Your current exhibition features so

Your current exhibition features some works from your 'Analog Series.' I see that the focus of your Analog pieces is to honor the time consuming character of repetitive motion in the purposeful, meticulous nature of the pieces decoration. You described that this character of the work “foreshadows your internal dialogue.” Could you please elaborate on this idea and how the delicate, yet deliberate, patterning in the works serves to draw a picture of your internal thought process?

For me, working in ceramics is like sitting in the park. What one has to do is just relax, sit comfortably, and see what is going on around them. Rather than looking at the things outside of myself like trees, people, and things in the park, I just look at the things inside, my thoughts. Focusing on the body movement when you work with clay repetitively is like seeing a child playing in a garden; he runs, walks, jumps, and falls, and then he cries. When we see this happen again and again it reminds me that there is nothing much in everything, and all things are connected in one way or another. If that child starts to learn to walk and run, then he will jump and then he will fall and cry. When we see things happen again and again in this way, we will realize that if we do not jump then we will not fall and will not cry. But if we still want to jump, we may fall but we will not cry because we have learned that in the end the pain of falling that makes us cry will disappear and we will be able to walk again.

This is the conversation that I have within myself, as quoted in 'foreshadows your internal dialogue.' Through the repetitive process in these two collections of work - Weaving Indigo, and Analog – I have learned how to focus. The work is actually a method of contemplation and meditation. When one is in 'smardhi' they will be able to see and reflect on things easier and with more clarity.

You have described your practice and working with clay as “more than making.” A time when “your mind is so intensely focused that you lose yourself in meditation.” I think that for many artists and designers the process of creating work is much more meaningful, and ultimately valuable, than the actual finished piece. Would you agree with this? Or could you please describe the importance of the process portion of your practice?

Yes I agree, but only partly. Because although I create ceramic works for myself, to fulfill my passion and my dreams, I also create ceramic works for my inner self-development. When one sees their work come out great they will feel happy and proud. Of course there is a certain expectation. Working in ceramics, you need patience and determination, time and money. I feel sad when the work doesn't come out as I expected, or there is some defect, but these feelings won’t last long if you have really done your best; put your time and effort into it. I always see working as a new opportunity to try new work and make it better, to learn from mistakes. Ceramics, to me, is more than work; it is a passion that I always aspire to fulfill.

Your current exhibition also includes works from your 'Weaving Indigo : A Common Code' series. You have described that, for you, working through the stages of the clay is like working through changes one experiences in life. Could you please describe your 'Weaving Indigo' series and how these works reference living in a state of flux?

The process of work in the Weaving Indigo series is quite similar to that of the Analog series. The work is about repetition, a time-consuming process; but Weaving Indigo is a way of working with all conditions of the clay - raw clay, clay work, burnt clay, cracks, defects created during the process, this cycle happens again and again all the time throughout the creation of the work. You can see an apparent change and learn that no matter how much you want the clay to remain in one certain condition, it will be impossible, because there are so many factors that you can't control. It is like a human life that is perishable. It is the law of nature. Things change all the time, but sometimes it is so slow and gradual that we don’t notice or see it. You can learn about life through the cycle of clay.

In some of your previous works, such as your 'Let’s Sway and See It Goes' series from 2011, you celebrate the medium of clay's uncontrollable qualities within the works, referencing acceptance of life's impermanence and, at times, uncontrollable nature. For some, allowing the medium to have a certain amount of control over the final composition might be viewed as a compromise, but you seem to view it as more of an opportunity. Could you please discuss this series in more detail and how letting go and allowing the medium to steer the direction the pieces take has created ROOM for you to “sway and see how it goes?”

When you work on any project it is critical that one understand the nature of the medium they are working with. Everything has its own character and nature. Clay is no different. What is controllable and what is not is something you can learn only from practice, feel it and play with it again and again, only then you will come to understand how much you can control and how much you have to let go. It is also a question of patience. Somethings you can control, others you may have to let go. It is like allowing the material to reveal its true nature, true essence and potency. It is an opportunity and not an obstacle if you can't control the clay. You will see how the material can be, giving it opportunity to shine, be free and express itself. In the end you will find that nature can always surprise us.

