Much more broadleaves according to

Much more broadleaves according to nature
Altogether, 71 tree species (only 10 conifers and 61 deciduous trees) have a natural geographical distribution in Slovenia. The major reason why human influence has been less detrimental to forests than in most Central European countries is attributable to the mountainous character of the country, the difficult of access Karst region, and hence a high proportion of poorly accessible forests. The forests have consequently been relatively well preserved, which is particularly true of the diversity of natural tree species composition and the structure (vertical and horizontal) of the stands. There are only 15% of forests in which the share of spruce has strongly increased. However, it has been established that the actual tree composition deviates greatly from the potential vegetation. The ratio between coniferous and deciduous trees is 48:52 (2000), while the potential ratio appropriate for the site conditions is 20:80.

The slash and burn method used to be fairly important in the history of Slovenian forests. In the initial period of colonisation, forests were cleared by means of the slash and burn method and hoe cultivation in the lowlands and on hillsides. These areas are still the basis of agricultural production. In the present, primarily forest regions, traces of the last colonisation, between the 12th and 15th centuries, are still clearly visible.

The high deviation in terms of the actual spruce share compared to the potential is primarily the result of spruce planting in the distant past (following the model of the German forest management school), especially in Štajerska and Koroška. Spruce was extensively introduced into deciduous sites (primarily beech). Especially in the 18th and 19th century, the species structure of Slovenian forests was greatly changed due to extensive felling and the planting of spruce. It was also highly influenced by mulching, which was practised for two centuries and caused a deterioration of soil conditions in forests in the vicinity of settlements and in agricultural regions. Less demanding tree species consequently took hold (spruce and pine).

Pine has also become a characteristic tree species of the Slovenian Karst, where it was planted in the second half of the 19th century in order to alleviate the effects of the strong "bora" wind and to make the barren rocky karstic landscape green again. The discrepancy between the actual and potential proportion of pine is thus an effect of the planting of Pinus nigra and its further spread by means of natural propagation in the Karst, a region that was completely bare a century ago.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Broadleaves มากขึ้นตามธรรมชาติทั้งหมด 71 พันธุ์ไม้ (เพียง 10 สนและต้นไม้ผลัดใบ 61) มีการกระจายทางภูมิศาสตร์ธรรมชาติในสโลวีเนีย เหตุผลสำคัญที่ทำไมมนุษย์อิทธิพลได้น้อยอันตรายต่อป่ากว่าประเทศในยุโรปกลางส่วนใหญ่ เป็นนของตัวภูเขาของประเทศ ยากถึง Karst ภูมิภาค และดังนั้น สูงที่สัดส่วนของไม่ดีเข้าป่า ป่าได้จึงรับค่อนข้างดีรักษา ซึ่งเป็นจริงอย่างยิ่งของความหลากหลายของธรรมชาติต้นไม้ชนิดองค์ประกอบและโครงสร้าง (แนวตั้ง และแนวนอน) จะมาตั้งไว้ มีเพียง 15% ของป่าที่ส่วนแบ่งของโก้ได้ขอเพิ่ม อย่างไรก็ตาม มันมีการสร้างที่องค์ประกอบต้นไม้จริงเบี่ยงเบนมากจากพืชอาจเกิดขึ้น อัตราส่วนระหว่างต้นสน และผลัดใบเป็น 48:52 (2000), ในขณะที่อัตราส่วนมีศักยภาพที่เหมาะสมสำหรับการใช้งานเว็บไซต์ 20:80ใช้วิธีการเฉือนและการเขียนจะค่อนข้างสำคัญในประวัติศาสตร์ของสโลวีเนียป่า ในช่วงเริ่มต้นของอาณานิคม ป่าถูกล้างโดยใช้เครื่องหมายทับเขียนวิธี และจอบเพาะปลูก ในราบลุ่ม และ บนเนินเขา พื้นที่เหล่านี้จะยังคงพื้นฐานของการผลิตภาคเกษตร ในปัจจุบัน หลักภูมิภาคป่า ร่องรอยของการครั้งสุดท้าย ระหว่างศตวรรษที่ 12 และ 15 จะยังคงมองเห็นได้ชัดเจนความแตกต่างสูงในแง่ของส่วนแบ่งโก้จริงเมื่อเทียบกับศักยภาพเป็นหลักผลของโก้ที่ปลูกในห่างไกลที่ผ่านมา (ตามแบบของโรงเรียนการจัดการป่าเยอรมัน), Štajerska และ Koroška โก้ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในไซต์ผลัดใบ (หลักไม้บีช) โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 18 และศตวรรษที่ 19 ชนิดโครงสร้างของป่าสโลวีเนียมีการเปลี่ยนแปลงมากเนื่องจากถูกตัดโค่นมากมายและปลูกของโก้ มันยังได้รับอิทธิพลจากคลุมดิน ซึ่งฝึกฝนสองศตวรรษ และเกิดจากการเสื่อมสภาพของสภาพดิน ในป่าใกล้กับการจับคู่ และพื้นที่เกษตรกรรม น้อยกว่าความต้องการต้นไม้ พันธุ์จึงเอาค้าง (โก้และสน)สนได้กลายเป็น สายพันธุ์ต้นไม้ลักษณะของ Karst สโลวีเนีย ที่มันถูกปลูกในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 เพื่อบรรเทาผลกระทบของลมแรง "โบ" และทำให้ภูมิทัศน์ karstic หินแห้งแล้งสีเขียวอีกครั้ง ความแตกต่างระหว่างสัดส่วน เกิดของสนเป็นผลจากการปลูกสนนิโกรและการแพร่กระจายโดยวิธีธรรมชาติการเผยแพร่ในการ Karst ภูมิภาคที่สมบูรณ์เปลือยศตวรรษที่แล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

