Communication (from Latin commūnicā

Communication (from Latin commūnicāre, meaning "to share"[1]) is the activity of conveying meaning through a shared system of signs and semiotic rules.

In the realm of biology in general, communication often occurs through visual, auditory, or biochemical means. Human communication is unique for its extensive use of language. Non-human communication is studied in the field of biosemiotics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สื่อสาร (จากละติน commūnicāre หมายถึง "การ share"[1]) คือ การถ่ายทอดความหมายผ่านระบบใช้ร่วมกันของสัญญาณและ semiotic กฎในขอบเขตของวิชาชีววิทยา ทั่วไป สื่อสารมักจะเกิดขึ้น โดยวิธีภาพ หู หรือชีวเคมี มนุษย์สื่อสารเฉพาะสำหรับการใช้ภาษาได้ สื่อสารไม่ใช่บุคคลศึกษาใน biosemiotics

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสื่อสาร (จาก Communicare ภาษาละตินหมายถึง "ที่จะร่วมกัน" [1]) เป็นกิจกรรมการถ่ายทอดความหมายผ่านระบบที่ใช้ร่วมกันของสัญญาณและกฎระเบียบ semiotic. ในขอบเขตของชีววิทยาทั่วไปการสื่อสารมักจะเกิดขึ้นผ่านการมองเห็นการได้ยินหรือวิธีทางชีวเคมี . การสื่อสารของมนุษย์ที่ไม่ซ้ำกันสำหรับการใช้งานที่กว้างขวางของภาษา การสื่อสารที่ไม่ใช่คนมีการศึกษาในด้านการ biosemiotics

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสื่อสาร ( มาจากภาษาละติน COMM ยูนิค สยามอีกความหมาย " แบ่งปัน " [ 1 ] ) เป็นกิจกรรมของการสื่อความหมายผ่านระบบของสัญญาณและแบ่งปันภาพยนตร์กฎ

ใน realm ของชีววิทยาทั่วไป การสื่อสารมักจะเกิดขึ้นผ่านการมองเห็น ได้ยิน หรือชีวเคมี หมายถึง การสื่อสารของมนุษย์มีลักษณะเฉพาะของการใช้ที่กว้างขวางของภาษา ไม่ใช่การสื่อสารของมนุษย์ คือ การศึกษาในด้าน biosemiotics .