Magga was about to die for the four

Magga was about to die for the fourteenth time. She had bitten into a rotten apple–yet again. Its putrid flesh had, as always, infected her with carrionshade. The actress went through the motions of stumbling to her death while shouting her final words for all to hear.
“Oh, but how wondrous a dream is life? Only now—too late!—do I wake to see its myriad of splendors,” she bemoaned.
With a puff of smoke and glittering powder, Kindred made a grand entrance upon the stage. As per tradition, they were played by one actor, his head covered by two opposing masks. He approached Magga, the white mask of the Lamb facing her.
“Hark! Do I hear a plea for my keenest arrow? Come, child, let the warmth of your heart fade into the cold embrace of oblivion.”
Magga refused, as she had thirteen times before. Any nuance in her performance was buried beneath the ear-splitting delivery of her scream. On cue, Lamb spun around, revealing the second mask–that of the Wolf.
“There is naught ye can do to stave off thine end,” growled Wolf.
“I am but a poor young maiden! Please, let my piteous cry fall on all four of thine ears.”
The audience seemed enraptured by the unfolding dramatics of the Orphellum Mechanicals. With the twin threats of plague and war on the tongues of those in neighboring protectorates, death dramas were all the rage.
Denji, the actor portraying both Lamb and Wolf, descended upon the young actress, awkwardly baring wooden fangs. Magga offered her neck. At the threat of Wolf’s bite, she triggered the device sewn into her blouse’s collar. Ribbons of red fabric unspooled to the delighted pips and yelps of the audience. They’d gotten what they paid for.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัทเมกก้าถูกจะ ตายเป็นครั้งที่สิบสี่ เธอได้ถูกกัดลงในแอปเปิ้ลเน่า – อีกครั้ง เนื้อของ putrid เช่นเคย ติดเชื้อเธอ carrionshade นักแสดงหญิงก็ผ่านการเคลื่อนไหวของสะดุดเธอตายขณะตะโกนคำสุดท้ายของเธอให้ได้ยินทุกคน"โอ้ แต่วิธีช่วยความฝันคือ ชีวิต เพียง — สายเกินไป! — ฉันเริ่มเห็นความมากมายของเมือง, "เธอ bemoanedมีพัฟผงควัน และดวง Kindred ทำทางแกรนด์ตามขั้นตอน ตามประเพณี พวกเขาถูกเล่น โดยนักแสดงชายหนึ่ง ศีรษะของเขาครอบคลุมหน้ากากตรงข้ามสอง เขาเข้าหาบริษัทเมกก้า หน้ากากสีขาวของเนื้อแกะที่หันหน้าไปทางเธอ"Hark ฉันได้ยินเสียงขอศร keenest ของฉัน มา เด็ก ให้ความอบอุ่นของคุณจางหัวใจเข้ากอดเย็นของการให้อภัย "บริษัทเมกก้าปฏิเสธ เธอ มีสิบสามครั้งก่อน ความมีประสิทธิภาพการทำงานของเธอถูกฝังอยู่ภายใต้การแบ่งหูส่งเสียงกรีดร้องของเธอ ในคิว แกะปั่นรอบ เปิดเผยหน้ากากสอง – ของหมาป่า"มี naught เย่สามารถทำได้เพื่อป้องกันการพังสุด growled หมาป่า"ฉันแต่หญิงสาวหนุ่มไม่ดี กรุณา ให้ฉันร้องไห้ piteous อยู่สี่หูพัง"ผู้เข้าชมประจักษ์ ๒๐ โดย dramatics แฉของ Orphellum Mechanicals กับภัยคุกคามแฝดของกาฬโรคและสงครามบนลิ้นใน protectorates ใกล้เคียง ละครตายถูกความโกรธทั้งหมดเม นักแสดงชายจิตรทั้งแกะและหมาป่า สืบเชื้อสายเมื่อนักแสดงหนุ่ม เก้ ๆ baring เขี้ยวไม้ บริษัทเมกก้าเสนอคอของเธอ ที่ภัยคุกคามของหมาป่ากัด เธอเรียกอุปกรณ์เย็บเข้าไปในคอเสื้อของเธอ ริบบิ้นผ้าสีแดง unspooled ลูกเต๋ายินดีและ yelps ของผู้ชม พวกเขามีอากาศพวกเขาจ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มรรคเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะตายเป็นครั้งที่สิบสี่ เธอเคยเป็นกัดแอปเปิ้ลเน่า ๆ อีกครั้ง เนื้อเน่าเหม็นมีเช่นเคยติดเชื้อของเธอกับ carrionshade นักแสดงหญิงที่เดินผ่านการเคลื่อนไหวของสะดุดไปสู่ความตายของเธอในขณะตะโกนคำพูดสุดท้ายของเธอให้ทุกคนได้ฟัง.
"โอ้ แต่วิธีการที่น่าประหลาดใจคือความฝันชีวิต? เพียง แต่ตอนนี้สายเกินไป! ต้องทำผมตื่นเพื่อดูมากมายของความงดงาม "เธอคร่ำครวญ.
ด้วยควันบุหรี่และผงระยิบระยับให้ญาติทำประตูทางเข้าใหญ่บนเวที ตามประเพณีที่พวกเขากำลังเล่นโดยหนึ่งในนักแสดงที่ศีรษะของเขาปกคลุมด้วยสองหน้ากากของฝ่ายตรงข้าม เขาเดินเข้าไปใกล้มรรค, หน้ากากสีขาวของพระเมษโปดกหันหน้าไปทางของเธอ.
"Hark! ฉันได้ยินข้ออ้างสำหรับลูกกระแสของฉันได้อย่างไร มาเด็กให้ความอบอุ่นของหัวใจของคุณจางลงในอ้อมกอดของความหนาวเย็นของการให้อภัย. "
มรรคปฏิเสธขณะที่เธอมีสิบสามครั้งก่อน แตกต่างกันนิดหน่อยใด ๆ ในการแสดงของเธอถูกฝังอยู่ภายใต้การจัดส่งแสบแก้วหูของเสียงกรีดร้องของเธอ คิวแกะปั่นรอบเผยให้เห็นสองหน้ากากของหมาป่า.
"มีสิ่งใดที่พวกเจ้าจะทำอย่างไรเพื่อเจาะทะลุออกปลายของเจ้าคือ" หมาป่าคำราม.
"ผม แต่หนุ่มสาวที่น่าสงสาร! กรุณาแจ้งให้ฤดูใบไม้ร่วงของฉันร้องไห้น่าสงสารทั้งสี่ของหูของเจ้า. "
ผู้ชมดูเหมือนทำให้ปิติยินดีโดยละครแฉของ Orphellum Mechanicals กับภัยคุกคามฝาแฝดของภัยพิบัติและสงครามกับลิ้นของผู้ที่อยู่ในอารักขาเพื่อนบ้านละครตายทุกคนโกรธ.
Denji ดาราจิตรทั้งแกะและหมาป่าลงไปบนนักแสดงหนุ่มอย่างเชื่องช้าถอดเขี้ยวไม้ มรรคนำเสนอคอของเธอ ที่ภัยคุกคามของการกัดหมาป่าเธอเรียกอุปกรณ์เย็บเป็นปกเสื้อของเธอ ริบบิ้นผ้าสีแดง unspooled ไปยังจุดดีใจและ Yelps ของผู้ชม พวกเขาต้องการอากาศสิ่งที่พวกเขาจ่ายเงินสำหรับ