15"Clare! Just let the skis run acr

15
"Clare! Just let the skis run across the ice! Don't fight it called Bruno over his shoulder They were skiing in a different place from yesterday and Clare was not enjoying it. It was quite a bit steeper and there was too much ice. Every time Clare tried to ski over it, she lost control. She felt like a beginner all over again. She fell on one particularly large area of ice and found t herself sliding head first down the mountain. Both her skis had come off. Swing your legs round, shouted Bruno. Use your feet to stop yourself. She managed to stop when it became less steep, but lay there for a moment without moving. Looking up the mountain, she saw Bruno skiing down and carrying her skis, You OK?" he asked. "That was quite a long fall Yes, I'm fine," she replied standing up slowly, Bruno helped her put her skis OR again. Let's not bother with this slope again. I don't want to kill myself just yet. OK. We'll ski to the restaurant down there and have a drink. Then we'll go on some nice gentle slopes. Follow behind me.' Clare followed carefully behind Bruno. I've never liked ice," said Clare. They were sitting at a table outside the restaurant. Nobody does. But you get used to it, replied Bruno.
Clare wasn't sure, but she thought that Bruno wasn't quite as open and friendly with her as he had been yesterday. Hed thanked her again for the previous evening and said what a good time he'd had, but somehow she fe he was more distant today. She hoped that what she was about to say was not going to cause a problem. I'd like ski on that run that goes the bottom of to the Matterhorn. We did it yesterday, d you remember? want to remind myself of where asked Clare grandfather died. Fine," said Bruno, "but we'll have to go now We have to go up on the cable car in order to get over to it. And that takes a bit of time. Clare waited to see if he would mention her grandfather Then she realised that, like the rest of the village, he knew who she was, Did you know that the man they got out of the glacier this week was my grandfather?" asked Clare. Yes, of course." He smiled at her. "Everybody knows. It's not something that happens every day, you know. And you were identified as the granddaughter by the locals, probably from the minute you arrived Why didn't you say something to me?' she asked Why should I? If you wanted to talk about it, you would. So I assumed you didn't want to until now, that If you're so clever, you can tell me what I'm going to ask next then," said Clare, lightly You're going to ask me if I know anything about your grandfather's accident, aren't you?' Yes, Do you?" she asked.
not very much," he replied carefully. And do you know Ulrich Grunwalder? He nodded. Do you think you could arrange for me to talk to him? I really would like to find out what he remembers. I met him f briefly a couple of days ago, and I got the feeling he recognised the name of Edward Crowe. But I didn't have time to ask him any details. Clare crossed her fingers h secretly, hoping that Bruno would agree. "I don't know if he'll remember very much, he's a very old man now. But I can find out," said Bruno standing up. Now, come on, let's get on the cable car that is if you really want to ski the Matterhorn run. "Yes, I do, honestly,' said Clare with a smile. "It wasn't s just a way of introducing Edward Crowe into the l conversation. About half an hour later they stood in the shadow of the Matterhorn. Bruno pointed out the hut which the climbers stayed in overnight before setting out to climb to the top of h the mountain in the early mornings. "You can walk up to there quite easily in the summer, said Bruno. "Look, there's the path Can you see the rope at l the side?' Bruno stood behind her and pointed. D'you think