Who knew how Nangong would twist th

Who knew how Nangong would twist things his way, this time was not an exception.

She only saw him raise his jaws with satisfaction: “Not telling you. If I tell you, how can I see your thoughts next time?”

“Eh? How can you be like this? Not gonna tell me huh, then you eat this by yourself. This miss’ hands just happen to be sore right now. I’m not feeding you anymore.” Su Luo pretended to angry as she laid down the bowl.

“Then promise me that you won’t leave tonight, that you’ll stay here and sleep with me.” Nangong Liuyun once again tried to get more.

His eyes were deep black pools as he unwaveringly stared fixedly at Su Luo. His noble face carried a trace of anticipation.

Anticipation for his night with Su Luo.

Su Luo: “…” No!

Nangong Liuyun stubbornly stared at her, full of anticipation.

After hesitating for a long while, Su Luo still shook her head: “No, I have to go back, or else my father will beat me to death.”

Nangong Liuyun still stared at her without saying a single word. His expression was as calm as water, but his eyes were like the ashes after an ignited fire as they instantly dimmed.

He stood up, expressionlessly turned around, and went inside.

He laid on the bed, with his face facing the inside, and completely gave Su Luo the cold shoulder.

He was silently raging and protesting.

Seeing how he acted, Su Luo immediately held her hand against her head. Nangong Liuyun is using this move again? But she still affected by him.

When did she forget? This man sometimes acted like a child who had not grown up. He was childish, willful, and stubborn.

She was also annoyed. Why did she bother to argue with him?

