Information can be seen as a lastin

Information can be seen as a lasting good that is owned as an entity that can be given to others as
barter or as a donation. These goods can be valorized if a mechanism exists that allows restricting
and controlling access and distribution. In this view, one would try to restrict and control access
to knowledge which can be achieved by various measures, like hiding knowledge (e.g., behind
organizational walls), by imposing legal, financial or technical restrictions (e.g., patents,
trademarks or licensing schemata, digital rights management). This process is based on a more complex value chain that relies on the expertise of several professionals (expertise in legal issues,
marketing, publishing, production …).
Information can also be perceived as a non-lasting good that can be shared freely, like emotions
(love, hate, happiness) or cultural practices or religious ideas. These goods gain value if they are
shared with others and receive attention from others. In this view, one would try to loosen
restrictions on the accessibility of knowledge that can be disseminated to the public, for example
by making it freely available on the internet. As an author, one may gain reputation if one’s ideas
are shared widely and one may receive recognition for one’s insights. With the internet, the
dissemination of knowledge to a larger public has become rather simple and is less dependent on
the availability of additional expertise. Such a broad dissemination of knowledge had always been
associated with high investments and therefore was limited. With the easy ways to communicate
knowledge over the internet traditional business models of valorizing knowledge have been
questioned. Richter and Veith (2014) describe changes in the value creation chain in the
production of digital assets for learning. Tuomi (2013) points out that some goods even enhance
their value the more people have access to them and the more they are being used. OER can be
described as such “open fountains of goods”.
Some authors have claimed that innovation relies on the possibility of an inventor / author to
protect and to monetarily exploit his/her works. Others claim that a society does prosper only
when knowledge essentially is public and widely made available. Basically, any modern society
needs both mechanisms, the opening and closing of information, and needs to find the right
balance between them. This balance should align with cultural traditions, values and visions for
the future. For example, to develop new technologies a company will invest in research and
eventually will seek to patent inventions to be able to monetize their investments (i.e., closing
