A plant’s adaptation to its environ

A plant’s adaptation to its environment is one of the most important issues in evolutionary biology.
Mangroves are trees that inhabit the intertidal zones with high salinity, while salt tolerance competence
of different species varies. Even congeneric species usually occupy distinct positions of intertidal
zones due to differential ability of salt tolerance. Some species have different ecotypes that adapt well
to littoral and terrestrial environments, respectively. These characteristics of mangroves make them
ideal ecological models to study adaptation of mangroves to salinity. Here, we briefly depict adaptive
traits of salt tolerance in mangroves with respect to anatomy, physiology and biochemistry, and review
the major advances recently made on both the genetic and genomic levels. Results from studies on
individual genes or whole genomes of mangroves have confirmed conclusions drawn from studies on
anatomy, physiology and biochemistry, and have further indicated that specific patterns of gene expression
might contribute to adaptive evolution of mangroves under high salinity. By integrating all
information from mangroves and performing comparisons among species of mangroves and
non-mangroves, we could give a general picture of adaptation of mangroves to salinity, thus providing
a new avenue for further studies on a molecular basis of adaptive evolution of mangroves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับตัวของพืชสภาพแวดล้อมเป็นประเด็นสำคัญทางชีววิทยาเชิงวิวัฒนาการโกรฟส์เป็นต้นไม้ที่อาศัยอยู่ในโซน intertidal กับเค็มสูง ในขณะที่ความสามารถยอมรับเกลือพันธุ์แตกต่างกันไปจน แม้ congeneric พันธุ์มักจะครองตำแหน่งทั้งหมดของ intertidalโซนเนื่องจากความแตกต่างของค่าเผื่อในเกลือ บางชนิดมีราคาแตกต่าง ecotypes ที่ปรับดีการ littoral ภาคพื้นสภาพแวดล้อม และ ตามลำดับ โกรฟส์ลักษณะเหล่านี้ทำให้พวกเขาแบบจำลองระบบนิเวศเหมาะเพื่อศึกษาการปรับตัวของโกรฟส์จะเค็ม ที่นี่ เราสั้น ๆ พรรณนาแบบอะแดปทีฟลักษณะของเกลือเผื่อในโกรฟส์เกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์ สรีรวิทยา และชีวเคมี และทบทวนก้าวสำคัญที่เพิ่ง ทำทั้งพันธุกรรม และ genomic ระดับ ผลจากการศึกษาแต่ละยีนหรือทั้ง genomes ของโกรฟส์ได้ยืนยันข้อสรุปจากการศึกษาใช้กายวิภาคศาสตร์ สรีรวิทยา และ ชีวเคมี และมีเพิ่มเติมระบุเฉพาะที่รูปแบบของยีนอาจนำไปสู่วิวัฒนาการโกรฟส์ภายใต้เค็มสูงแบบอะแดปทีฟ โดยรวมทั้งหมดข้อมูลจากป่าชายเลนและเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างการพันธุ์โกรฟส์ และไม่ใช่โกรฟส์ เราสามารถให้รูปทั่วไปของการปรับตัวของโกรฟส์เค็ม จึง ให้อเวนิวที่ใหม่สำหรับศึกษาเพิ่มเติมในระดับโมเลกุลของวิวัฒนาการโกรฟส์แบบอะแดปทีฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรับตัวของพืชเพื่อสภาพแวดล้อมที่เป็นหนึ่งในประเด็นที่สำคัญที่สุดในชีววิทยาวิวัฒนาการ.
โกงกางต้นไม้ที่อาศัยอยู่ในโซน intertidal
กับความเค็มสูงในขณะที่ความสามารถทนเค็มของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันแตกต่างกันไป ชนิด congeneric แม้มักจะครองตำแหน่งที่แตกต่างของ intertidal
โซนเนื่องจากความแตกต่างของความสามารถในการทนเค็ม
บางชนิดมีสายพันธุ์ที่แตกต่างที่ปรับตัวได้ดีกับสภาพแวดล้อมและบริเวณบกตามลำดับ
ลักษณะเหล่านี้ของป่าชายเลนทำให้พวกเขาแบบจำลองระบบนิเวศที่เหมาะสำหรับการศึกษาการปรับตัวของป่าชายเลนเพื่อความเค็ม ที่นี่เราแสดงให้เห็นถึงการปรับตัวในเวลาสั้น ๆ
ลักษณะของความอดทนเกลือในป่าโกงกางที่เกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์สรีรวิทยาและชีวเคมีและทบทวนความก้าวหน้าที่สำคัญทำเมื่อเร็ว ๆ นี้ทั้งในระดับจีโนมทางพันธุกรรมและ ผลลัพธ์ที่ได้จากการศึกษาเกี่ยวกับยีนของแต่ละบุคคลหรือจีโนมทั้งหมดของป่าชายเลนได้รับการยืนยันข้อสรุปที่มาจากการศึกษาเกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์สรีรวิทยาและชีวเคมีและได้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบที่เฉพาะเจาะจงของการแสดงออกของยีนอาจนำไปสู่การปรับตัววิวัฒนาการของป่าชายเลนภายใต้ความเค็มสูง โดยบูรณาการทุกข้อมูลจากป่าชายเลนและการแสดงเปรียบเทียบระหว่างสายพันธุ์ของป่าโกงกางและที่ไม่ป่าชายเลนเราสามารถให้ภาพทั่วไปของการปรับตัวของป่าชายเลนเพื่อความเค็มจึงให้เป็นถนนใหม่สำหรับการศึกษาต่อไปบนพื้นฐานของโมเลกุลของวิวัฒนาการการปรับตัวของป่าชายเลน