Lastly, could you please talk a bit about your background and how you ended up in Sweden? How has the change in location from your native Thailand to Sweden affected your artistic practice? Do you find that your work draws from different sources of inspiration following your physical relocation? Or is the dialogue internal enough that you feel as if you are working from the same place no matter where you are? Is the source of your inspiration something you carry with you, or something you find - or, perhaps, somewhere in between?

I was trained as a designer, so I used to work on paper and with a computer. Much of my past design work hardly came into production until I came to work as a ceramic designer at the Mae Fah Luang Foundation where I was given the opportunity to truly work with clay. Throughout the four years that I spent at the foundation, I touched, felt, played and worked with clay. That experience made me truly appreciate the process of working by hand; it is a lot of fun. I also had a chance to work on many non-profit projects along with various commercial ones. Eventually, I came back to ceramics as I had been convinced that it was the field I loved the most. In 2008, I decided to further my studies in an art school located in southern Sweden, a country that produces lots of design and art that I am fond of - a good mixture of handicrafts and machine-made works. The first school I attended was Capellagården, where I studied working with ceramics from scratch. Then, in 2010, I moved to HDK School of Design and Crafts, Gothenburg University, to study ceramic craft art. Before moving here I never questioned my own work so I can say that the school in Sweden was really the starting point for me on this path. I found that the main inspiration for me is located somewhere within myself, but the places and surroundings where you are can also make you express that inspiration differently. The atmosphere of the environment in Sweden is quite peaceful and calm. The colors and hues are natural and these conditions were reflected in my Weaving Indigo collection, while Analog is a reflection of the environment in Bangkok, drawing from the time when I returned to Thailand. Both collections, in reality, stem from one and the same idea, but take form through different interpretations according to the places I go.

