「……that’s right」Kazuya takes Chitos

「……that’s right」

Kazuya takes Chitose’s advice and leaves the processing of the corpses to the soldiers. He then returns to the command centre.

The rest of the soldiers who had just returned from the fort, were ordered by Kazuya to take a two day rest.

Afterwards, he listened to the damage report submitted by Chitose.

「35 light injuries. 10 seriously injured…..five dead? It’s a miracle that only 5 people died」

「……yes」

Kazuya murmured so as he looked over the crowded corpse bags in the field hospital.

「…..well, i should replenish the ammunition before i rest」

「Master, as master is not yet accustomed to combat, please rest」

Chitose seemed to ask with a worried expression.

「Ah, as this was my first time in combat, i’m far too high strung to sleep right now」

「However….. Never mind i understand, please rest after the replenishment」

「Got it」

After nodding and replying to the words of Chitose, Kazuya began silently replenishing the ammunition.

「……」

Chitose, who was anxiously watching the back of Kazuya from quite a distance away, began to smile from ear to ear as she thought of something good.

She hurriedly called over the nearby female officers and began to whisper.

「Hey, you guys」

「Hm, what is it?」

「Listen a little…..murmur」

「–!? That’s a great idea!」

The female officers who heard Chitose’s words also began to smile from ear to ear.

If Kazuya had seen the fearless smiles of the female officers at that point. Perhaps what happened next could have been avoided.

Maybe…

「Hm? Where did Chitose go?」

Kazuya began to search for Chitose after his replenishment work had ended.

「Oh, thats where you were. Hey, Chitose!」

Kazuya found Chitose surrounded by a group of female officers, all with serious expressions.

「「「!?」」」

「!? Master! Have you finished!?」

Chitose’s voice seemed to tremble as she spoke

What? Did i surprise her too much?

「Yes, i’m a little tired, so i’m going to rest now」

「Is that so? Then please take a long rest, i will make sure no-one approaches」

「Ok, thank you」

Immediately afterwards, Kazuya went to his room in the command centre and laid down in his bed.

He suddenly heard a noise.

……eh? …..has someone entered?

Kazuya suddenly noticed that someone had entered his bedroom, so he repositioned himself to take a look

Wait? Isn’t there something wrong? Kazuya thought as he realised he couldn’t move his body.

「!?」

Looking around he saw that his hands and feet were restricted by a rope.

Also, five female officers including Chitose and Lieutenant Ibuki were at the foot of his bed.

…..? What is with this situation?

Kazuya, not understanding why he was restrained, tried to ask Chitose.

「Chitose, why have i been tied up?」

「Master….it’s that….」

「That……?」

「We want to show master how much he means to us……with our bodies」

「…………………..?」

「Because husband’s son seems painful, allow me to take care of it」(TLN: ;D)

Chitose and the other’s faces seemed dyed red with sexual desire.

「I can’t hold back….」

「No no, master does not need to hold back. You can be as greedy as you like with our bodies」

「We will try out utmost to please master!」

Chitose and the others say so as they float a smile, slowly approaching the bed Kazuya was on.

「Wait! Settle down!! Listen!」

「We are driven by our instincts now…….we’ll talk later….」

Chitose slowly begins to remove her one piece.

Kazuya could see that the others had lost all reason, so he tried to call for help from the other soldiers.

「Ah! Someone help!」

「It’s useless master. You told everyone to take a 2 day rest…..」

「!?」

A large amount of sweat begins to pour out of Kazuya as he listens to the words of Chitose.

Chitose and the others seemed unable to endure it any longer and got onto his bed in their undergarments.

「Then…..please enjoy our bodies」

「Iyaaaaaaaa!」

As a hand was put on his pyjamas, Kazuya screamed like a girl.