Grandpa Edward stayed in that hut in 1924? Possibly," replied Bruno. "It was certainly there then Bruno looked up at the magnificent mountain. What are you thinking?" asked Clare Just what a magical mountain it is. It must be one of the most photographed places in the world you see it on every box of Swiss chocolates, and on every souvenir from Zermatt, but I never tire of looking at it. Clare. How many times have you climbed it?' asked top. And a About twenty, twenty-five, I guess to the almost few unsuccessful climbs too.' Bruno paused. looks a friendly mountain in this light, doesn't it?" Mmmm," replied Clare. He had put his arms around her from behind It isn't. It can be a very cruel place sometimes. Come on," he said suddenly, 'Let's go. It's getting late. We don't want to miss the last lift down to the village. The electric taxi stopped outside her hotel. She got out stiffly. Her left side felt painful as a result of the fall. Bruno leaned out of the window. I'll ring you later when I've talked to him, he said. Clare didn't need to ask who "him' was. She was just pleased that he'd remembered without her having to ask him again "That'll be great," she said. "Thanks. She put her skis away in the ski room and took off her

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

15
"แคลร์! เพียงแค่ให้สกีวิ่งข้ามน้ำแข็ง! อย่าต่อสู้กับมันเรียกว่าบรูโน่ข้ามไหล่ของเขาพวกเขากำลังเล่นสกีในสถานที่ที่แตกต่างจากเมื่อวานนี้และแคลร์ก็ไม่ได้สนุกกับมัน. มันก็ค่อนข้างบิตที่สูงชันและมีมากเกินไป น้ำแข็ง. และเวลาแคลร์พยายามทุกที่จะเล่นสกีมากกว่านั้นเธอสูญเสียการควบคุม. เธอรู้สึกเหมือนเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง. เธอล้มลงบนพื้นที่ขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งของน้ำแข็งและพบเสื้อตัวเองเลื่อนหัวแรกที่ลงมาจากภูเขา. ทั้งสกีของเธอได้หลุดออกมา . สวิงขาของคุณตลอดทั้งตะโกน Bruno. ใช้เท้าของคุณจะหยุดตัวเอง. เธอพยายามที่จะหยุดเมื่อมันกลายเป็นที่สูงชันน้อยลง แต่มีวางสักครู่โดยไม่ต้องย้าย. มองขึ้นไปบนภูเขาเธอเห็นบรูโน่เล่นสกีลงและถือสกีของเธอ คุณโอเคไหม?" เขาถาม. "นั่นคือฤดูใบไม้ร่วงค่อนข้างยาวใช่ฉันดี" เธอตอบลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆบรูโน่ช่วยให้เธอใส่สกีหรือเธออีกครั้ง ให้ไม่รำคาญกับความลาดชันนี้อีกครั้ง ฉันไม่ต้องการที่จะฆ่าตัวเองเพียง แต่ ตกลง. เราจะเล่นสกีไปที่ร้านอาหารลงไปที่นั่นและมีเครื่องดื่ม แล้วเราจะไปในบางลาดที่ดี ทำตามอยู่ข้างหลังผม. แคลร์ใช้อย่างระมัดระวังอยู่เบื้องหลังบรูโน่ ฉันไม่เคยชอบน้ำแข็ง "แคลร์กล่าว. พวกเขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะด้านนอกร้านอาหาร. ไม่มีใครไม่. แต่คุณได้รับใช้มันตอบ Bruno.
แคลร์ก็ไม่แน่ใจ แต่เธอคิดว่าบรูโน่ไม่ได้ค่อนข้าง เปิดและเป็นมิตรกับเธอในขณะที่เขาได้รับเมื่อวานนี้. เห็ดขอบคุณเธออีกครั้งในตอนเย็นก่อนหน้านี้และกล่าวว่าสิ่งที่เป็นเวลาที่ดีที่เขามี แต่อย่างใดเธอเฟเขาเป็นห่างไกลมากขึ้นในวันนี้. เธอหวังว่าสิ่งที่เธอกำลังจะบอกว่าเป็น ไม่ได้ไปทำให้เกิดปัญหา. ฉันต้องการเล่นสกีในการทำงานที่ที่จะไปด้านล่างของไป Matterhorn. เราไม่ได้เมื่อวานนี้วันที่คุณจำได้ไหม? ต้องการที่จะเตือนตัวเองที่ถามแคลร์คุณปู่เสียชีวิต. ดี "บรูโน่กล่าวว่า " แต่เราจะต้องไปตอนนี้เราต้องไปขึ้นไปบนรถสายเพื่อที่จะได้รับมากกว่าไป. และที่ต้องใช้เวลาเล็กน้อย. แคลร์รอดูว่าเขาจะพูดถึงคุณปู่ของเธอจากนั้นเธอก็ตระหนักว่าเหมือน ส่วนที่เหลือของหมู่บ้านเขารู้ว่าเธอเป็นใครคุณรู้ไหมว่าคนที่พวกเขาได้ออกจากธารน้ำแข็งในสัปดาห์นี้เป็นปู่ของฉัน " ถามแคลร์ ใช่แน่นอน. "เขายิ้มให้เธอ." ทุกคนรู้ มันไม่ได้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันคุณจะรู้ว่า และคุณถูกระบุว่าเป็นหลานสาวโดยชาวบ้านที่อาจจะมาจากนาทีที่คุณจะมาถึงทำไมคุณไม่พูดอะไรบางอย่างกับผมหรือเปล่า ' เธอถามว่าทำไมฉันควร? หากคุณต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับมันคุณจะ ดังนั้นผมถือว่าคุณไม่ต้องการที่จะจนถึงขณะนี้ว่าถ้าคุณฉลาดคุณสามารถบอกฉันว่าฉันจะถามต่อไปแล้ว "แคลร์กล่าวว่าเบา ๆ คุณจะถามฉันว่าฉันรู้ว่าอะไร เกี่ยวกับอุบัติเหตุปู่ของคุณไม่ได้คุณ? ใช่คุณ? " เธอถาม.