- See more at: http://www.art4d.asia/news-detail.php?id=274#sthash.b6oxpsuI.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทรรศการปัจจุบันของลักษณะงานบางอย่างจากคุณ 'แบบแอนะล็อกชุด' เห็นว่าเกียรติอักขระเวลานานของการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ ในลักษณะ purposeful พิถีพิถันของตกแต่งชิ้นโฟกัสชิ้นแบบแอนะล็อกของคุณ อธิบายไว้ว่า ตัวละครตัวนี้งาน "foreshadows เจรจาภายในของคุณ" สามารถคุณกรุณาอธิบายความคิดนี้และวิธี patterning อ่อน ยัง เจตนาในการทำงานทำหน้าที่เพื่อวาดรูปของกระบวนการคิดภายในของคุณหรือไม่สำหรับฉัน งานเซรามิกส์เป็นเหมือนนั่งในสวน หนึ่งได้ทำเป็นห้องพักผ่อน นั่งสบาย และดูสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ แทนที่จะมองที่สิ่งภายนอกตัวเองเช่นต้นไม้ คน และกิจกรรมในสวนสาธารณะ ฉันเพียงมองสิ่งภายใน ความคิดของฉัน เน้นการเคลื่อนไหวร่างกายเมื่อคุณทำงานกับดินเปลืองได้เช่นเห็นเด็กเล่นในสวน เขาทำงาน เดิน กระโดด และน้ำตก และทุกคนแล้ว เขาได้ยิน เมื่อเราเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้นึกว่า ไม่มีอะไรมากในทุก และทุกสิ่งทุกอย่างเชื่อมต่อในทางใดทางหนึ่ง หากเด็กที่เริ่มเรียนรู้การเดิน และทำ งาน แล้วเขาจะข้าม และจากนั้น เขาจะตก และร้องไห้ เมื่อเราเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยวิธีนี้ เราจะทราบว่า ถ้าเราไม่กระโดด เราจะตก แล้วจะร้องไห้ แต่ถ้าเรายังต้องการกระโดด เราอาจตก แต่เราจะไม่ร้องไห้ เพราะเราได้เรียนรู้ว่าในสุดของการตกทำให้เราร้องไห้จะหายไป และเราจะได้เดินอีกนี่คือบทสนทนาที่มีอยู่ในตัวเอง เป็นยังมิ 'foreshadows โต้ของคุณภายใน' ผ่านกระบวนการซ้ำในชุดสองงาน -ทอผ้าคราม และแบบแอนะล็อก--ฉันได้เรียนรู้วิธีการโฟกัส งานเป็นจริงวิธีการพักผ่อนและนั่งสมาธิ เมื่อหนึ่งใน 'smardhi' พวกเขาจะได้เห็น และสะท้อนสิ่งที่ง่าย และ มีความชัดเจนมากขึ้นคุณได้อธิบายการปฏิบัติและทำงานกับดินเป็น "มากกว่าทำ" ครั้งเมื่อ "จิตจะให้เจี๊ยบเน้นว่า คุณเสียเองในสมาธิ" ผมคิดว่า สำหรับศิลปินและนักออกแบบใน กระบวนการสร้างงานว่ามีความหมายมากขึ้น และมี คุณค่าที่สุด กว่าชิ้นส่วนสำเร็จรูปจริง คุณจะเห็น ด้วยนี้ หรือสามารถคุณกรุณาอธิบายความสำคัญของส่วนที่เป็นกระบวนการของการปฏิบัติงานใช่ฉันยอมรับ แต่เฉพาะบางส่วน เนื่องจากแม้ว่าฉันสร้างงานเซรามิกสำหรับตัวเอง เพื่อตอบสนองความรักของฉันและฝันของฉัน ฉันยังสร้าง งานเซรามิกสำหรับเปิดภายในของฉัน เมื่อหนึ่งเห็นงานของเขามาดีออก พวกเขาจะรู้สึกภูมิใจ และมีความสุข แน่นอนคือความแน่นอน งานเซรามิกส์ ต้องใช้ความอดทน และความมุ่งมั่น เวลา และเงิน ฉันรู้สึกเศร้าเมื่องานไม่เหมือนที่ คาดผม หรือมีข้อบกพร่องบางอย่าง แต่ความรู้สึกเหล่านี้จะไม่ล่าสุดยาวถ้าคุณมีจริง ๆ ส่วนของคุณ ใส่เวลาและความพยายามของคุณลงไป ฉันมักจะเห็นทำงานเป็นโอกาสใหม่ และพยายามทำงานให้ดีขึ้น เรียนรู้จากความผิดพลาด เครื่องเคลือบ ฉัน เป็นมากกว่างาน ความรักที่ฉันมักจะคาดหวังที่จะตอบสนองได้นิทรรศการของปัจจุบันยังมีผลงานจากการ ' ทอผ้าคราม: รหัสทั่วไป ' ชุด คุณได้ระบุชื่อ คุณ ทำงานผ่านขั้นตอนของดินเหนียวนั้นเช่นทำงานโดยใช้การเปลี่ยนแปลงหนึ่งประสบการณ์ในชีวิต สามารถคุณกรุณาอธิบายชุดของ 'ทอผ้าคราม' และอ้างอิงวิธีเหล่านี้ทำงานอยู่ในสถานะของไหลกระบวนการของงานในชุดผ้าครามจะคล้ายกับชุดแบบแอนะล็อก งานกำลังทำซ้ำ จมาก แต่ทอผ้าครามเป็นวิธีการทำงานกับเงื่อนไขทั้งหมดของดิน - ดินดิบ งานดินเผา ดินเผาไหม้ รอยแตก ข้อบกพร่องที่สร้างขึ้นในระหว่างกระบวนการ วงจรนี้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดเวลาตลอดทั้งการสร้างงาน คุณสามารถดูการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน และเรียนรู้ว่า ไม่ว่าเท่าใดคุณต้องดินยังคงอยู่ในเงื่อนไขหนึ่ง มันจะเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากมีให้หลายปัจจัยที่ คุณไม่สามารถควบคุม มันเป็นเหมือนชีวิตมนุษย์ที่ไม่เน่าเปื่อยนั่นเอง กฎหมายธรรมชาติได้ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แต่บางครั้งจะช้า และค่อย ๆ ว่า เราไม่สังเกต