access). However, to develop and to apply these patents the company has to rely on an educated
workforce with all necessary skills a culture has accumulated and that are conveyed via schools
and instruction (i.e., opening access).
Both views of knowledge and both mechanisms of informational ecosystems should be perceived
as cultural achievements that are responsible for many innovations. Balancing the two is a
continuous process of discourse in a society. It becomes especially important when new
technologies or business models arise that question cultivated practices (Kuhlen, 2012).
The most obvious mechanism of closure is the application of a pay wall that restricts access via
pay per view or pay per subscription. Also, a need for registration on a website sometimes is
perceived as a mechanism of “closure” because it restricts the immediate access to a resource; the
user – at least – has to pay with some personal information, for example an email address. It is
argued, that some instructional approaches necessitate a registration, for example when a highly
interactive site consists of elements of editing, sharing, commenting. However, hiding
information behind some wall may be viewed critically because the dissemination of the material is severely hampered. Search engines in most cases will not be able to find the resources behind
such a (pay or registration) wall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถมองเห็นข้อมูลเป็นดียั่งยืนที่เป็นเจ้าของเป็นเอนทิตีที่สามารถให้ผู้อื่นเป็น แลกเปลี่ยน หรือเงินบริจาค สามารถ valorized สินค้าเหล่านี้มีกลไกที่ช่วยให้ restrictingและการควบคุมการเข้าถึงและกระจาย ในมุมมองนี้ หนึ่งจะพยายามจำกัด และควบคุมการเข้าถึง ความรู้ซึ่งสามารถทำได้ โดยมาตรการต่าง ๆ เช่นซ่อนความรู้ (เช่น เบื้องหลัง งานผนัง), โดยข้อจำกัดทางกฎหมาย การเงิน หรือทางเทคนิค (เช่น สิทธิบัตร สง่างาม เครื่องหมายการค้าหรือลิขสิทธิ์ schemata จัดการสิทธิ์แบบดิจิทัล) กระบวนการนี้เป็นไปตามห่วงโซ่คุณค่าซับซ้อนที่อาศัยความเชี่ยวชาญของผู้เชี่ยวชาญหลายด้าน (ความเชี่ยวชาญในประเด็นทางกฎหมาย การตลาด ประกาศ ผลิต...) ข้อมูลยังสามารถมองเห็นเป็นไม่นานดีที่สามารถใช้ร่วมกันได้อย่างอิสระ เช่นอารมณ์ (รัก เกลียด ชัง ความสุข) หรือแนวทางปฏิบัติทางวัฒนธรรมหรือความคิดทางศาสนา สินค้าเหล่านี้ได้ค่า ใช้ร่วมกับผู้อื่น และได้รับความสนใจจากผู้อื่น ในมุมมองนี้ หนึ่งจะลองพรวน ข้อจำกัดในการเข้าถึงความรู้ที่สามารถจะเผยแพร่ให้ประชาชน ตัวอย่าง โดยการทำให้พร้อมใช้งานได้อย่างอิสระบนอินเทอร์เน็ต เป็นผู้เขียน หนึ่งอาจได้รับชื่อเสียงที่หนึ่งของความคิด ใช้ร่วมกันอย่างกว้างขวาง และหนึ่งอาจรับรู้ผลลัพธ์ของการ กับอินเทอร์เน็ต การ เผยแพร่ความรู้สู่สาธารณะขนาดใหญ่ได้กลายเป็นง่ายมาก และน้อยขึ้นอยู่กับ ความเชี่ยวชาญเพิ่มเติม