Afterwards, all that could be heard throughout the command room was panting and moaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「...ที่ right」เซะชิโตเสะคำแนะนำ และทำการประมวลผลศพของทหารนั้น แล้วเขาส่งกลับศูนย์คำสั่งเซะได้สั่งของทหารที่เพิ่งกลับจากป้อม ใช้เวลาเหลือสองวันหลังจากนั้น เขาฟังรายงานความเสียหายโดยชิโตเสะ「35 แสงบาด 10 บาด...ตายห้า นี่คือปาฏิหาริย์ที่เพียง 5 คน died」「... yes」ตามที่เขามองผ่านศพแออัดเซะ murmured ถุงในโรงพยาบาลเขตข้อมูล「...ดี ฉันควรเติมกระสุนก่อน rest」「Master เป็นหลักคือไม่ได้คุ้นเคยกับต่อสู้ กรุณา rest」ชิโตเสะประจักษ์ ถามด้วยความกังวล「Ah ซึ่งเป็นครั้งแรกของฉันในการต่อสู้ ฉันสูงเกินเครียดนอนขวา now」「However ... ไม่ ทราบเข้าใจ กรุณาเหลือหลังจาก replenishment」「Got it」หลังจาก nodding และตอบกลับของ Chitose เซะเริ่มเติมกระสุนอยู่เบื้องหลัง「……」ชิโตเสะ ที่กังวลใจคือดูหลังเซะจากค่อนข้างห่าง เริ่มยิ้มจากหูถึงหูเป็นเธอคิดสิ่งที่ดีเธอรีบเรียกผ่านเจ้าหน้าที่หญิงที่ใกล้เคียง และเริ่มกระซิบ「Hey คุณ guys」「Hm มันคืออะไร? ร้านอาหาร「Listen เล็ก... murmur」「–!? ที่ควร! ร้านอาหารเจ้าหญิงได้ยินคำพูดของชิโตก็เริ่มยิ้มหูหูถ้าเซะได้เห็นรอยยิ้มที่กล้าหาญของเจ้าหญิงตัวอย่าง บางทีต่อไปอาจหลีกเลี่ยงได้บางที「Hm ไปอยู่ที่ชิโตเสะ? ร้านอาหารเซะเริ่มค้นหาชิโตจากงานเติมของเขาสิ้นสุดลง「Oh ที่ที่คุณอยู่ เฮ้ ชิโตเสะ! ร้านอาหารเซะพบชิโตเสะที่ล้อมรอบ ด้วยกลุ่มของเจ้าหญิง ทุกนิพจน์ที่ร้ายแรง「「「!? 」」」「!? หลัก เสร็จแล้ว 」ดูเหมือนชิโตเสะเสียงสั่นเครือขณะที่เธอพูดอะไรนะ ฉันไม่ได้เซอร์ไพรส์เธอมากเกินไป「Yes ฉันเหนื่อยเล็กน้อย ดังนั้นฉันจะเหลือ now」「Is ที่ให้ แล้ว โปรดผ่อนนาน ฉันจะให้แน่ใจว่าไม่มีใคร approaches」「Ok ขอบคุณ you」ทันทีหลังจากนั้น เซะไปห้องของเขาในคำสั่ง และวางในเตียงของเขาเขาก็ได้ยินเสียงดัง...เอ๊ะ ... หมดคนป้อนเซะก็สังเกตเห็นว่า คนได้ป้อน ห้องนอนของเขาเพื่อให้เขาย้ายตำแหน่งตัวเองที่จะหารอไม่ได้ ไม่มีสิ่งผิดปกติหรือไม่ เซะคิดว่า ขณะที่เขารู้เขาไม่ย้ายร่างกายของเขาได้「!? 」เขามองเห็นว่า มือและเท้าของเขาถูกจำกัด ด้วยเชือกนอกจากนี้ เจ้าหน้าที่หญิงห้าชิโตเสะและโท Ibuki ถูกที่เตียงของเขา…..? สถานการณ์นี้คือเซะ ไม่เข้าใจทำไมเขาถูกยับยั้ง พยายามถามชิโตเสะ「Chitose ทำไมฉันการเชื่อมโยงถึง? ร้านอาหาร「Master...มันคือ...ร้านอาหาร「That... 」「We ต้องการแสดงหลักว่าเขาหมายถึงเรา...กับ bodies」 ของเรา「…………………..? 」「Because สามีบุตรดูเหมือนเจ็บปวด ให้ฉันดูแล it」 (TLN:; D)ชิโตเสะและอื่น ๆ ของใบหน้าดูเหมือน สีแดงย้อม ด้วยราคี「I ไม่สามารถรั้ง...