หรือเห็นดังนั้น คุณสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตผ่านวงจรของดินในบางงานการก่อนหน้าของคุณ เช่นชุดของคุณ 'ลองเอนเอียงและดูมันไป' 2011 คุณฉลองกลางของคุณภาพ uncontrollable ของดินภายในงาน อ้างอิงยอมรับอนิจจังของชีวิต และ เวลา uncontrollable ธรรมชาติ สำหรับบางคน อาจดูให้สื่อได้ระยะการควบคุมองค์ประกอบสุดท้ายเป็นการประนีประนอม แต่คุณดูเหมือนจะดูเป็นโอกาสเพิ่มเติม สามารถคุณกรุณาสนทนาชุดนี้ในรายละเอียดเพิ่มเติม และวิธีให้ไป และให้สื่อเพื่อคัดท้ายทิศทางชิ้นจะมีการสร้างขึ้นสำหรับคุณไป "เอนเอียง และดูว่ามันไป"เมื่อคุณทำโครงการใดๆ นั้นเป็นสิ่งสำคัญที่หนึ่งเข้าใจธรรมชาติของสื่อที่พวกเขากำลังทำงานกับ ทุกอย่างมีอักขระและธรรมชาติของตัวเอง ดินจะไม่แตกต่าง ควบคุมคืออะไร และอะไรไม่เป็นบางสิ่งบางอย่างที่คุณสามารถเรียนรู้จากแบบฝึกหัด รู้สึกว่ามัน และเล่นกับมันอีก เท่านั้น แล้วคุณจะมาเข้าใจว่าคุณสามารถควบคุมและเท่าใดคุณต้องปล่อย นอกจากนี้ยังเป็นคำถามของความอดทน เรื่องคุณสามารถควบคุม อื่น ๆ คุณอาจปล่อย ได้เช่นทำให้วัสดุที่จะเปิดเผยความจริงธรรมชาติ แก่นแท้ และรู้จัก ได้มีโอกาสและไม่มีอุปสรรคหากคุณไม่สามารถควบคุมดินเหนียว คุณจะเห็นว่าวัสดุได้ ให้โอกาสส่องแสง เป็นอิสระ และแสดงตัวเอง ในสุด คุณจะพบว่า ธรรมชาติสามารถจะแปลกใจเราสุดท้าย สามารถคุณกรุณาพูดคุยเล็กน้อยเกี่ยวกับพื้นหลังของคุณและวิธีคุณสิ้นสุดในสวีเดน มีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งจากไทยพื้นเมืองของสวีเดนกระทบการปฏิบัติงานศิลปะ พบว่า งานวาดจากแหล่งต่าง ๆ ของแรงบันดาลใจต่อการย้ายจริงหรือไม่ หรือเป็นบทสนทนาภายในพอที่คุณรู้สึกว่าคุณกำลังทำงานจากเดียวกันกับคุณ เป็นแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจของคุณสิ่งที่คุณทำ กับคุณ หรือบางสิ่งบางอย่างคุณค้นหา - หรือ บางที บางระหว่างผมได้รับการอบรมเป็นนักออกแบบ เพื่อใช้ในการทำงาน บนกระดาษ และเครื่อง มากในงานออกแบบผ่านมาแทบไม่เข้ามาผลิตจนกระทั่งผมมาทำงานเป็นนักออกแบบเซรามิกมูลนิธิแม่ฟ้าหลวงที่ผมได้รับโอกาสในการทำงานอย่างแท้จริงกับดิน ปีสี่ที่ฉันใช้ที่มูลนิธิ ฉันสัมผัส รู้สึก เล่น และทำงานกับดิน ประสบการณ์ที่ทำให้ฉันชื่นชมการทำงานด้วยมือ อย่างแท้จริง สนุกมากได้ ผมยังมีโอกาสได้ทำงานในหลายโครงการที่ไม่แสวงหากำไรกับคนต่าง ๆ ในเชิงพาณิชย์ ในที่สุด ก็ไปเคลือบ ตามที่ผมได้รับความเชื่อมั่นว่า เป็นฟิลด์ที่ฉันรักมากที่สุด ใน 2008 ฉันตัดสินใจไปเรียนในโรงเรียนศิลปะตั้งอยู่ในประเทศสวีเดน ประเทศที่ผลิตออกแบบและศิลปะที่ผมชื่นชอบ - ส่วนผสมที่ดีของงานหัตถกรรมและเครื่องจักรทำงาน Capellagården ที่เรียนทำงาน ด้วยเครื่องเคลือบตั้งแต่โรงเรียนแรกที่ผมเข้าร่วมได้ จากนั้น ใน 2010 ที่ฉันย้ายไปโรงเรียน HDK ออกแบบ และงานฝีมือ โกเธนเบิร์ก มหาวิทยาลัย การเรียนศิลปะหัตถกรรมเซรามิก ก่อนที่จะย้ายที่นี่ฉันไม่เคยสอบสวนทำงานของตัวเองดังนั้น ฉันสามารถพูดว่า โรงเรียนสวีเดนถูกจริง ๆ จุดเริ่มต้นของฉันบนเส้นทางนี้ พบว่า แรงบันดาลใจหลักให้ฉันอยู่ที่ใดที่หนึ่งภายในตัวเอง แต่สถานและสภาพแวดล้อมที่คุณอยู่ยังให้คุณแสดงแรงบันดาลใจที่แตกต่างกัน บรรยากาศสภาพแวดล้อมในสวีเดนจะค่อนข้างเงียบสงบ และเงียบสงบ สีและโทนเป็นธรรมชาติ และเงื่อนไขเหล่านี้ได้สะท้อนให้เห็นในคอลเลกชันของฉันทอผ้าคราม แอนะล็อกเป็น ภาพสะท้อนของสภาพแวดล้อมในกรุงเทพมหานคร วาดจากเวลาเมื่อฉันกลับไปไทย ทั้งชุด ในความเป็นจริง เกิดจากความคิดเดียว แต่ใช้แบบฟอร์มผ่านการตีความที่แตกต่างกันตามสถานที่ไป-ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.art4d.asia/news-detail.php?id=274#sthash.b6oxpsuI.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานปัจจุบันของคุณคุณสมบัติบางอย่างจากผลงานชุดอนาล็อกของคุณ ' ' ผมว่า โฟกัสของชิ้นส่วนอนาล็อกของคุณให้เกียรติตัวละครเวลานานของซ้ำเคลื่อนไหวในเด็ดเดี่ยว ธรรมชาติที่พิถีพิถันของชิ้นตกแต่ง คุณอธิบายว่าลักษณะของงาน " foreshadows บทสนทนาภายในของคุณ " คุณจะกรุณาอธิบายแนวคิดนี้และวิธีการที่ละเอียดอ่อนแต่เจตนาเลียนแบบในงานบริการการวาดภาพของกระบวนการคิดภายในของคุณ

