Do you consider yourself firstly an

Do you consider yourself firstly an actor, a musician or a model?

Well, firstly I can’t really call myself a model, as I haven’t done much of it although its something I would be willing to do more of in the future. It kind of scares me being in front of a camera where you have to be so conscious with your movement. I have never really thought of myself as very photogenic, I’m a bit goofy! As with my music, I’m very much an aspiring musician rather than an established one. It gives me a totally different feeling than acting does. Writing music is a unique way of expressing who you are as a person and what you feel, rather than acting in which you’re thinking how best to portray someone else. I would say the performance component of the two is something that excites me and inspires. I guess I would have to consider myself an actor first, considering it’s the only one I can officially say I have pursued professionally. Attaining a balance between the three is simply based on what creatively I feel like doing. If it’s not something that motivates you in that moment you have to move on to the next. And whatever pays best. That’s nice too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณคิดว่าตัวเองประการแรกนักแสดง เป็นนักดนตรี หรือรูปแบบดี ประการแรกผมไม่สามารถจริง ๆ เรียกเองแบบ ผมไม่ได้ทำมากของมันแต่สิ่งที่ฉันจะยินดีที่ทำขึ้นในอนาคต มันชนิดของกลัวฉันอยู่หน้ากล้องที่คุณจะต้องให้สติ ด้วยการเคลื่อนไหวของคุณ ผมมีเคยคิดว่า ตัวเองเป็นกล้องมาก ฉันโง่บิต เช่นเดียวกับเพลงของฉัน ฉันมากนักดนตรีต้องมีมากกว่าหนึ่งกำหนดขึ้น มันทำให้ผมรู้สึกแตกต่างกว่าไม่แสดง เขียนเพลงเป็นวิธีเฉพาะของการแสดงที่เป็นคนและสิ่งที่คุณรู้สึก มากกว่าที่คุณคิดว่า วิธีที่ดีที่สุดเพื่อทำหน้าที่แสดงภาพบุคคลอื่น ผมจะบอกว่า คอมโพเนนต์ประสิทธิภาพของทั้งสองเป็นสิ่งที่ฉันตื่นเต้น และเป็นแรงบันดาลใจ ผมคิดว่า ผมจะต้องพิจารณาตัวเองนักแสดงครั้งแรก พิจารณามันเป็นหนึ่งเดียวที่ฉันสามารถพูดอย่างเป็นทางการผมได้ติดตามอย่างมืออาชีพ บรรลุความสมดุลระหว่างทั้งสามก็ขึ้นอยู่กับสิ่งสร้างสรรค์ที่ผมรู้สึกอยากทำ ถ้ามันไม่ใช่สิ่งที่เป็นคุณในช่วงเวลานั้น คุณต้องย้ายไปยังถัดไป และหากจ่ายดีที่สุด นั่นคือดีเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณพิจารณาตัวเองประการแรกนักแสดงนักดนตรีหรือรุ่นหรือไม่ดีแรกผมไม่สามารถจริงๆเรียกตัวเองแบบที่ผมยังไม่ได้ทำมากของมันแม้ว่าบางสิ่งบางอย่างของฉันจะยินดีที่จะทำมากขึ้นในอนาคต . ชนิดของมันกลัวฉันเป็นในด้านหน้าของกล้องที่คุณมีที่จะให้ใส่ใจกับการเคลื่อนไหวของคุณ ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นถ่ายรูปมากฉันบิตโง่! เช่นเดียวกับเพลงของฉันฉันมากนักดนตรีที่ต้องการมากกว่าหนึ่งที่จัดตั้งขึ้น มันทำให้ฉันมีความรู้สึกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกว่าการแสดงไม่ เขียนเพลงเป็นวิธีที่ไม่ซ้ำกันในการแสดงว่าคุณเป็นใครเป็นคนและสิ่งที่คุณรู้สึกมากกว่าการทำหน้าที่ในที่ที่คุณกำลังคิดวิธีที่ดีที่สุดที่จะวาดภาพคนอื่น ผมจะบอกว่าองค์ประกอบประสิทธิภาพการทำงานของทั้งสองเป็นสิ่งที่ฉันตื่นเต้นและแรงบันดาลใจ ผมคิดว่าผมจะต้องพิจารณาตัวเองเป็นนักแสดงคนแรกที่คิดว่ามันเป็นคนเดียวที่ฉันจะบอกว่าฉันอย่างเป็นทางการได้ดำเนินการอย่างมืออาชีพ บรรลุความสมดุลระหว่างสามเป็นเพียงขึ้นอยู่กับสิ่งที่สร้างสรรค์ฉันรู้สึกเหมือนทำ ถ้ามันไม่ได้เป็นสิ่งที่กระตุ้นให้คุณในช่วงเวลาที่คุณจะต้องย้ายที่ไปข้างหน้า และสิ่งที่ดีที่สุดจ่าย นั่นคือดีเกินไป