ร้านอาหาร「No ไม่มี หลักไม่จำเป็นต้องเก็บกลับ คุณสามารถจะโลภก็ มี bodies」 ของเรา「We จะลองใช้อย่างเต็มที่หลัก! ร้านอาหารชิโตเสะและอื่น ๆ พูดดังนั้นขณะที่พวกเขา ลอยยิ้ม ช้าใกล้เตียงเซะใน「Wait ลงหลักปักฐาน!! ฟัง! ร้านอาหาร「We จะขับเคลื่อน ด้วยสัญชาตญาณของเราตอนนี้...เราจะพูดคุยในภายหลัง...ร้านอาหารชิโตช้าเริ่มเอาของเธอชิ้นหนึ่งเซะได้เห็นว่า คนอื่น ๆ ได้สูญเสียทั้งหมดเหตุผล เพื่อให้เขาพยายามโทรขอความช่วยเหลือจากทหารอื่น ๆ「Ah ความช่วยเหลือ! ร้านอาหารของ 「It ไร้ประโยชน์หลัก คุณบอกว่า ทุกคนต้องใช้เวลา 2 วันพักผ่อนร้านอาหาร...「!? 」เหงื่อเป็นจำนวนมากเริ่มเทจากเซะเป็นเขาฟังคำพูดของชิโตเสะชิโตเสะและอื่น ๆ ดูเหมือนไม่สามารถทนอีกต่อไป และได้ลงบนเตียงของเขาในเสื้อด้านในของพวกเขา「Then...ไปกับเรา bodies」「Iyaaaaaaaa ! ร้านอาหารเป็นมือวางชุดนอนของเขา เซะกรีดร้องเหมือนสาวหลังจากนั้น ที่สามารถได้ยินทั่วห้องสั่งเป็น panting และสวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . ใช่แล้ว」「คาซึยะใช้เวลาแนะนําเซะ และใบประมวลผลของศพเพื่อทหาร จากนั้นเขาก็กลับไปที่ศูนย์ควบคุมส่วนที่เหลือของทหารที่เพิ่งกลับมาจากป้อมถูกสั่งโดย คาซุยะไปพักผ่อน 2 วันหลังจากนั้น เขาได้ฟังรายงานความเสียหายและเซะ .「 35 แสง การบาดเจ็บ 10 ได้รับบาดเจ็บสาหัส . . . . . ตายไปห้า ? มันเป็นปาฏิหารย์ที่เสียชีวิต 5 คน」. . . . . . ใช่」「คาซึยะบ่นให้เขาดูแออัดศพถุงในโรงพยาบาลสนาม「 . . . . . ฉันน่าจะเติมกระสุนก่อนจะเหลือ」「อาจารย์ เป็นอาจารย์ก็ยังไม่คุ้นเคยกับการต่อสู้」 ได้โปรดไปพักผ่อนเถอะจิโตเซะ ดูเหมือนจะถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง「 อา นี่เป็นครั้งแรกของผมในการต่อสู้ ฉันอยู่ไกลเกินไปเครียดนอนตอนนี้」「อย่างไรก็ตาม . . . . . ไม่เป็นไรผมเข้าใจ โปรดพักผ่อนหลังการเติม」「ได้」หลังจากพยักหน้าและตอบกลับคำพูดของจิโตเซะ คาซูยะ เริ่มเงียบ เติมกระสุน .. . . . . . 」「จิโตเซะ ที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่ด้านหลังของคาซึยะจากค่อนข้างไกลออกไป เริ่มยิ้มจากหูเพื่อหูอย่างที่คิดในสิ่งที่ดีเธอรีบโทรหาเจ้าหน้าที่หญิงที่เริ่มกระซิบ「นี่ พวกนาย」「หืม อะไรเหรอ ? 」「ฟังนิดหน่อย . . . . . บ่น」「– ! ? นั่นเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม ! 」เจ้าหน้าที่หญิงที่ได้ยินคำพูดของจิโตเซะ ยังเริ่มที่จะยิ้มจากหูเพื่อหูถ้าคาซึยะได้เห็นรอยยิ้มที่กล้าหาญของเจ้าหน้าที่หญิงที่จุดที่ บางทีสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปจะได้หลีกเลี่ยงบางที . . . . . . .「หืม ? จิโตเซะ ไปที่ไหน ? 