ไม่มาก "เขาตอบอย่างระมัดระวัง. และคุณจะรู้อูล Grunwalder? เขาพยักหน้า. คุณคิดว่าคุณสามารถจัดสำหรับผมที่จะพูดคุยกับเขาหรือไม่ฉันอยากจะหาสิ่งที่เขาจำได้ว่า. ฉันได้พบกับเขา F สั้น ๆ สองสามวันที่ผ่านมาและผมมีความรู้สึกที่เขาได้รับการยอมรับชื่อของเอ็ดเวิร์ดโครว์. แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะขอให้เขารายละเอียดใด ๆ . แคลร์ข้ามนิ้วมือของเธอ H แอบหวังว่าบรูโน่จะเห็น. "ฉันไม่ ' T ทราบว่าเขาจะจำได้มากเขาเป็นคนเก่ามากในขณะนี้ แต่ฉันสามารถหา "กล่าวว่าบรูโน่ลุกขึ้นยืน. ตอนนี้มาให้ของได้รับบนรถสายเคเบิลที่คือถ้าคุณอยากจะเล่นสกีระยะ Matterhorn." ใช่ฉันไม่สุจริตกล่าวว่าแคลร์ด้วยรอยยิ้ม "มันไม่ได้แค่วิธีการของการแนะนำเอ็ดเวิร์ดโครว์ในการสนทนา L ได้. ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขายืนอยู่ในร่มเงาของ Matterhorn. บรูโน่ชี้ให้เห็นกระท่อมที่นักปีนเขาอยู่ในชั่วข้ามคืนก่อนที่จะตั้งค่าออกไปปีนขึ้นไป ด้านบนของภูเขาเอชในตอนเช้าต้น. "คุณสามารถเดินขึ้นไปมีค่อนข้างง่ายในช่วงฤดูร้อน, บรูโน่กล่าวว่า "ดูมีเส้นทางที่คุณสามารถมองเห็นเชือกที่ L ด้านหรือไม่ ' บรูโน่ยืนอยู่ข้างหลังเธอและชี้ให้เห็น. D'คุณคิดปู่เอ็ดเวิร์ดอยู่ในกระท่อมที่ในปี 1924? อาจเป็นไปได้ "ตอบบรูโน่ "มันก็แน่นอนแล้วมีบรูโน่มองมาที่ภูเขาที่งดงาม. คุณกำลังคิดอะไร?" ถามแคลร์เพียงแค่สิ่งที่เป็นภูเขาที่มีมนต์ขลังมันเป็น มันจะต้องเป็นหนึ่งในสถานที่ถ่ายภาพมากที่สุดในโลกที่คุณเห็นมันอยู่บนกล่องช็อคโกแลตสวิสทุกคนและในทุกที่ระลึกจาก Zermatt แต่ฉันไม่เคยยางของการมองไปที่มัน แคลร์ มีกี่ครั้งที่คุณปีนขึ้นไปได้หรือไม่ ' ด้านบนถาม และเกี่ยวกับยี่สิบยี่สิบห้าผมคิดว่าจะปีนขึ้นไปประสบความสำเร็จไม่กี่เกือบเกินไป. บรูโน่หยุดชั่วคราว มีลักษณะเป็นภูเขาในเรื่องนี้ไม่ได้หรือไม่ "Mmmm" ตอบแคลร์ เขาได้วางแขนของเขารอบเธอจากด้านหลังมันไม่ได้เป็น มันอาจจะเป็นสถานที่ที่โหดร้ายมากบางครั้ง Come on, "เขากล่าวอย่างกระทันหัน 'Let' s go. ก็รับสาย. เราไม่ต้องการที่จะพลาดยกสุดท้ายลงไปที่หมู่บ้าน. รถแท็กซี่ไฟฟ้าหยุดนอกโรงแรมของเธอ. เธอได้ออกเคร่งครัด. ด้านซ้ายของเธอรู้สึกเจ็บปวด ผลของฤดูใบไม้ร่วง. บรูโน่โน้มตัวออกไปนอกหน้าต่าง. ฉันจะแหวนคุณในภายหลังเมื่อผมได้พูดคุยกับเขาเขากล่าวว่า. แคลร์ไม่ต้องถามใคร "เขาว่าเป็น เธอก็ยินดีเพียงแค่ว่าเขาจะจำได้โดยไม่มีเธอไม่ต้องถามเขาอีกครั้ง "นั่นจะดี" เธอกล่าว "ขอบคุณ. เธอใส่สกีเธอออกไปเล่นสกีในห้องพักและเอาออกของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

