We are not certain which lesions ma

We are not certain which lesions may be eliminated via moulting, but the relatively minor damage seen with grade 1 and probably grade 2 lesions suggest that it is likely that they can probably heal in this manner. Grade 3 and 4 lesions often had inflammatory adhesions and, thus, it might be difficult for crabs to eliminate such lesions; although this would be more likely with grade 3 lesions. It is highly unlikely that crabs with PRSD would ever survive a moult. We held crabs with PRSD in the laboratory but did not observe any moulting. These crabs were also weaker than normal crabs and had poor survival rates compared with other crabs. Most importantly, the amount of adhesions and fibrosis associated with PRSD lesions would make it highly unlikely that they could ever moult. Adhesions are known to prevent crustaceans from moulting (Fisher 1988; Sindermann 1989).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราไม่แน่ใจอาจตัดได้ที่ผ่านการลอกคราบ แต่ความเสียหายเล็กน้อยค่อนข้างเห็น ด้วยเกรด 1 และคงได้เกรด 2 แนะนำว่า มีแนวโน้มว่า พวกเขาคงสามารถรักษาที่ในลักษณะนี้ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 ได้มักจะมี inflammatory adhesions และ จึง มันอาจจะ difficult สำหรับปูเพื่อกำจัดได้เช่น ถึงแม้ว่านี้จะยิ่ง มีชั้น 3 ได้ ก็ไม่น่าสูงว่า ปูกับ PRSD จะเคยอยู่รอด moult เป็น เราจัดปูกับ PRSD ในห้องปฏิบัติการ แต่ไม่ได้สังเกตใด ๆ การลอกคราบ ยังแกร่ง กว่าปูปกติ และมีอัตรารอดตายต่ำเมื่อเทียบกับอื่น ๆ ปูปูเหล่านี้ได้ สำคัญที่สุด จำนวน adhesions และ fibrosis ที่เกี่ยวข้องกับ PRSD ได้จะทำให้มันสูงไม่น่าว่า เขาอาจเคย moult ทราบว่า adhesions ป้องกันครัสเตเชียจากการลอกคราบ (Fisher 1988 Sindermann 1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราไม่ได้เป็นบางอย่างที่แผลอาจจะตัดผ่านลอกคราบ แต่ความเสียหายเล็ก ๆ น้อย ๆ มองเห็นได้ด้วยเกรด 1 และชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 อาจจะเป็นแผลที่ชี้ให้เห็นว่ามันเป็นไปได้ที่พวกเขาอาจจะสามารถรักษาในลักษณะนี้ แผลชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 มักจะมีใน adhesions ammatory ชั้นและทำให้มันอาจจะยากที่ปูจะกำจัดโรคดังกล่าว แม้ว่าเรื่องนี้จะมีแนวโน้มที่มีเกรด 3 แผล มันเป็นไปไม่ได้ที่ปูด้วย PRSD เคยจะอยู่รอดลอกคราบ เราจัดขึ้นปูด้วย PRSD ในห้องปฏิบัติการ แต่ไม่ได้สังเกตลอกคราบใด ๆ ปูเหล่านี้ก็ยังอ่อนแอกว่าปูปกติและมีอัตราการอยู่รอดที่ดีเมื่อเทียบกับปูอื่น ๆ ที่สำคัญที่สุดคือปริมาณของ adhesions และไฟ Brosis เกี่ยวข้องกับแผล PRSD จะทำให้มันมีโอกาสน้อยมากที่พวกเขาเคยได้ลอกคราบ adhesions เป็นที่รู้จักกันเพื่อป้องกันไม่ให้กุ้งลอกคราบจาก (ฟิชเชอร์ 1988; Sindermann 1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราไม่มั่นใจ ซึ่งแผลอาจจะถูกตัดออกผ่านทางฤทธิ์ แต่ค่อนข้างเสียหายเล็กน้อย เห็นชั้น 1 และชั้น 2 แผลอาจจะแนะนำว่ามันเป็นโอกาสที่พวกเขาอาจจะสามารถรักษาในลักษณะนี้ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 แผล มักจะมีfl ammatory adhesions และดังนั้นจึงอาจจะแยกศาสนาจึงปูเพื่อขจัดรอยแผลดังกล่าว แม้ว่าจะได้มีโอกาสมากขึ้น ด้วยเกรด 3 รอยโรคมันเป็นไปไม่ได้ที่ปูด้วย prsd จะอยู่รอดได้ลอกคราบ เราจับปูกับ prsd ในห้องปฏิบัติการ แต่ไม่ได้สังเกตใด ๆลอกคราบ . ปูเหล่านี้ก็อ่อนแอกว่าปกติ และมีอัตราการรอดตายปูจนปูเมื่อเทียบกับอื่น ๆ ที่สำคัญที่สุดคือ ปริมาณและ brosis ติดกันจึงเกี่ยวข้องกับ prsd แผลมันจะสูงไม่น่าที่พวกเขาเคยจะลอกคราบการยึดเกาะเป็นที่รู้จักกันเพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์จากการลอกคราบ ( Fisher 1988 ; sindermann 1989 )