broadleaves มากขึ้นตามลักษณะ
พรึบ 71 ชนิดต้นไม้ (เพียง 10 พระเยซูเจ้าและ 61 ต้นไม้ผลัดใบ) มีการกระจายทางภูมิศาสตร์ธรรมชาติในสโลวีเนีย เหตุผลสำคัญว่าทำไมมีอิทธิพลต่อมนุษย์ได้รับอันตรายน้อยกว่าป่ามากที่สุดในประเทศในยุโรปกลางเป็นส่วนที่เป็นตัวละครที่เป็นภูเขาของประเทศที่ยากในการเข้าถึงภูมิภาค Karst และด้วยเหตุนี้ในสัดส่วนที่สูงของป่าไม้ที่สามารถเข้าถึงได้ไม่ดี ป่าได้รับการเก็บรักษาไว้จึงค่อนข้างดีที่เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของความหลากหลายขององค์ประกอบของพรรณไม้ธรรมชาติและโครงสร้าง (แนวตั้งและแนวนอน) ของอัฒจันทร์ มีเพียง 15% ของป่าซึ่งหุ้นของโก้ได้เพิ่มขึ้นอย่างมากเป็น แต่จะได้รับการยอมรับว่าองค์ประกอบของต้นไม้ที่เกิดขึ้นจริงแตกต่างจากพืชที่มีศักยภาพ อัตราส่วนระหว่างต้นสนต้นไม้ผลัดใบและเป็น 48:52 (2000) ในขณะที่อัตราส่วนที่เหมาะสมที่มีศักยภาพสำหรับเงื่อนไขที่เว็บไซต์เป็น 20:80.

เฉือนและการเผาไหม้วิธีการที่ใช้จะมีความสำคัญอย่างเป็นธรรมในประวัติศาสตร์ของป่าสโลเวเนีย ในช่วงเริ่มต้นของการล่าอาณานิคมป่าถูกเก็บโดยวิธีการเฉือนและการเผาไหม้วิธีการและการเพาะปลูกจอบในที่ราบลุ่มและบนเนินเขา พื้นที่เหล่านี้ยังคงเป็นพื้นฐานของการผลิตทางการเกษตร ในปัจจุบันส่วนใหญ่ภูมิภาคป่าร่องรอยของการล่าอาณานิคมที่ผ่านมาระหว่างศตวรรษที่ 12 และ 15 ยังคงมองเห็นได้อย่างชัดเจน.

เบี่ยงเบนสูงในแง่ของส่วนแบ่งโก้ที่เกิดขึ้นจริงเมื่อเทียบกับที่มีศักยภาพเป็นหลักผลของการปลูกต้นสนในที่ห่างไกล ที่ผ่านมา (ตามรูปแบบของโรงเรียนการจัดการป่าไม้เยอรมัน) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในŠtajerskaและโคโรสกา โก้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในเว็บไซต์ผลัดใบ (ส่วนใหญ่บีช) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ 18 และ 19 โครงสร้างชนิดของป่าสโลวีเนียได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเนื่องจากมีการตัดโค่นอย่างกว้างขวางและการปลูกต้นสน นอกจากนั้นยังได้รับอิทธิพลอย่างสูงจากการคลุมดินซึ่งได้รับการฝึกฝนมาสองศตวรรษและก่อให้เกิดการเสื่อมสภาพของสภาพดินในป่าในบริเวณใกล้เคียงของการตั้งถิ่นฐานและการเกษตรในภูมิภาค ต้นไม้ชนิดนี้น้อยกว่าความต้องการจึงจับ (ต้นสนและไม้สน).

ไพน์ยังได้กลายเป็นต้นไม้ชนิดลักษณะของสโลวีเนีย Karst ที่มันถูกปลูกในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 เพื่อบรรเทาผลกระทบของ "โบรา" ที่แข็งแกร่ง ลมและจะทำให้เป็นหมันหินสีเขียวภูมิทัศน์ karstic อีกครั้ง ความแตกต่างระหว่างสัดส่วนที่เกิดขึ้นจริงและศักยภาพของสนจึงเป็นผลของการปลูกปินัสนิโกรและการแพร่กระจายต่อไปโดยใช้วิธีการขยายพันธุ์ตามธรรมชาติใน Karst ในภูมิภาคที่สมบูรณ์เปลือยศตวรรษที่ผ่านมา