15" แคลร์ ! ขอสกีวิ่งข้ามน้ำแข็ง ! อย่าสู้กับมัน เรียกว่า บรูโน่ ผ่านไหล่ของเขาพวกเขาเล่นสกีในสถานที่ที่แตกต่างจากเมื่อวาน และ แคลร์ ได้สนุกกับมัน มันค่อนข้างจะชัน และมีน้ำแข็งมาก ทุกครั้งที่ แคลร์พยายามที่จะเล่นสกีมากกว่า เธอสูญเสียการควบคุม เธอรู้สึกเหมือนเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง เธอตกลงมาบนพื้นที่หนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งขนาดใหญ่ของน้ำแข็งและพบ T ตัวเองเลื่อนหัวก่อนลงจากภูเขา สกีทั้งสองของเธอได้หลุดออกมา แกว่งขา รอบ ตะโกน บรูโน่ ใช้เท้าหยุดตัวเอง เธอจัดการเพื่อหยุดเมื่อมันกลายเป็นชันน้อยกว่า แต่นอนที่นั่นสักครู่โดยไม่ต้องย้าย เงยหน้าขึ้นมองเขา เธอเห็น บรูโน่ เล่นสกี ลง และ แบกสกี เธอโอเคมั้ย ? " เขาถาม นั่นมันค่อนข้างนาน ตกไม่เป็นไรค่ะ " เธอตอบกลับ ลุกขึ้นยืนช้าๆ บรูโน่ ช่วยให้เธอใส่สกีของเธออีกครั้ง อย่ายุ่งกับความชันนี้อีกครั้ง ฉันไม่อยากฆ่าตัวตายเลย โอเค เราสกีร้านอาหารที่นั่น และดื่ม แล้วเราจะไปบนเนินเขาอ่อนโยนบางดี ตามฉัน แคลร์ ปฏิบัติตามอย่างระมัดระวังหลัง บรูโน่ ผมไม่เคยชอบ ไอซ์ กล่าวว่า แคลร์ เขานั่งอยู่ที่โต๊ะด้านนอกร้าน ไม่มีใครรู้ แต่คุณจะได้รับใช้มัน สำหรับ บรูโน่แคลร์ ไม่แน่ใจ แต่คิดว่า บรูโน่ไม่ได้ค่อนข้างเปิด และเป็นกันเองกับเธอ เมื่อเขาได้รับเมื่อวานนี้ เขาขอบคุณเธออีกครั้งในตอนเย็นก่อนหน้าและกล่าวว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่เขาจะได้ แต่เธอและเขาไกลมากวันนี้ เธอหวังไว้ว่าสิ่งที่เธอจะพูดคือไม่ก่อให้เกิดปัญหา ฉันต้องการเล่นสกีที่วิ่งไปที่ด้านล่างของ Matterhorn . เราทำเมื่อวานนี้ คุณจำได้มั้ย ? ต้องเตือนตัวเองว่าถามปู่แคลร์ตาย ดีกล่าวว่า " บรูโน่ " แต่เราต้องไปแล้ว เราต้องไปขึ้นเคเบิ้ลคาร์เพื่อที่จะได้รับมัน และใช้เวลาบิตของเวลา แคลร์ คอยดูว่าเขาจะพูดถึงปู่ของเธอแล้ว เธอก็ตระหนักว่า เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของหมู่บ้าน เขารู้ว่าหล่อนเป็นใคร คุณรู้ไหมว่าคนที่พวกเขาได้ออกจากธารน้ำแข็งในสัปดาห์นี้คือคุณตาของฉัน " ขอให้แคลร์ ใช่ แน่นอน เขายิ้มให้เธอ " ทุกคนก็รู้ มันไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน คุณก็รู้ และคุณที่ถูกระบุว่าเป็นหลานสาว โดยชาวบ้าน หรืออาจจะจากนาทีที่คุณแล้วทำไมคุณไม่พูดอะไรกับผม เธอถามฉันทำไมเหรอ ? ถ้าคุณต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับมัน คุณจะได้ ฉันคิดว่าคุณไม่อยากมาจนถึงตอนนี้ ถ้าคุณฉลาด คุณก็บอกผมได้ว่าผมจะถามต่อไป " แคลร์ เบาๆ คุณจะถามฉันว่ารู้อะไรเกี่ยวกับอุบัติเหตุของปู่ของคุณใช่ไหม ? ใช่ , คุณ ? เธอถามไม่ได้มาก " เขาตอบอย่างระมัดระวัง และคุณรู้มั้ย grunwalder ริช ? เขาพยักหน้า คุณคิดว่า คุณสามารถให้ฉันคุยกับเขา ผมอยากจะหาสิ่งที่เขาจำได้ ฉันเจอเขา F สั้น เมื่อ 2-3 วันก่อน และผมรู้สึกว่า เขาจำชื่อของเอ็ดเวิร์ด โครว์ แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะถามรายละเอียดใด ๆ แคลร์ข้ามนิ้วมือของเธอ H แอบหวังว่าน้องจะยอมรับ " ฉันไม่รู้ว่าเขาจะจดจำมาก เขาเป็นผู้ชายที่แก่มากแล้ว แต่ผมหา " บรูโน่ ยืน ตอนนี้ มาเถอะ รับรถเคเบิ้ลที่เป็นถ้าคุณต้องการที่จะเล่นสกี Matterhorn วิ่ง” ใช่ ฉันทำ บอกตามตรง " แคลร์ด้วยรอยยิ้ม” มันไม่ได้เป็นเพียงวิธีที่แนะนำ เอ็ดเวิร์ด โครว์ในชั้นการสนทนา ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา พวกเขายืนอยู่ในเงาของ Matterhorn . บรูโน่ชี้กระท่อมที่เลื้อยอยู่ในชั่วข้ามคืนก่อนปีนขึ้นไปด้านบนของภูเขาในชั่วโมงทุกเช้า " คุณสามารถเดินไปที่นั่นได้ค่อนข้างง่ายในหน้าร้อน กล่าวว่า " บรูโน่ ฟังนะ มันมีเส้นทางที่คุณสามารถเห็นเชือกที่ผมด้านข้าง ? บรูโน่ที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ และชี้ คุณคิดว่าคุณปู่ Edward อยู่ในกระท่อมใน 1924 ? อาจจะ " ตอบ บรูโน่ " มันแน่นอนแล้ว บรูโน่ มองขึ้นไปบนภูเขาที่งดงาม คุณคิดอะไรอยู่ ? ถามแค่ว่า ขลัง แคลร์ ภูเขามันเป็น มันต้องเป็นหนึ่งในสถานที่ที่ถ่ายภาพมากที่สุดในโลกที่คุณเห็นมันทุกกล่องช็อคโกแลตสวิส และทุกๆ ของที่ระลึกจาก Zermatt แต่ยางไม่เคยมองมัน แคลร์ คุณมีกี่ครั้งที่ปีนมัน ? ที่ถามด้านบน และประมาณยี่สิบ ยี่สิบห้า ผมว่าไปไม่กี่เกือบไม่สำเร็จปีนเกินไป " บรูโน่ชะงัก ดูภูเขาที่เป็นมิตรในแสงนี้ใช่ไหม ? " อืม " ตอบแคลร์ เขาวางแขนของเขารอบ ๆของเธอจากด้านหลัง มันไม่ มันสามารถเป็นสถานที่ที่โหดร้ายมากในบางครั้ง มาสิ " เขากล่าวพลัน " กันเถอะ มันดึกแล้ว เราไม่อยากพลาดยกสุดท้ายลงไปที่หมู่บ้าน รถแท็กซี่ไฟฟ้าหยุดนอกโรงแรม เธอได้ออก ตัวแข็ง . ด้านซ้ายของเธอรู้สึกเจ็บปวดจากผลของฤดูใบไม้ร่วง บรูโน่ ชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่าง ฉันจะโทรหาคุณทีหลัง เมื่อฉันได้คุยกับเขา เขาบอกว่า แคลร์ ไม่ต้องถามใคร " เขา " เป็น เธอแค่ยินดีที่เขาจะจดจำเธอโดยไม่ต้องถามเขาอีกว่า " จะดี " เธอกล่าว ขอบคุณ เธอใส่สกีของเธอในห้องพักสกีและถอดของเธอ