ดังกล่าวเป็นการเผยแพร่ความรู้ได้เสมอ เกี่ยวข้องกับการลงทุนสูง และดังนั้น ถูกจำกัด มีวิธีง่าย ๆ ในการสื่อสาร ได้รับความรู้ผ่านรูปแบบธุรกิจดั้งเดิม internet ความรู้ valorizing สอบสวน ถือและ Veith (2014) อธิบายการเปลี่ยนแปลงในห่วงโซ่การสร้างมูลค่าในการ การผลิตของสินทรัพย์ดิจิตอลสำหรับการเรียนรู้ Tuomi (2013) ชี้ให้เห็นว่า สินค้าบางอย่างแม้จะเพิ่มค่าของคนได้เข้าไป และยิ่งจะมีการใช้ สามารถ OER อธิบายดังกล่าวเป็น "เปิดของสินค้า" บางอย่างผู้เขียนได้อ้างว่า นวัตกรรมอาศัยของชาวอเมริกาที่ / การเขียน ปกป้อง และ monetarily ใช้งานเขา/เธอ คนอื่นเรียกร้องให้ สังคมเจริญเท่านั้น เมื่อรู้หลักเป็นสาธารณะ และอย่างกว้างขวางทำให้พร้อมใช้ โดยทั่วไป สังคมทันสมัย ต้องทั้งกลไก เปิด และปิดของข้อมูล และต้องการค้นหาด้านขวา สมดุลระหว่าง ดุลนี้ควรสอดคล้องกับวัฒนธรรมประเพณี ค่านิยม และวิสัยทัศน์ใน ในอนาคต ตัวอย่าง พัฒนาเทคโนโลยี บริษัทจะลงทุนในการวิจัย และ ในที่สุดจะหาสิ่งประดิษฐ์สิทธิบัตรเพื่อให้สามารถสร้างรายได้จากการลงทุน (เช่น ปิด เข้า) อย่างไรก็ตาม ใน การพัฒนา และ การใช้สิทธิบริษัทฯ ในการศึกษา แรงงาน มีทักษะที่จำเป็นทั้งหมดวัฒนธรรมได้สะสม และที่ใช้ผ่านโรงเรียน และคำสั่ง (เช่น เปิดเข้า) ทั้งมุมมองความรู้และกลไกของระบบนิเวศให้ข้อมูลทั้งสองควรรับรู้ เป็นความสำเร็จทางวัฒนธรรมที่รับผิดชอบในนวัตกรรม สมดุลทั้งสองเป็นการ กระบวนการที่ต่อเนื่องของวาทกรรมในสังคม เป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ เทคโนโลยีหรือแบบจำลองทางธุรกิจเกิดขึ้นที่ถาม cultivated ปฏิบัติ (Kuhlen, 2012) กลไกชัดเจนสุดของปิดจะใช้ผนังจ่ายที่จำกัดการเข้าถึงผ่าน ชำระเงินต่อมุมมอง หรือชำระต่อสมาชิก นอกจากนี้ ต้องลงทะเบียนบนเว็บไซต์บางครั้งมี ถือว่าเป็นกลไกของ "ปิด" เนื่องจากมันจำกัดการเข้าถึงด่วนทรัพยากร ที่ ผู้ใช้ –น้อย – มีการจ่ายค่ากับข้อมูลส่วนบุคคล ตัวอย่างอีเมล จึง โต้เถียง ที่ บางวิธีสอนรบกวนลงทะเบียน เช่นเมื่อเป็นมาก ไซต์แบบโต้ตอบประกอบด้วยองค์ประกอบของการแก้ไข ร่วม ให้ข้อคิดเห็น อย่างไรก็ตาม ซ่อน ข้อมูลหลังผนังบางอาจจะดูเหลือเนื่องจากเผยแพร่วัสดุเป็นการขัดขวางอย่างรุนแรง เครื่องมือค้นหาส่วนใหญ่จะไม่สามารถค้นหาทรัพยากรอยู่เบื้องหลัง ดังกล่าว (ค่าจ้างหรือลงทะเบียน) กำแพง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลสามารถมองเห็นเป็นสิ่งที่ดีที่ยั่งยืนที่เป็นเจ้าของเป็นนิติบุคคลที่จะได้รับการอื่น ๆ ตามที่
การแลกเปลี่ยนหรือบริจาค สินค้าเหล่านี้สามารถ valorized ถ้ากลไกที่ช่วยให้มีอยู่ จำกัด
และควบคุมการเข้าถึงและการกระจาย ในมุมมองนี้จะพยายามที่จะ จำกัด การควบคุมการเข้าถึงและ
ความรู้ซึ่งสามารถทำได้โดยการใช้มาตรการต่างๆเช่นความรู้ที่ซ่อนตัว (เช่นหลัง
กำแพงขององค์กร) โดยการจัดเก็บภาษีตามกฎหมายข้อ จำกัด ทางการเงินหรือทางเทคนิค (เช่นสิทธิบัตร
เครื่องหมายการค้าหรือ schemata การออกใบอนุญาต การจัดการสิทธิดิจิตอล) กระบวนการนี้จะขึ้นอยู่กับห่วงโซ่คุณค่าที่ซับซ้อนมากขึ้นที่อาศัยความเชี่ยวชาญของผู้เชี่ยวชาญหลาย (ความเชี่ยวชาญในประเด็นทางกฎหมาย,
การตลาด, การเผยแพร่การผลิต ... ).