ผมทำงานในเซรามิก เหมือนนั่งอยู่ในสวนสาธารณะ สิ่งที่จะต้องทำคือผ่อนคลาย นั่งสบายๆ และดูสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆพวกเขา แทนที่จะมองหาสิ่งนอกตัว เช่น ต้นไม้ คน และสิ่งของในสวนสาธารณะ ผมมองแค่สิ่งที่อยู่ภายใน ความคิดของฉันเน้นการเคลื่อนไหวร่างกาย เมื่อคุณทำงานกับดินซ้ำๆ เหมือนเห็นเด็กเล่นในสวน เขาวิ่ง เดิน กระโดด ลง และเขาก็ร้องไห้ เมื่อเราเห็นนี้เกิดขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง มันทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่า มีอะไรมากทุกอย่างและทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องในหรืออีกวิธีหนึ่ง ถ้าเด็กที่เริ่มหัดเดิน และวิ่งแล้วเขาจะกระโดดแล้วเขาจะล้มลงและร้องไห้ เมื่อเราเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง ในวิธีนี้ เราก็จะตระหนักว่า ถ้าเราไม่ไปเราก็จะไม่ล้มและจะไม่ร้องไห้ แต่ถ้าเรายังอยากโดด เราอาจล้ม แต่เราจะไม่ร้องไห้ เพราะเราได้เรียนรู้ว่า ในที่สุดความเจ็บปวดจากการล้ม ที่ทำให้เราร้องไห้ จะหายไป และเราจะสามารถเดินได้อีกครั้ง