He was originally injured to this state. If he continued to be sullen and resentful, how could he recover from his injuries?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใครจะรู้ว่าวิธีการที่จะบิด Nangong สิ่งที่ทางของเขาในเวลานี้ไม่ได้เป็นข้อยกเว้น. เธอเห็นเขายกขากรรไกรของเขากับความพึงพอใจ: "ไม่ได้บอกคุณ ถ้าฉันบอกคุณว่าฉันสามารถเห็นความคิดของคุณในครั้งต่อไป? " " ใช่มั้ย? วิธีที่คุณสามารถเป็นเช่นนี้หรือไม่? ไม่อยากบอกฉันฮะแล้วคุณกินนี้ด้วยตัวเอง มือนางสาวนี้เพิ่งเกิดขึ้นจะเป็นอาการเจ็บในขณะนี้ ฉันไม่ได้ให้อาหารคุณอีกต่อไป. "ซู Luo แกล้งทำเป็นโกรธที่เธอวางลงในชาม. " แล้วสัญญากับฉันว่าคุณจะไม่ปล่อยคืนนี้ว่าคุณจะอยู่ที่นี่และนอนกับฉัน. "Nangong Liuyun พยายามอีกครั้ง จะได้รับเพิ่มเติม. ดวงตาของเขาสระว่ายน้ำสีดำลึกลงไปในขณะที่เขาไม่เปลี่ยนแปลงจ้องเป๋งที่ซู Luo ใบหน้าอันสูงส่งของเขาดำเนินร่องรอยของความคาดหมาย. ความคาดหมายสำหรับคืนของเขากับซู Luo. ซู Luo: " ... " ไม่! Nangong Liuyun หัวชนฝาจ้องมองมาที่เธอเต็มไปด้วยความคาดหมาย. หลังจากลังเลใจในขณะที่ยาวซู Luo ยังคงส่ายหัวของเธอ: "ไม่ฉันต้องกลับไปหรืออื่น ๆ ที่พ่อของฉันจะชนะฉันไปสู่ความตาย." Nangong Liuyun ยังคงจ้องมองมาที่เธอโดยไม่บอกคำเดียว การแสดงออกของเขาคือเป็นความสงบเป็นน้ำ แต่ดวงตาของเขาเป็นเหมือนขี้เถ้าหลังจากที่ไฟไหม้ติดไฟขณะที่พวกเขาทันทีจางได้. เขาลุกขึ้นยืนหัน expressionlessly ไปรอบ ๆ และเข้าไปข้างใน. เขาวางอยู่บนเตียงพร้อมกับใบหน้าของเขาหันหน้าไปทางภายในและ สมบูรณ์ให้ซู Luo ไหล่เย็น. เขาเป็นคนเงียบ ๆ ที่บ้าคลั่งและประท้วง. เห็นว่าเขาทำหน้าที่ซู Luo ทันทีมือถือของเธอกับหัวของเธอ Nangong Liuyun ใช้การย้ายครั้งนี้อีกครั้งหรือไม่ แต่เธอก็ยังคงได้รับผลกระทบโดยเขา. ไม่ลืมเธอเมื่อไหร่? ผู้ชายคนนี้บางครั้งก็ทำหน้าที่เหมือนเด็กที่ไม่ได้เติบโตขึ้น เขาเป็นเด็ก ๆ โดยจงใจและปากแข็ง. เธอยังรำคาญ เธอไม่รำคาญที่จะเถียงกับเขาทำไม? เขาได้รับบาดเจ็บเดิมที่รัฐนี้ ถ้าเขายังคงเป็นบูดบึ้งและไม่พอใจวิธีการที่เขาสามารถฟื้นตัวจากการบาดเจ็บของเขา?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใครรู้วิธี นังก๊อกจะหมุนทางของเขาครั้งนี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นเธอเห็นเขายกขากรรไกรของเขาด้วยความพึงพอใจ " ไม่ได้บอกคุณ ถ้าฉันบอกคุณว่าฉันสามารถเห็นความคิดของคุณในครั้งต่อไป ? "" เอ๋ ? คุณเป็นแบบนี้ได้ยังไง ? จะไม่บอกฉันเหรอ แล้วคุณกินนี้เอง มือคุณ " นี้เพิ่งเกิดขึ้นที่จะเจ็บตอนนี้ ผมไม่ได้ให้คุณอีกต่อไป . " ซู หลัว แกล้งทำเป็นโกรธ เธอวางชาม" สัญญาสิว่าเธอจะไม่ไปคืนนี้ คุณจะพักที่นี่และนอนกับผม " นังก๊อก liuyun อีกครั้งพยายามที่จะได้รับเพิ่มเติมตาของเขาเป็นสระลึกสีดำที่เขา unwaveringly จ้องเป๋งที่ซูหลอ . ใบหน้าของเขามีเกียรติแบกร่องรอยของความความคาดหมายสำหรับคืนของเขากับซูหลอ .ซู หลัว : " . . . . . . . " ไม่ !นังก๊อก liuyun ตะแบงจ้องเธอ เต็มไปด้วยความหลังจากลังเลมานาน ซู ลู ยังส่ายหน้า " ไม่หรอก ฉันต้องกลับไป ไม่งั้นพ่อจะตีผมให้ตาย "นังก๊อก liuyun ยังคงจ้องเธอโดยไม่พูดอะไรซักคำ เขาทำสีหน้าสงบน้ำ แต่สายตาของเขาเหมือนขี้เถ้าหลังการจุดประกายไฟ ตามที่พวกเขาทันที มัวๆเขายืนขึ้น expressionlessly หันไปรอบๆ และเข้าไปข้างในเขานอนบนเตียงด้วยใบหน้าของเขาซึ่งอยู่ภายในและสมบูรณ์ให้ซูลู่ไหล่เย็นเขาเงียบ โกรธและการประท้วง .ได้เห็นวิธีที่เขาทำ ซู หลัวทันทีจับมือของเธอกับหัวของเธอ นังก๊อก liuyun ใช้ ย้ายนี้อีกครั้ง แต่เธอยังไม่เคยลืมเขาเมื่อไหร่เธอจะลืม ชายผู้นี้บางครั้งก็ทำตัวเหมือนเด็กที่ยังไม่โต เขาทำตัวเป็นเด็ก ดื้อรั้น และหัวแข็งเธอยังรำคาญ ทำไมเขาต้องมาเถียงกับเขาเดิมทีเขาได้รับบาดเจ็บในรัฐนี้ ถ้าเขายังคงบึ้งตึง และแค้นใจ เขาจะหายจากการบาดเจ็บ ?