ข้อมูลนอกจากนี้ยังสามารถรับรู้เป็นที่ไม่ยั่งยืนที่ดีที่สามารถใช้ร่วมกันได้อย่างอิสระเช่น อารมณ์
(ความรักความเกลียดชังความสุข) หรือการปฏิบัติทางวัฒนธรรมหรือความคิดทางศาสนา สินค้าเหล่านี้ได้รับค่าถ้าพวกเขาจะ
ใช้ร่วมกันกับผู้อื่นและได้รับความสนใจจากคนอื่น ๆ ในมุมมองนี้จะพยายามที่จะคลาย
ข้อ จำกัด ในการเข้าถึงความรู้ที่สามารถนำมาเผยแพร่ให้กับประชาชนเช่น
ด้วยการทำให้อิสระที่มีอยู่บนอินเทอร์เน็ต ในฐานะที่เป็นผู้เขียนหนึ่งอาจได้รับชื่อเสียงถ้าความคิดของคน
ที่ใช้ร่วมกันอย่างแพร่หลายและเป็นหนึ่งอาจได้รับการยอมรับสำหรับข้อมูลเชิงลึกของคน ๆ หนึ่ง กับอินเทอร์เน็ตที่
เผยแพร่ความรู้ให้กับประชาชนที่มีขนาดใหญ่ได้กลายเป็นที่ค่อนข้างง่ายและเป็นน้อยขึ้นอยู่กับ
ความพร้อมของความเชี่ยวชาญเพิ่มเติม ดังกล่าวเผยแพร่ในวงกว้างของความรู้ที่ได้รับมักจะ
เกี่ยวข้องกับการลงทุนสูงและดังนั้นจึงถูก จำกัด ด้วยวิธีที่ง่ายในการสื่อสาร
ความรู้มากกว่ารูปแบบธุรกิจแบบดั้งเดิมของอินเทอร์เน็ต valorizing ความรู้ที่ได้รับการ
สอบสวน ริกเตอร์และ Veith (2014) อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงในห่วงโซ่การสร้างมูลค่าใน
การผลิตของสินทรัพย์ดิจิตอลเพื่อการเรียนรู้ Tuomi (2013) ชี้ให้เห็นว่าสินค้าบางคนยังเพิ่มความ
คุ้มค่าของพวกเขาผู้คนมากขึ้นมีการเข้าถึงพวกเขาและอื่น ๆ อีกมากมายที่พวกเขาจะถูกนำมาใช้ OER สามารถ
อธิบายเช่น "น้ำพุเปิดสินค้า".
นักเขียนบางคนได้อ้างว่านวัตกรรมอาศัยเป็นไปได้ของนักประดิษฐ์ / ผู้เขียนได้
ปกป้องและการใช้ประโยชน์จาก monetarily งานของเขา / เธอ อื่น ๆ อ้างว่าเป็นสังคมที่ไม่ประสบความสำเร็จเท่านั้น
เมื่อความรู้เป็นหลักเป็นที่สาธารณะและทำให้ใช้ได้อย่างกว้างขวาง โดยทั่วไปในสังคมใด ๆ ที่ทันสมัย
​​ต้องการกลไกทั้งเปิดและปิดของข้อมูลและความต้องการที่จะหาที่เหมาะสม
สมดุลระหว่างพวกเขา ความสมดุลนี้ควรสอดคล้องกับวัฒนธรรมประเพณีค่านิยมและวิสัยทัศน์สำหรับ
อนาคต ตัวอย่างเช่นในการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ที่ บริษัท จะลงทุนในการวิจัยและ
ในที่สุดก็จะพยายามที่จะประดิษฐ์สิทธิบัตรเพื่อให้สามารถสร้างรายได้จากการลงทุนของพวกเขา (เช่นการปิด
การเข้าถึง) อย่างไรก็ตามในการพัฒนาและนำไปใช้สิทธิบัตรเหล่านี้ บริษัท ฯ ได้มีการพึ่งพาการศึกษา
แรงงานที่มีทักษะที่จำเป็นทั้งหมดวัฒนธรรมได้สะสมและจะถูกลำเลียงผ่านทางโรงเรียน
และการเรียนการสอน (เช่นเปิดเข้าถึง).
ทั้งสองมุมมองของความรู้และกลไกทั้งสองให้ข้อมูล ระบบนิเวศที่ควรจะถูกมองว่า
เป็นความสำเร็จทางวัฒนธรรมที่มีความรับผิดชอบในนวัตกรรมใหม่ ๆ สมดุลทั้งสองเป็น
กระบวนการที่ต่อเนื่องของการสนทนาในสังคม มันจะกลายเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใหม่
หรือเทคโนโลยีแบบจำลองทางธุรกิจที่เกิดขึ้นคำถามว่าการปฏิบัติที่ปลูก (Kuhlen 2012).