นี่คือบทสนทนาที่ผมได้ภายในตัวเอง ตามที่อ้างอิงใน foreshadows บทสนทนาภายในของคุณ ผ่านกระบวนการซ้ำในทั้ง 2 ชุดทำงาน - ทอผ้าคราม และ อนาล็อก และผมได้เรียนรู้วิธีการที่จะมุ่งเน้น งานที่เป็นจริงวิธีการของฌานและสมาธิ เมื่อหนึ่งใน ' smardhi ' พวกเขาจะสามารถเห็นและสะท้อนในสิ่งที่ง่ายและชัดเจนมากขึ้น

ที่คุณได้อธิบายการปฏิบัติและการทำงานกับดิน " มากกว่าการ " เวลา " ใจดังนั้นอย่างเข้มข้นเน้นว่าคุณสูญเสียตัวเองในการทำสมาธิ ว่า " ผมคิดว่าสำหรับศิลปินหลายคนและออกแบบขั้นตอนการสร้างงานมากมีความหมาย และมีคุณค่าที่สุด กว่า จริง เสร็จชิ้น คุณเห็นด้วยกับนี้หรือไม่ ?หรือคุณจะกรุณาอธิบายถึงความสำคัญของกระบวนการในส่วนของการปฏิบัติของคุณ

ผมก็เห็นด้วย แต่เพียงบางส่วน เพราะถึงแม้ว่าผมจะสร้างผลงานเซรามิค สำหรับตัวเอง เพื่อเติมเต็มความรักและความฝันของฉันของฉันฉันยังสร้างผลงานเซรามิกสำหรับตนเอง ภายในของฉัน พอเห็นผลงานออกมาดี พวกเขาจะรู้สึกยินดีและภาคภูมิใจ แน่นอน มีความคาดหวังบางอย่าง งานเครื่องเคลือบคุณต้องอดทนและมุ่งมั่น เงิน และเวลา ฉันรู้สึกเศร้าเมื่องานออกมาไม่เป็นไปตามคาด หรือมีตำหนิ แต่ความรู้สึกเหล่านี้จะไม่ยาว ถ้าคุณได้ทำดีที่สุดแล้ว ใส่เวลาและความพยายามของคุณลงในนั้น ฉันมักจะเห็นเป็นโอกาสใหม่เพื่อลองงานใหม่ ให้มันดีขึ้น เรียนรู้จากความผิดพลาด เซรามิก , ฉัน เป็นมากกว่างานมันคือความหลงใหลที่ฉันมักจะปรารถนาที่จะเติมเต็ม

นิทรรศการปัจจุบันยังมีผลงานจากการทอผ้าคราม : ' รหัส ' พบชุด ที่คุณได้อธิบาย ว่า คุณ ทำงานผ่านขั้นตอนของดิน เช่น การ ทำงาน ผ่านประสบการณ์ในชีวิต คุณช่วยกรุณาอธิบาย " การทอผ้าคราม ' ชุดและวิธีการเหล่านี้งานอ้างอิงอยู่ในสถานะของของเหลว ?

