการทำงานอย่างหนัก" ผมไม่รู้อะไรเลยยังเป็นเวลาที่ผมออกมาจาก ภวังค์ ของฉันและต้องการคำที่อยู่บนสมุดและอยู่ ภายใน ระยะเวลาเดินทางเพียงไม่กี่นาทีก็กลับมาพร้อมด้วยเล่นของฉันในโลกแห่งจินตนาการที่กำลังวางแผนกันอย่างการวางแผนการจะทำอะไรต่อไปในสนามเด็กเล่นได้ แต่ในตอนนี้ผมเริ่มที่จะเขียนอยู่นี้ผมยังจำคำพูดของแม่และว่าเป็นสิ่งที่ไลบรารีที่จะช่วยให้คุณ ชั่วโมงโดยมากแล้วอยู่ที่การศึกษา. ดังนั้นนี่คือข้อดีที่ผมได้เห็นอย่างที่ผมใช้ช่วงเวลาของฉันในไลบรารี ภาค สุดท้าย.