กลไกที่ชัดเจนที่สุดของการปิดเป็นโปรแกรมของผนังจ่ายที่ จำกัด การเข้าถึงผ่านทาง
จ่ายต่อการดูหรือจ่ายต่อการสมัครสมาชิก นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นสำหรับการลงทะเบียนในเว็บไซต์บางครั้ง
มองว่าเป็นกลไกของการ "ปิด" เพราะมัน จำกัด การเข้าถึงได้ทันทีเพื่อทรัพยากร;
ผู้ใช้ - อย่างน้อย - มีการจ่ายเงินที่มีข้อมูลส่วนบุคคลเช่นที่อยู่อีเมล มันเป็นเรื่อง
ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าวิธีการเรียนการสอนบางส่วนจำเป็นต้องมีการลงทะเบียนเช่นเมื่อสูง
เว็บไซต์โต้ตอบประกอบด้วยองค์ประกอบของการแก้ไขร่วมกันแสดงความคิดเห็น แต่หลบซ่อนตัวอยู่
หลังกำแพงข้อมูลบางอย่างอาจจะดูอย่างยิ่งเพราะการเผยแพร่ของวัสดุที่เป็นอุปสรรคอย่างรุนแรง เครื่องมือค้นหาในกรณีส่วนใหญ่จะไม่สามารถที่จะหาแหล่งที่อยู่เบื้องหลัง
เช่น (การจ่ายเงินหรือการลงทะเบียน) ผนัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลที่สามารถมองเห็นเป็นนานดี ที่เป็นเจ้าของเป็นนิติบุคคลที่สามารถให้ผู้อื่น
แลกเปลี่ยน หรือบริจาค สินค้าเหล่านี้สามารถ valorized ถ้ากลไกที่มีอยู่ ที่ ช่วย ให้ การ และการควบคุมการเข้าถึง
และแจกจ่าย ในมุมมองนี้ หนึ่งพยายามที่จะ จำกัด และการควบคุมการเข้าถึง
ความรู้ซึ่งสามารถบรรลุได้โดยมาตรการต่างๆ เช่น ซ่อนความรู้เบื้องหลัง
( เช่นผนังขององค์กร ) โดยกำหนดกฎหมาย ข้อ จำกัด ทางการเงินหรือทางด้านเทคนิค ( เช่น สิทธิบัตร เครื่องหมายการค้า หรือลิขสิทธิ์ ลู
, การจัดการสิทธิดิจิตอล ) กระบวนการนี้จะขึ้นอยู่กับค่าโซ่ที่ซับซ้อนมากขึ้น ต้องอาศัยความเชี่ยวชาญของผู้เชี่ยวชาญหลาย ( ความเชี่ยวชาญในประเด็นทางกฎหมาย
การตลาด , สิ่งพิมพ์ , การผลิต , . . . )
ข้อมูลสามารถถูกมองว่าเป็นไม่ยั่งยืนที่ดีที่สามารถใช้ร่วมกันได้อย่างอิสระ เหมือนอารมณ์
( ความสุข ความรัก ความเกลียด หรือวัฒนธรรมการปฏิบัติหรือความคิดทางศาสนา สินค้าเหล่านี้ได้รับค่าถ้าพวกเขาจะใช้ร่วมกันกับผู้อื่นและ
ได้รับความสนใจจากผู้อื่น ในมุมมองนี้ , หนึ่งจะลองคลาย
จำกัดในการเข้าถึงความรู้ที่สามารถเผยแพร่สู่สาธารณะ ตัวอย่างเช่น
โดยการทำให้มันสามารถใช้งานได้อย่างอิสระบนอินเทอร์เน็ต เป็นผู้เขียน หนึ่งอาจได้รับชื่อเสียงถ้าความคิด
ร่วมกันอย่างกว้างขวาง และอาจได้รับการยอมรับสำหรับหนึ่งของข้อมูลเชิงลึก . กับอินเทอร์เน็ต ,
การเผยแพร่ความรู้สู่สาธารณะขนาดใหญ่ได้กลายเป็นที่ค่อนข้างง่าย และน้อยขึ้นอยู่กับ
ความพร้อมความเชี่ยวชาญเพิ่มเติม เช่นการเผยแพร่ในวงกว้างของความรู้ได้เสมอ