กระบวนการทำงานในการทอผ้าครามชุดค่อนข้างคล้ายกับที่ของอนาล็อก ชุด งานเกี่ยวกับการทำซ้ำขั้นตอนใช้เวลานาน แต่การทอผ้าครามเป็นวิธีของการทำงานกับทุกสภาพดิน - ดินดิบดินทำงานดินเผา , รอยแตก , ข้อบกพร่องที่เกิดขึ้นระหว่างกระบวนการ วงจรนี้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดเวลาตลอดการของงานคุณสามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน และได้เรียนรู้ว่าไม่ว่าเท่าใดคุณต้องการดินยังคงอยู่ในเงื่อนไขหนึ่ง คงเป็นไปไม่ได้ เพราะมีหลายปัจจัยที่คุณควบคุมไม่ได้ มันก็เหมือนกับชีวิตของมนุษย์ที่เน่าเสียได้ มันเป็นกฎของธรรมชาติ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แต่บางครั้งมันจึงช้าและค่อยๆที่เราสังเกตไม่เห็น หรือเห็นคุณสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตผ่านวงจรของดิน

ในงานก่อนหน้าของคุณ เช่น คุณลองแกว่งดูมันไป ' ชุดจาก 2011 , นายฉลอง ขนาดกลาง คุณภาพของดินได้ภายในงาน อ้างอิงการยอมรับชีวิตอนิจจังและในบางครั้งไม่สามารถควบคุมธรรมชาติ สำหรับบางคนให้สื่อมีจํานวนของการควบคุมองค์ประกอบสุดท้าย อาจถูกมองว่าเป็นการประนีประนอม แต่ดูเหมือนเธอจะมองมันเป็นมากขึ้นของโอกาส คุณช่วยกรุณาปรึกษาชุดนี้ในรายละเอียดเพิ่มเติม และวิธีการปล่อย และอนุญาตให้สื่อเพื่อบังคับทิศทางชิ้นถอดได้สร้างห้องสำหรับคุณ " แกว่งไปแกว่งมา และดูว่ามันไป ? "

เมื่อคุณทำงานในโครงการใด ๆ มันสำคัญมากที่เข้าใจธรรมชาติของสื่อที่พวกเขากำลังทำงานกับ ทุกอย่างมีลักษณะของตัวเองและธรรมชาติ ดินจะไม่แตกต่างกัน สิ่งที่ควบคุมได้และสิ่งที่ไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณสามารถเรียนรู้จากการปฏิบัติ รู้สึก และเล่นกับมันอีกครั้ง และอีกครั้งเท่านั้นแล้วคุณจะเข้าใจวิธีการมากที่คุณสามารถควบคุมวิธีการที่คุณต้องปล่อยมาก นอกจากนี้ยังเป็นคำถามของความอดทน บางอย่างที่คุณสามารถควบคุม อื่น ๆ คุณอาจจะต้องไป มันก็เหมือนให้วัสดุที่จะเปิดเผยธรรมชาติที่แท้จริงของมัน แก่นแท้และเรี่ยวแรง มันเป็นโอกาส และอุปสรรค ถ้าคุณไม่สามารถ ควบคุมดิน คุณจะพบว่าวัสดุที่สามารถการให้โอกาสที่จะส่องแสงเป็นฟรีและบริการนั่นเอง ในที่สุดคุณจะพบว่าธรรมชาติสามารถทำให้เราแปลกใจ