」คาซึยะเริ่มค้นหาเซะ ) หลังจากงานสิ้นสุด「โอ ที่คุณมี เฮ้ จิโตเซะ ! 」คาซึยะพบจิโตเซะ ล้อมรอบด้วยกลุ่มของเจ้าหน้าที่หญิง ด้วยสีหน้าจริงจัง「「「 ! ? 」」」「 ! ? อาจารย์ ! เสร็จแล้ว ! ? 」เสียงของชิโตะเซะดูจะสั่นขณะที่เธอพูดอะไร ? ฉันประหลาดใจของเธอมากเกินไป「ครับ ผมเหนื่อย ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนแล้ว」「งั้นเหรอ ? งั้น ไปพักผ่อนก่อนเถอะ ฉันแน่ใจว่าไม่มีใครเข้าใกล้」「ขอบคุณ」ทันทีหลังจากนั้น คาซึยะไปที่ห้องของเขาในศูนย์สั่งการและวางลงบนเตียงของเขาจู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียง. . . . . . . เอ๊ะ ? . . . . . มีใครเข้ามา ?คาซึยะก็สังเกตว่ามีคนเข้ามาในห้องนอนของเขา ดังนั้นเขาตำแหน่งตัวเองดูรอ มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ ? คาซึยะคิดเหมือนเขาก็รู้ตัวว่าเขาไม่สามารถขยับร่างกายของเขา「 ! ? 」มองไปรอบๆ เขาเห็นมือและเท้าของเขาถูก จำกัด โดยเชือกนอกจากนี้ ผู้หญิงห้าคนรวมทั้งเซะและผู้หมวดบุกิอยู่ที่ปลายเตียง. . . . . ? นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ?คาซูยะ ไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงถูกมัดพยายามถามเซะ .「 ชิโตเสะ ทำไมผมถูกมัด ? 」「อาจารย์ . . . . . . . มัน . . . . . . . 」「นั่น . . . . . . . ? 」「เราต้องการให้อาจารย์เท่าใดเขาหมายถึงให้เรา . . . . . . . กับ」ร่างกายของเรา「 ....................... ? 」「เพราะลูกชายของสามีดูเจ็บปวด ให้ฉันดูแล」 ( tln : ; D )จิโตเซะ และอื่น ๆ หน้าดูอมแดงกับความต้องการทางเพศ「ฉันไม่กลับมา . . . . . . . 」「ไม่มี อาจารย์ไม่ต้องจ่ายคืน คุณสามารถจะเป็นโลภ ตามที่คุณชอบกับ」ร่างกายของเรา「เราจะพยายามจนสุดความสามารถเพื่อโปรดอาจารย์ ! 」จิโตเซะ และคนอื่น ๆ พูดให้พวกเขาลอยยิ้ม เดินเข้ามาใกล้เตียงคาซึยะอยู่บน「รอ ! นั่งลง ! ! ฟังนะ ! 」「เราจะขับเคลื่อนด้วยสัญชาตญาณของเราตอนนี้ . . . . . . . เราค่อยคุยกันทีหลัง . . . . . . . 」จิโตเซะ จะค่อยๆ เอาชิ้นหนึ่งของเธอคาซึยะมองเห็นว่าคนอื่นต้องสูญเสียเหตุผล ดังนั้น เขาจึงพยายามที่จะขอความช่วยเหลือจากทหารอื่น ๆ「อ่า ! ใครก็ได้ ช่วยด้วย ! 」「ไม่มีประโยชน์หรอกอาจารย์ คุณบอกทุกคนไปพักผ่อน . . . . . 」 2 วัน「 ! ? 」จํานวนมาก เหงื่อเริ่มไหลออกมา คาซึยะ เขารับฟังคำพูดของจิโตเซะ .จิโตเซะ และคนอื่นก็ไม่สามารถที่จะทนได้อีกต่อไป และได้ลงบนเตียงของเขาในชุดชั้นในของพวกเขา「แล้ว . . . . . ขอให้สนุกกับ」ร่างกายของเรา「 iyaaaaaaaa ! 」ขณะที่มือก็ใส่ชุดนอนของเขา คาซูยะกรีดร้องเหมือนผู้หญิงหลังจากนั้น ทั้งหมดที่อาจจะได้ยินทั่วห้องควบคุมที่ถูกหอบเสียงครวญคราง