ท้ายนี้ คุณช่วยพูดเล็กน้อยเกี่ยวกับพื้นหลังของคุณและวิธีการที่คุณจบลงในสวีเดน ได้เปลี่ยนสถานที่จากประเทศไทยบ้านเกิดของคุณสวีเดนได้รับผลกระทบฝึกศิลปะคุณจะพบว่า งานวาดจากต่างแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจต่อไปนี้การย้ายทางกายภาพของคุณ หรือเป็นบทสนทนาภายในพอที่คุณรู้สึกราวกับว่าคุณกำลังทำงานจากสถานที่เดียวกันไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน ? เป็นแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจบางอย่างที่คุณอุ้มกับคุณหรือสิ่งที่คุณเห็น หรือ บางที บางแห่งระหว่าง ?

ผมก็เคยฝึกเป็นผู้ออกแบบผมเคยทำงานกับกระดาษและกับคอมพิวเตอร์ มากของงานออกแบบของฉันที่ผ่านมาแทบจะไม่ได้เข้ามาในการผลิตจนฉันมาทำงานเป็นนักออกแบบเซรามิกที่มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ที่ผมเคยได้รับโอกาสที่จะทำงานกับเคลย์ ตลอดสี่ปีที่ผมใช้เวลาที่มูลนิธิ ฉันสัมผัสได้ รู้สึกว่า เล่น และทำงานกับเคลย์ประสบการณ์ที่ทำให้ผมชื่นชมกระบวนการทำงานด้วยมือ มันสนุกมาก ผมยังได้มีโอกาสทำงานในโครงการที่ไม่หวังผลกำไรมากมายพร้อมกับที่เชิงพาณิชย์ต่าง ๆ ในที่สุด ฉันก็กลับมาเป็นฉันได้ประจักษ์ว่า เซรามิค เป็นสนามที่ผมรักมากที่สุด ใน 2008 , ฉันตัดสินใจที่จะเรียนต่อในโรงเรียนศิลปะตั้งอยู่ในภาคใต้ของสวีเดนประเทศที่ผลิตจำนวนมากของการออกแบบและศิลปะที่ผมรัก - ส่วนผสมที่ดีของงานหัตถกรรมและเครื่อง . โรงเรียนแรกที่ผมได้เข้าร่วมเป็นปี capellag RDEN ที่ผมเรียนทำงานกับเซรามิกจากรอยขีดข่วน จากนั้น ในเวลา ฉันย้ายไปอยู่ที่โรงเรียนศิลปะและการออกแบบ HDK , โกเธนเบิร์กมหาวิทยาลัย เพื่อศึกษาศิลปะหัตถกรรมเซรามิคก่อนที่จะย้ายมาที่นี่ ผมเคยถามที่ทำงานของฉันดังนั้นฉันสามารถพูดได้ว่าโรงเรียนในสวีเดน คือจริงๆ จุดเริ่มต้นสำหรับฉันบนเส้นทางนี้ ผมพบว่าแรงบันดาลใจหลักสำหรับผมตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งภายในตัวเอง แต่สถานที่และสภาพแวดล้อมที่คุณจะสามารถทำให้คุณแสดงออกว่าแรงบันดาลใจที่แตกต่างกัน บรรยากาศของสภาพแวดล้อมในสวีเดนค่อนข้างสงบและใจเย็นสีและเฉดสีธรรมชาติและเงื่อนไขเหล่านี้ถูกสะท้อนให้เห็นในคอลเลกชันของฉันการทอผ้าครามในขณะที่อนาล็อกเป็นภาพสะท้อนของสิ่งแวดล้อมในเขตกรุงเทพมหานคร , การวาดภาพจากเวลาที่ผมกลับไปเมืองไทย คอลเลกชันทั้งในความเป็นจริง เกิดจาก และคิดแบบเดียวกัน แต่ใช้รูปแบบผ่านการตีความที่แตกต่างกันตามสถานที่ที่ฉันไป

- ดูเพิ่มเติมที่ : http://www.art4d .เอเชีย / news-detail.php ? ID = 274 # sthash.b6oxpsui.dpuf